Jinte

[Kells]

Gefeliciteerd. Die gaat het prima naar haar zin hebben!

[Pauline]

Die zal een hele ommezwaai in haar leven krijgen zeg

ze komt bij Duitstalige mensen vandaan, en van tevoren had ik verwacht dat ze me soms niet-begrijpend zou aankijken en dat ik dingen in het Duits zou moeten zeggen. Maar ze is gewoon gewend om op een relaxte manier met mensen om te gaan, en dat er met haar gepraat wordt, en met stemintonatie en gebaren snapt ze altijd wel wat ik bedoel. Dus ze hoort nu Nederlands en ik krijg niet de indruk dat ze ermee zit.

[Nicoline]

Wat zoet dat ze zo d'r plekjes uitzoekt om te gaan liggen, veel plezier samen!

[ellen en de birmanen]

wat een mooie hond en wat fij dat zij een mooi plekje bij jou heeft gevonden.

[Inge]

Oh Pauline, weer een Hollander in huis
Jinte is met haar neus in de boter gevallen

[EchoMira]

Wat een leuke hond!!

[thom]

Veel plezier met mooie Jinte.

[Mo-yi]

Wat een leukerd!
Mijn vorige hond was een kruising Hollandse Herder/Husky, hij is ruim 15 geworden, met ook een heerlijke grijze snoet

[mijke]

nou ja, ik ben er maar bij gaan zitten. Ze had ook wel gelijk, we zaten daar goed.

Haha agos, wat lief gefeliciteerd met elkaar!

[Dirkje]

Wat een leuke hond is Jinte. Kan me voorstellen dat je blij met haar bent. Ik vind haar erg schattig op de foto’s.

[Pauline]

Ze is wel erg braaf hoor. De eerste dag dat ze hier was had ze, vanaf een bankjesplek in het park, de herten van de dierenweide al gespot in de verte. "Wat zie ik daar nou lopen? Dat méén je niet."
Een volgende keer zaten we op een andere plek in het gras, waar ze ze van iets dichterbij kon zien, maar nog altijd op een behoorlijke afstand.
Vanochtend kwamen we weer door het park en er stonden wat herten vrij dichtbij het hek. Een kleintje was aan het drinken bij de moeder. Laten we er wat dichter naartoe gaan, zei ik, en we liepen samen een stukje naar het hek toe.
Ze had de herten heus wel gezien uit haar ooghoeken, en draaide zich na een stukje meegelopen te zijn om en ging de andere kant op kijken. Keurig vermijden. Ik zei dat ze braaf was en we zijn weer teruggegaan, moeilijk maken is ook niet nodig.

Met andere honden is haar gedrag nog in ontwikkeling (en ik moet de knopjes nog een beetje vinden). Ze kon goed met honden werd er gezegd, en daar had ik ook een filmpje van gezien.
De eerste dagen hier heeft ze vooral gegromd en weggesnauwd als er honden te dicht bij kwamen, maar goed ze had al genoeg aan haar hoofd. Daarna is ze gaan liggen als er een hond aankwam. Mooi zo, dacht ik; mijn vorige hond (reu) deed dat altijd als hij het goed volk vond, en dan regelde het zichzelf verder wel. Het was bij haar echter eerst liggen en dan op het laatste moment toch snauwen. Dan maar wat meer om andere honden heen sturen.
Volgende fase is dat ze wel vriendelijk is en een speelsprongetje maakt, maar ze zet te ruw in en daar maakt ze ook niet altijd vrienden mee. Eerst even langszij komen en met een barrière ertussen wat ruiken (aan weerszijden van bankje of fietsenrek) gaat wel heel goed.

Vanochtend na parkronde en ontbijt in de stoel bij het raam gaan zitten met een boek. Tussendoor een blik op slapende hond geworpen. Nou ja, dat werd dus: paar uur naar slapende hond gekeken en af en toe een blik in het boek. Ze heeft al een vaste plek in de kamer, nl. op de vloer pal voor de deur naar de gang. Daar ligt ze dan echt vast te slapen, met hardop dromen en alles.
Ze heeft ook ingerichte slaapplekken natuurlijk: een vetbedkleedje in een hoek waar ze momenteel op ligt te dutten, en een mand waar ze nog niet helemaal aan wil. Ik vermoed omdat de bodem van zo'n kunststof mand een beetje plopt als je erin stapt. Heb haar al een paar keer met wat lekkers in de mand gelokt, dat ze in elk geval even alle vier haar poten erin zette. De laatste tijd probeert ze de mand zelf uit, maar dan gaat ze eerst dusdanig met het flanellen laken dat erin ligt in de weer dat dat opgepropt in een hoek ligt, en dan stapt ze met een misprijzend gezicht de mand weer uit.

