Wat is de grens met andere roedels/honden

[EchoMira]

Wat vinden jullie van twee kleine hondjes die in een losloopgebied best wel dwingend zijn. Mira en Echo weten gewoon dat ze alles kunnen maken want ze zijn zelf arabiertjes en de rest zijn fjorden en shetlanders, zeg maar.
Mijn honden kunnen gewoon altijd meteen weglopen als ze het niet meer leuk is en ze maken schandalig misbruik van het feit dat andere honden daar gewoon geen antwoord op hebben.
Dus hoewel er nooit agressie bij zit zijn ze nogal van het pestgedrag.

Op zich vind ik dat een hond die vier keer zo groot is daar maar gewoon mee heeft om te springen maar de praktijk is dat ze vaak een beetje met de mond vol tanden staan te kijken tot die gemene meisjes weer weg gaan.
Ik vind dat zelf niet oke. Dus ze mogen nu wel los maar met één tegelijk bij de andere hond kijken. Dat werkt veel leuker. Et voila, ze zijn ook liever.

Het is een beetje inherent aan het ras maar dat een windhond het leuk vind om van veraf aan te komen rennen is nou eenmaal hoe het zit. De meeste mensen vinden het gaaf. Maar er zijn ook mensen die het anders lezen en die zijn er niet bij mee.

Hebben jullie principes over wat jouw hond wel en niet mag vanwege het samenleven met andere hondenliefhebbers?
Ben ik benieuwd naar.

[Nanna]

De mijne hebben nogal de neiging om overal hopsend en blaffend op af te gaan. Csikasz voorop en dan omkijken of de rest volgt
Het is overduidelijk dat ze geen kwaad in de zin hebben. Maar het zijn er wel drie tegelijk en soms zijn kleine hondjes toch bang. Dus nu mag het helemaal niet meer.
Eerst mondeling NEE gezegd, daarna een bos sleutels in je smoel en nu hoef ik maar met mijn bos sleutels te rammelen om ze tot inkeer te brengen.
Alleen bekende grote intacte reuen, daar is geen houen aan. Gillen en slettebekken. Nou ja, dat moet dan maar…

[Alfilillo]

Mijn honden zijn heel makkelijk wat betreft. Ze pesten niet en rennen ook niet samen schreeuwend op andere honden af. Lily kan gewoon bij iedereen. Alfil moet ik bij een enkeling aanlijnen, omdat ik weet dat hij bij die specifieke hond kan uitvallen. Hij bijt niet raak, maar ik wil het niet hebben.

Galgo´s hebben inderdaad die neiging nogal eens om keihard op je honden af te rennen. Ik vind het niet echt leuk. Het zijn ook geen kleintjes natuurlijk.

[Kruimel]

Precies dat. Niet pesten. En daar versta ik onder niet reageren op de signalen van de andere hond. De heren hebben nog wel eens de neiging om te vinden dat zij best even mogen snuffelen ook als de andere hond duidelijk zegt dat niet ok te vinden. Dat mag niet, klaar. Ook als ze verder geen kwaad bedoelingen hebben. Dat hebben ze nl niet maar het levert stress op bij de andere hond en dat wil ik niet.

Het gros van de bazen ziet dat helemaal niet, ze lopen door of vinden dat hun hond maar van zich af moet bijten. Niet mee eens. De heren moeten gewoon luisteren als een hond zegt 'niet doen, vind ik eng'.

[annnie]

De drie in mijn roedel hebben allemaal een heel andere energie in het kennismaken met andere honden. Annie is de enige die echt kan etteren. Ze is vaak reuze gespannen, loopt met een enorme hanenkam op d'r rug en moet andere honden vaak even op hun plaats zetten ookal is daar geen aanleiding toe in mijn ogen. Haar houd ik dus bij me en ze mag pas kennis gaan maken als ik het goed vind.

Nelson is de rustige beleefde oudere heer en Ronja snuft een seconde en dan is het spelen of negeren.

