Marc schreef: ↑08 apr 2022, 14:10Dat is hier anders. Als Guus Bas te hard aanpakt met spelen of een beuk geeft gaat hij gillen. Zij straft. Dus als ze samen rennen en Guus rent haar in zijn enthousiasme omver dan staat Bas op en bijt ze hem in zijn kont. Hij gilt van plezier dan maar ergens is hij ook bang want hij krijst dan ook angstig. Meteen is alles weer goed maar Bas doet wel aan correcties.
Ik herken dat wel, want Froo straft ook. Het gebeurt wel eens dat Mowin uit lompheid tegen haar aan stuitert of iets te hard speelt en zij gaat dus echt wel achter hem aan. Dat gaat inderdaad met veel herrie gepaard, maar ze stopt niet tot ze grommend in zijn kraag hangt. Ik denk trouwens niet dat ze Mowin echt pijn doet op zo’n moment, hij accepteert zo’n correctie altijd zonder morren en blijft gewoon staan tot ze klaar is, het is ook nooit zomaar en ik heb de indruk dat hij begrijpt waarom ze het doet. Maar ik herken dus niet dat er alleen door gillen of lawaai gecorrigeerd zou worden door honden onderling, als een hond over de lichamelijke grenzen van Froo heen gaat, gaat zij echt over op een fysieke correctie. Ik dacht ook eerst altijd dat het asociaal gedrag was vanuit haar kant, maar als je op zo’n moment naar Mowin kijkt (hij is echt het toonbeeld van een sociale hond met duidelijke hondentaal) zie je dat hij die correctie ook gewoon netjes accepteert en vervolgens zijn gedrag richting haar aanpast. Ik heb altijd het gevoel dat ze wat heftig en overtrokken reageert, maar blijkbaar is het voor honden toch niet abnormaal om op die manier te corrigeren en gecorrigeerd te worden.
Ik denk dat het bij haar misschien wel wat met formaat te maken heeft. Als Froo op zo’n moment gematigder zou corrigeren, zou dat vermoedelijk niet zo helder zijn als wat ze nu doet. Ze is maar heel klein en Mowin is twintig kilo zwaarder, ze zal wel denken dat zonder veel geschreeuw en weinig wol haar boodschap niet aankomt of zo.
Hier net zo bij Mila als ze omver gebeukt wordt of als een andere hond haar pijn doet. Ze bijt niet en doet de andere hond geen pijn, maar wil dan wel echt op de andere hond duiken, dat is voor haar doen heel fysiek. Het ziet er echt uit alsof ze door pijn of erge schrik even heel erg uit haar slof schiet en van het een op het andere moment furieus is. Maar het is ook net zo snel weer over als dat het begon.
Mijn andere honden zijn natuurlijk niet echt groter dan Mila, maar wel allemaal een aantal kilo's zwaarder en wat robuuster, ze kunnen wat beter tegen een stootje en zijn wat lomper. Maar haar correcties zijn over het algemeen sowieso wel heftig, dus ik denk dat het bij Mila niet zo zeer met het formaat van de andere hond heeft te maken, maar dat dat gewoon haar stijl is: je kunt maar beter meteen héél duidelijk zijn, zodat er geen misverstand over bestaat
Dirkje weet wel wat er van haar wordt verwacht. We zijn een goed team samen. Ze hoeft nauwelijks gecorrigeerd te worden. Alleen het blaffen tegen voorbijgangers moet soms weer even besproken worden. Het bouwt in weken op dat ze steeds harder blaft en meerent met de scootmobiels, trekkers of honden die langskomen.
Als ik er dan genoeg van heb moet ze naar binnen. Ik hoef alleen maar teleurgesteld te kijken en ze is onder de indruk. Tien minuutjes in huis en het gaat weer weken goed. Ze mag best reageren op voorbijgangers maar niet hysterisch doen.
Ben was anders. Hij sprong toen hij nog jong was soms recht omhoog en hapte dan vlak voor je neus in de lucht. Hij heeft voor dat gedrag wel eens een draai om z’n oren gehad.
Ik ben van de op te volgen 'regeltjes' die wel eerst goed aangeleerd zijn.
Ik houd dus wel strakke controle en waarschuw eerst.
Maar ik blijf niet waarschuwen.
Dan komt dus de quote van Cleva eraan te pas.
Diana schreef: ↑08 apr 2022, 07:58
Ik gebruik niet veel correcties, omdat ik mijn honden vooral leer wat ik wel wil zien en ze zich daar over het algemeen ook goed aan houden.
En anders hou ik ze er aan.
Ze mogen genoeg binnen de afspraken dus er buiten kom je niet want ik zet je in een milliseconde terug achter de grens. Dat gaat gewoon met een tongklik want ze weten dat ik ze komen helpen als ze het niet zelf doen.
Ik ben wel echt een bemoeial. Er is altijd onmiddellijk toezicht dus ze kunnen ook gewoon niet zomaar dingen gaan doen.
Kaders stellen is ook wat ik doe. En die kaders zijn echt zwart/wit. Daar is geen ruimte voor om over te onderhandelen. Ze weten dat er consequenties aanzitten als je daarbuiten komt. Ik ben voor de rest erg makkelijk en ze mogen ook echt veel. Maar wel duidelijk als ik iets niet leuk vind. Een verbale correctie is meestal genoeg. Toen Rowan nog in zijn hoofd had dat andere reuen een kopje kleiner gemaakt moesten worden als ze iets te patserig naar hem keken daar heb ik hem wel eens flink in moeten corrigeren helaas. Daarna was een "denk erom doorlopen" genoeg.
Goldie schreef: ↑09 apr 2022, 15:18
Toen Rowan nog in zijn hoofd had dat andere reuen een kopje kleiner gemaakt moesten worden als ze iets te patserig naar hem keken daar heb ik hem wel eens flink in moeten corrigeren helaas. Daarna was een "denk erom doorlopen" genoeg.
Mooi voorbeeld van hoe simpel het kan zijn om een probleem niet uit de hand te laten lopen .
.