Weer gezonde rashonden

[EchoMira]

Volgens mij moet je trouwens eerst beginnen om het erfelijk materiaal veilig te stellen.
Dat lijkt me een uitstekend karweitje voor de dierenartsen die de hele bende moeten castreren. Die kunnen ook wel even iets in het archief stoppen. Want hoewel het ook over 20 jaar kan is de schade die de kynologie de soort hond heeft berokkend dan natuurlijk nog groter. Zonde om ze de kans te geven.

Bedoel je dan invriezen? Dat het over een langere tijd beter verdeeld wordt?

Fokken zoals het nu gebeurt is altijd een fuik.
Wat je meeneemt blijft en waar je niet mee fokt houdt op te bestaan.
Als je dat niet op en andere manier bewaart is het voor altijd weg met een voortschrijdende verarming van de genenpoel als gevolg. Dat kun je voorkomen door dat materiaal waar je nu niet mee fokt toch te bewaren. Dan blijft het in de toekomst mogelijk om met de genen uit het verleden te fokken en dat lost heel erg veel op.

[Nanna]

Ook de Malamute is veranderd. Veel meer ‘showy’ met kekke kleurtjes, kortere poten, een teddybeervacht en bone.
Vroeger was het gewoon de pakezel van het Noorden.

[Mo-yi]

Volgens mij moet je trouwens eerst beginnen om het erfelijk materiaal veilig te stellen.
Dat lijkt me een uitstekend karweitje voor de dierenartsen die de hele bende moeten castreren. Die kunnen ook wel even iets in het archief stoppen. Want hoewel het ook over 20 jaar kan is de schade die de kynologie de soort hond heeft berokkend dan natuurlijk nog groter. Zonde om ze de kans te geven.

Bedoel je dan invriezen? Dat het over een langere tijd beter verdeeld wordt?

Fokken zoals het nu gebeurt is altijd een fuik.
Wat je meeneemt blijft en waar je niet mee fokt houdt op te bestaan.
Als je dat niet op en andere manier bewaart is het voor altijd weg met een voortschrijdende verarming van de genenpoel als gevolg. Dat kun je voorkomen door dat materiaal waar je nu niet mee fokt toch te bewaren. Dan blijft het in de toekomst mogelijk om met de genen uit het verleden te fokken en dat lost heel erg veel op.

Klinkt heel logisch.
Bij de paarden wordt dat sowieso al veel gebruikt, via k.i en wordt het ook langer "bewaard"
Maar dat is meer een geld-hark-dingetje dacht ik. 1 kwakje wordt tig keer verdeeld en cashen maar.
Als het ingezet wordt zoals jij het uitlegd zou dat een hele goede manier zijn.

[EchoMira]

Eerst maar even zorgen dat het ingezet kan worden.

[Mo-yi]

Ook de Malamute is veranderd. Veel meer ‘showy’ met kekke kleurtjes, kortere poten, een teddybeervacht en bone.
Vroeger was het gewoon de pakezel van het Noorden.

Nu heb je wel een show-lijntje te pakken denk ik.
Van die dame die ik voor ogen heb die is er juist zo in bezig om het werk ras in stand te houden.
Her en der wordt er wel een show gelopen, maar de hoofdzaak is juist dat lijf en koppie in stand te houden

[Mo-yi]

Eerst maar even zorgen dat het ingezet kan worden.

Wat is daar de drempel van?

[Nanna]

Nou, als het gros van de fokkers niet bereid is om te gaan outcrossen dan stikken ze er wat mij betreft ook maar in hoor. Dan stopt de rashond met bestaan. Zou dat erg zijn?
De afzetmarkt wordt dan te klein want Pietje die drie keer tegen een epileptische Berner is aangelopen kijkt dan wel linker uit. Net zoals ik geen Deerhound meer hoef.

[Nanna]

Van die dame die ik voor ogen heb die is er juist zo in bezig om het werk ras in stand te houden.
Her en der wordt er wel een show gelopen, maar de hoofdzaak is juist dat lijf en koppie in stand te houden

Ja maar dat kun je niet in je eentje. Je bent afhankelijk van medefokkers. En als die allemaal adorerend achter het pluisvachtje aanlopen ga je nat. En dan maar teleurgesteld gaan ronddraaien in je ‘eigen lijn’ is helemaal de dood in de pot.

