Tamara schreef: ↑17 mei 2022, 08:37 Wat een spanning en stress, Gudrun! Gelukkig goed afgelopen!
Lanai is absoluut geen mama's kindje; zij vindt alle mensen even geweldig en loopt zo met een willekeurig ander persoon mee als ik haar mee zou geven, zonder nog om te kijken.
Ze blijft wel altijd en graag bij me in de buurt, loopt aan de voeten en kleeft om me heen. Ik vind het fijn dat ze wat meer op onderzoek uit gaat als ze een stukje met Feta mee gaat tijdens Feta haar speurtochten.
Feta is een mama's kindje. Ze is een eenmanshond, erg gesteld op mij. Buiten is ze dan weer totaal anders dan Lanai: daar volgt ze graag haar neus en durft gerust tot aan de horizon te racen (en daarna weer terug naar mij).
Erg he. Sjaak is ook zo. Geef hem knuffels en lekker eten en hij kijkt inderdaad nooit meer achterom. Het is een lief troeteltje, vertrouwen heeft ie in iedereen.Zus kijkt ook bij iedere autodeur die open gaat of ze mee mag, en staat op haar achterpootjes naar binnen te gluren wanneer mensen staan te koken. Ja hallo? Ik ben echt héél leuk, zet maar een extra bordje neer, dan zul je het zien. Laatst mocht ze even bij mensen in de tuin kijken, dan is ze meteen de gangmaker. Op een minuut tijd heeft ze met een blij bekje bij vijf man op schoot gezeten. Iedereen lachen, roepen en aaien.
Maar die wil heus wel weer opgehaald worden als het feestje klaar is. Jaap is een grote dikke baby. Hij mag dan de oudste zijn, in z'n gedrag zie je dat niet terug. Tegen iedereen vriendelijk en eigenlijk meer een mannenhond, maar het is mama voor en na. M'n ex en m'n vader kunnen hem allebei wel vasthouden, echt luisteren doet ie niet, dat is voorbehouden aan mij, maar hij staat dan niet te gillen als ik 5 meter verder ben.
Hij doet nu steeds het stoutste dat ie kan bedenken; snel naar buiten rennen als ik hem roep en daar neerploffen. Dan moet ik die 38 kilo lappenpophond optillen, binnen neerleggen en daar gaat ie op z'n rug liggen kronkelen en kwispelen en moet ie kusjes en z'n buik geaaid
