Zazoe schreef: ↑18 mar 2022, 15:17
Poeh ik heb er 2 gehad met verlatingsangst en ik ben nu echt heel blij dat zazoe er geen moeite mee heeft.
Peer vond het zelfs heel erg stressvol ook al was mijn man thuis.. In de auto ging het wel goed en vaak bracht ik ze naar mijn ouders.
Maar het is best een opgave en heel moeilijk voor jezelf, ontspannen weggaan is er niet bij.
Helemaal opnieuw starten met opbouwen zou ik proberen.
Bij Fred is het leren alleen zijn nooit gelukt dus ik snap hoe jullie je voelen. We hebben onze weg er wel in gevonden maar echt spontaan is ons leven niet. En in de auto word het er ook niet beter op, helaas.
Ik kom hem van de week wel wurgen toen hij de geur van een ontsnapte tennisbal had opgepikt bij de tennisvereniging en niet wilde luisteren naar een Harde Hier. Daar werd onder zeer veel vermaak meegekeken door de tennissers hoe Fred zich door een dikke laag klimop aan het werken was voor de tennisbal
Ik zou hem, net als anderen al aangaven, in de bench doen. Gil maar raak maar je hebt gewoon pech.
Je kunt niet je leven inrichten op dat hij niet alleen wil blijven. Als hij het eerder kon dan kan hij het nu ook.
Wen er maar aan.
BieneMaya schreef: ↑19 mar 2022, 10:33
Ik zou hem, net als anderen al aangaven, in de bench doen. Gil maar raak maar je hebt gewoon pech.
Je kunt niet je leven inrichten op dat hij niet alleen wil blijven. Als hij het eerder kon dan kan hij het nu ook.
Wen er maar aan.
Hij zal uiteindelijk wel moeten want Logi is er niet lang meer en er komt geen hond meer bij.
Ik hink nog steeds op de twee gedachten die hier ook genoemd worden. a. Vanaf nul opnieuw opbouwen b. Laten gillen, zijn keus.
Laten gillen vind ik zielig. Hij is echt wel sneu dan, hijgen en piepen en dreutelen en aan de deuren rammelen. Hij legt zich er niet zomaar bij neer, itt Logi, die gaat wel tukken op den duur al vindt die het ook niet leuk.
Vanaf nul opbouwen vergt qua logistiek het wringen in bochten als een slangenmens en dat breng ik niet op. Dan mag hij nooit meer zover komen dat hij gaat gillen, dus kan ik alleen zolang weg als hij redt zonder gegil, nu dus een minuut of 20 max. Of hij moet mee. En dat gaat me niet lukken in mijn eentje. Dat hele proces duurt lang en daar heb ik dan hulptroepen bij nodig die ik niet heb, althans niet voor lange tijd structureel. Ik moet toch echt af en toe langer weg zonder honden en ik kan niet voor elke keer een oppas regelen.
Dus ik slaap nog steeds heel slecht door het piekeren, en in combinatie met andere stressfactoren maakt dat de sfeer er niet echt gezelliger op momenteel.
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 11:35
Ik hink nog steeds op de twee gedachten die hier ook genoemd worden. a. Vanaf nul opnieuw opbouwen b. Laten gillen, zijn keus.
Laten gillen vind ik zielig. Hij is echt wel sneu dan, hijgen en piepen en dreutelen en aan de deuren rammelen. Hij legt zich er niet zomaar bij neer, itt Logi, die gaat wel tukken op den duur al vindt die het ook niet leuk.
Vanaf nul opbouwen vergt qua logistiek het wringen in bochten als een slangenmens en dat breng ik niet op. Dan mag hij nooit meer zover komen dat hij gaat gillen, dus kan ik alleen zolang weg als hij redt zonder gegil, nu dus een minuut of 20 max. Of hij moet mee. En dat gaat me niet lukken in mijn eentje. Dat hele proces duurt lang en daar heb ik dan hulptroepen bij nodig die ik niet heb, althans niet voor lange tijd structureel. Ik moet toch echt af en toe langer weg zonder honden en ik kan niet voor elke keer een oppas regelen.
Dus ik slaap nog steeds heel slecht door het piekeren, en in combinatie met andere stressfactoren maakt dat de sfeer er niet echt gezelliger op momenteel.
Gewoon kut allemaal en ik wilde dat ik een oplossing voor je had.
En ik begrijp je zo goed, Akira kon in het begin niet alleen zijn. Gillen als een malle.
