Trekken aan de lijn - update

[Doyaquba]

Oke in het kader van meer opvoedingstopics...een casus.

Ik heb al eens verteld over Cato en haar gedrag buitenshuis op het andere forum. Ze is hier stukken in gegroeid en wandelingen met haar kunnen heel relaxed zijn. Ik zeg kunnen, want er hoeft maar iets te zijn dat abnormaal is (vreemdeling met bijvoorbeeld een rolkoffer, kinderwagen, hoofddoek etc) en ze hangt zichzelf op in de lijn. Als ik met haar alleen loop is het nog redelijk te behappen maar als ik ze samen heb is het vreselijk, bovendien wil Donner nog wel eens zich ertussen werpen als het bijvoorbeeld gaat om een andere hond en ik wil juist dat hij z'n relaxte houding behouden kan.

Met (lijn)correcties kom ik alvast nergens, bovendien is ze zo sterk dat ik haar op slechte dagen niet houden kan zonder pijn.

Ik loop echt vast want ondanks dat al onze boxers een trekken aan de lijn fase hebben gehad, was dat bij allemaal maximaal een paar maanden. Cato doet het al zo ongeveer de 2 jaar dat ze leeft en wandelen is echt niet leuk meer als het niet los kan (en ze kan niet altijd los want ze jaagt kleine honden op of pint ze op de grond en dat wil ik gewoon niet hebben).

Stilstaan, omdraaien andere kant op lopen, belonen met bal of voer... Alles waarmee ik met andere honden succes had, helpt niet. Het haalt haar niet snel genoeg uit de focus. Er is zeker vooruitgang in de afgelopen maanden geweest, zeker met loslopen en hier komen, maar aangelijnd blijft een ding, al snuffelt ze al wat meer gelukkig en neemt af en toe even haar tijd in plaats van door het leven te willen racen. En hoe meer ik me druk maak hoe erger het is. Ik weet soms echt niet meer wat ik moet met een hond met zo weinig focus op mij en zoveel op de rest van de wereld. Ik zou graag willen dat ze op mij kan vertrouwen, maar ik raak te snel gefrustreerd ondertussen en dat helpt helemaal niet.

De tips in het vorige topic waren heel waardevol en daardoor is het echt heel veel beter geworden, maar als we nu ook nog eens met ontspanning konden lopen samen (met z'n drieën of vieren) zou ik helemaal gelukkig zijn. En dus niet trekken als ze moet kakken, iets spannends ziet, een hond ziet, een lekker geurtje ruikt etc etc.

[Nanna]

Ik zou zo’n halsband kopen.
Dan corrigeert ze zichzelf boven in de nek en dat vindt iedere hond vervelend. Met een laag zittende halsband kun je als hond juist lekker kracht zetten.

[Doyaquba]

Ik heb juist het idee dat het erger is geworden omdat ik het corrigeerde en ze daarom die prikkels (zoals mensen en honden) nog sneller voorbij wil?

[Smoushond]

Ik lees mee wat hier een klein beetje helpt is Bertus eerst moe maken lichamelijk dus zorgen dat hij al een beetje achter een bal heeft gerend in de tuin of met Heavy heeft gespeeld

[Nanna]

“ want er hoeft maar iets te zijn dat abnormaal is (vreemdeling met bijvoorbeeld een rolkoffer, kinderwagen, hoofddoek etc) en ze hangt zichzelf op in de lijn.”

Bedoel je dan richting dat voorwerp of juist ervandaan?

[Doyaquba]

“ want er hoeft maar iets te zijn dat abnormaal is (vreemdeling met bijvoorbeeld een rolkoffer, kinderwagen, hoofddoek etc) en ze hangt zichzelf op in de lijn.”

Bedoel je dan richting dat voorwerp of juist ervandaan?

Liefst met een grote bocht eromheen en snel vandaan ja. Tenzij blaffend klein hondje, dan ernaartoe

[Doyaquba]

Bij Izzy hielp een dubbele lus van een jachtlijn om de bek ook goed als ze de kolder kreeg. Dan doe je de lijn hoog om de nek, trekt aan de voorkant aan die lus zodat hij groter wordt, draait daar een kwartslag in en dan om die neus.

Ik snap niet helemaal wat je bedoelt denk ik, lastig om voor me te zien. Heb je een foto oid?

