Weer gezonde rashonden

[blacky]

Ja, maar uitsluiten van elke afwijking? Is ook erg beperkend...
Ga je bij shelties alle CEA en MDR1 dragers uitsluiten?

Testen uiteraard, en dan drager enkel met genetisch vrij combineren. Je behoud dragers... maar zo niet dan verlies je een heleboel verder goede honden. Want CEA is maar 1 ding... epilepsie is ook een probleem en kan nog niet getest....
Of outcrossen natuurlijk, maar dan ook getest. Het is niet of of in mijn ogen, testen sowieso, rashond of niet.

ja dit dus. Dragers uitsluiten is vrij dom. gekoppeld met vrij is het geen enkel probleem. Zelfs drager x drager hoeft niet echt een probleem te zijn als je maar test. De kans op een lijders is dan zeker aanwezig maar ook weer op vrije honden. Binnen een gesloten stamboek is het altijd weer kiezen wat je doet. En heel belangrijk om welke afwijking gaat het.

Vetgedrukte absoluut, maar drager x drager? Dus bewust mogelijke lijders gaan fokken? Dat is me echt een brug te ver. Zelfs bij iets relatief onschuldigs als MDR1. Laat staan bij andere zaken. Want waarom zou je dan nog testen... als je bewust lijders riskeert. Of laat je die dan na geboorte inslapen? Neen.

nee maar er zijn zaken ook al heb je een lijder geen problemen geven binnen jou ras of welk ander ras dan ook.
Als dat zo is kun je gerust met dragerxdrager fokken. Lijder x Lijder wordt zelfs gedaan gewoon omdat mensen het niet weten omdat ze niet testen en de honden er geen last van hebben.

Ik zou nooit willen fokken met een hond die allergieën heeft daar kun je dan weer niet op testen en zul je als fokker heel goed de reu moeten kennen die je wilt gebruiken. Je blind staren op bijvoorbeeld de Embark test is niet goed je moeten wat je moet uitsluiten en wat je wel kunt gebruiken. Je wilt echt geen goede genen weggooien als het niet hoeft.

[Marc]

ja dit dus. Dragers uitsluiten is vrij dom. gekoppeld met vrij is het geen enkel probleem. Zelfs drager x drager hoeft niet echt een probleem te zijn als je maar test. De kans op een lijders is dan zeker aanwezig maar ook weer op vrije honden. Binnen een gesloten stamboek is het altijd weer kiezen wat je doet. En heel belangrijk om welke afwijking gaat het.

Vetgedrukte absoluut, maar drager x drager? Dus bewust mogelijke lijders gaan fokken? Dat is me echt een brug te ver. Zelfs bij iets relatief onschuldigs als MDR1. Laat staan bij andere zaken. Want waarom zou je dan nog testen... als je bewust lijders riskeert. Of laat je die dan na geboorte inslapen? Neen.

nee maar er zijn zaken ook al heb je een lijder geen problemen geven binnen jou ras of welk ander ras dan ook.
Als dat zo is kun je gerust met dragerxdrager fokken. Lijder x Lijder wordt zelfs gedaan gewoon omdat mensen het niet weten omdat ze niet testen en de honden er geen last van hebben.

Ik zou nooit willen fokken met een hond die allergieën heeft daar kun je dan weer niet op testen en zul je als fokker heel goed de reu moeten kennen die je wilt gebruiken. Je blind staren op bijvoorbeeld de Embark test is niet goed je moeten wat je moet uitsluiten en wat je wel kunt gebruiken. Je wilt echt geen goede genen weggooien als het niet hoeft.

Maar waar gaat het dan over als de lijders geen enkele last hebben? Kun je een voorbeeld noemen? Want ik snap oprecht niet waarom je genen zou uitsluiten als de lijders nergens last van hebben? Wat voor soort genen heb je het dan precies over? Want bewust lijders van ziektes fokken doe je natuurlijk niet. Lijkt me niet erg humaan naar de honden toe.

[Diana]

Vetgedrukte absoluut, maar drager x drager? Dus bewust mogelijke lijders gaan fokken? Dat is me echt een brug te ver. Zelfs bij iets relatief onschuldigs als MDR1. Laat staan bij andere zaken. Want waarom zou je dan nog testen... als je bewust lijders riskeert. Of laat je die dan na geboorte inslapen? Neen.

nee maar er zijn zaken ook al heb je een lijder geen problemen geven binnen jou ras of welk ander ras dan ook.
Als dat zo is kun je gerust met dragerxdrager fokken. Lijder x Lijder wordt zelfs gedaan gewoon omdat mensen het niet weten omdat ze niet testen en de honden er geen last van hebben.

