Een Hondenleven

Mo-yi had ik het liefst niet gesteriliseerd/gecastreerd. Alleen toen ze loops werd werd ze het ineens vaak en erg kort achter elkaar. Elke keer goed overleg gehad met de d.a daarover, en het even aangezien omdat de cyclus juist opstart en het kon zijn dat het nog een ritme moest vinden. Het werd toch een beetje te vreemd en daarom toch gekozen voor sterilisatie. De d.a van toen was een vrouw die heel veel deed met windhonden en ze had zich eigen gemaakt dat ze de operaties met gas kon doen, geen standaard narcose via spuit. Windhonden blijken erg gevoelig te zijn en poolhonden blijkbaar ook, de gas zou daarmee veiliger zijn daar ze alles monitoren en direct bijstellen wanneer nodig. Tijdens de operatie heeft ze de baarmoeder gecheckt en daarbij zag ze een klein bultje. Dat kon natuurlijk een tumor'tje zijn, of iig ook een trigger waardoor de loopsheid steeds begon ( ofzoiets ). Uit voorzorg heeft ze daar besloten om ook de baarmoeder weg te halen. Ik vond alles doodeng wel. Maar wonderlijk hoe snel ze ervan herstelde. Beetje groggy nog wat uurtjes maar na drie uurtjes legde ze haar Fant weer op mn schoot.
Ze had 1 streep van de operatie op haar buik en ze had "onderhuids"(?) gehecht? er stak maar 1 draadje een beetje uit , geen hele ritssluiting dus. Een paar eer terug voor wondcontrole maar alles was eigenlijk direct oke, mooi en rustig.
Ze bleef er ook goed af dus hoefde geen kap op of niks verder.