Een Hondenleven

Heerlijk is dat.
Mo-yi is , in mijn ogen, heel sociaal. Naar honden heeft ze een gezonde interesse, en als ze kneiterhard staan te keffen voor dr neus dan negeert ze die. Een klein buurhondje is een beetje verliefd op dr en is altijd zo blij als ie haar ziet, om vervolgens gelijk aan dr muts te willen ruiken, dat is twee keer prima, de derde keer gaat ze gewoon op dr gat zitten; opgelost.
Met grotere honden is ze wel wat "aanweziger"en ze is vrij dominant, wel speels, maar ze regelt t wel.
Mensen vindt ze ook leuk, en is heel nieuwsgierig naar ze en ze wil graag even hallo zeggen. Bij sommigen is ze wat terughoudend, vooral mensen die neerbuigend doen, of van bovenaf op dr hoofd willen aaien of rare geluiden gaan maken. Haar leren kennen is vooral even niks doen en haar laten doen, eerst zelf gaan regelen vindt ze stom.
Twee weken geleden heeft ze voor het eerst een flinke snauw uitgedeeld aan de buurhondjes. Die al decennia lang in de oren lopen te tetteren en moeilijk staan te doen, welke, als we ze op de wei tegenkomen en ze loslopen het dan helemaal prima gaat en de grootste tetter niet in de buurt durft te komen.
Dit keer stonden we voor onze eigen voordeuren en de buuf had dr tetters los..en die ging weer los op Mo, vol erop af, en Mmo was het beu en snauwde flink om zich heen. De schrik zat erin. Had ze 10 geleden moeten doen.
Maar ik prijs haar onnoemlijke geduld.