Over een paar weken zal er wel weer veel anders zijn.

[Barkley]

Wat een leukerd

[Inge O]

en een mand waar ze nog niet helemaal aan wil. Ik vermoed omdat de bodem van zo'n kunststof mand een beetje plopt als je erin stapt.

Misschien een opgevouwen deken onder leggen?

[Pauline]

en een mand waar ze nog niet helemaal aan wil. Ik vermoed omdat de bodem van zo'n kunststof mand een beetje plopt als je erin stapt.

Misschien een opgevouwen deken onder leggen?

Het ei van Columbus, dank je wel! Gisteravond gedaan en ze heeft twee keer in de mand gelegen; eerst gelokt met een snoepje en later nog eens uit zichzelf. Beide keren niet lang maar dat ze er überhaupt in ligt was nog niet eerder voorgekomen.

Vanochtend bij de ochtendronde stond ze hier aan het eind van de straat even te denken, en wilde toen niet naar het park maar de andere kant op. Ook goed, dan lopen we wat straten door en via het kleine parkje terug. Op straat loopt ze vrij vlot mee (vaak voorop), maar zodra we in een parksetting komen begint het gelig weer. Daar ging ik deze keer wat minder in mee; 's morgens heb ik graag een vlotte ronde en dan ontbijt met koffie. Langer buiten hangen komt 's middags wel.
Dus, al snel na het eerste neerploffen: kom op, we gaan weer verder.
Vijftien meter verderop: hier in het gras dan!
Nee Jin, kom óp nou.
Dáár dan, daar zijn BANKJES!! (sleur, sleur)
Nee, ook niet. En doorrr.

's Middags voor het eerst sinds ze hier is met het OV erop uit. Dat had ik vorige week al geprobeerd; we wonen vlak bij een halte van de sneltram, en daar had ik even een ritje van 1 halte mee willen maken. Nagenoeg gelijkvloerse instap, dat moest toch makkelijk zijn. Nou, vol in de ankers dat ze daar niet in ging. Ik heb het toen maar even gelaten.
Maar nu hadden we al vaak genoeg rondjes in de buurt gelopen. De tramlijn is sinds kort doorgetrokken, zodat je nu van hieruit in één keer naar de oostkant van de stad en de Uithof kunt. Dat wilde ik nu wel eens ervaren. Ze zag het wederom niet zitten, maar met het handvat van de lijn een extra sliplus gemaakt voor betere grip, en hup instappen.
Het was me ook al op bruggetjes opgevallen, dat ze voorzichtig is bij kieren in het wegdek. Vandaar dat dat 'makkelijke' instapje van de tram voor haar wat moeite gaf. Er zit net een open stukje tussen treeplank en perron. Ze zal wel een keer met haar poot in een kier zijn blijven haken.
De tram zelf vond ze nog wel te doen, maar waar gingen we nou weer héén? Net toen ze het wel erg enerverend begon te vinden waren we bij de halte die ik als bestemming had gedacht.
Eenmaal uitgestapt liep ze behoorlijk ontspannen mee. Ze heeft de Kromme Rijn aanschouwd, kon er helaas niet in vanwege te steile oever, en toen vond ze het weer tijd om ergens een plekje te gaan zoeken.
Wat verderop bij een driesprong lagen stukken omgezaagde boomstam van prettige zithoogte. Daar hebben we een paar uur gebivakkeerd; zij genesteld in het gras, en ik verdiept in de avonturen van een politieinspecteur op jacht naar een verdachte.
Uiteindelijk verder gewandeld en weer bij dezelfde halte aangekomen. Instappen ging nu al een stuk beter en ze was ook wat rustiger op de terugweg, had geloof ik wel door dat we nu weer naar huis gingen.
"Weinig gedaan" zou je zeggen, maar ze was er toch wel redelijk moe van. De kilo's gaan er niet zo snel af met zo'n middagbesteding, maar ze doseert zo wel al het nieuwe dat op haar af komt en dat is ook wel verstandig.

Morgen langs de dierenarts voor een weegmomentje.

