Gijs
-
Persistence
- Posts in topic: 1
- Berichten: 2217
- Lid geworden op: 15 sep 2021, 08:52
- Honden: 2
- Welke: Schotse herder en sheltie x boerenfox
Re: Gijs
Wat erg voor je… net de hoop dat het de goede kant opgaat, dan voelt het toch als donderslag bij heldere hemel.
Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte.
-
alinelaila
- Posts in topic: 1
- Berichten: 777
- Lid geworden op: 13 sep 2021, 12:21
- Locatie: Meppel
- Honden: 1
- Welke: Friese Stabij
Re: Gijs
Wat ontzettend verdrietig en toch nog onverwachts dat je Gijs moest laten gaan. Ik begrijp je verdriet heel goed.
Heel veel sterkte
Heel veel sterkte
sterkte met het verwerken!-
De5muzketierz
- Posts in topic: 1
- Berichten: 107
- Lid geworden op: 28 mar 2023, 09:47
-
ellen en de birmanen
- Posts in topic: 1
- Berichten: 1188
- Lid geworden op: 13 sep 2021, 09:05
Re: Gijs
heel veel sterkte met dit onverwachte verlies.
-
Mo-yi
- Posts in topic: 8
- Berichten: 7459
- Lid geworden op: 12 sep 2021, 20:09
- Honden: 1
- Welke: Malamute-husky
Re: Gijs
Dank allemaal, hartverwarmend al die berichtjes.
Het is nu inmiddels wat gezakt. Vrijdag was een ontzettend rare dag en een flinke schok en kon eigenlijk vooral alleen maar huilen. Dat ik hem mee naar huis had genomen erna was wel fijn eigenlijk, raar maar ook goed ergens.
Hij heeft hier thuis nog een tijd gelegen en elke keer liep ik even naar hem toe om hem een aai te geven, een knuffel. Mo-yi ook, die is er uiteraard nuchterder onder maar ze checkte even, hij doet niks meer..en vervolgens zat ze vooral mij wat aan te kijken, meer omdat ik zo over de emmer was denk ik.
Soms denk ik nog dat ik hem hoor drinken en kijk ik op, of lijkt het alsof hij van de tafel zo overstapt en zich nestelt op mn schoot om op mn arm te hangen en te spinnen. Dat zal wel even zo blijven misschien, maar de heftige emoties zijn wel gezakt.
Het is naar dat de jongste van hier er nu als eerste tussenuit is gepiept.
Gelukkig is Mo er nog, zij krijgt nu de extra knuffels en af en toe een extra ronde lopen buiten.
Mo-yi hefet trouwens haar wortle(s) niet meer aangeraakt bedenk ik me nu. Ze is er altijd zo van overtuigd dat Gijs er ooit eens met dr wortel vandoor gaat dus ze gooit dan haar poot op dr wortel en roept "van mij!" en soms ging Gijs dan express ( volgens mij ) recht voor dr neus zitten.
Het is nu inmiddels wat gezakt. Vrijdag was een ontzettend rare dag en een flinke schok en kon eigenlijk vooral alleen maar huilen. Dat ik hem mee naar huis had genomen erna was wel fijn eigenlijk, raar maar ook goed ergens.
Hij heeft hier thuis nog een tijd gelegen en elke keer liep ik even naar hem toe om hem een aai te geven, een knuffel. Mo-yi ook, die is er uiteraard nuchterder onder maar ze checkte even, hij doet niks meer..en vervolgens zat ze vooral mij wat aan te kijken, meer omdat ik zo over de emmer was denk ik.
Soms denk ik nog dat ik hem hoor drinken en kijk ik op, of lijkt het alsof hij van de tafel zo overstapt en zich nestelt op mn schoot om op mn arm te hangen en te spinnen. Dat zal wel even zo blijven misschien, maar de heftige emoties zijn wel gezakt.
Het is naar dat de jongste van hier er nu als eerste tussenuit is gepiept.
Gelukkig is Mo er nog, zij krijgt nu de extra knuffels en af en toe een extra ronde lopen buiten.
Mo-yi hefet trouwens haar wortle(s) niet meer aangeraakt bedenk ik me nu. Ze is er altijd zo van overtuigd dat Gijs er ooit eens met dr wortel vandoor gaat dus ze gooit dan haar poot op dr wortel en roept "van mij!" en soms ging Gijs dan express ( volgens mij ) recht voor dr neus zitten.
