Mijn eerste hond Josefien
Kattenmens bij uitstek was ik, totdat Josefien, een (eigen)wijze hond besloot definitief bij me in te trekken. Begin jaren 80 woonde ik in het centrum van Groningen. Ik kwam regelmatig een loslopende goed verzorgde bouvierachtige teef tegen, met versleten halsband en adreskokertje. Op een gegeven moment toch maar eens die koker geopend. Die was volgepropt met papiertjes met tel. nrs en boodschappen over haar where-abouts. Een eigenaar had ze niet, de buurt had zich over haar ontfermd. Dan bivakkeerde ze hier en dan daar. Ze nam na een aantal dagen steeds weer de kuierlatten, vlinderachtig als ze was. Om zicht op haar te houden en om te voorkomen dat ze in het asiel zou belanden droeg ze dat kokertje. Hoe ze aan haar naam kwam, was onbekend, loops werd ze niet, dus waarschijnlijk gesteriliseerd? Niemand die het wist. Op den duur kwam ze ook bij mij voor bed en brood, 2 overnachtingen en foetsie was ze...tot ze een tijd later weer opdook met allerlei nieuws in haar adreskoker. Josefien was social media avant-la-lettre
BTW door haar zijn er relaties ontstaan en kinderen geboren. Toen ze op leeftijd raakte en wat strammetjes werd, verkoos ze mijn kachel en geregelde voertijden boven haar 'straatleven'. Ze volgde me en ging overal met me mee, mits onaangelijnd (want dat was voor haar een principiële no-go).
Tja en zij heeft ervoor gezorgd dat ik sindsdien niet meer zonder honden kan.....
of gewoon omdat je aan je lieve hond denkt 