Maar wij hebben het geluk dat we met z'n 3en zijn dus alles wat makkelijker te regelen.
Alle 3 hebben we onze werk aan haar aangepast en hebben we uiteindelijk bereikt dat ze max 3 uurtjes alleen kon zijn.
Voor een langere periode hadden we gelukkig oppas maar daar wil je niet altijd een beroep op doen.
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 11:35
Ik hink nog steeds op de twee gedachten die hier ook genoemd worden. a. Vanaf nul opnieuw opbouwen b. Laten gillen, zijn keus.
Laten gillen vind ik zielig. Hij is echt wel sneu dan, hijgen en piepen en dreutelen en aan de deuren rammelen. Hij legt zich er niet zomaar bij neer, itt Logi, die gaat wel tukken op den duur al vindt die het ook niet leuk.
Vanaf nul opbouwen vergt qua logistiek het wringen in bochten als een slangenmens en dat breng ik niet op. Dan mag hij nooit meer zover komen dat hij gaat gillen, dus kan ik alleen zolang weg als hij redt zonder gegil, nu dus een minuut of 20 max. Of hij moet mee. En dat gaat me niet lukken in mijn eentje. Dat hele proces duurt lang en daar heb ik dan hulptroepen bij nodig die ik niet heb, althans niet voor lange tijd structureel. Ik moet toch echt af en toe langer weg zonder honden en ik kan niet voor elke keer een oppas regelen.
Dus ik slaap nog steeds heel slecht door het piekeren, en in combinatie met andere stressfactoren maakt dat de sfeer er niet echt gezelliger op momenteel.
Gewoon kut allemaal en ik wilde dat ik een oplossing voor je had.
En ik begrijp je zo goed, Akira kon in het begin niet alleen zijn. Gillen als een malle.
Maar wij hebben het geluk dat we met z'n 3en zijn dus alles wat makkelijker te regelen.
Alle 3 hebben we onze werk aan haar aangepast en hebben we uiteindelijk bereikt dat ze max 3 uurtjes alleen kon zijn.
Voor een langere periode hadden we gelukkig oppas maar daar wil je niet altijd een beroep op doen.
Dank je! Ja als je met meer bent is het makkelijker. En ik heb wel oppas voor de vrijdagen als ik de hele dag weg ben gelukkig maar dat is structureel, dat is goed af te spreken als je tenminste iemand kunt vinden. Ik ben nogal een meut in die dingen, niet iedereen mag op mijn hondjes passen. Gelukkig zijn ze daar heel makkelijk in, ze gaan gezellig met een onbekende of vaag bekende wandelen en dan is het ook goed verder.
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 11:35
Ik hink nog steeds op de twee gedachten die hier ook genoemd worden. a. Vanaf nul opnieuw opbouwen b. Laten gillen, zijn keus.
Laten gillen vind ik zielig. Hij is echt wel sneu dan, hijgen en piepen en dreutelen en aan de deuren rammelen. Hij legt zich er niet zomaar bij neer, itt Logi, die gaat wel tukken op den duur al vindt die het ook niet leuk.
Vanaf nul opbouwen vergt qua logistiek het wringen in bochten als een slangenmens en dat breng ik niet op. Dan mag hij nooit meer zover komen dat hij gaat gillen, dus kan ik alleen zolang weg als hij redt zonder gegil, nu dus een minuut of 20 max. Of hij moet mee. En dat gaat me niet lukken in mijn eentje. Dat hele proces duurt lang en daar heb ik dan hulptroepen bij nodig die ik niet heb, althans niet voor lange tijd structureel. Ik moet toch echt af en toe langer weg zonder honden en ik kan niet voor elke keer een oppas regelen.
Dus ik slaap nog steeds heel slecht door het piekeren, en in combinatie met andere stressfactoren maakt dat de sfeer er niet echt gezelliger op momenteel.
Dat is ook veel en een soortvan onmogelijke puzzel. Ik herken dat wanhopige gevoel heel goed van toen Oor verlatingsangst bleek te hebben, toen was ik ook alleen. Bij mij lag de oplossing er in om toch mijn vangnet uit te breiden. Via marktplaats vond ik een lief meisje dat graag een hond wilde maar het niet kon betalen. Ze was heel leuk met Oor en ik kon Oor daar altijd brengen want ze werkte niet. Dat is uiteindelijk een half jaar nodig geweest. Misschien is zoiets voor jou ook een optie? Via opoe bijvoorbeeld. Ik snap dat je je honden niet overal zomaar achterlaat, maar je kunt eerst de tijd nemen om elkaar te leren kennen.
