Marc schreef: ↑30 okt 2024, 07:10
Hier wel last van de wintertijd. Ze beginnen te piepen om eten vanaf 1600 uur. Normaal liet ik Bas rond 1630 naar buiten en kreeg ze eten. Nu zit ze dus te fluiten en doen. Beetje wennen nog maar heel vervelend omdat ze doof is en dus vrij luid geworden is.
Hier is het qua eten vooral mn kat die zeker smiddags ruim een uur voor etenstijd me al komt halen en dan heeeeel lief gaat staan doen, dus zij snapt de wintertijd ook niet. Mo-yi is voornamelijk gewoon heel vroeg wakker. Aangezien ze gisteren wat dunne ontlasting had, en ik expres een extra ronde om 23:30 nog met haar heb gedaan in de hoop om smorgens wat later uit bed te kunnen, kwam ze nu dan toch om 07:00 en zijn we gelijk maar gaan lopen..maar erg hoge nood was t niet. Morgen weer een poging
Maart schreef: ↑28 okt 2024, 11:04
Runar meldde zich zondag om 4u30
Hij kan de trap niet meer zo goed af, dus hij slaapt terug beneden. Maar ‘s morgens speelt hij nog altijd graag voor wekker helaas
ahhh
Hier vind ik het al een hele verbetering dat wakker maken want vroegahh stompte ze dan enthousiast met dr poot op je en had je geluk dat het niet in je gezicht was. dan dacht ik altijd aan;
Ik heb eigenlijk nooit veel "last" gehad van Mo-yi en verandering van zomer en wintertijd.
We zijn altijd lekker vroeg eruit, liefst als de schemering er nog is en tijdens de wandeling de zon opkomt. Nu is dat dit jaar wel wat anders, we gaan niet meer ver wandelen of echt met de auto erop uit. Al een paar maanden hoop ik dat ik nu eens tegen half acht eruit kan, vind ik wel een mooie tijd. Soms lukt dat ook nog
Alleen is deze wintertijd voor Mo-yi nog steeds zomertijd, dus voor half zeven voel ik een neus onder mn kussen schuiven, en dan "trilt" ze me wakker
Nou ja, deze week maar weer opnieuw proberen om het richting half acht te krijgen
Budkes schreef: ↑16 okt 2024, 18:38
Geluksmomentje na het werk.
Lekker zonnetje dus snel met de mannen op pad.
En dan optimaal genieten van de fitheid van Perry, op 3 weken na 15 en een half jaar oud. Kijk hem gaan.
Op de achtergrond zie je mijn andere senior Marco, 13 jaar, die op de valreep nog even het kanaal in duikt.
Wat een rijkdom.
mee-denk vraagje; ik heb nu van die losse tapijttegels besteld. Ik dacht; dan plak ik die op mn laminaat een stuk dan heeft ze meer grip. Ik heb al een groot kleed dus het gaat alleen om een pad maken van de kamer en stukje keuken.
Maar madame drinkt water als waterpolo-er..is het dan handig om dat daar wel te leggen?Ik moet die matjes wel met tape plakken denk ik, dus even aan de kant schuiven gaat dan niet meer ( om te dweilen bv )
Reza schreef: ↑12 okt 2024, 17:02
Gefeliciteerd met Mo-yi!
Hier helaas geen senior meer... Gork was niet helemaal lekker, overgeven, slecht eten. Kan virus zijn maar toch maar even naar de dierenarts. Bloedonderzoekje bleken zijn nieren verbeterd, maar zijn lever enorm slecht. Gelijk even met de echo in zijn buik gekeken en bleek zijn maagwand enorm dik. Gezien zijn leeftijd van 16j en 10 maanden besloten om hem direct in te laten slapen. Bizar hoe snel ineens, zondag heeft hij nog ruim een uur voorop door het bos gelopen, net gisteren was het allemaal niet meer zo enthousiast.
..maar god wat doet het zeer, de 2e hond binnen drie maanden.
Achos arme Mo-Yi, moeilijk he om ze zo kwetsbaar te zien? Ik heb het met Babs nu ook, ze is een poosje ziek geweest en is daardoor heel veel spiermassa kwijt waardoor ze ook niet meer zo stevig staat.
Het wil nu in huis nog wel eens gebeuren dat ze uitglijdt tijdens het uitschudden of als ze in haar enthousiasme iets te vlot door de bocht wil gaan.