Ik lees mee wat hier een klein beetje helpt is Bertus eerst moe maken lichamelijk dus zorgen dat hij al een beetje achter een bal heeft gerend in de tuin of met Heavy heeft gespeeld

Moe zijn helpt inderdaad maar we hebben geen tuin dus om haar moe te maken moet ik dus toch eerst die 200 meter lopen naar het losloop stuk. En dat is al mazzel vergeleken bij waar we eerst woonden, maar ook die 200 meter doe ik graag relaxed en niet al met frustratie gelijk beginnen

[Rosanne]

Ik lees ook even mee. Brego loopt keurig naast als er niks bijzonders is en ik alleen met hem loop. Op het moment dat ik samen met mijn moeder en honden oploop of hij weet dat wij ergens gaan wat heeel leuk is (dus meer prikkels) . Dan vergeet hij ook alles en dan is het alleen maar : lets goo!

[Doyaquba]

Met Treskor heb ik straffe vooruitgang geboekt door werken op rustig thuiskomen, ipv rustig vertrekken. Niet dat het een vergelijkbare situatie is, maar bij hem ben ik dus beginnen werken op "je loopt niet als een gillende springende steigerende wilde stier" de oprit op.
En dat geleidelijk opgebouwd naar de laatste meters voetpad voor oprit, einde van de straat, oversteken straat etc. Eenmaal ik vanop het wandelpad rustig de straat kon oversteken naar waar ik mijn straat moet inslaan, ging de rest vrij vlot.

Nu nog kan hij het vertrekken soms wat neurotisch zijn, maar die momenten mag hij behouden. Zelfs met druk verkeer of een voorbijrazende trein op 10m afstand is hij nu enorm kalmer. Niet dat hij los zou kunnen in zo'n situatie, maar hij gaat niet meer richting verkeer/trein. Hij huppelt dan ter plaatse, zijn Michael Jackson imitie schreeuw repertoire kan dan ook nog wel eens bovenkomen, maar heel veel minder dan hoe het 2 jaar geleden was.

Achteruit werken, goede. Ze rent inderdaad als een gek van de voordeur van het complex naar onze eigen voordeur en naar binnen! Dank, ga ik proberen!

[Doyaquba]

Ik lees ook even mee. Brego loopt keurig naast als er niks bijzonders is en ik alleen met hem loop. Op het moment dat ik samen met mijn moeder en honden oploop of hij weet dat wij ergens gaan wat heeel leuk is (dus meer prikkels) . Dan vergeet hij ook alles en dan is het alleen maar : lets goo!

Heel herkenbaar. 1 op 1 gaat nu best prima, als ik Donner meeneem is het al een stuk meer hyperactiviteit en als m'n vriend ook nog eens meeloopt is het helemaal vreselijk...

[mijke]