Ik zou nooit willen fokken met een hond die allergieën heeft daar kun je dan weer niet op testen en zul je als fokker heel goed de reu moeten kennen die je wilt gebruiken. Je blind staren op bijvoorbeeld de Embark test is niet goed je moeten wat je moet uitsluiten en wat je wel kunt gebruiken. Je wilt echt geen goede genen weggooien als het niet hoeft.

Maar waar gaat het dan over als de lijders geen enkele last hebben? Kun je een voorbeeld noemen? Want ik snap oprecht niet waarom je genen zou uitsluiten als de lijders nergens last van hebben? Wat voor soort genen heb je het dan precies over? Want bewust lijders van ziektes fokken doe je natuurlijk niet. Lijkt me niet erg humaan naar de honden toe.

Nou, denk bijvoorbeeld aan het MDR1-gendefect. Dit betekent alleen een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie (waarvoor doorgaans alternatieven beschikbaar zijn die de hond wel mag krijgen). Heeft je hond die specifieke medicatie niet nodig, dan heeft hij ook geen last van dat gendefect. Bij collies is zo'n 70% drager of lijder. Ik kan me voorstellen dat je die genen niet allemaal wilt weggooien en dat genetische diversiteit dan meer voordelen oplevert dan koste wat kost honden willen fokken die vrij zijn van dit gendefect.

[~Suzanne~]

... foute genen neem je altijd mee. Je kunt ze "verdunnen" maar ze blijven altijd aanwezig.

Ja, maar uitsluiten van elke afwijking? Is ook erg beperkend...
Ga je bij shelties alle CEA en MDR1 dragers uitsluiten?

Testen uiteraard, en dan drager enkel met genetisch vrij combineren. Je behoud dragers... maar zo niet dan verlies je een heleboel verder goede honden. Want CEA is maar 1 ding... epilepsie is ook een probleem en kan nog niet getest....
Of outcrossen natuurlijk, maar dan ook getest. Het is niet of of in mijn ogen, testen sowieso, rashond of niet.

Nee, laten we dat alsjeblieft niet gaan doen!
Er zijn natuurlijk aandoeningen waar een hond heel veel last van kan hebben en waar je in de basis niet mee wilt fokken.
Maar, fokken is ook vooruitkijken. Het kan dus, vind ik, soms juist goed zijn om met honden te fokken die weliswaar aandoening X bij zich dragen maar een aantal andere juist niet. Om dat enigszins verantwoord te doen moet je wel weten welke aandoeningen een ouderdier (in potentie) heeft. Testen dus!
Soms moet je een paar stapjes terug om vooruit te kunnen. Vind ik.
En, ik vind het ook wel jammer, bij alle honden, dat heel veel reuen gewoon "verdwijnen" en niet beschikbaar zijn voor de fok. Honden bij gewone eigenaren, die lekker sporten met hun hond, af en toe een showtje lopen.. het is zo jammer dat de meeste fokkers / teven-eigenaren daar echt niet naar kijken. DAAR ligt een potentieel groot deel van de fokdieren.

Suzanne

[Diana]

Maar er zijn toch wel veel medicaties die een hond met dat defect niet mag, toch?
Spastisch moeten doen omtrent paardenstront omdat er ontworming in kan zitten. Is voor iedere hond niet goed, maar voor een collie mij zou het alvast niet helemaal lekker zitten.

Ja, dat schreef ik: 'een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie': vooral ivermectine en aanverwanten. Maar bij behandeling van aandoeningen zijn er altijd wel alternatieven die een collie wel mag, zoals middelen tegen interne en externe parasieten anders dan ivermectine.
Het is dus niet zo dat de hond in het dagelijks leven ongemak of last heeft van dat gendefect, behalve dan dat hij echt geen paardenmest van onbekende paarden mag eten inderdaad (en uitwerpselen van andere dieren die met ivermectine worden ontwormd).