We hebben wel op meerdere plekken anti slipmatten voor d'r neergelegd maar uiteraard presteert ze het om er precies naast te gaan staan.
ja slipmatten of een rol tapijt dacht ik laatst ook nog aan idd
Ik had voor oude Wuilus ook stukken tapijt en kleden neergelegd. Die liep sowieso niet op gladde vloeren. Vertikte ze dus die kende wel haar beperking haha.
Nou, vorige week kwamen we het leuke kleine buurhondje weer tegen, met kwispels werd er dit keer rustig hallo gezegd zonder speelbogen dus; fijoeww..eenmaal thuis het tuig uit, rende ze zo de kamer in, slipte ze alsnog om ( natte poten nog en gladde vloer ), maar soit, daar dacht ik inderdaad om naar tapijt of matten uit te gaan kijken voor dr
Marc schreef: ↑08 okt 2024, 18:06
Ik weet niet of ik Bas er al in gezet heb maar ze hoort er zeker thuis. Haar paspoort uit Spanje zegt 2010 maar ze is gevonden. Wij hebben haar bijna 11 jaar. Ze heeft daar anderhalf jaar in het asiel gezeten en is volwassen met haar pup dochter gevonden. Dus ze is minimaal rond de 14. Kan zomaar ouder zijn denken wij want ze was al zo wijs en volwassen toen ze kwam.
Ze staat stijf van de kwaaltjes. Beetje staar, beetje erg doof, beetje stijfjes door ouderdom en een leven lang raar lopen met een verbrijzelde heup. Beetje dement en best stevige hartklachten. Maar ze is nog helemaal zichzelf. Super lief. Super trouw. Super makkelijk in de omgang. Een heel bijzonder klein ruw straatschoffie. Morgen komen we weer thuis en zie ik haar weer. Mijn moeder waar ze dol op is heeft op haar gepast thuis dus ze is niet in de war geraakt en hoefde niet uit logeren. Dat had ik ook niet gedaan want denk dat dit haar laatste jaar is. Geen idee waarom maar dat voel ik. Ze valt elke week een keer om door dat hartje en de laatste keer kon ik voelen hoe hard het moest pompen om haar weer bij te krijgen. Dat gaat natuurlijk een keer mis.
Ik hoop dat de taaie dwerg die nog veel eetlust en vrolijkheid is nog even lekker bij ons mag blijven. En als ze gaat is het ook goed. Dan is het goed gelopen voor een beschadigd gedumpt teefje in een klein Spaans dorpje. Beter had ze het niet kunnen treffen al zeg ik het zelf. Mooie stevige wandelingen en een lief hondje als vriendje. Elke avond op de bank en nooit iets van haar geëist of gevraagd.
Mo-yi schreef: ↑20 sep 2024, 20:11
Vanavond kwamen we het nieuwe kleine buurhondje weer tegen. Even snuffelen, en Mo wilde uitdagen om te spelen en spelenderwijs willen wegrennen en half omdraaien dat kan ze gewoon niet meer, haar hoofd gaat sneller als haar lijf en ze viel gewoon weer op de grond en rolde half om. Ik vond het echt sneu om te zien. Heb haar aan het tuigje geholpen met weer opstaan en ze keek ook heel lullig. Ik schrik daar dan wel wat van. De buuf ook, arme mo..nou ja, ze schudde zich weer uit en tippelde verder, wilde dit het liefst maar vergeten denk ik.
Achos arme Mo-Yi, moeilijk he om ze zo kwetsbaar te zien? Ik heb het met Babs nu ook, ze is een poosje ziek geweest en is daardoor heel veel spiermassa kwijt waardoor ze ook niet meer zo stevig staat.
Het wil nu in huis nog wel eens gebeuren dat ze uitglijdt tijdens het uitschudden of als ze in haar enthousiasme iets te vlot door de bocht wil gaan.