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 11:35
Ik hink nog steeds op de twee gedachten die hier ook genoemd worden. a. Vanaf nul opnieuw opbouwen b. Laten gillen, zijn keus.
Laten gillen vind ik zielig. Hij is echt wel sneu dan, hijgen en piepen en dreutelen en aan de deuren rammelen. Hij legt zich er niet zomaar bij neer, itt Logi, die gaat wel tukken op den duur al vindt die het ook niet leuk.
Vanaf nul opbouwen vergt qua logistiek het wringen in bochten als een slangenmens en dat breng ik niet op. Dan mag hij nooit meer zover komen dat hij gaat gillen, dus kan ik alleen zolang weg als hij redt zonder gegil, nu dus een minuut of 20 max. Of hij moet mee. En dat gaat me niet lukken in mijn eentje. Dat hele proces duurt lang en daar heb ik dan hulptroepen bij nodig die ik niet heb, althans niet voor lange tijd structureel. Ik moet toch echt af en toe langer weg zonder honden en ik kan niet voor elke keer een oppas regelen.
Dus ik slaap nog steeds heel slecht door het piekeren, en in combinatie met andere stressfactoren maakt dat de sfeer er niet echt gezelliger op momenteel.
Dat is ook veel en een soortvan onmogelijke puzzel. Ik herken dat wanhopige gevoel heel goed van toen Oor verlatingsangst bleek te hebben, toen was ik ook alleen. Bij mij lag de oplossing er in om toch mijn vangnet uit te breiden. Via marktplaats vond ik een lief meisje dat graag een hond wilde maar het niet kon betalen. Ze was heel leuk met Oor en ik kon Oor daar altijd brengen want ze werkte niet. Dat is uiteindelijk een half jaar nodig geweest. Misschien is zoiets voor jou ook een optie? Via opoe bijvoorbeeld. Ik snap dat je je honden niet overal zomaar achterlaat, maar je kunt eerst de tijd nemen om elkaar te leren kennen.
Bij Oopoeh kijk ik al een tijd maar die willen alleen één hond en dan gecastreerd. Ben er nog geen tegengekomen die twee honden uit hetzelfde gezin wilde, laat staan intact.
Ik heb ook al een tijd lijntjes uitstaan naar hondendelers maar het valt niet mee om iemand te vinden
Jammer dat je zo ver woont kruimel hier in de randstad is men vaak toch flexibeler als ze oppassen.
Vervelend dat het zo moeilijk gaat, is hem een paar daagjes uit zijn omgeving halen een idee? Bv logeren bij iemand hier op het forum in ee roedel?
Asta schreef: ↑19 mar 2022, 14:07
Jammer dat je zo ver woont kruimel hier in de randstad is men vaak toch flexibeler als ze oppassen.
Vervelend dat het zo moeilijk gaat, is hem een paar daagjes uit zijn omgeving halen een idee? Bv logeren bij iemand hier op het forum in ee roedel?
Ja dat is een goed idee, ik ben daar al mee bezig. Een paar dagen bij een vriendin met honden.
Zazoe schreef: ↑19 mar 2022, 13:07
Het is ook gewoon kut.
Het duurde bij Peer en Jolie echt lang, iedere x of mee in auto (gelukkig kon dat wel) of naar mn ouders. Het vergt gewoon veel.
Maar laten gillen, ik snap de frustratie, maar de hond zit écht volledig in de stress en paniek. Voor mij geen optie.
Het behangplakmoment hier momenteel : fietskar aanleren, maar meneer kan dat alleen mét geluid. Aargh
Het is zeker kut.
Je hebt eigenlijk twee uitersten: MAMAAAAA laat me niet alleen! en Wel godverdegodver, hoe haal je het in je hersens om zonder mij leuke dingen te gaan doen! Brimi zit daar tussenin. Hij eet wel zijn snoepjes en kluifjes als ik weg ben en hij vindt het ook gewoon stom dat hij niet mee mag, maar hij vindt het ook naar en het geeft stress.
Fietskar is lollig ja. Brimi wilde er van pup af níet in. Gillen, krijsen, de boel slopen, salto's draaien, zodra de boel ging rijden. Stilstaan was prima. Hij was nogal van zelluf doen! Logi vond het als pup prima, gezellig met opa Kátur in de kar. Tegenwoordig kan hij nog wel eens jengelen als we van huis gaan maar een flinke kluif mee doet wonderen. Op de terugweg geen probleem, dan stapt hij opgelucht in en laat zich vervoeren.