Sinds ik Ronja heb loop ik regelmatig op een hondenwei. Dat is een plek waar ze lekker kan racen. Maar het valt me op dat veel mensen hun honden maar gewoon laten gaan. Ik wil niet dat ze bij het hek gaan klooien als er een nieuwe hond bij komt en al helemaal niet langs het hek voorbijgangers gaan lopen uitkaffern

[Jackira]

Ik heb er geen probleem mee als twee honden zoals jij hebt naar mijn honden komen rennen. Die van mij gaan waarschijnlijk meedoen met rennen en dan zal ik Jack laten gaan en Shira bij me roepen want die wordt te fel.

Jack mag bijna alles en Shira niet zoveel met andere honden.

Jack rent wel op andere honden af maar maakt altijd een ruime bocht of komt dusdanig aanlopen dat de andere hond begrijpt dat hij geen kwaad in de zin heeft. En hij maakt vaak een spelbuiging.

Shira is te fanatiek en te serieus. Dus dat is niet altijd leuk spelen als ze samen op een andere hond af gaan. Maar Shira vindt het ook geweldig om opdrachtjes uit te voeren, dus wanneer ik zeg dat ze naast moet lopen vind ze dat eigenlijk nog leuker dan naar de andere hond gaan.

Soms mag Shira wel spelen met een van de weinige honden die ze leuk vindt. Dan hou ik Jack even aangelijnd.

Shira en Jack samen met een andere hond is meestal teveel van het goede. Ze zijn samen veel hond tegelijk, snel en best imponerend.

[Lothian]

Lucca heb ik meestal niet zoveel omkijken naar. Die wil wel even snuffelen maar als dat van mij niet mag is dat ook best. Ze laat zich ook niet door een andere hond met wie ze wandelt opnaaien in wat voor interactie het gaat worden.

Taro heb ik vanaf de eerste dag geleerd dat hij koekjes krijgt als we een andere hond zien en dat uitgebreid tot bij mij blijven tot we dichtbij zijn. Anders komt hij inderdaad vanaf honderd meter aangestoven en dat is direct al veel intimiderender voor de andere hond. Tijdens wandelingen met anderen ben ik vaak veel te afgeleid om daar mee bezig te zijn maar in principe werkt dat best heel aardig.

Bij echt kleine honden lijn ik hem alsnog wel eens aan. Zeker kleine teckels. Die gaat hij lopen pesten.

Dalí is niet los bij vreemde honden. Ik denk dat Taro en hij samen de terror van de buurt zouden zijn.

[Gudrun]

Tenzij het bekende honden van vrienden zijn mag het gewoon niet.
Er wordt niet gebuurt of onnozel gedaan met vreemde honden.

Als ik alleen Poppy en Pippa en Flora mee zou hebben doe ik niks, die ontwijken en kalmeren, komt goed.
Die chi-teven willen andere honden uit kafferen, mag niet.
Richaar is bang en gaat lopen, mag dus ook niet.
Sher is te oud en wankel.
Do is op zich heel sociaal maar was laatst ineens toch aan het gillen van schrik toen een grote hond kwam snuffelen (hij deed echt niks) dus wilden Poppy en Kika ter hulp schieten maar die had ik gelukkig vast en man tilde Do snel op. Mag dus ook niet meer.
Nanook kan nooit met vreemde honden, ook al niet dus.

Nu leert de ervaring dat bijna geen enkele hond het in zijn kop haalt om even in mijn roedel te komen gelukkig, maar ik word er meer en meer voorzichtig in en vermijd het gewoon, is een paar keer bijna fout gegaan vroeger.
Je ziet dus echt wel dat ze samen spannen bij al dan niet vermeende bedreiging. Ook tegen grote sterke honden. En daar blijven de kleintje en ouwetjes te kwetsbaar voor. En Nanook en Kika te fel.
In het ergste geval laat ik mijne liggen en wachten, jaag de chi's terug en blok zelf de bezoekers, had ik onlangs nog in het bos met 2 vreemde honden (en bazen er ver achteraan, die kwamen wel toen ik riep dat mijn honden niet lief waren).