We hebben wel op meerdere plekken anti slipmatten voor d'r neergelegd maar uiteraard presteert ze het om er precies naast te gaan staan.
ja slipmatten of een rol tapijt dacht ik laatst ook nog aan idd
Mo-yi schreef: ↑20 sep 2024, 20:11
Vanavond kwamen we het nieuwe kleine buurhondje weer tegen. Even snuffelen, en Mo wilde uitdagen om te spelen en spelenderwijs willen wegrennen en half omdraaien dat kan ze gewoon niet meer, haar hoofd gaat sneller als haar lijf en ze viel gewoon weer op de grond en rolde half om. Ik vond het echt sneu om te zien. Heb haar aan het tuigje geholpen met weer opstaan en ze keek ook heel lullig. Ik schrik daar dan wel wat van. De buuf ook, arme mo..nou ja, ze schudde zich weer uit en tippelde verder, wilde dit het liefst maar vergeten denk ik.
Dat is rot. Zo’n moment laat je ineens weer zien dat je geliefde hond toch echt ouder wordt en kwetsbaarder.
Nou inderdaad, van een stevige enthousiaste dame naar een fragiele oma...gelukkig liep ze wel gelijk rustig verder en ligt ze nu rustig te tukken en te snurken
Vanavond kwamen we het nieuwe kleine buurhondje weer tegen. Even snuffelen, en Mo wilde uitdagen om te spelen en spelenderwijs willen wegrennen en half omdraaien dat kan ze gewoon niet meer, haar hoofd gaat sneller als haar lijf en ze viel gewoon weer op de grond en rolde half om. Ik vond het echt sneu om te zien. Heb haar aan het tuigje geholpen met weer opstaan en ze keek ook heel lullig. Ik schrik daar dan wel wat van. De buuf ook, arme mo..nou ja, ze schudde zich weer uit en tippelde verder, wilde dit het liefst maar vergeten denk ik.
ellen en de birmanen schreef: ↑18 sep 2024, 14:55
in dit draadje mag natuurlijk mijn Twinkel ook niet ontbreken.
11 april 2013 geboren als enige teef tussen 6 reuen in. ons eerste nestje tollers.
veel met Twinkel gedaan zoals jachttraining en een blauwe maandag behendigheid.
ze heeft ons 19 mooie pups gegeven in 3 nestjes. zij is een enorme knuffel bij vreemde mensen. heel veel kinderen heeft ze over de angst voor honden heen geholpen door er alleen maar tegen aan te liggen.
zeer empathisch hondje. de avond voor mijn vader geëuthanaseerd zou worden heeft ze de hele nacht bij mij op bed gelegen dicht tegen mij aan, terwijl ze daarvoor en daarna nooit meer op bed is geweest.
ik hoop dat ze nog een paar jaar mee kan.
Maart schreef: ↑16 sep 2024, 10:24
Wat heerlijk om te lezen, toch altijd leuker als er terug meer leven in komt, hopelijk blijft ze deze trend verder zetten!
Ik heb morgen weer een fotoshoot met Runar, is nu de 3de keer. Vorig jaar niet gedaan omdat hij toen een zwakke periode had en ik geen shoot wou boeken met kans om die te moeten afzeggen.
Maar dit jaar is hij dik in orde dus de shoot staay al enkele maanden vast.
Ook duur geworden trouwens. Nu betaal ik meer voor maar 4 foto’s, daar waar het de 1ste maal voor minder geld 10 foto’s waren
hoe ging de fotoshoot?
Zoals gewoonlijk, je pleurt hem ergens neer en hij blijft netjes staan/zitten/liggen & kijkt wat rond
Budkes schreef: ↑17 sep 2024, 22:10
Net terug van vakantie. 4000 km door Noorwegen gereden met de camper. Perry was gewoon weer mee. Hij is nu 15 jaar en 4 maand. Deze reis was wel pittig voor hem. Ik merkte nu voor het eerst dat hem uit de dagelijkse routine halen moeilijker wordt. Af en toe was hij echt even de draad kwijt.
En hij is elke week wel een dag echt minder geweest, niet willen eten, misselijk en diaree. Ik werd daar wel echt verdrietig van. Het drukt je zo met de neus op de feiten dat hij echt naar het einde toe kruipt. Ondanks het warme weer was hij af en toe ook rillerig, dus hij heeft een mooie Noorse trui gekregen.
Zaterdag zijn we thuis gekomen en hij is weer helemaal het mannetje. Galoppeert weer voor de scootmobiel uit als een jonge knul. Dat ik op vakantie niet heel veel met ze kon lopen heeft misschien ook wel meegespeeld, maar ik word er echt weer blij van. Ik twijfel dan toch wel vaak, is het nog leuk voor hem, heeft hij nog kwaliteit van leven, maar nu zie ik hem weer opbloeien en 6/7 km meedraven en dan weet ik het eind is er nog niet. Gelukkig.
