Bij kennel Honey Marsh zijn van de week negen pups geboren op natuurlijke wijze.
De moederhond heet Conny.
Kruising Projekt Moderne Franse Bulldog
50% Franse bulldog
25% mopshond
25% Patterdale terriër
Puppies hebben allemaal een lange staart.
En uiteraard wordt de hele bups getest op genetische afwijking en het verdunningsgen.
Goed bezig. Zo hoeft het ras niet opgedoekt te worden en zitten de hondjes een pak gezonder in elkaar.
Wat over de motivatie om een Patterdale te kiezen:
“Wij willen graag de fokker Retromopsen Dexterous Rascals Meranda Sterk bedanken die ons steunt in dit fokproject.
We hadden haar half mei bezocht en Pelle leren kennen en liefhebben. Naast ons zijn er verschillende genetische testen uitgevoerd op Pelle, waar ondertussen ook andere fokkers baat bij hebben gehad.
We zijn blij en trots dat we deze paring hebben gewaagd en zullen zien wat de toekomst brengt? Bijgevoegd enkele gedachten over ons kruising project.
---------‐--------------------------------------------
Vooraf gebruik ik percentuele gegevens in de volgende tekst voor de verdeling van erfenis bij een dier. Simpel gezegd gebruiken we de optimale percentages voor de erfenis, volgens theorie. In de praktijk zijn de genetische processen echter veel complexer en komen meestal niet overeen met deze indeling! Om dit te doen zou men de dieren individueel moeten testen om precies de procentuele verdeling van de erfenis te krijgen.
Vader van het F- nest is Pelle. Pelle is 50% mopshond en 50% Patterdale terriër. Nu vraag je je waarschijnlijk af waarom ze deze rassen nu als crossover project gebruiken?! In het volgende wil ik jullie zo kort mogelijk relevante hoekpunten voor onze beslissing brengen.
De mopshond
De mopshond is 31-35 cm hoog en heeft een ideaal gewicht van 6-10 kg volgens de FCI rasstandaard. Zo zitten we bijna gelijk bij de Franse Bulldog als het gaat om lichaamsgroaten. Kenmerkend is de mopshond vriendelijk, vrolijk, intelligent, trouw maar ook heel gevoelig. Afhankelijk van het ras zijn ze ook atletisch. De meeste mopsen hebben geen jachtdrive. Deze kwaliteiten maken ze geweldige gezelschapshonden.
Helaas behoort de mopshond ook tot de brachycephale rassen en heeft hij vaak ademhalingsproblemen. Hier moet je dus op de dieren letten! Zoals we al hebben gedaan in onze fokkerij. Niet alleen de lengte van de neus telt, maar ook het innerlijk leven!!! Conchia, gehemeltezeil, luchtbuis enz..
Helaas overlappen de meest voorkomende ziektes van de mopshond met die van een Franse Bulldog. Ademhalingsproblemen, progressieve netvliesatropie, patella luxatie, heupgewrichtdysplasie, baarmoederwervels, spondylose en demodicose, evenals andere allergische en genetische ziekten. Maar welke ziekte specifiek is voor dit ras is necrotiserende meningoencefalitis/Mopshonden Encephalitis, verkort NME of PDE genoemd. Om de risicofactor voor PDE te bepalen, kan een monster van de hond naar een lab worden gestuurd en getest. Zo kan deze ziekte voor fokkers snel ingeperkt worden.
Optisch verschilt de mopshond in een paar kleine opzichten van de Franse Bulldog. Het meest opvallende zijn de flaporen, de stang en de hogere poten. Klappende oren doen geen enkele hond pijn en de staart is zelfs gunstig voor de Franse Bulldog, want deze heeft sterk te kampen gehad met het syndroom van Robinow (DVL2). Hier hopen we op een flinke verbetering voor de toekomstige fokkerij. De langere poten dicht bij mogelijke chondrostrofie (CDDY) drager of vrije dieren, wat ook, net als DVL2, een puzzelstukje is om het rugprobleem bij de Franse Bulldog op te lossen.
Kortom, we hebben veel dingen met de mopshond die lijken op de Franse bulldog. Toch biedt dit ras ons op andere plekken enkele zeer goede voordelen die we dringend nodig hebben voor gezonde fokkerij!
De Patterdale terriër
De Patterdale Terrier is geen erkend FCI-ras maar is sinds 1995 in UKC geaccrediteerd en komt oorspronkelijk uit Noord-Engeland. Maat is 25-38cm en gewicht is 6-12kg. We staan hier dus in een goede verhouding tot de Franse Bulldog.
