Mo is ook meer mal als hus, ze is een stuk gemoedelijker. Wel heel zelfstandig, ze kan prima los maar kan wel ver gaan, ze heeft een houding van; ja ik zie je heus wel, ben ff bezig, kom zo.. En hoewel ik dat juist zo waardeer is het met het loslopen wel een dingetje. Dus wel op grote overzichtelijke velden en als ik kaas bij heb, dan vindt ze het wel geinig om regelmatig uit haarzelf naar me toe te komen en te gaan zitten..kaassssje asseblief dankuwelll.
Nu met haar alopecia verhaard ze dus zo goed als niks meer, al was dat ook nog te doen, veel buiten kammen dan valt t wel mee.
Iedereen zal zo zn once-in-a-lifetime hond hebben, Mo is de mijne..in alles passen we zo goed bij elkaar
