Een Hondenleven

Ik heb ene paar jaar een oppassertje erbij gehad, een shit-zu..die kefte al als er iemand langs mn raam liep. Dat was vrij snel over doordat ik ook naar het raam liep, voor hem ging staan, en met een handgebaar "ophouden"en terugstuurde. Dat ebde dus weg, als er iemand langskwam keek hij voortaan naar mij, zeiden we samen niks en dan; goed zoooo. het hele circus was vrij snel over en meneer sliep voortaan lekker door.
Alles wat jij omschrijft zie ik ook zo wel. Ik kan me juist voorstellen dat ontmoetingen ook best geleid kunnen worden, de verschillen van grote zijn zo groot, dus rustig is gepaster.
Andersom zie ik, hier althans, ook best veel mensen die zelf een kleine los en op je af laten lopen, of alleen even roepen, of een buuf die alleen "foei"zegt en verder niks terwijl het hondje uit zn plaat gaat tegen ons.
Ik zeg altijd; als Mo maar 1/10e van gedrag zich zo zou gedragen dan had jij ge-eist dat ze een muilkorf om moest, minstens..hoe kan het dan dat het gedrag wat een kleine hond zo laat zien wat nonchalant over wordt gedaan? Bij Mo is dat geen probleem maar je komt een keer een hond tegen die wel reageert en dan zijn de verhoudingen ver te zoeken.
Overigens ook zat kleine hondjes die ook heldhaftig en nietsvermoedend kwispelend aankomen draven en gewoon normaal kennis willen maken, die dneken dat ze minstens net zo groot zijn denk ik