Heb ik maar 1,2 of 3 honden bij dan ligt het anders, als ik denk dat er min of meer gelijkwaardigheid is en het kan mogen ze kennis maken en als ze willen ook spelen.

[Mellow]

Mijn honden mogen nooit los buurten bij andere andere honden.
Ik lijn ze dus direct allemaal aan zodra ik andere honden zie.
Het omgeving scannen zit er bij mij nog steeds in dus ik zie 9 van de 10x andere honden eerder.
Aangelijnd mogen ze ook zelden kennismaken, vindt ik niet nodig.

Nikki gaat sws nooit zomaar ergens los dus als er al een buurtende hond bij mijn clubje komt dan zie ik aan Puck wel of het goed is of niet.
Niettemin houd ik Sem wel gelijk bij mij in de buurt want niet elke hond reageert goed op hem.
Puck houd elke hond op hele kalme wijze weg bij zijn meisjes en zijn 'gestoorde' halfbroertje dus ik hoef zelden zelf wat te doen.

Daisy is de enige bitch van mijn clubje en kan soms heel vervelend doen en andere honden opjagen, ongeacht hun grootte.
Ze gaat dan direct aan de lijn.

[galga's]

Wat vinden jullie van twee kleine hondjes die in een losloopgebied best wel dwingend zijn. Mira en Echo weten gewoon dat ze alles kunnen maken want ze zijn zelf arabiertjes en de rest zijn fjorden en shetlanders, zeg maar.
Mijn honden kunnen gewoon altijd meteen weglopen als ze het niet meer leuk is en ze maken schandalig misbruik van het feit dat andere honden daar gewoon geen antwoord op hebben.
Dus hoewel er nooit agressie bij zit zijn ze nogal van het pestgedrag.

Op zich vind ik dat een hond die vier keer zo groot is daar maar gewoon mee heeft om te springen maar de praktijk is dat ze vaak een beetje met de mond vol tanden staan te kijken tot die gemene meisjes weer weg gaan.
Ik vind dat zelf niet oke. Dus ze mogen nu wel los maar met één tegelijk bij de andere hond kijken. Dat werkt veel leuker. Et voila, ze zijn ook liever.

Het is een beetje inherent aan het ras maar dat een windhond het leuk vind om van veraf aan te komen rennen is nou eenmaal hoe het zit. De meeste mensen vinden het gaaf. Maar er zijn ook mensen die het anders lezen en die zijn er niet bij mee.

Hebben jullie principes over wat jouw hond wel en niet mag vanwege het samenleven met andere hondenliefhebbers?
Ben ik benieuwd naar.

Dat vind ik dus asociaal gedrag en super irritant. Zowel als mijn eigen honden dat doen als wanneer andere honden dat doen bij mijn roedel. Ik heb gemerkt dat het ook veel frustratie bij andere honden, vooral herders, oplevert, als mijn honden er gewoon langs stuiven, zelfs zonder te pesten. En die frustratie is wel eens omgeslagen naar agressie, waar het dus net goed ging en mijn honden er gelukkig zonder kleerscheuren afkwamen.

Ik laat mijn roedel dus alleen los als er geen andere honden in de buurt zijn. Mocht er toch ineens een andere hond in beeld verschijnen, dan probeer ik ze zo snel mogelijk bij mij te krijgen. Bij de Galgo's is dat niet zo moeilijk, maar mijn Silken is vreselijk onzeker geworden en vindt dat de aanval de beste manier is

Wij lopen dus erg vroeg, zodat ze ook de mogelijkheid hebben om even de benen te strekken, gas te geven en op hun typische windhonden manier met elkaar te spelen.

[Gonnie]

Mij maakt het niet zoveel uit als er honden op onze honden af komen rennen, ik let er wel een beetje op welke honden het zijn, want er lopen een paar honden in het bos die weleens willen knokken.
Tanja en Anne rennen haast nooit op andere honden af, alleen als ze loops zijn, maar dan zijn ze, zodra ik het doorheb dat ze loops zijn, aan de lijn.
Ik moet wel heel erg opletten als er een heel klein hondje in het bos loopt wat bang is.