[Diana]

Maar er zijn toch wel veel medicaties die een hond met dat defect niet mag, toch?
Spastisch moeten doen omtrent paardenstront omdat er ontworming in kan zitten. Is voor iedere hond niet goed, maar voor een collie mij zou het alvast niet helemaal lekker zitten.

Ja, dat schreef ik: 'een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie': vooral ivermectine en aanverwanten. Maar bij behandeling van aandoeningen zijn er altijd wel alternatieven die een collie wel mag, zoals middelen tegen interne en externe parasieten anders dan ivermectine.
Het is dus niet zo dat de hond in het dagelijks leven ongemak of last heeft van dat gendefect, behalve dan dat hij echt geen paardenmest van onbekende paarden mag eten inderdaad (en uitwerpselen van andere dieren die met ivermectine worden ontwormd).

Dat vind ik eigenlijk geen klein, makkelijk, zorgeloos dingetje eigenlijk.

Dat was de vraag van Marc ook niet, toch? Die vroeg om welke dingen het ging waarmee je niet bewust zieke honden fokt.

Ik heb zelf twee dragers van het gendefect (wel enige gevoeligheid, maar minder dan de lijders) en ik vind het geen enkel probleem. Mijn honden mogen sowieso niet van alles van de grond vreten, dus dat ze (ook) geen paarden- en schapenpoep mogen eten, vind ik zelf geen factor die het ingewikkelder maakt. Ik heb er mijn honden dus niet om laten schieten, ik vind andere dingen belangrijker dan dat gendefect. Maar het is natuurlijk wel een rasgebonden genetisch defect en dat ga je niet meer uit de populatie krijgen als 70% drager of lijder is. Helaas is dit (wat mij betreft dus) één van de meer onschuldige rasgebonden defecten bij collies

Fayah en Mila zijn overigens allebei genetisch vrij van alle andere aandoeningen en dus alleen drager van het MDR1-gendefect.

[Gudrun]

Ja ik heb een lijder (MDR) en ik vind het wel een probleem. In sommige kvv’s zitten residus. Mag niet en hoort niet maar ik zie het aan Pippa dus ze krijgt alleen brok of bio kvv en bepaalde merken nooit meer omdat ze er reageerde. 2 bossen in de buurt wandel ik niet met haar wegens veel ruiters en dus zou ze daar kort aangelijnd moeten plus de hele tijd in de gaten houden. Drager oke, daar moet je gewoon wat opletten. Maar je lijdertje uren trillerig stijf en zwalpend zien lopen na een foute kvv hoeft gewoon niet. En niet elke dierenarts is goed op de hoogte, nog altijd niet, dus vb op reis bij spoed vreemde dierenarts lijst erbij en “lastig doen”… wordt ook niet altijd in dank afgenomen.

[~Suzanne~]

Maar er zijn toch wel veel medicaties die een hond met dat defect niet mag, toch?
Spastisch moeten doen omtrent paardenstront omdat er ontworming in kan zitten. Is voor iedere hond niet goed, maar voor een collie mij zou het alvast niet helemaal lekker zitten.

Ja, dat schreef ik: 'een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie': vooral ivermectine en aanverwanten. Maar bij behandeling van aandoeningen zijn er altijd wel alternatieven die een collie wel mag, zoals middelen tegen interne en externe parasieten anders dan ivermectine.
Het is dus niet zo dat de hond in het dagelijks leven ongemak of last heeft van dat gendefect, behalve dan dat hij echt geen paardenmest van onbekende paarden mag eten inderdaad (en uitwerpselen van andere dieren die met ivermectine worden ontwormd).

Dat vind ik eigenlijk geen klein, makkelijk, zorgeloos dingetje eigenlijk.

Hm... echt no way dat ik er een verder goedgefokte pup om zou laten zitten. Ja, ik wil het weten!
Dan weet ik ook of ik in geval van nood bij een DA van alles kan laten toedienen. Maar... zelfs bij een hond die dit defect niet heeft kan ivermectine dodelijk zijn. Dus "negatief voor dit defect" is dan ook weer geen garantie.
Ik vind het niet iets om me verder heel druk om te maken en ik vind het zeker geen Groot Probleem.

Suzanne

[malinois]

Ik zou geen MDR1 lijder willen. Ze vreten hier best kattenstront, schapenmest en alles wat er op lijkt als ze de kans krijgen. En aangezien hier overal in de gemeente schapen worden gebruikt om gras lort te houden (op uitlaatplaatsen, in losloopgebieden etc) zou ik ze bijna nooit meer los kunnen laten. Daarnaast eten ze kvv daar mag dus ook niks inzitten wat Gudrun zegt. Ik moet er niet aan denken. Dat was voor mij echt een no go.

