Een Hondenleven

Dagmar schreef: ↑26 mei 2022, 22:07

Mo-yi schreef: ↑26 mei 2022, 21:58

Dagmar schreef: ↑26 mei 2022, 21:54 71 schoft en 40 kilo is toch geen kolos.

Heb je er geen foto bij?

Ik heb geen foto van hem nee, maar kan haar wel vragen die te mailen als daar hier behoefte aan is?

Ja doe! Kunnen we ruzie maken wat voor type het is

As you wish, mail is send

Dagmar schreef: ↑26 mei 2022, 21:54 71 schoft en 40 kilo is toch geen kolos.

Heb je er geen foto bij?

Ik heb geen foto van hem nee, maar kan haar wel vragen die te mailen als daar hier behoefte aan is?

Marc schreef: ↑26 mei 2022, 21:36 Ik kan me best voorstellen dat er mensen zijn die dit wel mooi vinden. Waarom wel een leeuw willen houden maar niet deze hond. Wat mij een beetje tegen de borst stuit in dit verhaal is al het getraind, trainers en gedoe. Waarom niet gewoon een mooi groot buitenverblijf, een kaukaas of kangalteef erbij en proberen vriendschap met de hond op te bouwen? Waarom al die omgangsregels en er iets aan willen verbeteren?

De hond is zo. Die blijft ook zo tenzij hij dol op je is. Dan kan je er alles mee waarschijnlijk want het is gewoon een hond. Hij heeft notabene verlatingsangst dus zo lastig zal hij niet zijn. Wel als je niet zijn vriend bent.

Maakt mij niet uit wat ze ermee doen want als niemand hem wil houdt het toch op.

Ik vind het echter niet zo heel problematisch klinken aangezien ze hem pas kort hebben en er trainers bij hebben gehaald met doelen. Vergeet dat en bouw een band op met de hond en geef hem een teefje om mee te leven. Een andere lastige alabai of kaukaas of kangal. Een oudere teef die wel een band kan opbouwen en het heerschap de baas is. Dat helpt vast prima.

Goeie
Ik zie ook een beetje een tegenstrijdigheid en wat naief beeld denk ik. Deze kolos barst van de energie, maar hij is ook jong, en ergens verwachten ze dat hij wel een werklust heeft, maar je kunt er niks mee "doen"
Je moet hier ook niks mee willen "doen"denk ik.
En wakers/erfhonden bestaan hier ook. Ik denk dat dat meer een optie nog zou kunnen zijn ipv iemand zoeken die er iets mee wil doen want dat zie ik ook niet goed komen.

EchoMira schreef: ↑26 mei 2022, 21:27

Inge O schreef: ↑26 mei 2022, 21:04 Wie zoekt nu alleen maar een terreinbewaker en is tegelijkertijd ook een gemotiveerde, kundige baas? Voor mij is dat bijna een contradictio in terminis.

Ik.

Ik wil hier graag een grote waakhond. Er komen barre tijden aan en ik woon precies aan een route waar ontheemden en andersgetogen lieden langs komen. Daarnaast schapen en wolven.
Ik wil dus best graag een dergelijke hond. Maar niet een waar een ander al mee heeft lopen falen.

Aan de andere kant moet je met een pup maar afwachten of het inderdaad dat wakende joekel wordt waar je op zak te wachten.

Laat maar weten als je het echt overweegt

Inge O schreef: ↑26 mei 2022, 21:04

Mo-yi schreef: ↑26 mei 2022, 20:56

Inge O schreef: ↑26 mei 2022, 20:48 'Belangrijk is hierbij dat het een grote hond is. Hij staat 71cm op de schoft en weegt veertig kilo. Hij is niet bang om in de aanval te gaan, en gaat ook probleemloos omhoog naar gezicht en hals. '

Het zou weer een keer niet dat die zomaar door een asiel wordt meegegeven .

Als deze hond niet moet ingeslapen worden, dan geen enkele .

Ik vind dit ook nogal wat, dat ze dat meegeven
Maar goed, er hoeft niet zozeer discussie over te ontstaan, ze vindt het al erg genoeg allemaal. Wellicht nog wel een terreinbewaker, alleen dan, die roedelplaatsing heb ik mn twijfels over. Lijkt me dat dat juist triggert om te moeten blijven bevestigen.

Wie zoekt nu alleen maar een terreinbewaker en is tegelijkertijd ook een gemotiveerde, kundige baas? Voor mij is dat bijna een contradictio in terminis.
Terreinbewakers worden gezocht door mensen die zich verder geen bal in de hond interesseren, en als hij gevaarlijk is gaat hij in het beste geval aan de ketting voor de rest van zijn leven.

Ik snap echt niet dat de huidige eigenaresse niet inziet dat ze die hond alleen een plezier kan doen door hem in te laten slapen, zo'n hond heeft nul echt goede herplaatsingskans.