Vorige week liep er een hele kleine chihuahua die erg bang was, Tanja laat normaal andere honden met rust, maar er liep een hond voor ons en die ging bij die chihuahua kijken. Die chihuahua ging vreselijk gillen, ja, dan gaat Tanja er dus ook op af. Dus dan zorg ik snel dat ze met me meekomt, want ik denk dat bij Tanja dan een knopje om zou kunnen gaan. Je ziet haar dan helemaal veranderen, net of ze het hondje dan ineens als prooi ziet. Gelukkig heb ik dat hondje niet meer gezien. Er lopen wel meer chihuahua’s maar die doen normaal dan loopt Tanja er gewoon langs en wordt het hondje genegeerd.

[Floortje]

Die van mij kunnen best vervelend zijn wat dat betreft. We laten ze daarom apart uit.
Alleen naar het strand gaan ze samen mee, daar is meer overzicht en ruimte.
Rakoes kan uitdagen, omdat ze weet dat ze rugdekking heeft van Ysta. Maar zij is dan weer veel makkelijker terug te roepen, terwijl bij Ysta dan juist het vuurtje aangewakkerd is.

We zijn volop bezig om te oefenen en het in goede banen te leiden en dat gaat steeds beter. Ysta is pas een jaar en lekker stout op het moment, maar ze leert snel. Ik heb er vertrouwen in dat het goedkomt.

[Budkes]

Bij mij mogen ze niet naar andere honden. Ik laat ze met z'n vieren tegelijk uit, als Frank ook mee gaat met z'n vijfen, en dat is een beetje teveel van het goede. Dat 2 ervan herders zijn worden mensen toch al niet vrolijk van. Ik lijn Marco, Louitje, Herbert en Frank op tijd aan en Perry mag gewoon door lopen. Die negeert toch alle honden behalve Border Collies want die haat hij. Maar dan is een " Nee Perry, gewoon erlangs" voldoende om hem door te laten lopen. De tegenliggers lijnen meestal ook meteen aan want hebben toch schrik van mijn roedel.
Als er wel onverhoopt een hond in mijn roedel komt is er niks aan de hand want ze doen geen van allen wat. Een hard weg rennende hond zou Louitje wel triggeren, hij zou de hond absoluut op gaan jagen, dat kan hij soms ook al doen binnen de eigen roedel, of als ik met vrienden met honden samen loop. Die honden weten dat en duiken gewoon ff plat op de grond als hij aan komt stormen of als ze er zin in hebben rennen ze mee.

[** Angela **]

Ik hou daar niet van , zie ik een andere hond gaan ze direct aan de lijn
Ziva weet ik zeker dat ze niks doet , maar ik heb er ook nog eentje die van dat drukke gedrag van een vreemde hond niet altijd trekt. Ze valt dan uit en laat dat eens verkeerd uitpakt heb ik t weer gedaan met m’n kut hond
De ander mag nu vanwege zijn poot niet met andere honden spelen

Dus t gebied waar wij lopen komen we alleen op tijden waar t niet druk is, heel vaak hebben we her zelfs voor ons helemaal alleen
Zalig

Dat zo op een andere hond af laten rennen vind ik gewoon asociaal en t gaat echt wel een x gebeuren dat je dan de verkeerde tegen komt met alle gevolgen van dien
En dan heeft die andere hond t weer gedaan

[Inge O]

Hier mogen ze het liefste geen contact met andere honden, gewoon omdat ze én groot én in een grote roedel én pittig zijn en daar zit niemand op te wachten. Komt er toch een andere hond aangestoven dan bedenkt die zich meestal heel snel na wat onderschoffelactie. Schuldig voel ik me daar helemaal niet over want de mijne gaan er niet zelf op af en er worden alleen ego's gekrenkt, maar ik vind het wel stom als het gebeurt want dit is niet het soort contact dat ik voor mijn honden wil.