[Dirkje]

Dirkje is drager. Ze reageerde erg slecht op een narcosemiddel dat gebruikt wordt voor dragers en lijders van het gendefect. Ze kreeg een epileptische aanval die niet stopte en moest uit de narcose gehaald worden.
Gelukkig reageerde ze goed op een ander middel dat een paar weken na deze ervaring gebruikt werd.
Mijn hond loopt dus blijkbaar een groot risico om een epilepsieaanval te krijgen van sommige narcosemiddelen die gebruikt worden voor collie-achtingen.
Nu maar hopen dat mijn eigen dierenarts nooit met pensioen gaat en een andere DA niet eigenwijs tóch dat middel gaan gebruiken voor dragers van het defecte gen als Dirkje ooit weer onder narcose moet. Ik knijp ‘m nu al.

Er word wel makkelijk gedaan over een defect gen.
O, kleinigheidje, ze hebben er geen last van.

[Diana]

Dirkje is drager. Ze reageerde erg slecht op een narcosemiddel dat gebruikt wordt voor dragers en lijders van het gendefect. Ze kreeg een epileptische aanval die niet stopte en moest uit de narcose gehaald worden.
Gelukkig reageerde ze goed op een ander middel dat een paar weken na deze ervaring gebruikt werd.
Mijn hond loopt dus blijkbaar een groot risico om een epilepsieaanval te krijgen van sommige narcosemiddelen die gebruikt worden voor collie-achtingen.
Nu maar hopen dat mijn eigen dierenarts nooit met pensioen gaat en een andere DA niet eigenwijs tóch dat middel gaan gebruiken voor dragers van het defecte gen als Dirkje ooit weer onder narcose moet. Ik knijp ‘m nu al.

Wat vreemd, ze is drager maar reageert slecht op medicatie speciaal voor honden met MDR1-gendefect? Dan heeft die reactie dus niet met het MDR1-gendefect te maken? Wat een rotervaring zeg, gelukkig maar dat daarna een narcosemiddel is gevonden dat geen problemen geeft.

[Dirkje]

Dirkje is drager. Ze reageerde erg slecht op een narcosemiddel dat gebruikt wordt voor dragers en lijders van het gendefect. Ze kreeg een epileptische aanval die niet stopte en moest uit de narcose gehaald worden.
Gelukkig reageerde ze goed op een ander middel dat een paar weken na deze ervaring gebruikt werd.
Mijn hond loopt dus blijkbaar een groot risico om een epilepsieaanval te krijgen van sommige narcosemiddelen die gebruikt worden voor collie-achtingen.
Nu maar hopen dat mijn eigen dierenarts nooit met pensioen gaat en een andere DA niet eigenwijs tóch dat middel gaan gebruiken voor dragers van het defecte gen als Dirkje ooit weer onder narcose moet. Ik knijp ‘m nu al.

Wat vreemd, ze is drager maar reageert slecht op medicatie speciaal voor honden met MDR1-gendefect? Dan heeft die reactie dus niet met het MDR1-gendefect te maken? Wat een rotervaring zeg, gelukkig maar dat daarna een narcosemiddel is gevonden dat geen problemen geeft.

De DA wist niet zeker wat de oorzaak was. Maar hij vermoedde dat het wel wat te maken kon hebben met het defecte gen. Op zoek gaan naar een narcosemiddel dat geen epilepsie veroorzaakt vind ik heel spannend. Ik had liever geen hond met een defect gen.

[Zamunda]

Nou, denk bijvoorbeeld aan het MDR1-gendefect. Dit betekent alleen een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie (waarvoor doorgaans alternatieven beschikbaar zijn die de hond wel mag krijgen). Heeft je hond die specifieke medicatie niet nodig, dan heeft hij ook geen last van dat gendefect. Bij collies is zo'n 70% drager of lijder. Ik kan me voorstellen dat je die genen niet allemaal wilt weggooien en dat genetische diversiteit dan meer voordelen oplevert dan koste wat kost honden willen fokken die vrij zijn van dit gendefect.