[Dagmar]

Veel fokkers zijn er ook helemaal niet van doordrongen dat doorgaan in een gesloten genenpool de dood in de pot gaat zijn. Die zijn juist bang voor vers bloed als een rabiëslijder voor water.
“Dan sein we het karákter kwijt!”
Nee, heilig kijken is de boodschap. Met een minachtende zijwaartse blik naar outcrosses. ZIJ zijn goed want ZIJ TESTEN. En met zo’n test, is de overtuiging, sal alles reg kom.

Was het maar zo’n feest…

Mwah, ze testen heel bewust het minimale, terwijl ze dondersgoed weten wat er speelt. En met die testen die er gedaan worden, wordt vaak gerommeld.
Je test gewoon voordat problemen zich openbaren en iedereen weet naar welke dierenarts je moet voor de gunstigste beoordeling.
Dus nee, van die overtuiging ben ik niet overtuigd.

[Dagmar]

offtopic; Ik als leek zie de term COI vaker voorbij komen, ik moest het even opzoeken

" De COI zegt ons iets over de kans dat de beide genen van een genenpaar hetzelfde zijn (identiek).

Een dier dat helemaal niet is ingeteeld heeft een inteeltcoëfficiënt van 0%: alle genenparen bestaan uit combinaties tussen verschillende genen. Er is dan veel verschil in de genetische informatie van de vader en de moeder. Een volledig ingeteeld dier heeft een inteeltcoëfficiënt van 100%: de genen van een genenpaar zijn altijd gelijk. Hoe verder je terugkijkt in stambomen, hoe vaker je meer dezelfde honden zal tegenkomen. Dat komt doordat er binnen een ras een gesloten populatie is en een ras vaak gefokt is uit slechts een paar stamouders.

Bij het bepalen van combinaties is het van belang om te kijken naar de COI van de combinatie, niet alleen naar die van de ouderdieren zelf. Ook de toename van de COI van de ene naar de andere generatie is iets om op te letten.

Het beste is om de COI over minimaal 10 generaties te berekenen, en liefst binnen een database te rekenen met ‘onbeperkt’, dat wil zeggen: op basis van ALLE beschikbare gegevens. Een stamboom van een hond over 10 generaties telt in totaal 2036 posities (dus vader, moeder, grootvader,…, betovergrootmoeder, .. etc)."

Dus de COI wil je het liefst zo laag mogelijk zien, als ik het goed begrijp?

Ja. Heterozygoot = twee verschillende vormen van een gen. Homozygoot = twee gelijke vormen van een gen door verwantschap van de ouders.
Van schadelijke fouten heb je dan dus ook dezelfde kopie en een hoger risico op tot uiting komen.

Berekend COI is achterhaald. Heel veel rassen gaan in de basis terug op een handjevol ouderdieren.

[blacky]

Veel fokkers zijn er ook helemaal niet van doordrongen dat doorgaan in een gesloten genenpool de dood in de pot gaat zijn. Die zijn juist bang voor vers bloed als een rabiëslijder voor water.
“Dan sein we het karákter kwijt!”
Nee, heilig kijken is de boodschap. Met een minachtende zijwaartse blik naar outcrosses. ZIJ zijn goed want ZIJ TESTEN. En met zo’n test, is de overtuiging, sal alles reg kom.

Was het maar zo’n feest…

Mwah, ze testen heel bewust het minimale, terwijl ze dondersgoed weten wat er speelt. En met die testen die er gedaan worden, wordt vaak gerommeld.
Je test gewoon voordat problemen zich openbaren en iedereen weet naar welke dierenarts je moet voor de gunstigste beoordeling.
Dus nee, van die overtuiging ben ik niet overtuigd.

het minimale testen liep ik zelfs in mijn ras tegenaan. Gelukkig laten veel fokkers hun honden embark testen waardoor er veel duidelijk is en je dus ook kunt zien welke coi de te verwachten pups hebben. Als ik 1 bepaalde reu zou gebruiken in Nederland kom ik zelfs op een coi van 0%. Die gebruik ik echter niet omdat hij de afgelopen 2 jaar al bijna gebruikt is voor elk nestje wat er is geboren binnen de havanezers.

[blacky]

Er zijn erg veel kruisingen die dat niet redden.

Zo'n beetje iedere F1 redt dat. Een geplande rashond met een willekeurige kruising, is geen objectief vergelijk.
En rashonden zijn meer dan één ras. Binnen bepaalde rassen (dobermann, pekinees, dalmatiër, bull terriër, toller) zijn COI's van 40% niet uitzonderlijk.

weet je dat zeker. Ik hoor en lees andere dingen. vaak toch een coi van 1% en soms zelfs een kruising van 50% en alles er tussen. Koop je een gezonde hond en wil je juist geen rashond omdat die zo ongezond als wat is zit je nog met zo'n inteelt geval.