[Alfilillo]

Het scheelt nogal wat of je met een grote roedel loopt of maar één of twee honden. Met een grote roedel moet je met allerlei verschillende dynamieken rekening houden, dus dan is contact met andere honden niet echt handig.

Als ik dat zo lees, besef ik dat een grote roedel waarschijnlijk niks voor mij is. Ik loop heel graag ontspannen, zonder de omgeving de scannen. Lily is nogal eens uit beeld, Alfil soms ook, maar ik weet dat ze zich prima redden mochten ze een andere hond of mens tegenkomen.

Lily is ook handig als bliksemafleider. Ze wil bijna elke hond, behalve een enkele agressieveling, even gedag zeggen en besnuffelen, en daarmee houdt ze Alfil uit de luwte. Die lijkt het even aan en beslist dan of hij contact wil of toch maar ongezien verder loopt.
Op vrienden stuift Lily trouwens wel af. Als een pijl uit een boog. Maar dat mag. Had ik al verteld wat een heerlijke hond ze is?

[Inge O]

Het scheelt nogal wat of je met een grote roedel loopt of maar één of twee honden. Met een grote roedel moet je met allerlei verschillende dynamieken rekening houden, dus dan is contact met andere honden niet echt handig.

Als ik dat zo lees, besef ik dat een grote roedel waarschijnlijk niks voor mij is. Ik loop heel graag ontspannen, zonder de omgeving de scannen.

Klopt, dat is wel een consequentie als je met meerdere honden loopt, maar vreemd genoeg voorkomt het ook problemen omdat maar heel weinig honden het aandurven om op mijn groep af te stuiven. Aan het strand gebeurt dat een enkele keer maar daar loop ik alleen bij eb met alle 5, ruimte genoeg dus en als mensen zo laconiek zijn om recht op mij en mijn groep af te lopen maak ik gewoon een grote bocht om ze heen.

[Tamara]

Feta en Lanai mogen naar andere honden wanneer ik zie dat het okay is. Lanai heeft eigenlijk sowieso geen behoefte aan contact met andere honden, tenzij bekende of bevriende honden. Uitzonderingen zijn Border Collies: vreemd genoeg zijn allebei mijn honden helemaal wild van Border Collies, op twee daarvan zijn ze verliefd en ze halen dan alles uit de kast om met deze reuen te spelen.

Fet mag bepaalde honden heel graag en als de andere eigenaar dat goed vindt mag ze erop af om te begroeten. Ik ben er tegenwoordig heel streng en consequent in om ze weg te houden bij honden die ik niet vertrouw en ik hou ze zelf ook gewoon bij me wanneer nodig. Lukt niet altijd hoor, NL is klein, er wonen veel honden in ons land, en een aanzienlijk deel van het volk is ronduit asociaal en onbeschoft.

[Hewi]

Ik heb jaren alles ontweken , leo was onvoorspelbaar met andere honden dus er werd niet gebuurd. Aanstormende honden vond ik dus super irritant .

Maarrrrrrrr lee is dood en kodi is super sociaal naar andere honden, begroet ook normaal, loopt weg als de stemming omdraait.
Ik erger me nu zelfs aan mensen die in losloop gebied een hond aan lijn houden, hoe asociaal is dat gedacht van me.....

[Dirkje]

Toen ik nog twee honden had liepen ze samen eyend naar een hond die er in de verte aankwam, als ze de kans kregen. Mocht niet van mij. De meeste honden vinden dat niet leuk.
In haar eentje doet Dirkje het niet.

Dwingende honden, groot of klein vind ik niet leuk. Als er een HUS aankomt is mijn hond wel meer onder de indruk dan van twee kleine honden die komen aanstuiven. Waarschijnlijk gaat ze zelf mee rennen.
Ik vind het sowieso nooit leuk als mijn hond zich ongemakkelijk voelt door andere honden maar dat is niet altijd te voorkomen.