Maar we hebben het nu over bewust lijders fokken en dat zou ook bij de collies helemaal niet hoeven en je hoeft daar ook geen genen weg te gooien. Maak gewoon geen combinatie lijder x drager of drager x drager. Ja, met een populatie waar 70% drager of lijder is zul je dan wél verder moeten kijken dan enkel het zuivere ras en dat lijkt nog best een onneembare hindernis. Maar het kan dus prima: geen lijders fokken en toch niet al je materiaal weggooien (sterker nog, je zou er de genetische diversiteit alleen maar mee vergroten).

[~Suzanne~]

Nou, denk bijvoorbeeld aan het MDR1-gendefect. Dit betekent alleen een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie (waarvoor doorgaans alternatieven beschikbaar zijn die de hond wel mag krijgen). Heeft je hond die specifieke medicatie niet nodig, dan heeft hij ook geen last van dat gendefect. Bij collies is zo'n 70% drager of lijder. Ik kan me voorstellen dat je die genen niet allemaal wilt weggooien en dat genetische diversiteit dan meer voordelen oplevert dan koste wat kost honden willen fokken die vrij zijn van dit gendefect.

Maar we hebben het nu over bewust lijders fokken en dat zou ook bij de collies helemaal niet hoeven en je hoeft daar ook geen genen weg te gooien. Maak gewoon geen combinatie lijder x drager of drager x drager. Ja, met een populatie waar 70% drager of lijder is zul je dan wél verder moeten kijken dan enkel het zuivere ras en dat lijkt nog best een onneembare hindernis. Maar het kan dus prima: geen lijders fokken en toch niet al je materiaal weggooien (sterker nog, je zou er de genetische diversiteit alleen maar mee vergroten).

Maar dat is voor mij nu net een deel van het probleem; je gooit een 70% van de populatie weg als je daar niet mee fokt. Zelfs lijder x lijder is te verdedigen als de beide ouderdieren tegelijkertijd iets toevoegen aan de populatie. Moet je daarna wel weer lijder x vrij doen enzo, maar echt... ik zie in dit geval echt het probleem niet. Zolang je maar weet of je een lijder hebt. En hoe dan ook behandel ik al mijn honden als lijder, dus ze krijgen niets wat kwaad zou kunnen maar in de praktijk is het niet meer dan dat (voor mij).

Suzanne

[malinois]

Nou, denk bijvoorbeeld aan het MDR1-gendefect. Dit betekent alleen een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie (waarvoor doorgaans alternatieven beschikbaar zijn die de hond wel mag krijgen). Heeft je hond die specifieke medicatie niet nodig, dan heeft hij ook geen last van dat gendefect. Bij collies is zo'n 70% drager of lijder. Ik kan me voorstellen dat je die genen niet allemaal wilt weggooien en dat genetische diversiteit dan meer voordelen oplevert dan koste wat kost honden willen fokken die vrij zijn van dit gendefect.

Maar we hebben het nu over bewust lijders fokken en dat zou ook bij de collies helemaal niet hoeven en je hoeft daar ook geen genen weg te gooien. Maak gewoon geen combinatie lijder x drager of drager x drager. Ja, met een populatie waar 70% drager of lijder is zul je dan wél verder moeten kijken dan enkel het zuivere ras en dat lijkt nog best een onneembare hindernis. Maar het kan dus prima: geen lijders fokken en toch niet al je materiaal weggooien (sterker nog, je zou er de genetische diversiteit alleen maar mee vergroten).

Maar dat is voor mij nu net een deel van het probleem; je gooit een 70% van de populatie weg als je daar niet mee fokt. Zelfs lijder x lijder is te verdedigen als de beide ouderdieren tegelijkertijd iets toevoegen aan de populatie. Moet je daarna wel weer lijder x vrij doen enzo, maar echt... ik zie in dit geval echt het probleem niet. Zolang je maar weet of je een lijder hebt. En hoe dan ook behandel ik al mijn honden als lijder, dus ze krijgen niets wat kwaad zou kunnen maar in de praktijk is het niet meer dan dat (voor mij).

Suzanne

Dan kruis je er een ras in die er geen last van heeft. Waarom dan maar blijven fokken met deze ellende?
Voor mij zou t een enorm probleem zijn en ik zou er dus geen pup van nemen.