Daar gaat het vast op uitkomen

Mizzsylver schreef: ↑26 mei 2022, 21:02 Kudos dat ze het probeert hoor maar wil ze echt straks horen dat het toch fout is gegaan als ze hem heeft herplaatst? Terwijl ze weet hoe hij is en ze het had kunnen voorkomen door hem in te laten slapen. Het is heel sneu voor haar en voor de hond maar ik hoop dat ze gaat inzien dat dat eigenlijk de enige juiste beslissing is.

Daar zal het waarschijnlijk ook wel op uitdraaien, en ja "kudo's"dat ze het probeert, ze is er echt wel kapot van.
Ze is allerlei stichtingen aan het aanschrijven en mij vraagt ze het ook, terwijl ze weet dat er hoogstwaarschijnlijk niets uitkomt maar ze moet het geprobeerd hebben, wellicht is er iemand die een terreinbewaker zoekt. weet ik t.

Omega schreef: ↑26 mei 2022, 21:01

Mo-yi schreef: ↑26 mei 2022, 20:56

Inge O schreef: ↑26 mei 2022, 20:48 'Belangrijk is hierbij dat het een grote hond is. Hij staat 71cm op de schoft en weegt veertig kilo. Hij is niet bang om in de aanval te gaan, en gaat ook probleemloos omhoog naar gezicht en hals. '

Het zou weer een keer niet dat die zomaar door een asiel wordt meegegeven .

Als deze hond niet moet ingeslapen worden, dan geen enkele .

Ik vind dit ook nogal wat, dat ze dat meegeven
Maar goed, er hoeft niet zozeer discussie over te ontstaan, ze vindt het al erg genoeg allemaal. Wellicht nog wel een terreinbewaker, alleen dan, die roedelplaatsing heb ik mn twijfels over. Lijkt me dat dat juist triggert om te moeten blijven bevestigen.

Zo'n hond in een roedel? Hoe lang duurt het dan tot hij weer enig hond is?
Beter kunnen ze hun verantwoordelijkheid nemen en die hond in laten slapen voordat er (nog meer) ongelukken gebeuren.

Roedel lijkt me veelsteveel prikkels voor die hond, waar die waarschijnlijk constant wil gaan bevestigen met alle gevolgen van dien.

Inge O schreef: ↑26 mei 2022, 20:48 'Belangrijk is hierbij dat het een grote hond is. Hij staat 71cm op de schoft en weegt veertig kilo. Hij is niet bang om in de aanval te gaan, en gaat ook probleemloos omhoog naar gezicht en hals. '

Het zou weer een keer niet dat die zomaar door een asiel wordt meegegeven .

Als deze hond niet moet ingeslapen worden, dan geen enkele .

Ik vind dit ook nogal wat, dat ze dat meegeven
Maar goed, er hoeft niet zozeer discussie over te ontstaan, ze vindt het al erg genoeg allemaal. Wellicht nog wel een terreinbewaker, alleen dan, die roedelplaatsing heb ik mn twijfels over. Lijkt me dat dat juist triggert om te moeten blijven bevestigen.

Die vraag om roedelplaatsing heb ik ook mn twijfels bij, goed hij is nog maar 20 maanden maar lijkt me niet de situatie voor m.
Ik ken haar niet echt, ik weet wel dat ze eerder honden heeft gehad, en ze er heel goed en eerlijk mee is. Ik heb geen idee hoe deze situatie is ontstaan, zij is me niet het type van spontane actie en we zien wel.
Hoe dan ook, optie voor een spuitje is er altijd wel, inmiddels gunt zij dat beestje een kans en die hoopt ze te vinden.

Voor iemand die ik via via een beetje ken, en me zojuist via de mail benaderd.
In overleg zet ik haar verhaal hier anoniem even neer, in de hoop dat haar zoektocht wat vergroot kan worden.

"Beste,

Ik mail u in de kleine hoop dat u, of iemand die u kent, ons zou kunnen helpen een 'onherplaatsbare', grote berghond met agressie problemen toch nog een kans te geven.

Ik besef dat de kans heel klein is, maar wil het toch proberen.

Zes weken geleden adopteerden wij via een erkend asiel in Vlaanderen een grote berghond. Omdat wij op zoek waren naar een rustige, grotere hond die zich graag en goed zelfstandig kon bezighouden in onze grote tuin als gezelschapshond, trok hij onze aandacht. We werden geïnformeerd over een bijtincident naar een andere hond in zijn vorig thuis, en zijn aversie voor bezoekers of vreemden. We wilden dit zeker een kans geven omdat we de ruimte en mogelijkheden hadden om zijn territoriaal gedrag goed te begeleiden. We zijn dan ook onmiddellijk met professionele trainers, bekend met agressie, aan de slag gegaan om dit meteen zo goed mogelijk aan te pakken.

Beide trainers die we gecontacteerd hebben, hebben helaas ons moeten meedelen dat er veel meer aan de hand is.

Niet alleen is hij absoluut niet in staat om zijn eigen ding te doen, hij vertoont ook alle tekenen van rangorde-agressie. En die rangorde agressie wordt duidelijk stukken erger, hoe meer hij zelfstandig mag en moet zijn.