[EchoMira]

Met een beetje pech heeft een border/aussie een toch nog meetbare coi maar verder kan ik niets bedenken.

De kruisingen met een duizelingwekkende verwantschap zijn vaak van die spetterende spanjaarden of andere honden uit een verwaarloosde situatie waar broers en zussen voor nakomelingen zorgen.

[Dagmar]

Er zijn erg veel kruisingen die dat niet redden.

Zo'n beetje iedere F1 redt dat. Een geplande rashond met een willekeurige kruising, is geen objectief vergelijk.
En rashonden zijn meer dan één ras. Binnen bepaalde rassen (dobermann, pekinees, dalmatiër, bull terriër, toller) zijn COI's van 40% niet uitzonderlijk.

weet je dat zeker. Ik hoor en lees andere dingen. vaak toch een coi van 1% en soms zelfs een kruising van 50% en alles er tussen. Koop je een gezonde hond en wil je juist geen rashond omdat die zo ongezond als wat is zit je nog met zo'n inteelt geval.

Ja. Dat is gewoon de basis. "Toch 1%"? Honden hebben nu eenmaal een gedeelde afkomst, zeker binnen dezelfde haplogroep(en), en dat is een normale variatie binnen een nest. Zus is 0 en haar broer 3.
Nul is geen doel en 50% een ongelukje, of een debiele fokker, maar niet gaan doen of dat normaal is en of "een kruising" iets zegt over de kruisingpopulatie. Dat is raar, want je snapt heel goed dat de lelijkste showmastino aanwijzen en die gelijk trekken aan jouw hond, nergens op slaat.
En heb het even voor je opgezocht want daar heb ik geen verstand van, maar ook die gemiddelde, niet te vergelijken kruising scoort prima.

Mixed breed dogs, on average, tend to have a coefficient of inbreeding around 5% (see references below for more details). This is not always the case; breeding related mixed breed dogs together can result in high COI puppies, just as in purebreds. The average COI for purebred dogs is ~20%. Specific breeds can be higher or lower than this value. For some breeds, the average coefficient of inbreeding can approach or even pass 40%. Because these are average numbers, individual COI can vary. For example, some breeding lines may have more genetic diversity than others.

https://dogagingproject.org/inside-foun ... can%20vary.

COI staat helemaal niet gelijk aan gezondheid. Homozygotie verhoogt het risico. Met een bekende, geplande, geteste kruising, outcrosscombinatie, of ras waar voorlopig nog voldoende genetische variatie is, hoef je nooit met een "inteeltgeval te zitten". Dat is een keuze. Je kiest het risico, de rest is verzorging en geluk.
Ik dacht sowieso niet dat iemand de buitenlandse hond of ongeteste marktplaatsfik als oplossing van alle gezondheidsproblemen naar voren had geschoven.
Als mensen niet verder kunnen denken dan niet rashond = gezond, hebben ze wel dikkere pech in het leven.

[EchoMira]

COI staat helemaal niet gelijk aan gezondheid. Homozygotie verhoogt het risico. Met een bekende, geplande, geteste kruising, outcrosscombinatie, of ras waar voorlopig nog voldoende genetische variatie is, hoef je nooit met een "inteeltgeval te zitten". Dat is een keuze. Je kiest het risico, de rest is verzorging en geluk.

Ik vind eigenlijk wel dat een lage coi gelijk staat aan genetische gezondheid.
Alle recessief gezondheidsproblemen zijn meteen uitgesloten. Dat is een enorme verbetering.

Als je dan ook nog met ouderdieren fokt die gewoon niet bekend zijn met klachten in de familie ben je ongeveer wel klaar hoor. Genetische gezondheid is de norm en niet moeilijk te bereiken. Maar je krijgt er inderdaad net een ander oortje bij. Het is misschien niet de beste neus van het neuzenras.
Het is een keuze.

[Dagmar]

Ik vind eigenlijk wel dat een lage coi gelijk staat aan genetische gezondheid.
Alle recessief gezondheidsproblemen zijn meteen uitgesloten. Dat is een enorme verbetering.

Als je dan ook nog met ouderdieren fokt die gewoon niet bekend zijn met klachten in de familie ben je ongeveer wel klaar hoor. Genetische gezondheid is de norm en niet moeilijk te bereiken. Maar je krijgt er inderdaad net een ander oortje bij. Het is misschien niet de beste neus van het neuzenras.
Het is een keuze.