[CatnDog]

Om een bruggetje te slaan naar het pupprijs-topic, vermoed ik dat outcross-projecten (pro gezondheid) op een lager pitje komen te staan en stamboeken eerder wat meer dichtgetimmerd worden nu we in financieel lastige tijden terecht komen.

[Diana]

Nou, denk bijvoorbeeld aan het MDR1-gendefect. Dit betekent alleen een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie (waarvoor doorgaans alternatieven beschikbaar zijn die de hond wel mag krijgen). Heeft je hond die specifieke medicatie niet nodig, dan heeft hij ook geen last van dat gendefect. Bij collies is zo'n 70% drager of lijder. Ik kan me voorstellen dat je die genen niet allemaal wilt weggooien en dat genetische diversiteit dan meer voordelen oplevert dan koste wat kost honden willen fokken die vrij zijn van dit gendefect.

Maar we hebben het nu over bewust lijders fokken en dat zou ook bij de collies helemaal niet hoeven en je hoeft daar ook geen genen weg te gooien. Maak gewoon geen combinatie lijder x drager of drager x drager. Ja, met een populatie waar 70% drager of lijder is zul je dan wél verder moeten kijken dan enkel het zuivere ras en dat lijkt nog best een onneembare hindernis. Maar het kan dus prima: geen lijders fokken en toch niet al je materiaal weggooien (sterker nog, je zou er de genetische diversiteit alleen maar mee vergroten).

Jazeker, vers bloed toevoegen is natuurlijk de enige oplossing Daar ben ik ook groot voorstander van.

[Dirkje]

Nou, denk bijvoorbeeld aan het MDR1-gendefect. Dit betekent alleen een overgevoeligheid voor bepaalde medicatie (waarvoor doorgaans alternatieven beschikbaar zijn die de hond wel mag krijgen). Heeft je hond die specifieke medicatie niet nodig, dan heeft hij ook geen last van dat gendefect. Bij collies is zo'n 70% drager of lijder. Ik kan me voorstellen dat je die genen niet allemaal wilt weggooien en dat genetische diversiteit dan meer voordelen oplevert dan koste wat kost honden willen fokken die vrij zijn van dit gendefect.

Maar we hebben het nu over bewust lijders fokken en dat zou ook bij de collies helemaal niet hoeven en je hoeft daar ook geen genen weg te gooien. Maak gewoon geen combinatie lijder x drager of drager x drager. Ja, met een populatie waar 70% drager of lijder is zul je dan wél verder moeten kijken dan enkel het zuivere ras en dat lijkt nog best een onneembare hindernis. Maar het kan dus prima: geen lijders fokken en toch niet al je materiaal weggooien (sterker nog, je zou er de genetische diversiteit alleen maar mee vergroten).

[ranetje]

Dirkje is drager. Ze reageerde erg slecht op een narcosemiddel dat gebruikt wordt voor dragers en lijders van het gendefect. Ze kreeg een epileptische aanval die niet stopte en moest uit de narcose gehaald worden.
Gelukkig reageerde ze goed op een ander middel dat een paar weken na deze ervaring gebruikt werd.
Mijn hond loopt dus blijkbaar een groot risico om een epilepsieaanval te krijgen van sommige narcosemiddelen die gebruikt worden voor collie-achtingen.
Nu maar hopen dat mijn eigen dierenarts nooit met pensioen gaat en een andere DA niet eigenwijs tóch dat middel gaan gebruiken voor dragers van het defecte gen als Dirkje ooit weer onder narcose moet. Ik knijp ‘m nu al.

Er word wel makkelijk gedaan over een defect gen.
O, kleinigheidje, ze hebben er geen last van.

Waarom knijp je hem nu al?

Vraag een schriftelijke verklaring van je DA met omschrijving van het probleem en welk middel wel goed is voor Dirkje.
Het gaat niet alleen om eventueel pensioen van je DA, maar ook om een mogelijke noodzakelijke behandeling elders in Nederland.
Ik zou het dus sowieso willen weten en ik zou het willen kunnen aanreiken aan een andere DA in geval van nood.

[Kells]

Maar we hebben het nu over bewust lijders fokken en dat zou ook bij de collies helemaal niet hoeven en je hoeft daar ook geen genen weg te gooien. Maak gewoon geen combinatie lijder x drager of drager x drager. Ja, met een populatie waar 70% drager of lijder is zul je dan wél verder moeten kijken dan enkel het zuivere ras en dat lijkt nog best een onneembare hindernis. Maar het kan dus prima: geen lijders fokken en toch niet al je materiaal weggooien (sterker nog, je zou er de genetische diversiteit alleen maar mee vergroten).

