Een Hondenleven

Wat ontzettend lief, heerlijk als het zo goed gaat he?
Toen Mo-yi hier als pup kwam had ik een senior hond en een kat, het was even aftasten allemaal maar het ging heel goed. Jaartje later overleed de kat, en Mo was enkele weken wel af en toe aan het zoeken, vooral als we thuis kwamen want dan lag die kat ons op te wachten achter de deur, dat was hun spelletje, dus Mo keek wel steeds om de hoek van de deur..ahh..sneu. Toen kwam kitten Gijs. Mo was puber dus vrij lomp en wilde alleen maar spelen. De eerste weken stonden in het teken om Gijs daarin wat te beschermen dus hij ging in Mo dr bench, zo zagen ze mekaar, konden snuffen en als Gijs het wat te eng vond kon ie veilig even wegkruipen. Ook het spelen ging vanuit Gijs vanonder mn schoot..Mo kon maar niet wachten, bracht alle speeltjes, draaide rondjes op dr rug. Eenmaal stabiel genoeg, dat ie niet steeds omkukkelde van een nies bv, konden ze spelen. Gijs leefde zich helemaal uit, volle aanvallen in Mo dr spekharen-nek, prachtig vonden ze dat. Nu leven ze gewoon met elkaar, het spelen is er wel uit. Wel altijd even snuffelen waar wie geweest is en dan pitten ze weer verder.