Per individu bedoelde ik. Ook met een laag COI en bekende voorouders kan een hond zomaar vliegende bloedkanker of epilepsie krijgen op z'n tweede, terwijl die hond met een COI van 40 fluitend 15 wordt.
Over de breedte heb je natuurlijk gelijk.

[EchoMira]

Hoe het uiteindelijk met jouw hond uitpakt kan niemand je beloven. Dat is niet hoe het werkt maar qua preventie zit je wel boven de 95% denk ik.

Gewoon gezond is nog steeds normaal he?
Zonder ongelukken wordt een normale hond gemiddeld 13. Je hebt ze ook die 17 worden en 11 is ook oud genoeg.
Ik vind alles ouder dan 8 goed als het maar hoge pieken heeft gekend.

Je moet niet vanuit het vermijden van problemen denken. Gewoon gezond is de norm. Rechtdoor het midden.
Er is geen enkele reden waarom een hovawart-bouvier/alte hutehund niet in staat is een goede waakhond te zijn.

[Marc]

De schade van de hoogte van de inteelt hangt natuurlijk volledig af van welke genen erin zitten. Een extreme inteelt op twee uiterst gezonde honden geeft uiterst gezonde honden. Dus als ze ergens een paar yorkie x podenco Andalus hebben lopen en die pups fokken onderling een super hoge COI is er niks aan het handje. Ga je een huidige rashond met zijn duizend erfelijke gebreken intelen heb je meteen een wrak. Je moet dan maar hopen op heterozygoot op de kwalen maar dat is lastig binnen een ras omdat ze die van twee kanten meenemen.

Het vergelijken van een ingeteeld ras vs een hoge COI op een groep bastaardhonden die onderling fokken bij een boer of in een klein bergdorp gaat niet op. Wel geeft een hele hoge COI ook gebrekkigere weerstand.

Guus zou prima ingeteeld kunnen zijn. Hij is immers 70% podenco maneto en 15% York en 15% pekinees. Die getallen lijken op een podenco maneto die gedekt is door x York/pekinees. En dan de pups onderling weer een nest laten krijgen en dan krijg je deze verhoudingen.

En al doen die pups het onderling 10 generaties de rasverhoudingen wijzigen dan niet meer. Hij heeft allergieën en vreemde autoimmune zaken. Kan zomaar van een van de ouderdieren in combinatie met de inteelt komen.

Maar dat is allemaal een puur gokje. Het kan in theorie ook dat een York/pekinees x maneto een zuivere maneto heeft gedekt. Dat hij dus een outcross is. Dan kom je ook op die verhoudingen.

[blacky]

De schade van de hoogte van de inteelt hangt natuurlijk volledig af van welke genen erin zitten. Een extreme inteelt op twee uiterst gezonde honden geeft uiterst gezonde honden. Dus als ze ergens een paar yorkie x podenco Andalus hebben lopen en die pups fokken onderling een super hoge COI is er niks aan het handje. Ga je een huidige rashond met zijn duizend erfelijke gebreken intelen heb je meteen een wrak. Je moet dan maar hopen op heterozygoot op de kwalen maar dat is lastig binnen een ras omdat ze die van twee kanten meenemen.

Het vergelijken van een ingeteeld ras vs een hoge COI op een groep bastaardhonden die onderling fokken bij een boer of in een klein bergdorp gaat niet op. Wel geeft een hele hoge COI ook gebrekkigere weerstand.

Guus zou prima ingeteeld kunnen zijn. Hij is immers 70% podenco maneto en 15% York en 15% pekinees. Die getallen lijken op een podenco maneto die gedekt is door x York/pekinees. En dan de pups onderling weer een nest laten krijgen en dan krijg je deze verhoudingen.

En al doen die pups het onderling 10 generaties de rasverhoudingen wijzigen dan niet meer. Hij heeft allergieën en vreemde autoimmune zaken. Kan zomaar van een van de ouderdieren in combinatie met de inteelt komen.

Maar dat is allemaal een puur gokje. Het kan in theorie ook dat een York/pekinees x maneto een zuivere maneto heeft gedekt. Dat hij dus een outcross is. Dan kom je ook op die verhoudingen.

ik ben het bijna met je eens. Alleen ga je voorbij aan het feit dan erfelijk ook binnen twee totaal verschillende rassen samen kan komen. En dat is dus wat er misgaat de laatste tijd. Ik koop een kruising wat die is sowieso gezonder dan een rashond. Niet getest is dat pertinent niet waar.