Maar dat is voor mij nu net een deel van het probleem; je gooit een 70% van de populatie weg als je daar niet mee fokt. Zelfs lijder x lijder is te verdedigen als de beide ouderdieren tegelijkertijd iets toevoegen aan de populatie. Moet je daarna wel weer lijder x vrij doen enzo, maar echt... ik zie in dit geval echt het probleem niet. Zolang je maar weet of je een lijder hebt. En hoe dan ook behandel ik al mijn honden als lijder, dus ze krijgen niets wat kwaad zou kunnen maar in de praktijk is het niet meer dan dat (voor mij).

Suzanne

Dan kruis je er een ras in die er geen last van heeft. Waarom dan maar blijven fokken met deze ellende?
Voor mij zou t een enorm probleem zijn en ik zou er dus geen pup van nemen.

Ik dus ook niet. De dames hier zijn dol op katten-, paarden- en schapendrollen.

[Dirkje]

Dirkje is drager. Ze reageerde erg slecht op een narcosemiddel dat gebruikt wordt voor dragers en lijders van het gendefect. Ze kreeg een epileptische aanval die niet stopte en moest uit de narcose gehaald worden.
Gelukkig reageerde ze goed op een ander middel dat een paar weken na deze ervaring gebruikt werd.
Mijn hond loopt dus blijkbaar een groot risico om een epilepsieaanval te krijgen van sommige narcosemiddelen die gebruikt worden voor collie-achtingen.
Nu maar hopen dat mijn eigen dierenarts nooit met pensioen gaat en een andere DA niet eigenwijs tóch dat middel gaan gebruiken voor dragers van het defecte gen als Dirkje ooit weer onder narcose moet. Ik knijp ‘m nu al.

Er word wel makkelijk gedaan over een defect gen.
O, kleinigheidje, ze hebben er geen last van.

Waarom knijp je hem nu al?

Vraag een schriftelijke verklaring van je DA met omschrijving van het probleem en welk middel wel goed is voor Dirkje.
Het gaat niet alleen om eventueel pensioen van je DA, maar ook om een mogelijke noodzakelijke behandeling elders in Nederland.
Ik zou het dus sowieso willen weten en ik zou het willen kunnen aanreiken aan een andere DA in geval van nood.

Je hebt gelijk hoor. Ik had dit zelf ook bedacht maar zolang mijn eigen DA gewoon op z’n plek zit schuif ik het voor me uit.

[Zamunda]

Maar we hebben het nu over bewust lijders fokken en dat zou ook bij de collies helemaal niet hoeven en je hoeft daar ook geen genen weg te gooien. Maak gewoon geen combinatie lijder x drager of drager x drager. Ja, met een populatie waar 70% drager of lijder is zul je dan wél verder moeten kijken dan enkel het zuivere ras en dat lijkt nog best een onneembare hindernis. Maar het kan dus prima: geen lijders fokken en toch niet al je materiaal weggooien (sterker nog, je zou er de genetische diversiteit alleen maar mee vergroten).

Maar dat is voor mij nu net een deel van het probleem; je gooit een 70% van de populatie weg als je daar niet mee fokt.

Nee, je probleem is dat je nog met oogkleppen op kijkt/denkt/leest. Ik schrijf namelijk juist dat je die 70% helemaal niet weg hoeft te gooien, alleen zul je dan wél combinaties moeten maken met honden buiten je ras. Ik weet het, het is heel eng, maar dan kun je dus ineens wél combinaties lijder x vrij en drager x vrij maken en zelfs nog je genetische diversiteit vergroten.

Zelfs lijder x lijder is te verdedigen als de beide ouderdieren tegelijkertijd iets toevoegen aan de populatie. Moet je daarna wel weer lijder x vrij doen enzo

Jij wil 'investeren' door lijder x lijder en drager x drager te doen en daarná in nieuwere generaties wel te combineren met 'vrij', maar waar denk jij tegen die tijd de vrije honden vandaan te halen? Newsflash: het percentage vrije honden binnen het ras wordt wordt zo nog veel lager dus het is een doodlopende weg.
Ik begrijp gewoon echt niet dat je die toevoegende lijderdieren niet gewoon met een nog veel meer toevoegende en vrije hond buiten het ras combineert.