Ach kruimel, wat rot...
Ik heb het zelf met Casper gehad. Niet alleen kunnen zijn, gewoon echt niet. In de bench zette hij zijn tanden in de tralies om proberen eruit te komen, los in huis ging hij zenuwachtig rondjes om het keukenblok lopen terwijl hij zijn plas liet lopen, hij gilde, huilde, hij kon het echt niet.
Zelfs als zijn buurhond, waar ie gek op was, erbij was niet.
Nou ja, je hebt er niks aan. Maar ik weet hoe het voelt. @Hewi had laatst hetzelfde met kodi. Bij haar is het nu opgelost geloof ik
Dank je wel Hylos en Suzanne.
Het stomme is dus dat hij het wel kon. Niet leuk maar hij legde zich erbij neer. En hij eet wel zijn snoepjes en kluif op, hij is niet in paniek als ik wegga. Het moet alleen niet te lang duren want dat trekt hij dus nu niet. Ze konden samen best een keer een dag thuis blijven met uitlaten tussendoor door hun favoriete uitlater, dat ging gewoon goed. Geen gillen of blaffen ofzo. En nu dus wel. Pfffff.
Ik heb dat ook gehad met Harry, die kon toen ik hem alleen had gewoon heel goed alleen thuis blijven maar toen zijn de andere erbij gekomen en allemaal eerder overleden dan hem en toen kon hij het ineens niet meer. Alles bij elkaar janken als je maar even weg was gelukkig konden we afwisselen en vonden de buren het niet erg dus dan liet ik hem soms maar gewoon huilen als het echt even niet anders kon.
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 13:58
Bij Oopoeh kijk ik al een tijd maar die willen alleen één hond en dan gecastreerd. Ben er nog geen tegengekomen die twee honden uit hetzelfde gezin wilde, laat staan intact.
Ik heb ook al een tijd lijntjes uitstaan naar hondendelers maar het valt niet mee om iemand te vinden
Is het een idee om alleen een Opoeh voor Brimi te zoeken? Misschien gaat dat makkelijker en Logi is nu bij het thuisblijven toch ook alleen (niet in dezelfde ruimte als Brimi)?
Het is hoe dan ook ontzettend sneu voor Brimi en als je alleen woont ook meteen heel beperkend en onhandig. Als je zo'n meisje kunt vinden als @mijke beschreef, zou dat ideaal zijn.
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 13:58
Bij Oopoeh kijk ik al een tijd maar die willen alleen één hond en dan gecastreerd. Ben er nog geen tegengekomen die twee honden uit hetzelfde gezin wilde, laat staan intact.
Ik heb ook al een tijd lijntjes uitstaan naar hondendelers maar het valt niet mee om iemand te vinden
Is het een idee om alleen een Opoeh voor Brimi te zoeken? Misschien gaat dat makkelijker en Logi is nu bij het thuisblijven toch ook alleen (niet in dezelfde ruimte als Brimi)?
Het is hoe dan ook ontzettend sneu voor Brimi en als je alleen woont ook meteen heel beperkend en onhandig. Als je zo'n meisje kunt vinden als @mijke beschreef, zou dat ideaal zijn.
Dat vroeg ik me ook af, moet het echt opvang voor beide honden zijn? Kan Logi niet alleen zijn? Dan ben je een stuk flexibeler qua opvang.
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 17:49
Nee ze zijn in aangrenzende ruimtes met een hek ertussen zodat ze elkaar wel kunnen zien en horen maar niet kunnen gaan knokken
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 17:49
Nee ze zijn in aangrenzende ruimtes met een hek ertussen zodat ze elkaar wel kunnen zien en horen maar niet kunnen gaan knokken
Ik heb vele jaren in de situatie gezeten, alleen, met hond(en) welke niet alleen konden zijn. Vreselijk beperkend en naar. Maar ook altijd buren die dus wel klaagden, logisch hoor, maar zelfs als was het 10 minuten op de dag was het al fout.
Ik zou als ik jou was, proberen om iets te verzinnen dat hij het iets beter trekt, maar er niet gevangen om gaan zitten, je hebt geen buren waar je rekening mee hoeft te houden, hoe lullig voor hem ook, jij moet soms ook dingen, beter wordt het niet wanneer je jezelf alleen maar thuis laat, wellicht wordt het wel beter wanneer je juist met meer regelmaat even een half uur/uur voor jezelf neemt.
