Een Hondenleven

"Ze"zeggen van een hus en of Mal dat die altijd trekken.."t zit er in he!". Ik heb er kei veel aandacht aan besteed en vraag me niet HOE want eigenlijk, geen idee..maar altijd lange lijn en starten met naast lopen..ook rustig de deur uit, niet gelijk op t gazon zeiken ( scheelt wel enorm met een dame..mn vorige heer pieste graag vaker ), gewoon naast, kort wel eerst en bij ontspannen lopen meer ruimte geven en snuffelen. de aandacht moet kortbij zijn en niet 100 meter verderop. De eerste jaren was t wel een dingetje, alleen lopen prima, met een ander erbij wat lastiger. Nu al jaaaaren ZO relaxed..t is zo normaal allemaal dat ik bijna niet meer weet wat t is om met een "trekker"te lopen..allee ja nee niet als er een knijn voorbij schiet natuurlijk dan springt en joelt ze wel, maar ze is nu wel snel rustig en wandelt en snuffelt weer verder.
Ik vind het "naast"kunnen lopen erg belangrijk..we lopen weleens een stukje op een fietspad langs een weg waar auto's met 60 ( lees; 80) voorbij komen, dus aandacht bij mij dan en naast..daarna is t; toe maar" en ze waggelt en snuffelt weer verder.
Er is niets zo ZEN als achter een relaxed waggeld kontje lopen, heeeeerlijk :-)
Er is hier ook een lange oprijlaan, en het "aan de kant"kende ze ook in no-time..als er een auto komt; "aan de kant"en stilstaan tot de auto voorbij is. Meestal ziet ze zelf de auto al aankomen en gaat ze al de berm in, netjes wachten