Dit klinkt ontzettend als hoe Oortje was in haar jonge jaren. Het is spanning. En daarom werken correcties niet, en allerhande stilstaan trainingen of afleiden of wat dan ook ook niet, want dat voegt allemaal spanning tóe, in plaats van dat het het weg neemt. Tel daar je eigen frustratie bij op en je snapt waarom niks werkt. Je moet dus volop inzetten op ontspanning. Bij Oor betekende dat dat ik elke wandeling hetzelfde rondje liep. Dat klinkt vreselijk saai maar voor een hond die zo met alle spannende (negatief of positief maakt daarin niet uit) dingen bezig is, is dat na een poosje juist een enorme opluchting. Want ze weten precies welke kant op gaan, op welke plek er veel honden zijn, op welke plek er geen honden zijn, waar ze los mogen, waar ze weer aan de lijn gaan, waar ze iets leuks gaan doen, waar ze rustig bij een bankje brokjes mogen snuffelen, etc. Ook moet je zorgen dat je voorspelbaar reageert op prikkels. Je hebt zo te horen uitstekend door waar ze allemaal op reageert, dus het is jouw taak om die dingen allemaal ruimschoots van tevoren aan te zien komen, en jouw hond daar zo ver mogelijk vandaan te loodsen. Oversteken, omdraaien, of in ieder geval met een hele ruime boog er omheen. Ze moet ook weten dat ze er op kan vertrouwen dat jij dingen die op jullie af komen (mensen, honden, maakt niet uit) afweert. Zo zal ze steeds meer kunnen ontspannen, omdat ze leert dat ze het bezig zijn met de omgeving steeds meer aan jou kan overlaten. Tenminste, bij Oor was dat denk ik een van de belangrijkste dingen die ik voor haar heb gedaan op dat gebied.
Verder heb ik een antitrektuig gekocht. Dat is omstreden, sommige mensen zijn er van overtuigd dat dat de hond ontzettend veel pijn doet, maar ik zie dat zelf absoluut niet. Het is gewoon een H tuig met een bevestiging aan de voorkant die een beetje naar links of rechts schuift. Daardoor raken ze uit balans als ze trekken en dat is irritant. Ik had dat ding eigenlijk niet eens gekocht met het idee dat het echt tegen het trekken zou helpen. Maar ik had van al het trekken een blessure in m'n schouder, ik ging op vakantie, dan trok ze altijd extra hard, en het idee van dat tuig was dat ik haar dan in ieder geval wat beter kon houden zonder dat het te veel druk op mijn zere schouder zette. Dat werkte inderdaad goed daarvoor, maar na verloop van tijd merkte ik verdomd, ze gaat daadwerkelijk minder trekken! En als ze niet trekt, dan zit het tuig gewoon als een normaal H tuig. Dus ze heeft hem ongeveer een jaar gedragen en daarna kon ik haar aan mijn pink uitlaten en heeft ze hem nooit meer nodig gehad. Wel was ik al die tijd ook - buiten het wandelen - blijven inzetten op ontspanning, en voorspelbaarheid tijdens het wandelen, dus dat zal zeker ook hebben bijgedragen. Maar mijn theorie is dat zo'n tuig gewoon preciezer en consequenter corrigeert dan een mens ooit zou kunnen doen. Een tuig wordt nooit moe, een tuig brengt geen frustratie over. Het is iets volkomen neutraals en betrouwbaars. Daardoor haalt het niet alleen bij de hond maar ook bij jou de druk er af, je hoeft er niet meer mee bezig te zijn want het gaat vanzelf. Dus jij kunt gewoon genieten van de wandeling. En dat voelt zo'n hond ook absoluut, ik denk dat dat misschien zelfs wel het allerbelangrijkste is. Dus hoe omstreden ook, voor mij was het een wondermiddel en ik weet absoluut 100% zeker dat mijn hond er geen pijn of frustratie door ondervonden heeft. Het gaf geen schuurplekken, ze wilde hem graag aan, deed nog gewoon alles wat ze zonder tuig ook deed, was gewoon vrolijk tijdens het wandelen etc. En ik denk als je zo vastloopt bij het trekken, dat het jullie allebei veel spanning en frustratie oplevert, dan kan zo'n hulpmiddel dat er weer lucht in brengt van grote waarde zijn.

[Ybbihs]

Als ik 't zo lees, lijkt 't in veel meer dingen te zitten dan enkel normaal meelopen aan de lijn.
Naar mijn idee wil je dat ze zich niet zo bezig houdt met haar omgeving, dat ze rustig is, aandacht voor jou heeft, in je buurt blijft en dan volgt het normaal meelopen ook wel.
Zeg 't vooral als 't niet zo is hoor
Ik ben fan van de concepttraining van absolute dogs en daarmee kan je wel precies gaan werken aan de dingen die ik uit je verhaal pik (oa disengagement, calmness, proximity). Dat soort dingen werk je dan niet pas aan op het moment dat ze gebeuren, maar ver daarvoor al. Het begint al in huis.
Het zou mijn voorkeur hebben om iets in de mindset van de hond te gaan veranderen ipv allerhande correctiezooi te gaan gebruiken, terwijl je al weet dat ze daar niet lekker op reageert.

[Inge O]

Voor mij spelen er 2 dingen : ze is angstig (en dat zeg ik niet snel van een hond) - en dan kan ze het niet opbrengen om ook maar te dénken aan 'niet trekken' - en omdat ze zo vaak in dat soort situaties trekt is haar hele beeld van 'wandelen aan een losse lijn' zo goed als verdwenen en trekt ze ook in situaties waarin ze geen angst heeft maar er juist snel heen wil (klein hondje, interessant geurtje).

Ik ga grotendeels mee met Mijke, het is in ieder geval het proberen waard. Hoewel ik er mijn twijfels bij heb of ze ooit haar focus op de omgeving gaat kunnen loslaten in situaties waarin ze angst heeft voor iets.

[EchoMira]

Eerst gewoon weer thuis bij de kapstok contact maken en duidelijk maken hoe het wel moet.
Wens je je daar niet aan toe houden, dan rot je maar weer op naar binnen.
Ga ik zonder jou.