Kenmerkend wordt de Patterdale Terrier vaak omschreven als ontwaakt, energiek, zelfverzekerd, alert, intelligent en onverschrokken. Aangezien het als jachthondenras speciaal voor de bouwjacht gekweekt is/was, houden enkele karaktereigenschappen verband met. Hij wordt nu gefokt als gezelschapshond in de Verenigde Staten. Toch is de Patterdale terriër met de energie, het vertrouwen en het jachtinstinct geen beginnershond! Bij kruising van dit ras moet je daarom goed op het karakter van het dier en de foklijn letten!
Aangezien er in de Patterdale terriër meer aandacht werd besteed aan bruikbaarheid en gezondheid dan uiterlijk, is zijn uiterlijk zeer divers. Verkrijgbaar in alle bontkleuren met of zonder borstvlek evenals in kort, recht of grof haar. Toch komt hij het vaakst voor in zwart of bruin en in kort haar. Vanaf zijn kant ziet de Patterdale terriër er vaak "rechthoekig" uit. Dit komt door de lange maar zeer stabiele rugvorm. Het hoofd en de neus zijn sterk opgebouwd en de ogen worden zeer goed gebruikt vergeleken met veel mopshonden of Franse bulldogs. De Patterdale terriër heeft een schaarbeet en is meestal volgetand, in tegenstelling tot de mopshond en de Franse Bulldog, die een voorbeet hebben en veel ontbrekende tanden hebben en deels sterke bochten in de bijt. Dit komt door deze rassen de korte neuzen die veel te weinig ruimte bieden voor een vol gebit.
Typisch voor de Patterdale terriër zijn de "terriër driehoekoren" die naar voren klapten en de rechte staart. Tot een derde van de staart wordt gecoupeerd in jachtgeleide Patterdale Terriers. De stabiele sterke rug, de rechte staart en de verbeterde kopvorm zijn een zeer goede balans voor de Franse Bulldog. Daarnaast de algemene robuustheid tegen alle ziektes, want de Patterdale terriër heeft geen erfelijke ziekten die typerend zijn of vaker voorkomen! Dit is te danken voor de fokkerij die zich richt op gezondheid en prestaties en niet op uiterlijk. Toch testen fokkers deze dieren op heupgewrichtdysplasie, elleboogdysplasie, patella luxatie en primaire lens luxe.
De Patterdale terriër is daarom ideaal voor kruising, aangezien hij veel ziektes van de Franse Bulldog (CDDY, DVL2, hoofdvorm, rugvorm etc. in balans/stabiliseren en zelfs verbeteren. ) Alleen Manco is zeker het karakter, want hier moet je kijken naar de foklijn etc. Dienaangaande hebben we besloten om op zoek te gaan naar ervaren en actieve puppyouders en hen op te leiden.
Nu stel je jezelf zeker de vraag, waarom niet een pure mopshond of een pure Patterdale terriër gebruiken voor kruising?
Gewoon, beide rassen bieden goede voor- en nadelen. De Patterdale terriër geeft ons veel goede gezondheidskwaliteiten, maar het uiterlijk en het karakter van de puppy's kunnen er enorm onder lijden. Daarom nemen we de mopshond, die veel van dezelfde gezondheidskwaliteiten heeft als de Franse Bulldog, maar hier en daar is toch iets beters. Daarnaast hopen we de optiek en het karakter van de Patterdale Terrier in balans te brengen.
De genetische verdeling van de erfenis via de paring Pelle x Conny op de resulterende puppy's kan theoretisch 50% Franse Bulldog, 25% Mops en 25% Patterdale Terrier zijn. Uiteraard moet er rekening mee worden gehouden dat dit een optimale verdeling (zoals reeds geschreven) van de erfenis vormt en in werkelijkheid aanzienlijk kan verschillen. Om een nauwkeurige beoordeling te krijgen van de werkelijke verdeling van de erfelijkheid, moet op elke puppy een DNA-test worden uitgevoerd.
We hebben Pelle vooraf bezocht en het grondig onderzocht. Hij is een zeer rustige, vriendelijke maar toch energieke jonge reu die makkelijk te leiden is. Samen met Conny's rustige, vriendelijke en gevoelige manier vinden wij dat het prima kan passen. Beiden zijn zeer goed voor de gezondheid (! ), geëvalueerd en daarom hopen we op gezond fokkerij.”