Een laag coi bied meer kans op gezonde honden maar alleen maar meer kans en is geen zekerheid.

[Marc]

De schade van de hoogte van de inteelt hangt natuurlijk volledig af van welke genen erin zitten. Een extreme inteelt op twee uiterst gezonde honden geeft uiterst gezonde honden. Dus als ze ergens een paar yorkie x podenco Andalus hebben lopen en die pups fokken onderling een super hoge COI is er niks aan het handje. Ga je een huidige rashond met zijn duizend erfelijke gebreken intelen heb je meteen een wrak. Je moet dan maar hopen op heterozygoot op de kwalen maar dat is lastig binnen een ras omdat ze die van twee kanten meenemen.

Het vergelijken van een ingeteeld ras vs een hoge COI op een groep bastaardhonden die onderling fokken bij een boer of in een klein bergdorp gaat niet op. Wel geeft een hele hoge COI ook gebrekkigere weerstand.

Guus zou prima ingeteeld kunnen zijn. Hij is immers 70% podenco maneto en 15% York en 15% pekinees. Die getallen lijken op een podenco maneto die gedekt is door x York/pekinees. En dan de pups onderling weer een nest laten krijgen en dan krijg je deze verhoudingen.

En al doen die pups het onderling 10 generaties de rasverhoudingen wijzigen dan niet meer. Hij heeft allergieën en vreemde autoimmune zaken. Kan zomaar van een van de ouderdieren in combinatie met de inteelt komen.

Maar dat is allemaal een puur gokje. Het kan in theorie ook dat een York/pekinees x maneto een zuivere maneto heeft gedekt. Dat hij dus een outcross is. Dan kom je ook op die verhoudingen.

ik ben het bijna met je eens. Alleen ga je voorbij aan het feit dan erfelijk ook binnen twee totaal verschillende rassen samen kan komen. En dat is dus wat er misgaat de laatste tijd. Ik koop een kruising wat die is sowieso gezonder dan een rashond. Niet getest is dat pertinent niet waar.

Een laag coi bied meer kans op gezonde honden maar alleen maar meer kans en is geen zekerheid.

Oh zeker. Ga een labrador met een Duitse herder kruisen en je kan prima fikse Hd krijgen. Maar zover wilde ik niet gaan in mijn bericht.

[blacky]

De schade van de hoogte van de inteelt hangt natuurlijk volledig af van welke genen erin zitten. Een extreme inteelt op twee uiterst gezonde honden geeft uiterst gezonde honden. Dus als ze ergens een paar yorkie x podenco Andalus hebben lopen en die pups fokken onderling een super hoge COI is er niks aan het handje. Ga je een huidige rashond met zijn duizend erfelijke gebreken intelen heb je meteen een wrak. Je moet dan maar hopen op heterozygoot op de kwalen maar dat is lastig binnen een ras omdat ze die van twee kanten meenemen.

Het vergelijken van een ingeteeld ras vs een hoge COI op een groep bastaardhonden die onderling fokken bij een boer of in een klein bergdorp gaat niet op. Wel geeft een hele hoge COI ook gebrekkigere weerstand.

Guus zou prima ingeteeld kunnen zijn. Hij is immers 70% podenco maneto en 15% York en 15% pekinees. Die getallen lijken op een podenco maneto die gedekt is door x York/pekinees. En dan de pups onderling weer een nest laten krijgen en dan krijg je deze verhoudingen.

En al doen die pups het onderling 10 generaties de rasverhoudingen wijzigen dan niet meer. Hij heeft allergieën en vreemde autoimmune zaken. Kan zomaar van een van de ouderdieren in combinatie met de inteelt komen.

Maar dat is allemaal een puur gokje. Het kan in theorie ook dat een York/pekinees x maneto een zuivere maneto heeft gedekt. Dat hij dus een outcross is. Dan kom je ook op die verhoudingen.

ik ben het bijna met je eens. Alleen ga je voorbij aan het feit dan erfelijk ook binnen twee totaal verschillende rassen samen kan komen. En dat is dus wat er misgaat de laatste tijd. Ik koop een kruising wat die is sowieso gezonder dan een rashond. Niet getest is dat pertinent niet waar.

Een laag coi bied meer kans op gezonde honden maar alleen maar meer kans en is geen zekerheid.