[blondie]

Ik heb geleerd niet naar andere honden te gaan. Als pup had Aki uiteraard wel die drive, en in de jonge periode bij vreemde honden probeerde ik in te schatten wat voor types het waren, want vaak kwamen ze naar hem en dan liet ik wel kennismaken om hem niet wereldvreemd te hebben als er onverwachts honden op hem af zouden komen.
Mijn ervaring is en blijft dat nog steeds (en het wordt erger lijkt wel) dat veel honden echt een bloedhekel aan herders hebben, wat dus aan komt rennen is vaak al met een grote bek of druk en lomp. Terug reactie wil ik voorkomen, dus lijn ik aan.
Voorheen had ik Jol wel los erbij, want die wist er feilloos mee om te gaan, en als zij een punt terug maakte werd dat gewoon geaccepteerd, in tegenstelling als Aki de herder een snauw zou geven.

Chara alleen heb ik wel een paar keer wat vrijer gelaten, zonder Aki erbij dan. Zij schept er plezier in als ze achterna wordt gezeten en flink kan rennen. Door continue signalen af te geven, ook naar kleinere honden zag ik dat zij zich niet zo snel laat triggeren en dat het ook echt spel blijft. En ze is zeer vriendelijk als er contact met haar wordt gezocht.

Met Chara in combi met Aki leer ik toch nog steeds negeren. Ook als honden op ons af komen, zoals ik al zei negen van de tien keer zijn het echt uitvallende honden helaas, en ik wil geen negatieve ervaringen of tegenreacties "aangeleerd" krijgen.

Bij mij komt het puur voort vanuit het ras wat al negatief te boek staat, dat ik dat soort confrontaties liever vermijd. En daarbij is hij toch niet zo van het spelen met andere honden.

We zullen dus ook nooit met spitsuur in de duinen of op strand gaan lopen.

[Vicky]

Vicky reageert agressief op andere honden dus die moet strak aan de riem naast mij lopen als er een andere hond in de buurt is. Dolfje heeft ook de "eropafstuiftactiek", dat wil ik niet dus die gaat ook vast behalve bij flinke stoïcijnse honden die niet verblikken of verblozen van zo'n opgeschoten jochie. Mable mag bij kleine honden los dat gaat prima, bij grotere honden gaat zij vast sinds enige tijd want dan kan ze wat feller reageren. Abeltje kan eigenlijk prima met alle honden door een deur. Dus als de eigenaren er ok mee zijn laat ik hem lekker zijn gang gaan.

[bas rouge]

Ik ben er in de loop der jaren minder spastisch in geworden. Was ook heel erg van 'niet met onbekende honden kennismaken' maar hier in Den Haag kun je dan beter over de daken gaan lopen want er is geen mens die daar rekening mee houdt.

Ik heb tegenwoordig ook een trio (beauceronteven van 13, 7 en 2) dat met de meeste hond-hond contacten prima uit de voeten kan. Toch stuur ik wel degelijk. Als het even kan, geef ik mijn eigen honden maar ook de tegemoetkomende honden ruimte om de keuze te maken
'wel of geen contact'. Ik sla een parallel pad in, steek een grasveld over of maak een ruime bocht. Ze voorkom ik door mensen gedwongen te rechtstreekse ontmoetingen. En geregeld kiezen of mijn honden of de andere honden om geen contact te maken, da's prima.

Huette, de oudste, is kalm en heeft nooit problemen. Ook bange honden zijn dat zelden of nooit voor haar. En agressie tonen honden ook nooit naar haar, ze is heel handig, zelf niet bang maar ook geenszins opdringerig.

Jiroux staat op haar strepen, stelt prijs op beleefd contact maken en heeft een pesthekel aan castraten, met name Doodles. Ik neem haar even bij haar halsband als we die tegenkomen. Ook roep ik haar wel eens weg bij een hond als ik zie dat de spanning oploopt bij haar en/of de ander.