Inge O schreef: ↑13 okt 2022, 13:02
Waarom je een brachycephaal met een nog ergere brachycephaal gaat kruisen beats me.
Mensen willen dat nou eenmaal. En als je de zaak ook maar enigzins kunt oprekken naar normalere proporties door gebruik van die Patterdale, waarom niet?
Inge O schreef: ↑13 okt 2022, 13:02
Waarom je een brachycephaal met een nog ergere brachycephaal gaat kruisen beats me.
Mensen willen dat nou eenmaal. En als je de zaak ook maar enigzins kunt oprekken naar normalere proporties door gebruik van die Patterdale, waarom niet?
Omdat het gelul is. De volgende generatie is gewoon weer mismaakt, maar dan met een tikkie minder incest. En dat wordt bejubeld
Ze zoeken geen normalere proporties. Ze doen een stap vooruit om er weer een achteruit te doen.
Inge O schreef: ↑13 okt 2022, 13:02
Waarom je een brachycephaal met een nog ergere brachycephaal gaat kruisen beats me.
Mensen willen dat nou eenmaal. En als je de zaak ook maar enigzins kunt oprekken naar normalere proporties door gebruik van die Patterdale, waarom niet?
Leuk maar inderdaad die mops is mij ook volkomen onduidelijk en voegt volgens mij uiteindelijk alleen maar meer ellende toe. Kort snuit met een kort snuit en vleugje terriër, worden straks vrolijk weer ingezet bij de fransjes of de mops en je bent er helemaal niks mee opgeschoten. Nou, dan kan je toch trots zijn!
Ik snap het wel hoor. Een 50% Patterdale zal voor de meeste mensen al too much zijn als huishond.
En er wordt tenminste een begin gemaakt, met de pups kun je weer verder. Eventueel nog andere outcrosses doen.
Het is allicht beter dan die domme figuren die alleen maar krijsen dat alleen échte fransjes goed zijn, zonder snuit.
Voor MIJ hoeft die hele handel ook niet, gekruist of niet. Ik hoef niks met zo’n ziekelijke brachycephaal erin. Maar dat mensen nu wel proberen om ze langzaam maar zeker gezonder te maken juich ik toe.
Nanna schreef: ↑13 okt 2022, 13:50
Ik snap het wel hoor. Een 50% Patterdale zal voor de meeste mensen al too much zijn als huishond.
En er wordt tenminste een begin gemaakt, met de pups kun je weer verder. Eventueel nog andere outcrosses doen.
Het is allicht beter dan die domme figuren die alleen maar krijsen dat alleen échte fransjes goed zijn, zonder snuit.
Voor MIJ hoeft die hele handel ook niet, gekruist of niet. Ik hoef niks met zo’n ziekelijke brachycephaal erin. Maar dat mensen nu wel proberen om ze langzaam maar zeker gezonder te maken juich ik toe.
Dat is onzin. Je ziet toch wat het doel is? Een keer een gezonder f1 nest en terug naar precies dezelfde extreme kenmerken met precies dezelfde ellende, terwijl ze met een bos veren in hun eigen dierenmishandelende hol staan te harken.
De volgende generaties zijn weer net zo hard kwelfok.
Nanna schreef: ↑13 okt 2022, 13:50
Ik snap het wel hoor. Een 50% Patterdale zal voor de meeste mensen al too much zijn als huishond.
En er wordt tenminste een begin gemaakt, met de pups kun je weer verder. Eventueel nog andere outcrosses doen.
Het is allicht beter dan die domme figuren die alleen maar krijsen dat alleen échte fransjes goed zijn, zonder snuit.
Voor MIJ hoeft die hele handel ook niet, gekruist of niet. Ik hoef niks met zo’n ziekelijke brachycephaal erin. Maar dat mensen nu wel proberen om ze langzaam maar zeker gezonder te maken juich ik toe.
Dat is onzin. Je ziet toch wat het doel is? Een keer een gezonder f1 nest en terug naar precies dezelfde extreme kenmerken met precies dezelfde ellende, terwijl ze met een bos veren in hun eigen dierenmishandelende hol staan te harken.
De volgende generaties zijn weer net zo hard kwelfok.
Van de loveboat heeft deze reu ook gebruikt en die kiest juist de pupjes uit die het minste van de franse weghebben om verder te fokken en gaat volgens zeggen ook niet meteen terug kruisen op de franse.