Door een doorgedreven, goed begeleide, aanpak ben ik wel in staat om deze agressie te vermijden en onder controle te houden, en zie ik alle dagen verbetering. Helaas is mijn partner niet in staat om deze aanpak door te voeren, en vol te houden, en ben ik fysiek niet in staat door mijn ziekte, om hem de beweging en training en bezigheden te blijven bieden die hij nodig heeft.

Bovendien blijkt hij heel waarschijnlijk een Karakachan ( Bulgaarse berghond) te zijn, die duidelijk kenmerken vertoont van andere oer-rassen zoals de wolfhond.

Het resultaat is dat hij bij ons helaas echt onmogelijk kan blijven, en dat het eigenlijk ook een onaanvaardbaar risico is om hem te herplaatsen. Het asiel waar we hem hebben gehaald en die in principe verplicht nog zijn om hem terug te nemen hebben erg duidelijk gemaakt dat ze dat niet gaan doen. Ze weigeren ook op hem zelfs maar op hun website zetten.

Wij zijn dus ten einde raad.

Het is een mooie, grote, eigenzinnige, dwingende hond. Met veel energie, en en grote behoefte aan fysieke en mentale uitdagingen die absoluut niet van mensen houdt, en waarbij wederzijds respect erg duidelijk en concreet moet worden opgebouwd en gehandhaafd.

Hij heeft reeds dóórgebeten, in een kwestie van baknijd / voer-bescherming, en de kans dat die opnieuw bijt is vrijwel 100%.

Wij hebben hem ondertussen getraind om zijn muilkorf te dragen, en zijn baknijd is -bij mij, en enkel bij mij- onder controle. Aan de lijn haalt hij niet uit. Zijn territoriale agressie hebben we nog niet verder mee kunnen werken omdat eerst de rangorde duidelijk moest zijn.

De enige mogelijkheid die wij en de trainers die we gecontacteerd hebben nog zien voor hem is, een roedel plaatsing waarbij hij absoluut nooit meer in contact hoeft te komen met vreemde mensen, én onder begeleiding van iemand die bereid is het risico te lopen.

Belangrijk is hierbij dat het een grote hond is. Hij staat 71cm op de schoft en weegt veertig kilo. Hij is niet bang om in de aanval te gaan, en gaat ook probleemloos omhoog naar gezicht en hals.

Nogmaals. Dit gedrag stelt zich alleen bij mijn partner en vreemden. Ik ben er altijd in geslaagd dit gedrag af te kappen en hem op zijn plek terug te zetten. Maar dit vergde wel echt een berg doorzetting, natuurlijk leiderschap en sterk in de schoenen staan. Agressie escaleren is absoluut uit den boze! Hij gaat er probleemloos overheen en het verbreekt elke mogelijkheid tot respect van hem winnen. Hij zal een agressieve aanpak nooit tolereren.

Hij is bekend met een bench, maar kan er nog niet alleen in zijn. Hij is hoe dan ook niet goed in alleen zijn. Dit uit zich in destructief gedrag en blaffen en janken.

De kans dat we voor hem een geschikte plek vinden is enorm klein. Dit beseffen we, en daarom doen we ook deze weidverspreidde oproep naar u, en andere verenigingen, in de hoop dat er iemand in het milieu van het op een andere manier houden van-, en werken met-, honden, bereid / geschikt is hem een kans te geven. Als huishond is hij gewoon absoluut ongeschikt.

Kent u iemand, met een grote roedel, terrein, en genoeg kunde en kennis, en de wil om deze hond nog een kans te geven, dan horen wij het graag.

Hij kan absoluut een aanwinst zijn in de juiste setting.

Hij is bij mij erg knuffelbaar, en duidelijk bereid om te werken. Al zal zijn eigenzinnige karakter zijn gehoorzaamheid altijd in de weg zitten.

Hij is, nogmaals, _niet veilig_.

Maar omdat ik wel echt potentieel zie en vooruitgang met hem boek, wil ik hem nog niet zomaar opgeven.

we zoeken echt wel een andere plek voor hem, MAAR, heel goed wetende hij echt nooit veilig gaat kunnen zijn. Dus sowieso geen thuis plaatsing in een gewone huishoudelijke situatie.

We hebben hele goede trainers, en het gaat goed, maar hij blijft een hond met gigantisch veel nood aan beweging en werk, en gevaarlijk. Die beweging en het 'werk' kunnen wij hem helaas echt niet bieden.

Belangrijk om te weten is dat het ras echt niet de gebruikelijke berghond is. Zijn werk-nood ligt vele male' hoger. Ook belangrijk is dat ze 20 jaar kunnen worden en hij nu 20 maanden is.

Ook belangrijk om te weten is dat hij reeds omhoog gehapt heeft. Naar gezicht / hals, en ook reeds mijn partner heeft willen / spelen / uitdagen / door hem in zijn nek te nemen en nazr beneden te willen duwen.
Dit zijn echt wel signalen dat hij levensgevaarlijk kan zijn.

Dus je mag hem zeker anoniem op het forum zetten, maar ik neem sowieso het risico niet om hem 'gewoon' in het volgende huishouden te zetten."