CatnDog schreef: ↑21 feb 2023, 21:11
Diana schreef: ↑21 feb 2023, 20:10
Haha, Fayah is ook al zo'n zoener. Mensen moeten niet opeens bukken, want dan steekt ze zo haar tong in je mond
Het opspringen naar mensengezichten om te zoenen doet ze nu niet meer zo erg, als jonge pup kon ze daar ook wat van.
Ze doet het overigens alleen bij mensen, bij andere honden is ze helemaal niet zo'n beklikker.
Nu ben ik benieuwd! Zou jij Fayah beschrijven als meer een mensenhond of als meer een hondenhond?
Is het gelik naar jouw inschatting meer een 'ik vind jou aardig' of meer 'opdringerig' of meer 'onderdanig'? In de honden/mensen situaties?
Fayah is meer een mensenhond, net als Mila, maar in Mila's geval gaat dat alleen om mij en mensen die ze goed kent, Fayah is in het algemeen dol op mensen. Andere honden vindt ze ook leuk, maar de mensen vindt ze leuker.
Het gelik is echt enthousiasme: ik vind jou lief, lief, LIEF! Zoals een andere hond opspringt of tegen je aan gaat staan. Het is een beetje opdringerig, maar alleen maar omdat ze niet weet dat niet iedereen op dat gelik zit te wachten. Want op zich is ze geen opdringerige hond, als ze in de gaten heeft dat bepaald gedrag niet wordt gewaardeerd, past ze dat uit zichzelf heel snel aan. Met kinderen is ze bijvoorbeeld heel voorzichtig en beheerst en geeft ze kleine, zachte likjes op de handjes.
CatnDog schreef: ↑21 feb 2023, 21:19
Cash heeft gewoon een duidelijke eigen smaak.
Zeno was als pup dus totaal niet discriminerend. Hij vond echt ie-der-een leuk, wat ook niet zo gek is voor pups. Maar daarna werd hij heel selectief. Hij is ook niet subtiel in de manier dat hij laat weten dat hij gewoon nul interesse heeft. Wegkijken/omdraaien maar. De meeste vrouwen vindt hij wel oke. En dan heel sporadisch ineens een man die hij een topper vindt. Ik vind het wel mooi.
Zeno klinkt precies als Mila, die vond als pup ook alle mensen leuk en werd met het volwassen worden een stuk gereserveerder. Maar heel soms is er iemand die ze meteen leuk vindt en dan laat ze ook duidelijk merken dat ze wel geaaid wil worden, ze draait dan haar kont naar die persoon toe om kontkriebels in ontvangst te nemen
De meeste mensen negeert ze echter compleet, ze doet nooit lelijk of zo, maar heeft gewoon nul interesse. Soms snuffelt ze even aan iemand, maar als die persoon haar dan probeert te aaien, loopt ze meteen weg en is het sprankje interesse ook direct bekoeld
CatnDog schreef: ↑21 feb 2023, 21:41
Dirkje schreef: ↑21 feb 2023, 21:36
Dirkje vindt het niet prettig om aangeraakt te worden door mensen die ze niet kent daarom heb ik ook liever niet dat vreemden haar aanraken. Ik vertel wel altijd waarom niet als iemand vraagt of -ie Dirk mag aaien.
Zelf heb ik de behoefte niet om vreemde honden te aaien.
Ik krijg altijd lauwe reacties van mensen die eerst toestemming vragen en ik probeer uit te leggen waarom ik dat niet liever heb. Ik zeg meestal dat hij het niet zo leuk vindt, maar die uitleg is blijkbaar niet voldoende. Ik denk dat ze een antwoord zoals 'hij bijt' makkelijker zouden vinden om zich bij neer te leggen?
Ja, ik deed dat laatste bij Amoz, die kwam bij mij met een verleden van flinke angstagressie t.o.v. mensen en ik nam daarmee dus geen enkel risico. Dat werkte prima inderdaad! Het eerste jaar bij mij liet hij zich ook echt niet aanraken door vreemden, maar ik zorgde er ook altijd voor dat dat niet onverwachts toch kon gebeuren. Dus ik nam hem niet mee naar drukke, onoverzichtelijke plekken en zorgde dat ik altijd tussen hem en een andere persoon in stond/liep. Het is me met hem dan ook nooit gebeurd dat iemand hem onverwachts toch opeens aanraakte.
Later werd hij in kleine stapjes toegankelijker voor mensen, eerst mensen die hij kende, later ook voor andere mensen, en had hij geleerd dat hij altijd gewoon weg kon lopen en/of achter mij kon gaan staan en geen agressie in hoefde te zetten. Maar als ik zag dat hij zich niet op z'n gemak voelde met een bepaald persoon, zei ik nog altijd: 'niet aaien, hij bijt!' omdat dat gewoon het beste werkte.