We gaan niet lopen rellen aan de riem. Geen tweede kans.
Je beheerst je en je focust eerst op mij daarna pas op de rest.

[mijke]

Heb je al iets van counter conditioning gedaan met de prikkels die zij moeilijk vindt?
Je kan best je vriend ervoor gebruiken en je tijd nemen om haar te leren dat een rolkoffer of skateboard geen doodeng lawaaibeest is en gelijk ook aanleren wat je wel wil dat ze doet wanneer jullie die tegenkomen. Ze hoeft niet op 30cm te passeren, maar contact met jou maken zonder hysterie is al een mooie doel. Het heeft denk ik niet enorm veel te maken met het aan de lijn lopen want op rustige momenten kan ze dat best, maar vooral met enge dingen/mensen tegenkomen.

Ohja goeie, helemaal vergeten te zeggen maar dat heb ik inderdaad, naast de andere beschreven dingen, ook nog met Oor gedaan. Het is sowieso altijd een combinatie van meerdere dingen die bijdragen aan de oplossing denk ik, bij een dergelijk probleem.
Je laatste zin is denk ik ook cruciaal. Trekken aan de lijn wordt vaak benaderd alsof je het correcte gedrag gewoon beter moet trainen. Terwijl het in mijn ogen vaak veel meer met emotie te maken heeft, die verhindert dat ze überhaupt ruimte hebben om hun gedrag te sturen.

[Doyaquba]

Heb je al iets van counter conditioning gedaan met de prikkels die zij moeilijk vindt?
Je kan best je vriend ervoor gebruiken en je tijd nemen om haar te leren dat een rolkoffer of skateboard geen doodeng lawaaibeest is en gelijk ook aanleren wat je wel wil dat ze doet wanneer jullie die tegenkomen. Ze hoeft niet op 30cm te passeren, maar contact met jou maken zonder hysterie is al een mooie doel. Het heeft denk ik niet enorm veel te maken met het aan de lijn lopen want op rustige momenten kan ze dat best, maar vooral met enge dingen/mensen tegenkomen.

Met kinderen wel gedaan, dus die kan ze nu vrij rustig passeren op een meter afstand. Maar voor lawaai dingen zeker een goede, ik koppelde haar angst aan kinderen maar het is meer het lawaai inderdaad. Ik denk te vaak dat het teveel dingen zijn maar rolkoffers zijn natuurlijk al een goede start en dan volgen de stepjes e.d. vast ook snel. Ze is gewoon heel gevoelig op geluid. Schreeuwen, blaffen, wieltjes, grote machines. Gek genoeg niet bang voor vrachtwagens, trekkers e.d.

Vanmiddag een heel saai voorspelbaar rondje om het blok gedaan en toen passeerden we de twee blaftekkels. Wel overkant van de straat dus andere stoep en ze keek maar trok niet en blafte ook niet terug. Ik zie het dus niet als hopeloos maar zelf rustig blijven doet heel veel. En ik ga weer meer 1 op 1 op stap in de middag als het wat drukker is hier.

Anti trektuigen en dergelijke heb ik gewoon veel moeite mee om te gebruiken. Dit is een hond die in een slipketting zichzelf rustig een blauwe tong trekt. Dus nee dan liever 100 keer heen en weer lopen ergens langs tot het oke is. Niet om jullie adviezen in de wind te slaan maar omdat ik denk dat het niet werkt voor haar. Ze loopt overigens gewoon aan een normale halsketting (geen slip)

[Doyaquba]

Hoewel ik er mijn twijfels bij heb of ze ooit haar focus op de omgeving gaat kunnen loslaten in situaties waarin ze angst heeft voor iets.

Daar heb ik geen twijfels bij, als ik zie hoe erg ze al verbeterd is t.o.v. toen we nog thuis woonden in de 'grote roedel' en er zo vaak gedoe was.

Ze hoeft heus geen hyperfocus te hebben op mij maar ze mag niet wegschieten want dat is gewoon gevaarlijk. Dus kijken is prima en stilstaan. En dan na een poosje weer verderlopen. En soms lukt dat al, als de afstand groot genoeg is (meter of 5, overkant van de straat, dat soort situaties). Alleen als het nadert op de stoep of erger, ons achtervolgt...

