Een Hondenleven

blacky schreef: ↑07 sep 2022, 03:58

EchoMira schreef: ↑06 sep 2022, 13:22

ranetje schreef: ↑06 sep 2022, 13:16
Epileptiforme toevallen kunnen inderdaad OOK niet-aangeboren zijn.

Secundaire epilepsie (zo wordt dat genoemd) is inderdaad niet aangeboren.
Daar is een onderliggende oorzaak voor (die op zich wel weer erfelijk zou kunnen zijn)
Dus?

Dus er is geen Het Gen.
Dat zou allang ontdekt zijn.

als je alleen al bij de mens kijkt hoeveel aandoeningen epilepsie veroorzaken dan kun je blijven zoeken tot je een ons weegt.
Epilepsie is iets heel ongrijpbaars.

EchoMira schreef: ↑06 sep 2022, 13:22

ranetje schreef: ↑06 sep 2022, 13:16

EchoMira schreef: ↑06 sep 2022, 13:09

Nee. Epilepsie kan nota bene niet eens aangeboren zijn.
Er is niet één oorzaak van epilepsie.

Epileptiforme toevallen kunnen inderdaad OOK niet-aangeboren zijn.

Secundaire epilepsie (zo wordt dat genoemd) is inderdaad niet aangeboren.
Daar is een onderliggende oorzaak voor (die op zich wel weer erfelijk zou kunnen zijn)
Dus?

Dus er is geen Het Gen.
Dat zou allang ontdekt zijn.

Gudrun schreef: ↑04 sep 2022, 20:02

blacky schreef: ↑04 sep 2022, 19:57

Gudrun schreef: ↑04 sep 2022, 19:44

Ja, maar uitsluiten van elke afwijking? Is ook erg beperkend...
Ga je bij shelties alle CEA en MDR1 dragers uitsluiten?

Testen uiteraard, en dan drager enkel met genetisch vrij combineren. Je behoud dragers... maar zo niet dan verlies je een heleboel verder goede honden. Want CEA is maar 1 ding... epilepsie is ook een probleem en kan nog niet getest....
Of outcrossen natuurlijk, maar dan ook getest. Het is niet of of in mijn ogen, testen sowieso, rashond of niet.

ja dit dus. Dragers uitsluiten is vrij dom. gekoppeld met vrij is het geen enkel probleem. Zelfs drager x drager hoeft niet echt een probleem te zijn als je maar test. De kans op een lijders is dan zeker aanwezig maar ook weer op vrije honden. Binnen een gesloten stamboek is het altijd weer kiezen wat je doet. En heel belangrijk om welke afwijking gaat het.

Vetgedrukte absoluut, maar drager x drager? Dus bewust mogelijke lijders gaan fokken? Dat is me echt een brug te ver. Zelfs bij iets relatief onschuldigs als MDR1. Laat staan bij andere zaken. Want waarom zou je dan nog testen... als je bewust lijders riskeert. Of laat je die dan na geboorte inslapen? Neen.

Zinodo schreef: ↑04 sep 2022, 19:50 Tegenwoordig is genetisch testen voor een hele waslijst van aandoeningen zo makkelijk en goedkoop dat in mijn ogen iedere fokker daar gebruik van zou moeten maken. Ik kan me gewoon geen reden bedenken om het niet te doen, behalve als je iets wil verstoppen. Uiteraard sluit dat niet alles uit, dat zou wel heel makkelijk zijn, maar wel heel veel.

Gudrun schreef: ↑04 sep 2022, 19:44

blacky schreef: ↑04 sep 2022, 18:45 ... foute genen neem je altijd mee. Je kunt ze "verdunnen" maar ze blijven altijd aanwezig.

Ja, maar uitsluiten van elke afwijking? Is ook erg beperkend...
Ga je bij shelties alle CEA en MDR1 dragers uitsluiten?

Testen uiteraard, en dan drager enkel met genetisch vrij combineren. Je behoud dragers... maar zo niet dan verlies je een heleboel verder goede honden. Want CEA is maar 1 ding... epilepsie is ook een probleem en kan nog niet getest....
Of outcrossen natuurlijk, maar dan ook getest. Het is niet of of in mijn ogen, testen sowieso, rashond of niet.

Marc schreef: ↑03 sep 2022, 23:28

blacky schreef: ↑03 sep 2022, 22:32

Marc schreef: ↑03 sep 2022, 15:28 De schade van de hoogte van de inteelt hangt natuurlijk volledig af van welke genen erin zitten. Een extreme inteelt op twee uiterst gezonde honden geeft uiterst gezonde honden. Dus als ze ergens een paar yorkie x podenco Andalus hebben lopen en die pups fokken onderling een super hoge COI is er niks aan het handje. Ga je een huidige rashond met zijn duizend erfelijke gebreken intelen heb je meteen een wrak. Je moet dan maar hopen op heterozygoot op de kwalen maar dat is lastig binnen een ras omdat ze die van twee kanten meenemen.

Het vergelijken van een ingeteeld ras vs een hoge COI op een groep bastaardhonden die onderling fokken bij een boer of in een klein bergdorp gaat niet op. Wel geeft een hele hoge COI ook gebrekkigere weerstand.