Kruimel schreef: ↑19 mar 2022, 17:49
Nee ze zijn in aangrenzende ruimtes met een hek ertussen zodat ze elkaar wel kunnen zien en horen maar niet kunnen gaan knokken
Maar denk je dat Logi niet alleen kan zijn?
Die heeft daar ook moeite mee ja
Balen, dat maakt het inderdaad wel erg lastig qua opvang. Vindt Logi het in de auto ook erg moeilijk? Anders zou je nog Brimi naar een oppas kunnen doen en Logi in de auto. Het is wel echt een rotprobleem zo .
Balen, dat maakt het inderdaad wel erg lastig qua opvang. Vindt Logi het in de auto ook erg moeilijk? Anders zou je nog Brimi naar een oppas kunnen doen en Logi in de auto. Het is wel echt een rotprobleem zo .
Ja het is een gedoe, en ik heb er momenteel weinig energie voor dus dat maakt het lastig. Voor nu ga ik maar bij het begin beginnen en elke dag trainen. Ook Brimi even alleen blijven en Logi mee.
Hier gebeurde het ook ......kodi was sowieso wel een loeierd ( kruising husky) en vooral bij stress. Maar met Leo erbij ging het bijna altijd goed.
Totdat leo wegviel....
Het geheim hier was een kleinere omgeving. Vanuit het gehele huis is hij verhuisd naar de bijkeuken met alles wat kapot mag, een dapstekker en een gevulde kong.
Daarvoor een enorme losloopwandeling.
En rustig weggaan
" mama gaat werken ik kom echt terug "
En dat opgebouwd. Nu ligt hij gehele werkdag languit te pitten
Hewi schreef: ↑20 mar 2022, 22:16
Hier gebeurde het ook ......kodi was sowieso wel een loeierd ( kruising husky) en vooral bij stress. Maar met Leo erbij ging het bijna altijd goed.
Totdat leo wegviel....
Het geheim hier was een kleinere omgeving. Vanuit het gehele huis is hij verhuisd naar de bijkeuken met alles wat kapot mag, een dapstekker en een gevulde kong.
Daarvoor een enorme losloopwandeling.
En rustig weggaan
" mama gaat werken ik kom echt terug "
En dat opgebouwd. Nu ligt hij gehele werkdag languit te pitten
Hopelijk heb je er wat aan ♡
Kleinere ruimte doe ik idd en ik ga die nog kleiner maken. Spullen om te slopen ook goed idee, wie weet. Dapstekker hangt, merk er niet zoveel van nog. Ik kijk ook naar rustgevende middelen. Kluiven doet hij wel maar niet iets lastigs dus ik moet idd iets van een Kong waar hij lang mee bezig is. En ik ga elke dag minstens een keer even weg, braaf daar blijven, ben zo terug.
Oja, lange wandeling ook, zo ver als mij en Logi lukt
Hewi schreef: ↑20 mar 2022, 22:16
Hier gebeurde het ook ......kodi was sowieso wel een loeierd ( kruising husky) en vooral bij stress. Maar met Leo erbij ging het bijna altijd goed.
Totdat leo wegviel....
Het geheim hier was een kleinere omgeving. Vanuit het gehele huis is hij verhuisd naar de bijkeuken met alles wat kapot mag, een dapstekker en een gevulde kong.
Daarvoor een enorme losloopwandeling.
En rustig weggaan
" mama gaat werken ik kom echt terug "
En dat opgebouwd. Nu ligt hij gehele werkdag languit te pitten
Hopelijk heb je er wat aan ♡
Kleinere ruimte doe ik idd en ik ga die nog kleiner maken. Spullen om te slopen ook goed idee, wie weet. Dapstekker hangt, merk er niet zoveel van nog. Ik kijk ook naar rustgevende middelen. Kluiven doet hij wel maar niet iets lastigs dus ik moet idd iets van een Kong waar hij lang mee bezig is. En ik ga elke dag minstens een keer even weg, braaf daar blijven, ben zo terug.
Oja, lange wandeling ook, zo ver als mij en Logi lukt
Oh en rescuespray kreeg hij ook nog en je hebt ook nog telizen of zylkene, mijn ervaringen met telizen zijn goed.
Radio staat hier ook aan.
Hier wordt de kong gevuld met die pate uit blik van de action, die ranzige voer uit blik. En dat met de vinger dik in de randen geduwd en afgetopt met een pensstaafje ( heerlijk klusje om 7 uur)
Kodi kan het godzijdank inmiddels en ligt ook heerlijk relaxt.