Nanna schreef: ↑13 okt 2022, 13:50
Ik snap het wel hoor. Een 50% Patterdale zal voor de meeste mensen al too much zijn als huishond.
En er wordt tenminste een begin gemaakt, met de pups kun je weer verder. Eventueel nog andere outcrosses doen.
Het is allicht beter dan die domme figuren die alleen maar krijsen dat alleen échte fransjes goed zijn, zonder snuit.
Voor MIJ hoeft die hele handel ook niet, gekruist of niet. Ik hoef niks met zo’n ziekelijke brachycephaal erin. Maar dat mensen nu wel proberen om ze langzaam maar zeker gezonder te maken juich ik toe.
Dit kan ik alleen maar beamen, een Patterdale is too much.
Wij hebben echt onze handen vol aan Drazey, en de hond agressie vind ik moeilijk om mee om te gaan.
Maar aan de andere kant zijn energie en drukke leefstijl is weer heerlijk.
Ik vind die patterdale ook een apparte keuze, waarom per se een van de meest agressiefste terriërs kiezen als de pups gezelschapshonden worden? Er zijn toch genoeg andere rassen om te kiezen die niet zo heftig zijn. Fel en sterk terriër ras x bul, dan krijg je straks mini pitbulls.
Nicoline schreef: ↑20 okt 2022, 03:37
Ik vind die patterdale ook een apparte keuze, waarom per se een van de meest agressiefste terriërs kiezen als de pups gezelschapshonden worden? Er zijn toch genoeg andere rassen om te kiezen die niet zo heftig zijn. Fel en sterk terriër ras x bul, dan krijg je straks mini pitbulls.
Volgens mij had het te maken met de gezondheid van de Patterdale. De pupkopers zouden ook goed gescreend worden. En in bovenstaand nestje is het aandeel Patterdale maar een kwart he. Ik schat dat ze niet terug gaan fokken naar de Patterdale dus wat mij betreft no harm done.
Wel lachen dat het gezondste ras dat in aanmerking komt een niet-FCI ras is
Nicoline schreef: ↑20 okt 2022, 03:37
Ik vind die patterdale ook een apparte keuze, waarom per se een van de meest agressiefste terriërs kiezen als de pups gezelschapshonden worden? Er zijn toch genoeg andere rassen om te kiezen die niet zo heftig zijn. Fel en sterk terriër ras x bul, dan krijg je straks mini pitbulls.
Nou volgens mij was die patterdale (en de poedel en staffordshire) gewoon toeval hoor, ze (eigenaar van de reu) doet nu net of het een bewuste keuze was maar waren toevallig kruisingen die ze op de kop kon tikken en er ook nog leuk uitzagen. Maar volgens de eigenaresse van de reu als je het jachtinstinct niet aanroert dan ontwikkelt het zich ook niet...
Laatst gewijzigd door Célie op 20 okt 2022, 15:33, 2 keer totaal gewijzigd.
Nicoline schreef: ↑20 okt 2022, 03:37
Ik vind die patterdale ook een apparte keuze, waarom per se een van de meest agressiefste terriërs kiezen als de pups gezelschapshonden worden? Er zijn toch genoeg andere rassen om te kiezen die niet zo heftig zijn. Fel en sterk terriër ras x bul, dan krijg je straks mini pitbulls.
Nou volgens mij was die patterdale (en de poedel en staffordshire) gewoon toeval hoor, ze (eigenaar van de reu) doet nu net of het een bewuste keuze was maar waren toevallig kruisingen die ze op de kop kon tikken en er ook nog leuk uitzagen. Maar volgens de eigenaresse van de reu als je het jachtinstinct niet aanroert dan ontwikkelt het zich ook niet...
Nicoline schreef: ↑20 okt 2022, 03:37
Ik vind die patterdale ook een apparte keuze, waarom per se een van de meest agressiefste terriërs kiezen als de pups gezelschapshonden worden? Er zijn toch genoeg andere rassen om te kiezen die niet zo heftig zijn. Fel en sterk terriër ras x bul, dan krijg je straks mini pitbulls.
Nou volgens mij was die patterdale (en de poedel en staffordshire) gewoon toeval hoor, ze (eigenaar van de reu) doet nu net of het een bewuste keuze was maar waren toevallig kruisingen die ze op de kop kon tikken en er ook nog leuk uitzagen. Maar volgens de eigenaresse van de reu als je het jachtinstinct niet aanroert dan ontwikkelt het zich ook niet...