Oh zeker. Ga een labrador met een Duitse herder kruisen en je kan prima fikse Hd krijgen. Maar zover wilde ik niet gaan in mijn bericht.

Nee dat snap ik maar foute genen neem je altijd mee. Je kunt ze "verdunnen" maar ze blijven altijd aanwezig.

[Gudrun]

... foute genen neem je altijd mee. Je kunt ze "verdunnen" maar ze blijven altijd aanwezig.

Ja, maar uitsluiten van elke afwijking? Is ook erg beperkend...
Ga je bij shelties alle CEA en MDR1 dragers uitsluiten?

Testen uiteraard, en dan drager enkel met genetisch vrij combineren. Je behoud dragers... maar zo niet dan verlies je een heleboel verder goede honden. Want CEA is maar 1 ding... epilepsie is ook een probleem en kan nog niet getest....
Of outcrossen natuurlijk, maar dan ook getest. Het is niet of of in mijn ogen, testen sowieso, rashond of niet.

[blacky]

... foute genen neem je altijd mee. Je kunt ze "verdunnen" maar ze blijven altijd aanwezig.

Ja, maar uitsluiten van elke afwijking? Is ook erg beperkend...
Ga je bij shelties alle CEA en MDR1 dragers uitsluiten?

Testen uiteraard, en dan drager enkel met genetisch vrij combineren. Je behoud dragers... maar zo niet dan verlies je een heleboel verder goede honden. Want CEA is maar 1 ding... epilepsie is ook een probleem en kan nog niet getest....
Of outcrossen natuurlijk, maar dan ook getest. Het is niet of of in mijn ogen, testen sowieso, rashond of niet.

ja dit dus. Dragers uitsluiten is vrij dom. gekoppeld met vrij is het geen enkel probleem. Zelfs drager x drager hoeft niet echt een probleem te zijn als je maar test. De kans op een lijders is dan zeker aanwezig maar ook weer op vrije honden. Binnen een gesloten stamboek is het altijd weer kiezen wat je doet. En heel belangrijk om welke afwijking gaat het.

[blacky]

Tegenwoordig is genetisch testen voor een hele waslijst van aandoeningen zo makkelijk en goedkoop dat in mijn ogen iedere fokker daar gebruik van zou moeten maken. Ik kan me gewoon geen reden bedenken om het niet te doen, behalve als je iets wil verstoppen. Uiteraard sluit dat niet alles uit, dat zou wel heel makkelijk zijn, maar wel heel veel.

helemaal gelijk maar dat maakt de afweging nog niet makkelijker fok ik met een drager of niet.
Wat als ik per ongeluk een lijder fok? Sommige afwijkingen doen niets bij een bepaald ras en anders om.
Kies ik voor een laag coi en neem ik op de koop toe dat er toch iets aanwezig is? Testen, dit ook doen en met alles wat je dan weet maakt het fokken niet makkelijker.
Heel soms wil ik mijn kop in het zand steken. En toch die combinatie doen die ik zou graag zou willen ik denk dan had ik maar niet getest maar goed dat is natuurlijk heel dom.

[Gudrun]

... foute genen neem je altijd mee. Je kunt ze "verdunnen" maar ze blijven altijd aanwezig.

Ja, maar uitsluiten van elke afwijking? Is ook erg beperkend...
Ga je bij shelties alle CEA en MDR1 dragers uitsluiten?

Testen uiteraard, en dan drager enkel met genetisch vrij combineren. Je behoud dragers... maar zo niet dan verlies je een heleboel verder goede honden. Want CEA is maar 1 ding... epilepsie is ook een probleem en kan nog niet getest....
Of outcrossen natuurlijk, maar dan ook getest. Het is niet of of in mijn ogen, testen sowieso, rashond of niet.

ja dit dus. Dragers uitsluiten is vrij dom. gekoppeld met vrij is het geen enkel probleem. Zelfs drager x drager hoeft niet echt een probleem te zijn als je maar test. De kans op een lijders is dan zeker aanwezig maar ook weer op vrije honden. Binnen een gesloten stamboek is het altijd weer kiezen wat je doet. En heel belangrijk om welke afwijking gaat het.

Vetgedrukte absoluut, maar drager x drager? Dus bewust mogelijke lijders gaan fokken? Dat is me echt een brug te ver. Zelfs bij iets relatief onschuldigs als MDR1. Laat staan bij andere zaken. Want waarom zou je dan nog testen... als je bewust lijders riskeert. Of laat je die dan na geboorte inslapen? Neen.