Nanna schreef: ↑23 mei 2023, 12:21
Katus is ook acht maanden en die luistert als een tiet. Als ik roep dan komt ze.
Het toverwoord hierbij is KAAS. Ik hoef de K maar uit te spreken en ze komt al aangesneld.
Dan is het daarna zaak om niet meteen aan te lijnen zodat ze in de gaten heeft dat de pret dus over is. Maar gewoon onderweg een paar keer KAAS zeggen en dat hem ook daadwerkelijk geven.
Moet jij opletten hoe ze luisteren
Dat werkt bij Nikki al lang niet meer.
Knakworst, slagroom, gedroogde kipfilet (deed ze eerder een moord voor), niet werkt als madam 'het wild' in de neus heeft.
Dus die gaat aan de flex zodra ik die neus te fanatiek aan de grond zie gaan.
Scheelt frustraties.
Nanna schreef: ↑23 mei 2023, 12:21
Katus is ook acht maanden en die luistert als een tiet. Als ik roep dan komt ze.
Het toverwoord hierbij is KAAS. Ik hoef de K maar uit te spreken en ze komt al aangesneld.
Dan is het daarna zaak om niet meteen aan te lijnen zodat ze in de gaten heeft dat de pret dus over is. Maar gewoon onderweg een paar keer KAAS zeggen en dat hem ook daadwerkelijk geven.
Moet jij opletten hoe ze luisteren
Dat werkt bij Nikki al lang niet meer.
Knakworst, slagroom, gedroogde kipfilet (deed ze eerder een moord voor), niet werkt als madam 'het wild' in de neus heeft.
Dus die gaat aan de flex zodra ik die neus te fanatiek aan de grond zie gaan.
Scheelt frustraties.
Ja precies. Ik kan ook wel zeggen dat dat prima werkt bij mijn collies en bij mijn windhond, maar bij Amy ga je het daarmee niet redden als die aan het jagen slaat. En bij de collies hoef je sowieso maar een kik te geven en ze staan al naast je, ook zonder kaas. Ik denk dat reuen ook wat lastiger zijn in de puberteit dan teven. Ik heb in ieder geval bij mijn teven nooit last gehad van zogenaamde bananen in de oren door de puberteit en nog nooit een intacte reu in die leeftijd gehad; ik denk dat die wel in het algemeen wat meer en sneller afgeleid worden door de omgeving.
Dat zou zomaar kunnen dat reuen eerder afgeleid zijn. 1 van mijn vorige reuen was echt een drama in de puberteit maar daarna bleef het ook wel opletten en er aan werken. Al denk ik ook wel dat het wel het aard van het beestje was; die redde zich al prima zelf met 12 weken...Floris heeft gelukkig een hele andere insteek. Mijn toverkracht zit hem in de fluit en de fluit is heilig. Met roepen heeft hij soms wel is eigen plannen (denkt ie)maar als ik echt wil dat hij snel komt zonder eigen plan dan fluit ik. Deze oefenen we natuurlijk nog wel regelmatig om die waarde wel groot te laten blijven en te houden.
Sandra&co schreef: ↑24 mei 2023, 15:25
Dan ging hij bij mij mooi de tuin voorlopig niet meer in. Het is zelfbelonend gedrag. Hij flipt, de vogels vliegen weg. Dat lost zich niet 1 2 3 op dus. Dan mocht hij het na een paar maanden weer langzaam proberen op te bouwen, dus eerst met een heupgordel de tuin in als je iets in de kliko gaat gooien o.i.d.. Als dat goed gaat, mag hij met de lange lijn. Alles onder toezicht. Even wat kadaverdiscipline, is niet leuk, maar dit gegil levert hem ook stress op en dat is niet gezond op de lange termijn want hij staat dus constant aan.
Vaak als ik hier mopper over bepaalde gedragingen van Cooper dan lijkt het alsof hij zelf stiekem meeleest :vanochtend heeft hij rustig door de tuin gestruind zonder te flippen richting vogels. Gewoon lekker gesnuffeld.
Cooper schreef: ↑25 mei 2023, 14:17
Vaak als ik hier mopper over bepaalde gedragingen van Cooper dan lijkt het alsof hij zelf stiekem meeleest :vanochtend heeft hij rustig door de tuin gestruind zonder te flippen richting vogels. Gewoon lekker gesnuffeld.
Hij kan de laatste tijd ook z'n rust weer totaal niet vinden overdag. Ik geef 'm dus maar weer een paar keer per dag verplichte bench rust. Dat lijkt hem wel goed te doen. Mij in ieder geval wel .