Marco is niet meegeweest. Vorig jaar op mijn trip naar Ierland, Engeland en Wales was al duidelijk dat hij niet echt genoot van het reizen. Hij heeft gelogeerd bij vrienden van mij waar hij zijn 13e verjaardag heeft gevierd met mandarijntjes.
Staat m goed die trui
Ik kan me zo voorstellen, de momenten dat je denkt; zou t nu dan rap gaan? en dan de enorme opluchting als je ze weer voor je uit ziet rennen.
Ja jij herkent het denk ik ook, in de tijden dat Mo-yi ook zo slecht wilde eten, de twijfel wat je nu moet, is de vreugde er nog, want je wilt ze echt niet te lang laten lopen al kun je ze gewoon niet missen. Perry is echt mijn soulmate.
Het is dat, sneller zorgen maken en bang zijn voor het einde.
Maar voor nu hobbelen de senior-forum hondjes nog lekker door hoor
Mo wil sneeuw zien en Perry moet zn coole trui blijven showen
Diana schreef: ↑17 sep 2024, 12:01
Mila kreeg wat moeite met uit de bak op de grond eten, haar voorpoten gleden daarbij steeds weg.
Dus ik heb iets voor haar gefabriceerd van een doos en ik geloof dat ze wel content is met haar eigen eettafeltje:
PS Zo ziet een castratenvacht eruit als je een week niet hebt geborsteld
Goede oplossing! Ik heb voor Mo-yi een houten "bankje"gemaakt, ze eet al een tijdje op die verhoging, is toch fijner
Maart schreef: ↑16 sep 2024, 10:24
Wat heerlijk om te lezen, toch altijd leuker als er terug meer leven in komt, hopelijk blijft ze deze trend verder zetten!
Ik heb morgen weer een fotoshoot met Runar, is nu de 3de keer. Vorig jaar niet gedaan omdat hij toen een zwakke periode had en ik geen shoot wou boeken met kans om die te moeten afzeggen.
Maar dit jaar is hij dik in orde dus de shoot staay al enkele maanden vast.
Ook duur geworden trouwens. Nu betaal ik meer voor maar 4 foto’s, daar waar het de 1ste maal voor minder geld 10 foto’s waren
Budkes schreef: ↑17 sep 2024, 22:10
Net terug van vakantie. 4000 km door Noorwegen gereden met de camper. Perry was gewoon weer mee. Hij is nu 15 jaar en 4 maand. Deze reis was wel pittig voor hem. Ik merkte nu voor het eerst dat hem uit de dagelijkse routine halen moeilijker wordt. Af en toe was hij echt even de draad kwijt.
En hij is elke week wel een dag echt minder geweest, niet willen eten, misselijk en diaree. Ik werd daar wel echt verdrietig van. Het drukt je zo met de neus op de feiten dat hij echt naar het einde toe kruipt. Ondanks het warme weer was hij af en toe ook rillerig, dus hij heeft een mooie Noorse trui gekregen.
Zaterdag zijn we thuis gekomen en hij is weer helemaal het mannetje. Galoppeert weer voor de scootmobiel uit als een jonge knul. Dat ik op vakantie niet heel veel met ze kon lopen heeft misschien ook wel meegespeeld, maar ik word er echt weer blij van. Ik twijfel dan toch wel vaak, is het nog leuk voor hem, heeft hij nog kwaliteit van leven, maar nu zie ik hem weer opbloeien en 6/7 km meedraven en dan weet ik het eind is er nog niet. Gelukkig.
Marco is niet meegeweest. Vorig jaar op mijn trip naar Ierland, Engeland en Wales was al duidelijk dat hij niet echt genoot van het reizen. Hij heeft gelogeerd bij vrienden van mij waar hij zijn 13e verjaardag heeft gevierd met mandarijntjes.
Staat m goed die trui
Ik kan me zo voorstellen, de momenten dat je denkt; zou t nu dan rap gaan? en dan de enorme opluchting als je ze weer voor je uit ziet rennen.
( natte poten nog en gladde vloer ), maar soit, daar dacht ik inderdaad om naar tapijt of matten uit te gaan kijken voor dr