[mijke]

Wat leuk om te lezen hoe het gaat met jullie nieuwe leven samen. Ik moet zeggen zoals je haar beschrijft had ik, zonder foto, nooit gedacht dat je het over een Hollandse herder had. Met al dat geplof en gelig enzo

[Pauline]

De vorige bazen waren al bejaard en niet zo actief meer, en daar heeft ze zich aardig aan aangepast. Ik neem aan dat het voor hun precies de bedoeling was dat de hond braaf naast een bankje ging liggen; zo te zien is het voor Jinte een beetje een cultuurschok dat ik nu "nee, doorlopen" zeg.

En verder heeft ze nogal een spekbuik om mee te sjouwen.
Daar gaat het trouwens wel de goede kant mee op; vandaag weer op de weegschaal en er is in 2 weken 1,2 kilo af van 36,8 kg naar 35,6. Er begint al een beetje lijn in te komen.

[ranetje]

Wat goed dat je dat spek er al een beetje af hebt
Hoeveel moet ze in totaal kwijt denk je?

[Pauline]

Ik schat dat 28,5 voor haar wel goed zal zijn, dan moet er dus nu nog 7 kilo af.

Ze komt van deze kennel https://www.alohadogs.ch/ daar staan foto's van haar moeder (Kiki) en grootmoeder (Lani) op, zoiets moet het dus worden.

[ranetje]

Dat moet lukken als je zo door gaat

[Zamunda]

Wat fijn, weer een hond in huis . En heel erg leuk om je verhalen te lezen!

[Pauline]

Gisteren weer met de tram er op uit. Het instappen gaat al een stuk vlotter. Deze keer 1 halte eerder uitgestapt, vlakbij het stadion. Vandaar kun je meteen een leuk wandelpad op, en er was ook een laag plekje aan de oever zodat ze nu wel even in de Kromme Rijn heeft kunnen pootjebaden. Opgefrist weer verder, wat heeft ze een spitse kop ineens als haar baard zo nat is.
Op dezelfde plek als de vorige keer (blijde herkenning van haar kant) wat zitten lezen, en toen niet meteen naar de tram terug, maar nog een flink stuk gelopen. Ook los, langs een weiland waar niets in stond en op een paar bospaden. Voor het tempo maakte het weinig uit want ze was al een beetje moe, maar het is het idee. Ze doet het trouwens ook als ze los is: gericht naar bankjes toe en dan omkijken "deze?". (Achteraf bleek dat ze op dat bospad toch niet los had gemogen, maar ik zag echt pas bij het verlaten van het bos een bordje....)
Eenmaal weer thuis vroeg ik me af waar nu het verschil in zat. Ze lag er nu, op haar gewone plekje voor de deur, niet bij als een hond die rustig is in huis maar als een hond die lekker gewandeld heeft. Zonder dat ik iets concreets zou kunnen aanwijzen. Maar het was wel te zien.

Vanochtend, achter me: "Mevrouw!"
Ik draai me om, er staat een jongetje.
"Ik vind die hond schattig. Hij lijkt op Dolfje."
Dolfje Weerwolfje, dus. Later op de dag nog twee volwassenen die er resp. wolfshond en wolf in zagen.
Nog geen enkele vraag naar 'aaien' gehad van een kind. Blijkbaar komt ze daarvoor toch te vervaarlijk over.

Relaties met andere honden, ik zei het al eerder, zijn nog wat wisselvallig.
Met de vier reuen die ik hiervoor had, was het tamelijk simpel. Je keek bij de andere hond wat er onder de buik hing, en als daar geen piemel was dan ging het wel goed. Ze hadden allemaal een kring vriendinnen in de wijk; vooral de laatste, langhaar Zorro, was erg populair bij de dames. (Tot gillen aan toe als ze hem zagen.)
Bij Jinte gaat dat niet altijd zo simpel, dus dan houden we maar wat afstand van de andere honden in de wijk. Vanmiddag een goed verlopen contact; aan de overkant van de weg komt een man aan met een hondje aan de riem en een teckelreu los. Teckel steekt over, ging gelukkig goed met het verkeer. Ik zeg haar dat ze nu wel potv... gewoon moet doen, en of het nu daaraan lag of aan teckelmans, ze liet zich zoet besnuffelen en maakte een paar huppelpasjes. Goed zo.