[Doyaquba]

Als ik 't zo lees, lijkt 't in veel meer dingen te zitten dan enkel normaal meelopen aan de lijn.
Naar mijn idee wil je dat ze zich niet zo bezig houdt met haar omgeving, dat ze rustig is, aandacht voor jou heeft, in je buurt blijft en dan volgt het normaal meelopen ook wel.
Zeg 't vooral als 't niet zo is hoor
Ik ben fan van de concepttraining van absolute dogs en daarmee kan je wel precies gaan werken aan de dingen die ik uit je verhaal pik (oa disengagement, calmness, proximity). Dat soort dingen werk je dan niet pas aan op het moment dat ze gebeuren, maar ver daarvoor al. Het begint al in huis.
Het zou mijn voorkeur hebben om iets in de mindset van de hond te gaan veranderen ipv allerhande correctiezooi te gaan gebruiken, terwijl je al weet dat ze daar niet lekker op reageert.

Ga ik eens uitzoeken, dankjewel voor de tip!

[Inge O]

Ik weet soms echt niet meer wat ik moet met een hond met zo weinig focus op mij en zoveel op de rest van de wereld.

Hoewel ik er mijn twijfels bij heb of ze ooit haar focus op de omgeving gaat kunnen loslaten in situaties waarin ze angst heeft voor iets.

Daar heb ik geen twijfels bij, als ik zie hoe erg ze al verbeterd is t.o.v. toen we nog thuis woonden in de 'grote roedel' en er zo vaak gedoe was.

Is het nu heel raar dat ik dan de reden van je vraag niet snap ?

[Doyaquba]

Ik weet soms echt niet meer wat ik moet met een hond met zo weinig focus op mij en zoveel op de rest van de wereld.

Hoewel ik er mijn twijfels bij heb of ze ooit haar focus op de omgeving gaat kunnen loslaten in situaties waarin ze angst heeft voor iets.

Daar heb ik geen twijfels bij, als ik zie hoe erg ze al verbeterd is t.o.v. toen we nog thuis woonden in de 'grote roedel' en er zo vaak gedoe was.

Is het nu heel raar dat ik dan de reden van je vraag niet snap ?

Nou nee dat is niet raar want je kent haar niet. Maar op het trainingsveld had ze als pupje ook geen aandacht voor me en nu is die focus daar super. Maar dat is natuurlijk een gecontroleerde omgeving en niet het echte leven. Ik heb geen twijfels dat zij het zou kunnen uiteindelijk maar ik weet nu even niet hoe IK daarmee verder moet om dat ook te bereiken in het echte leven zeg maar.

[Smoushond]

Met Treskor heb ik straffe vooruitgang geboekt door werken op rustig thuiskomen, ipv rustig vertrekken. Niet dat het een vergelijkbare situatie is, maar bij hem ben ik dus beginnen werken op "je loopt niet als een gillende springende steigerende wilde stier" de oprit op.
En dat geleidelijk opgebouwd naar de laatste meters voetpad voor oprit, einde van de straat, oversteken straat etc. Eenmaal ik vanop het wandelpad rustig de straat kon oversteken naar waar ik mijn straat moet inslaan, ging de rest vrij vlot.

Nu nog kan hij het vertrekken soms wat neurotisch zijn, maar die momenten mag hij behouden. Zelfs met druk verkeer of een voorbijrazende trein op 10m afstand is hij nu enorm kalmer. Niet dat hij los zou kunnen in zo'n situatie, maar hij gaat niet meer richting verkeer/trein. Hij huppelt dan ter plaatse, zijn Michael Jackson imitie schreeuw repertoire kan dan ook nog wel eens bovenkomen, maar heel veel minder dan hoe het 2 jaar geleden was.

Achteruit werken, goede. Ze rent inderdaad als een gek van de voordeur van het complex naar onze eigen voordeur en naar binnen! Dank, ga ik proberen!

Zodra Bertus doorheeft dat we richting terug naar huis gaan trekt hij niet meer maar moet ik hem mee trekken ( dat doe ik niet natuurlijk) maar ik moet moeite doen om hem mee te krijgen hij gaat stilstaan ,van de grond eten of gras eten ,treuzelen enz enz

[EchoMira]

Het schiet me net te binnen dat je ook nog helemaal niet bekend met de buurt bent en zij dus ook niet. Dat maakt wel verschil.
Vaste rondjes zonder gedonder zijn toch wel te plannen of zit je echt middenin de stad?

Bij riemgedrag is het altijd goed om in de gaten te houden dat diezelfde honden naast de fiets gewoon meemarcheren. Geen probleem.
Dus kennelijk zit er iets in de constellatie dat het anders maakt.
En dan kun je je gaan afvragen wat je niet snapt of je zet zelf die constellatie neer. Want jij bent de baas.