Ik merk ook dat hij echt aan het puberen is. Hij was al niet het braafste en best luisterende jongetje van de klas maar het is nu echt drama. Maar goed, ze zijn niet eeuwig puber dus dat vooruitzicht scheelt.
Cooper schreef: ↑30 mei 2023, 19:06
Hij kan de laatste tijd ook z'n rust weer totaal niet vinden overdag. Ik geef 'm dus maar weer een paar keer per dag verplichte bench rust. Dat lijkt hem wel goed te doen. Mij in ieder geval wel .
Ik merk ook dat hij echt aan het puberen is. Hij was al niet het braafste en best luisterende jongetje van de klas maar het is nu echt drama. Maar goed, ze zijn niet eeuwig puber dus dat vooruitzicht scheelt.
Krijgt hij verder wel genoeg beweging en mentale uitdagingen? Floris is denk ik van dezelfde leeftijd en ook hij is aan het puberen....Merk wel dat hij echt dagelijks behoefte heeft aan rennen en snuffelen en op 1 of andere manier staat hij nu ook veel meer open tot dingen leren dus ben ik daar ook meer mee bezig nu. Doe ik dit niet dan valt hij Lola veel meer lastig, blaft meer (als hij te moe is trouwens ook)en sleept met van alles wat los en vast zit. Dat laatste is met een retriever ook redelijk logisch maar sommige dingen heb ik liever niet...
Ja, hij krijgt voldoende beweging. Losloopwandelingen, snuffelwandelingen. Gedurende de week trainen wat we op de hondenschool geleerd hebben.
Hij is heel snel afgeleid.
Als hij ligt te slapen dan springt hij bij iedere beweging weer in actie. Ik hoef maar naar voren te buigen om m'n kopje koffie ofzo te pakken en ping daar staat hij alweer.
Ik vraag me altijd af hoe mensen die overdag buitenshuis werken dit aanpakken. Ik werk zelf niet buitenshuis dus hij kan die aandacht misschien ook daarom wel "opeisen".
O maar dat kan Floris ook hoor, overal met z'n punt neus bij/in en op willen. Nu ben ik binnen in huis redelijk saai met ze waardoor continue opspringen bij elke beweging van mij redelijk nutteloos is.
Cooper schreef: ↑31 mei 2023, 09:49
Ja, hij krijgt voldoende beweging. Losloopwandelingen, snuffelwandelingen. Gedurende de week trainen wat we op de hondenschool geleerd hebben.
Hij is heel snel afgeleid.
Als hij ligt te slapen dan springt hij bij iedere beweging weer in actie. Ik hoef maar naar voren te buigen om m'n kopje koffie ofzo te pakken en ping daar staat hij alweer.
Ik vraag me altijd af hoe mensen die overdag buitenshuis werken dit aanpakken. Ik werk zelf niet buitenshuis dus hij kan die aandacht misschien ook daarom wel "opeisen".
Oh dat continue alert zijn als je beweegt heeft Brego ook. Als ik het niet wil hebben dan zeg ik het hem ook gewoon. Stuur ik hem naar zijn plaats. Hij is gewoon graag bij mij. Ik vind het prima. Hij snapt ook prima dat hij niet mee naar boven mag en als ik werken ga, dan slaapt hij gewoon. Af en toe zie ik op de camera dat hij even naar buiten kijkt als hij wat hoort. Maar erna gewoon weer rustig liggen.
Katus doet het ook. Als ik naar boven loop, loopt zij mee. ‘Ga je doen?’
Ik vind het eigenlijk wel gezellig, hahaha. Want ze springt dan op bed en gaat gek doen. En wil even gekroeld worden.
De mijne geven dat op na een paar jaar. Ik vind het ergens maar normaal ook, het zijn nu eenmaal baasgerichte honden.
Treskor ligt nog steeds voor elke deur te wachten als ik ergens in een andere kamer ben. (Runar niet meer, sinds ik zijn oor er zo afgerukt heb )
Rond etenstijd springen ze wel nog steeds allemaal recht van zodra ik iets beweeg. Zelf erger ik me daar ook niet echt aan.
Ik erger me er ook niet aan hoor maar vindt het voor de honden zelf zo sneu om bij elk geluidje of beweging aan te gaan staan. Lekker diep slapen of ontspannen komt er dan niet van. Mijn border had daar ook een handje van en die stuurde ik soms echt wel weer terug naar haar mand wat uiteindelijk ook wel een relaxtere hond opleverde want ze hoefde niet overal iets mee.