Even los hiervan: eigenlijk is het een vreemde uitspraak, dat raszuivere ouderdieren iets zouden kunnen 'toevoegen' aan het ras. Het wordt veel gebruikt en ik snap wel waar het vandaan komt (fijne/mooie/sterke/... honden waarvan je graag een nieuwe generatie met die genen wil) maar binnen een gesloten populatie kunnen ze natuurlijk helemaal niets toevoegen, het is gewoon meer van hetzelfde. Zolang dat niet doordringt blijft de rasfok op de rap doodlopende weg.

[Dagmar]

De rasliefhebber is de ondergang hoor, ze zien het niet en ze gaan het nooit zien. Zelfde met die HUA en LUA dalmaten.
Liever niet kunnen pissen dan een verkeerde stippel en ondertussen zijn ze allemaal hun eigen opa. Er blijven gewoon hele volksstammen die niet kunnen accepteren dat je met een f3 een hond hebt die alleen de zogenaamde liefhebber misschien weet te onderscheiden.
Als nieuwe generatie fokker achteraan lopen prevelen dat het nu nog zo goed gaat, snap ik ook niet. Waar wacht je op? Moet het eerst stuk voor je wat gaat doen, of ben je dan te oud?

[Bronsveen]

Dirkje is drager. Ze reageerde erg slecht op een narcosemiddel dat gebruikt wordt voor dragers en lijders van het gendefect. Ze kreeg een epileptische aanval die niet stopte en moest uit de narcose gehaald worden.
Gelukkig reageerde ze goed op een ander middel dat een paar weken na deze ervaring gebruikt werd.
Mijn hond loopt dus blijkbaar een groot risico om een epilepsieaanval te krijgen van sommige narcosemiddelen die gebruikt worden voor collie-achtingen.
Nu maar hopen dat mijn eigen dierenarts nooit met pensioen gaat en een andere DA niet eigenwijs tóch dat middel gaan gebruiken voor dragers van het defecte gen als Dirkje ooit weer onder narcose moet. Ik knijp ‘m nu al.

Er word wel makkelijk gedaan over een defect gen.
O, kleinigheidje, ze hebben er geen last van.

Ook mijn Scott is dit overkomen , op 12 jarige leeftijd tijdens saneren van zijn gebit ,een zware epileptische aanval, terwijl ze rekening hielden met feit hij border collie was
Scott heeft daarvoor nooit problemen gehad ,daarna ook niet ,maar toen die eerste keer narcose was wel even schrikken.
Als ik terug kon in de tijd ,had ik graag 1 nakomeling wel willen hebben ,Scott had tot op hoge leeftijd een geweldige conditie en heeft in zijn hele leven nooit iets gehad
Afgelopen juni hebben we hem laten gaan op 17 jarige leeftijd , zijn achterhand liet hem in de steek ,geen bespiering meer
Maar was hij een meerwaarde voor het ras ? ondanks gen -defect ,ja ik denk het wel .
Terwijl ik echt geen voorstander ben van fokken met lijders/dragers ,was hij in alle andere ras voorwaarden wel een sterke hond, goed in het werk, en een gouden karakter ,en dat is ook wat waard

[Nanna]

Veel fokkers gaan het gewoon nooit snappen of wíllen het niet snappen.
Alleen al de gedachte dat je in een gesloten genenpool eindeloos kunt doorfokken met lage COI’s laat wiskundigen ineenkrimpen. Hoe zie je dat voor je? Uiteindelijk is alles familie van elkaar, schat.
Veel rassen laten het er dus gewoon op aankomen. Zoals de Lundehund. Met een COI van 80% waren er volop problemen. Inteeltdepressie, steriele reuen, teven die verwierpen of kleine nestjes hadden. De pups kregen zelfs een geheel eigen afwijking, het Lundehundsyndroom. https://mcvoordieren.nl/kennisbank/maag ... -syndroom/

Na lang wikken en wegen werd er moeilijk gekeken uigekruist. Uiteraard niet met iets uit een geheel andere cluster maar een hond die in de buurt zit. De Buhund. Nounounou.
Maar het is in ieder geval iets.
De rest van de fukkers kijkt er met veel dédain op neer “bij ons hoeft dat niet”.

Wacht maar.