Pilar is in potentie ook erg handig maar nog jong en kan vooral op onzeker, wiebelig gedrag van een hond reageren met een borstel en een harde blaf richting de wiebelaar. Als ik dat van te voren inschat, dat het een onzekere hond is, dan leid ik haar af en lukte dat niet, dan is doorlopen voldoende om haar mee te laten gaan. Pilar speelde onder het jaar ontzettend veel maar ze is nu ruim 2 en dat is over. Een heel enkele keer nog maar da's dan altijd een ongecastreerde reu.

Lukt een bocht niet, dan loop ik soms terug en om of als ik denk dat het wel zal gaan, dan houd ik meestal Jiroux even aan haar halsband om te voorkomen dat een hond zich ineens geconfronteerd ziet met drie grote zwarte honden om zich heen. Pilar is dan de eerste, Huette nummer 2 en Jiroux mag dan als derde even snuffelen als ze dat wil.

Ik zou geen moeite hebben met die twee van jou maar moet wel in de gaten houden, dat het met name Pilar en Jiroux niet te zeer opwindt, snelle racehondjes daar kun je lekker achteraan jakkeren. Als de opwinding te hoog oploopt, kan er best een tandje in een velletje haken en dat wil ik niet. Ik zie dat gauw genoeg en kan ze op tijd terugkrijgen. Als jij dan ook voorkomt dat de jouwe opnieuw gaan lopen uitdagen, dan zou ik dat op prijs stellen. Het hoeft niet, het lukt me ook zonder wel om ze bij me te houden maar ik zou het wel appreciëren. Ik zie dat als een gedeelde verantwoordelijkheid en begrip voor honden, de mijne en de jouwe, en hun eigenheid.

[Jackira]

Ik ben er in de loop der jaren minder spastisch in geworden. Was ook heel erg van 'niet met onbekende honden kennismaken' maar hier in Den Haag kun je dan beter over de daken gaan lopen want er is geen mens die daar rekening mee houdt.

Ik heb tegenwoordig ook een trio (beauceronteven van 13, 7 en 2) dat met de meeste hond-hond contacten prima uit de voeten kan. Toch stuur ik wel degelijk. Als het even kan, geef ik mijn eigen honden maar ook de tegemoetkomende honden ruimte om de keuze te maken
'wel of geen contact'. Ik sla een parallel pad in, steek een grasveld over of maak een ruime bocht. Ze voorkom ik door mensen gedwongen te rechtstreekse ontmoetingen. En geregeld kiezen of mijn honden of de andere honden om geen contact te maken, da's prima.

Huette, de oudste, is kalm en heeft nooit problemen. Ook bange honden zijn dat zelden of nooit voor haar. En agressie tonen honden ook nooit naar haar, ze is heel handig, zelf niet bang maar ook geenszins opdringerig.

Jiroux staat op haar strepen, stelt prijs op beleefd contact maken en heeft een pesthekel aan castraten, met name Doodles. Ik neem haar even bij haar halsband als we die tegenkomen. Ook roep ik haar wel eens weg bij een hond als ik zie dat de spanning oploopt bij haar en/of de ander.

Pilar is in potentie ook erg handig maar nog jong en kan vooral op onzeker, wiebelig gedrag van een hond reageren met een borstel en een harde blaf richting de wiebelaar. Als ik dat van te voren inschat, dat het een onzekere hond is, dan leid ik haar af en lukte dat niet, dan is doorlopen voldoende om haar mee te laten gaan. Pilar speelde onder het jaar ontzettend veel maar ze is nu ruim 2 en dat is over. Een heel enkele keer nog maar da's dan altijd een ongecastreerde reu.

Lukt een bocht niet, dan loop ik soms terug en om of als ik denk dat het wel zal gaan, dan houd ik meestal Jiroux even aan haar halsband om te voorkomen dat een hond zich ineens geconfronteerd ziet met drie grote zwarte honden om zich heen. Pilar is dan de eerste, Huette nummer 2 en Jiroux mag dan als derde even snuffelen als ze dat wil.