[Inge O]

Ik weet soms echt niet meer wat ik moet met een hond met zo weinig focus op mij en zoveel op de rest van de wereld.

Daar heb ik geen twijfels bij, als ik zie hoe erg ze al verbeterd is t.o.v. toen we nog thuis woonden in de 'grote roedel' en er zo vaak gedoe was.

Is het nu heel raar dat ik dan de reden van je vraag niet snap ?

Nou nee dat is niet raar want je kent haar niet. Maar op het trainingsveld had ze als pupje ook geen aandacht voor me en nu is die focus daar super. Maar dat is natuurlijk een gecontroleerde omgeving en niet het echte leven. Ik heb geen twijfels dat zij het zou kunnen uiteindelijk maar ik weet nu even niet hoe IK daarmee verder moet om dat ook te bereiken in het echte leven zeg maar.

Het verschil tussen het trainingsveld en het echte leven zal grotendeels (op dit punt) ook wel zijn dat ze daar niet (meer) angstig is, waardoor haar echte ik ( = makkelijk focus op jou) veel beter te zien is?

Ik zeg ook absoluut niet dat haar angst buiten niet meer zou kunnen verbeteren, zeer zeker wel want ze is nog jong, maar ik denk niet dat ze - in de gevallen waarin ze die angst wel voelt - dat in die mate kan controleren dat ze kan denken aan 'netjes lopen' of 'aandacht voor jou'.

Ik zou beginnen met de momenten waarop ze - zoals je ook schrijft - naar leuke geurtjes en zo schiet- lijkt me niet dat op dat moment de angst sterk aanwezig kan zijn dus dan zou 'niet trekken' wel moeten kunnen.

[blondie]

Is een brede band met halfcheck geen optie? Die wurgt niet, maar geeft net even wat meer tegendruk op momenten dat het nodig is.
En ik snap dat als je wandelt de honden wat meer lijnruimte krijgen, maar krijg het gevoel dat je juist dan als ze besluit weg te schieten of een ruimere bocht wil maken je moeilijker haar kunt houden of weer terug bij de les kunt krijgen.

Je zal het vast wel al doen, maar zo niet.. wat ik nu bij Glory en Chara af en toe doe is als het een beetje te gortig word (of ook gewoon om te oefenen zonder prikkels) met allebei een kant op trekken ik ze heel bewust echt kort naast me houd. Niet een gehele wandeling maar af en toe moeten ze allemaal gewoon even terug bij me komen en echt naast me blijven lopen en geef ik gewoon geen lengte met de lijn. Doordat mijn armen dan ook naast mijn lichaam zijn heb ik meer kracht om als ze dan neigen te trekken ik tegendruk geef en benoem dat ze naast moeten blijven lopen.
Doen ze dat dan prima dan beloon ik met stem. Maar goed, die van ons zijn stemgevoelig en trots als wij ze braven en vertellen hoe goed ze wel niet zijn.

Als je voelt dat ze de behoefte heeft om opzij te buigen om een persoon of object wat meer te ontwijken, dan zou ik meebuigen maar haar wel naast je houden. Denk dat als het uit angst is, dat ze dan toch wat meer steun van je gaat ervaren en erop vertrouwen gaat dat je haar niet dwingt om volkomen te negeren of te dicht voor haar gevoel ergens langs moet lopen (is maar een gedachte hé).

Dat ze niet terug reageerde op de teckels kan zijn omdat de teckels blaften om het blaffen. Ik merk hier ook altijd wel verschil in reactie, negeren als de honden blijkbaar puur uit angst reageren, maar als een hond wat linker blijkbaar is dan raakt met name Aki gespannen en wil de hond in de gaten houden. Dat doorbreek ik dan wel, want dat wordt dan gevalletje staren met risico dat hij toch wél terug uit zou vallen, en dat wil ik niet.
Maar ik heb ze op die momenten (bijna) altijd direct naast me lopen om te voorkomen dat ik verrast kan worden door hun reactie, en met te veel lijn is de kans dat ik gelanceerd word ook groot

[Barkley]

Ik ben ooit verschillende halsbanden in gaan zetten. In een tuig mag je trekken bij speuren en wandelen met vriend Met de jachtlijn loop je netjes aan m'n rechterzijde mee en met de halsband krijg je meer ruimte om te snuffelen. Gek genoeg werkt dat want daarin zit ook een zekere voorspelbaarheid.