Guus zou prima ingeteeld kunnen zijn. Hij is immers 70% podenco maneto en 15% York en 15% pekinees. Die getallen lijken op een podenco maneto die gedekt is door x York/pekinees. En dan de pups onderling weer een nest laten krijgen en dan krijg je deze verhoudingen.

En al doen die pups het onderling 10 generaties de rasverhoudingen wijzigen dan niet meer. Hij heeft allergieën en vreemde autoimmune zaken. Kan zomaar van een van de ouderdieren in combinatie met de inteelt komen.

Maar dat is allemaal een puur gokje. Het kan in theorie ook dat een York/pekinees x maneto een zuivere maneto heeft gedekt. Dat hij dus een outcross is. Dan kom je ook op die verhoudingen.

ik ben het bijna met je eens. Alleen ga je voorbij aan het feit dan erfelijk ook binnen twee totaal verschillende rassen samen kan komen. En dat is dus wat er misgaat de laatste tijd. Ik koop een kruising wat die is sowieso gezonder dan een rashond. Niet getest is dat pertinent niet waar.

Een laag coi bied meer kans op gezonde honden maar alleen maar meer kans en is geen zekerheid.

Oh zeker. Ga een labrador met een Duitse herder kruisen en je kan prima fikse Hd krijgen. Maar zover wilde ik niet gaan in mijn bericht.

Marc schreef: ↑03 sep 2022, 15:28 De schade van de hoogte van de inteelt hangt natuurlijk volledig af van welke genen erin zitten. Een extreme inteelt op twee uiterst gezonde honden geeft uiterst gezonde honden. Dus als ze ergens een paar yorkie x podenco Andalus hebben lopen en die pups fokken onderling een super hoge COI is er niks aan het handje. Ga je een huidige rashond met zijn duizend erfelijke gebreken intelen heb je meteen een wrak. Je moet dan maar hopen op heterozygoot op de kwalen maar dat is lastig binnen een ras omdat ze die van twee kanten meenemen.

Het vergelijken van een ingeteeld ras vs een hoge COI op een groep bastaardhonden die onderling fokken bij een boer of in een klein bergdorp gaat niet op. Wel geeft een hele hoge COI ook gebrekkigere weerstand.

Guus zou prima ingeteeld kunnen zijn. Hij is immers 70% podenco maneto en 15% York en 15% pekinees. Die getallen lijken op een podenco maneto die gedekt is door x York/pekinees. En dan de pups onderling weer een nest laten krijgen en dan krijg je deze verhoudingen.

En al doen die pups het onderling 10 generaties de rasverhoudingen wijzigen dan niet meer. Hij heeft allergieën en vreemde autoimmune zaken. Kan zomaar van een van de ouderdieren in combinatie met de inteelt komen.

Maar dat is allemaal een puur gokje. Het kan in theorie ook dat een York/pekinees x maneto een zuivere maneto heeft gedekt. Dat hij dus een outcross is. Dan kom je ook op die verhoudingen.

Dagmar schreef: ↑02 sep 2022, 10:45

blacky schreef: ↑01 sep 2022, 20:20 Er zijn erg veel kruisingen die dat niet redden.

Zo'n beetje iedere F1 redt dat. Een geplande rashond met een willekeurige kruising, is geen objectief vergelijk.
En rashonden zijn meer dan één ras. Binnen bepaalde rassen (dobermann, pekinees, dalmatiër, bull terriër, toller) zijn COI's van 40% niet uitzonderlijk.

Dagmar schreef: ↑02 sep 2022, 12:12

Nanna schreef: ↑02 sep 2022, 11:32 Veel fokkers zijn er ook helemaal niet van doordrongen dat doorgaan in een gesloten genenpool de dood in de pot gaat zijn. Die zijn juist bang voor vers bloed als een rabiëslijder voor water.
“Dan sein we het karákter kwijt!”
Nee, heilig kijken is de boodschap. Met een minachtende zijwaartse blik naar outcrosses. ZIJ zijn goed want ZIJ TESTEN. En met zo’n test, is de overtuiging, sal alles reg kom.

Was het maar zo’n feest…

Mwah, ze testen heel bewust het minimale, terwijl ze dondersgoed weten wat er speelt. En met die testen die er gedaan worden, wordt vaak gerommeld.
Je test gewoon voordat problemen zich openbaren en iedereen weet naar welke dierenarts je moet voor de gunstigste beoordeling.
Dus nee, van die overtuiging ben ik niet overtuigd.

Nanna schreef: ↑01 sep 2022, 21:16 Als je maar lang genoeg de stamboeken dicht houdt komt ook de Havanezer aan de beurt.
Bij de Lundehund zijn ze toch maar voorzichtig aan het uitkruisen geslagen want het COI lag onderhand op TACHTIG procent.
Lege teven, steriele reuen, inteeltdepressie voor u.
Bij de Bullterriër is het geloof ik zestig procent. Allemaal rassen waar je je de klauwen niet aan moet branden.