Ik zou geen moeite hebben met die twee van jou maar moet wel in de gaten houden, dat het met name Pilar en Jiroux niet te zeer opwindt, snelle racehondjes daar kun je lekker achteraan jakkeren. Als de opwinding te hoog oploopt, kan er best een tandje in een velletje haken en dat wil ik niet. Ik zie dat gauw genoeg en kan ze op tijd terugkrijgen. Als jij dan ook voorkomt dat de jouwe opnieuw gaan lopen uitdagen, dan zou ik dat op prijs stellen. Het hoeft niet, het lukt me ook zonder wel om ze bij me te houden maar ik zou het wel appreciëren. Ik zie dat als een gedeelde verantwoordelijkheid en begrip voor honden, de mijne en de jouwe, en hun eigenheid.

Ik denk dat ik jou wel eens tegen ben gekomen in Meer en Bos.

Ik vind het zelf hier in Den Haag in een losloopgebied geen doen om honden steeds aan te lijnen wanneer er andere honden aankomen. Je loopt eigenlijk zelden alleen, er is altijd wel iemand die nadert of voor je loopt ook al is dat op 30 meter of 50 meter. Ik ga daarvoor ook niet naar een losloopgebied.

Ik stuur mijn honden wel in contact maken maar met Jack moet ik eerlijk zeggen dat dat net zo vaak wel als niet lukt. Hij doet ook geen vlieg kwaad en ik vind dat wanneer mensen naar zo'n drukbezocht losloopgebied gaan zij wel kunnen incalculeren dat er honden naar hun hond toekomen.

Het strand (en dan niet op zon en feest en vakantiedagen) is ruimer en dan vind ik dat ook wel weer anders.

[Diana]

Ligt er helemaal aan met welke combinatie van honden ik loop. Mila laat ik het altijd zelf bepalen, die gaat niet naar aangelijnde honden toe en de meeste honden vindt ze niet interessant. Soms wil ze wel even snuffelen, maar dat gebeurt altijd rustig en beheerst. Dus ook als ik Mila met een andere hond of met alle andere honden samen meeneem, laat ik haar daarin volledig vrij. Zij gedraagt zich totaal niet anders tegenover andere honden als ze alleen mee is of met de hele roedel en is eigenlijk altijd correct. Als een andere hond geen gesnuffel of toenadering wil, pikt zij dat ook goed op en dan loopt ze rustig voorbij.

Amoz mag meestal ook wel naar andere honden toe als hij alleen of samen met Mila mee is, want dan is Mila een kalmerende invloed op hem en gedraagt hij zich ook keurig. Maar met Amy en Arlo erbij kan hij zich nog wel eens laten meeslepen door de opwinding van Amy en Arlo en dan lijn ik hem aan. Amoz kan wel met aardig wat vaart op andere honden af lopen, maar hij stopt ruim van tevoren en de laatste paar meters gaan dan langzaam, of hij besluit er toch maar niet naartoe te gaan als de andere hond dat duidelijk niet wil.

Amy mag alleen aangelijnd met vreemde honden kennismaken als zij dat zelf wil (niet zo vaak). Arlo is een ongeleid projectiel, het is één al vrolijkheid en spelbuigingen, maar sommige honden vinden dat niet leuk. Die laat ik dus ook alleen aangelijnd kennismaken en dan meestal met jonge, speelse honden die dat gedrag juist leuk vinden, of stabiele, volwassen honden die er rustig op reageren. Met heel kleine hondjes mogen zowel Amy als Arlo nooit kennismaken, die hebben allebei wat gedrag waardoor ik ze daarmee niet helemaal vertrouw. Maar Mila en Amoz laat ik eigenlijk ook nooit met de echte kleintjes kennismaken.

Amy, Arlo en Amoz los zou waarschijnlijk een spelletje opjagen en intimideren van de andere hond worden, dus dat komt niet voor, ze lopen sowieso nooit alle vier tegelijk los als ik ze alle vier meeneem.