[Pauline]

We zijn weer een paar weken verder.
Een week of twee geleden was er een omslag te bemerken; ze stond zelf klaar voor de middagwandeling (dat komt natuurlijk ook omdat ze het dagritme hier leert kennen), haar lopen kreeg iets lichtvoetigs en ze ging af en toe eens zitten, wat eerst amper ging met die dikke buik. Ze bleek bij het weegmoment maar liefst 1,8 kilo te zijn afgevallen in twee weken: van 35,6 naar 33,8.
Van dik naar mollig en nu, weer bijna twee weken later, denk ik: ze begint een taille te krijgen.
Morgen weer op de weegschaal en daarna geloof ik het wel even met het wegen.
En dan te bedenken dat ze tot nu toe alleen maar aan de lijn loopt en nog niet eens wild grote afstanden. Haar wandelconditie is ook duidelijk beter geworden, we komen al verder dan in het begin.

Vorige week op kennismakingsbezoek geweest bij een dierenasiel/pension. (Het pension waar Zorro altijd heen ging bleek tot mijn verrassing niet meer te bestaan.)
Ze viel in de smaak bij het personeel "oo, kijk eens wat een knapperd!", kreeg aaien en koekjes, en tot ieders verbazing was het géén Laekense herder.
Ze heeft uitgebreid in het kantoortje rondgesnuffeld, en heeft braaf in een kennel gewacht terwijl ik de pensionkennels te zien kreeg. De ene helft van de honden was achter op de buitenveldjes; de andere groep kwam daar blijkbaar net vandaan en lag uitgeteld te dutten in de binnenhokken.
Morgen kennelhoestenting laten geven en dan kan ze daar over een paar weken terecht tijdens mijn weekend Frankrijk.

Mijn grote vakantie is inmiddels al een tijdje voorbij dus ik ben 's avonds naar mijn werk toe. Dat neemt ze ook goed op; vaak gaat ze dan in de gang op de deurmat liggen tot ik weer thuiskom. De gang ademt dan bij binnenkomst de atmosfeer van slaaphol.
Een deurmat is wel niet de schoonste plek in huis om op te liggen... maar 't is natuurlijk heilig vergeleken bij een stel voorouders van haar, die op een boerderij woonden en daar graag op de mesthoop lagen. Die twee kwamen dan ook niet in huis.

Katten op straat is nog een aandachtspunt. Ik vermoed dat "hup doorlopen" voor de bejaarde vorige eigenaar wat moeilijk was, en dat die haar 'blijven' heeft geleerd als er een kat in zicht was. Zolang je zelf geen stap verzet blijft zij ook staan, maar ze fokt zich natuurlijk wel op naar de kat op die manier. En het schiet niet zo op.
Na een paar schuivers omdat er weer ergens een kat onder een geparkeerde auto zat, letterlijk en figuurlijk haar wat korter genomen en dat scheelt wel. Er zit wel een hónd onder die zachte krulletjes, hoe lief en makkelijk ze verder ook is. Mijn aanvankelijke verwachting dat ze lichter hanteerbaar aan de lijn zou zijn als ze wat slanker zou worden, komt niet uit want wat er aan spek afgaat komt er aan spier en energie weer bij.

Tot zover even een update.

[Inge O]

Tijd voor nieuwe foto's dus .

En dan te bedenken dat ze tot nu toe alleen maar aan de lijn loopt

Is daar een reden voor?

[Pauline]

En dan te bedenken dat ze tot nu toe alleen maar aan de lijn loopt

Is daar een reden voor?

Ik ben haar conditie rustig aan het opbouwen, en losloopwandeling is weer een stap meer omdat dat betekent: naar station lopen, met trein de stad uit, daar weer stukje lopen naar bos en dan een rondje bos. Terug lopen naar station, trein naar Utrecht, lopen naar huis. Op loopafstand van huis is niet echt plek waar ze los kan. We lopen hier nu wel in dit stadsdeel routes die ik met de vorige honden deed op dagen dat we niet naar het bos gingen.

En misschien ben ik wat nodeloos voorzichtig en valt het mee als ze losloopt, maar ik zie haar graag eerst iets meer ontspannen bij het ontmoeten van andere honden. Zo'n losloopbos heb je niet voor je alleen tenslotte.

@Tara 'weerwolf' heb ik over mijn vorige ruwhaar eens gehoord. Op een hondententoonstelling in Duitsland, die mensen vonden hem heel bijzonder.

[Pauline]

haha, wie weet wat voor gedaante ze 's nachts aanneemt als ik slaap