Gut, nou heeft Quinta wel meer niet gelezen zoals de rasbeschrijving over eenkennig en grote hangende oren, maar ook dit heeft ze gemist..
Nicoline schreef: ↑20 okt 2022, 03:37
Ik vind die patterdale ook een apparte keuze, waarom per se een van de meest agressiefste terriërs kiezen als de pups gezelschapshonden worden? Er zijn toch genoeg andere rassen om te kiezen die niet zo heftig zijn. Fel en sterk terriër ras x bul, dan krijg je straks mini pitbulls.
Nou volgens mij was die patterdale (en de poedel en staffordshire) gewoon toeval hoor, ze (eigenaar van de reu) doet nu net of het een bewuste keuze was maar waren toevallig kruisingen die ze op de kop kon tikken en er ook nog leuk uitzagen. Maar volgens de eigenaresse van de reu als je het jachtinstinct niet aanroert dan ontwikkelt het zich ook niet...
Nicoline schreef: ↑20 okt 2022, 03:37
Ik vind die patterdale ook een apparte keuze, waarom per se een van de meest agressiefste terriërs kiezen als de pups gezelschapshonden worden? Er zijn toch genoeg andere rassen om te kiezen die niet zo heftig zijn. Fel en sterk terriër ras x bul, dan krijg je straks mini pitbulls.
Nou volgens mij was die patterdale (en de poedel en staffordshire) gewoon toeval hoor, ze (eigenaar van de reu) doet nu net of het een bewuste keuze was maar waren toevallig kruisingen die ze op de kop kon tikken en er ook nog leuk uitzagen. Maar volgens de eigenaresse van de reu als je het jachtinstinct niet aanroert dan ontwikkelt het zich ook niet...
Daar ging serieus m'n thee
Het leg aan de opfoeding
Patterdales zijn gewoon geen huishonden en horen thuis bij mensen die weten wat ze aan de lijn hebben. Ze zijn ook flink hond agressief, dier agressief in het algemeen, of dat nou een wild zwijn is of de chi van de buren. Waarom niet gewoon een boerenfox ofzo? Bodeguero, zoiets?
Nou volgens mij was die patterdale (en de poedel en staffordshire) gewoon toeval hoor, ze (eigenaar van de reu) doet nu net of het een bewuste keuze was maar waren toevallig kruisingen die ze op de kop kon tikken en er ook nog leuk uitzagen. Maar volgens de eigenaresse van de reu als je het jachtinstinct niet aanroert dan ontwikkelt het zich ook niet...
Daar ging serieus m'n thee
Het leg aan de opfoeding
Patterdales zijn gewoon geen huishonden en horen thuis bij mensen die weten wat ze aan de lijn hebben. Ze zijn ook flink hond agressief, dier agressief in het algemeen, of dat nou een wild zwijn is of de chi van de buren. Waarom niet gewoon een boerenfox ofzo? Bodeguero, zoiets?
Ik vond die uitkruizing met stafford al niet erg goed bedacht, maar die patterdale is dus nog erger.
Als je het jachtinstinct niet aanroert het zich ook niet.
Dat is waar. Als je je hond echt niet in staat stelt om zijn instinct via ervaring in gedrag om te zetten dan gebeurt dat ook niet.
Maar wat betekent dat in de praktijk? Dat je je hond nooit los laat. Nooit iets rondom prooidrift laat ervaren.
En dan echt nooit want als je het na 4 jaar toch doet krijg je alsnog een razendsnelle ontwikkeling van dat jachtinstinct als hij toch een keer een konijn achterna kan.
Je moet juist wel jagen met een hond met jachtinstinct. Ik zeg met want je doet het samen. Op jouw manier. In vaste situaties en met duidelijke afspraken. Dan krijg je er relatief makkelijk vat op maar mensen die zeggen dat er een kunstje is waardoor je er niets mee hoeft liegen of snappen het niet.
Ik blijf er trouwens bij. Als je gezonde honden wil fokken begin je met gezonde honden. Niet met patiënten van verschillende afdelingen.
Een gespierde terrierkruising lijkt op geen enkele manier op een franse bul. Laat die bul er dan gewoon uit.
Leuk dat je ze gaat testen maar het worden natuurlijk dragers als alkmaarse kaaskoeriers. Wat ga je daar dan mee doen? Weer een outcross? Prima hoor maar daar wordt het geen FB 2.0 van
en er ook nog leuk uitzagen. Maar volgens de eigenaresse van de reu als je het jachtinstinct niet aanroert dan ontwikkelt het zich ook niet...