Dat continue alert zijn wanneer je beweegt, wordt hier niet gewaardeerd. Buitenshuis prima, maar in woon-en werkruimtes heerst rust. Toen Edison hier net was, (hij was ca. 6 maanden), hoefde ik maar een vinger te bewegen en hij stond 'aan'. Begrijpelijk, maar niet wenselijk. Ik ben hekjes gaan gebruiken in openstaande deuren (benches of dichte deuren gebruik ik niet). Hij kon allerlei situaties in de gaten houden, zonder dat hij er iets mee kon. Zo begon hij te snappen dat hij er ook niets mee hoefde en uiteraard had hij goede voorbeelden aan Javier en Merlijntje
Bertus neemt ook zelf zijn rust niet. Hij zit als hij de kans krijgt de hele dag naar buiten te kijken. Zolang hij stil is vind ik het prima.Na een lange wandeling krult hij zich wel op naast me in de bank maar zodra hij wat hoort of ziet buiten zit hij weer voor het raam.
Als ik werk zit hij in een ruimte zonder raam en slaapt dan wel
In het weekend merk ik dat hij vervelend wordt omdat hij dan te weinig slaapt ( omdat ik dan niet werk)
Uurtje boodschappen is te weinig rust dus en dan wordt er juist ook extra gewandeld dus dan geef ik hem wel verplicht rust
Maart schreef: ↑01 jun 2023, 15:05
(Runar niet meer, sinds ik zijn oor er zo afgerukt heb )
Oh jee
Ik vind het vooral ook sneu voor hem dat hij zo weinig rust kan vinden. Er is natuurlijk ook veel te ontdekken voor een jonge hond maar toch. Je ziet soms gewoon aan hem dat hij met zichzelf geen raad weet. Dan doe ik hem dus uiteindelijk maar in de bench met wat lekkers en dan gaat ie 9 van de 10 keer wel rusten.
Inmiddels haal ik 'm aan de riem binnen als hij buiten hysterisch gaat lopen doen. Hij staat er al min of meer op te wachten daar heb je die spelbreker weer met d'r riem . Of misschien is hij ook wel opgelucht dat ik het zo voor hem oplos? Dat hij er niks mee moet?
Het werkt trouwens niet altijd, als hij een buurtkat de boom in heeft gejaagd wil hij daar niet vandaan en rent hij weg als ik met de riem kom aanzetten om 'm aan te lijnen.
Bertus is nooit zonder begeleiding in de tuin. Ik lees dat Cooper zelf van binnen naar buiten kan omdat de deur openstaat. Ik zou een hekje plaatsen in de deuropening. Braaf in de tuin zijn is ook iets wat ze moeten leren en dat leren ze niet vanzelf . Blaffen en opjagen en planten uittrekken en kuilen graven leren ze wel vanzelf
Het ging goed in de tuin. Met nadruk op ging.......hij heeft zojuist een ekster gevangen in de tuin. Verdorie.
Vanochtend even alles tegen elkaar open gezet om te luchten. Toen hoorde ik een hoop geschret van eksters. Cooper was opvallend stil.... En ja hoor meneertje had er 1 in z'n bek. Hartstikke dood natuurlijk.
Het kooiker bloed is duidelijk aanwezig. Wat een jager zeg.
Cooper schreef: ↑13 jun 2023, 09:21
Het ging goed in de tuin. Met nadruk op ging.......hij heeft zojuist een ekster gevangen in de tuin. Verdorie.
Vanochtend even alles tegen elkaar open gezet om te luchten. Toen hoorde ik een hoop geschret van eksters. Cooper was opvallend stil.... En ja hoor meneertje had er 1 in z'n bek. Hartstikke dood natuurlijk.
Het kooiker bloed is duidelijk aanwezig. Wat een jager zeg.
Denk dat het eerder de Spaniël is dan de Kooiker
Het zal wel een jonge ekster zijn geweest.
Jonge kraaien zijn ook nog wel eens de klos.
Ik kan ook wel zeggen dat dat prima werkt bij mijn collies en bij mijn windhond, maar bij Amy ga je het daarmee niet redden als die aan het jagen slaat. En bij de collies hoef je sowieso maar een kik te geven en ze staan al naast je, ook zonder kaas. Ik denk dat reuen ook wat lastiger zijn in de puberteit dan teven. Ik heb in ieder geval bij mijn teven nooit last gehad van zogenaamde bananen in de oren door de puberteit en nog nooit een intacte reu in die leeftijd gehad; ik denk dat die wel in het algemeen wat meer en sneller afgeleid worden door de omgeving.
:vanochtend heeft hij rustig door de tuin gestruind zonder te flippen richting vogels. Gewoon lekker gesnuffeld. 
)
daar heb je die spelbreker weer met d'r riem 
. Of misschien is hij ook wel opgelucht dat ik het zo voor hem oplos? Dat hij er niks mee moet?
