Update Jip. Het gaat niet meer.

[Dirkje]

Hopelijk krijgen jullie het op deze manier onder controle. Succes, en sterkte voor Jip.

[CatnDog]

Het klinkt wel een beetje als een gebed zonder einde. Als je zoveel pillen meekrijgt. Ik hoop echt dat Jip stabiliseert en de spijsvertering weer gaat werken zoals het hoort.

[ranetje]

wat een raar gedrag van die darmen, is dat alleen vanwege een infectie dat die zo raar gaan doen?
Ik hoop dat hij weer opknapt.
Hij wordt wel een zorgenkindje zo.

Als hij zich maar prettig voelt, dat is het belangrijkste hé?

[HillieS]

Pff wat een gedoe blijft het! Hopelijk knapt hij snel op!

[Natalie]

Het klinkt wel een beetje als een gebed zonder einde. Als je zoveel pillen meekrijgt. Ik hoop echt dat Jip stabiliseert en de spijsvertering weer gaat werken zoals het hoort.

Als het echt een auto-immuunreactie van het lijf is, dan ís het ook een gebed zonder einde. We moeten de juiste dosering vinden om het leuk te houden. De dagen dat het goed gaat, gaat het ook echt goed. Dan is hij gewoon de Jip zoals we hem kennen. De dagen dat het niet goed gaat, zijn wisselend. Soms is hij dan nog steeds gewoon blij en vrolijk, wil alleen niet eten. Maar hij heeft nu ook enkele dagen gehad dat het echt niet goed ging en hij zich zichtbaar beroerd voelde. Die dagen waren absoluut niet leuk en die brengen mij dan ook aan het twijfelen. Maar dan passen we de medicatie aan, en dan zie je 'm weer opknappen.

We blijven alert op hoe het gaat. Voor nu denk ik nog steeds dat hij een prima leven heeft, maar het is uiteraard wel belangrijk dat hij genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt en wat meer energie krijgt. Hij houdt van het buitenleven en we hebben nu hele dagen de tuindeuren openstaan. Dat vindt hij heerlijk; beetje graven, beetje luieren, beetje de buren in de gaten houden. Maar echte lange wandelingen zijn nu al twee maanden geen optie meer. Dat geeft hij zelf ook aan, dan keert hij weer om richting huis. Daar gaat hij weer fijn in de tuin liggen (en dan wordt soms nog een speeltje in mijn schoot geworpen ...) en doet vervolgens alles op zijn eigen tempo.

[Alfilillo]

Ok al reageer ik niet altijd, gewoon blijven updaten hoor, want ik leef wel mee.
Het lijkt iets chronisch zijn en dat is rot. Maar toch is het fijn dat hij op de medicijnen nog genoeg fijne dagen heeft.

[Persistence]

Ik hoop dat jullie er een weg in kunnen vinden om Jip blij en goed op de been te houden.
Je zegt dat hij genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt, maar natuurlijk ook dat in de darmen de voedingstoffen opgenomen worden. Zou probiotica nu wat kunnen bijdragen?

[Natalie]

Ik hoop dat jullie er een weg in kunnen vinden om Jip blij en goed op de been te houden.
Je zegt dat hij genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt, maar natuurlijk ook dat in de darmen de voedingstoffen opgenomen worden. Zou probiotica nu wat kunnen bijdragen?

Hij krijgt op het moment juist niet voldoende voedingsstoffen binnen. Ontstoken darmen functioneren niet zoals ze zouden moeten en als gevolg daarvan nemen ze veel minder goed voedingsstoffen op. Dat is ook de reden waarom we hem zo moeilijk weer op gewicht krijgen. Het is dus van belang dat de prednison die ontsteking echt goed gaat onderdrukken. Het voer dat hij nu krijgt is heel hoog in calorische waarde en daar zijn ook wel MOS en FOS (prebiotica) aan toegevoegd. Ik geef daar momenteel nog geen probiotica bij want we moeten de metrobactinkuur nog afmaken. Dat heeft niet veel nut nu. Het staat wel klaar in de kast om het op een later moment door het eten te kunnen mengen.

[blondie]

Wat een zorgen toch telkens en geen duidelijke oplossing

Hoop dat wat jullie nu gaan doen gaat helpen. Ik reageer ook niet altijd maar volg dit topic wel en duim uiteraard dat het allemaal aanslaat

[CatnDog]

Als het echt een auto-immuunreactie van het lijf is, dan ís het ook een gebed zonder einde. We moeten de juiste dosering vinden om het leuk te houden. De dagen dat het goed gaat, gaat het ook echt goed. Dan is hij gewoon de Jip zoals we hem kennen. De dagen dat het niet goed gaat, zijn wisselend. Soms is hij dan nog steeds gewoon blij en vrolijk, wil alleen niet eten. Maar hij heeft nu ook enkele dagen gehad dat het echt niet goed ging en hij zich zichtbaar beroerd voelde. Die dagen waren absoluut niet leuk en die brengen mij dan ook aan het twijfelen. Maar dan passen we de medicatie aan, en dan zie je 'm weer opknappen.

We blijven alert op hoe het gaat. Voor nu denk ik nog steeds dat hij een prima leven heeft, maar het is uiteraard wel belangrijk dat hij genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt en wat meer energie krijgt. Hij houdt van het buitenleven en we hebben nu hele dagen de tuindeuren openstaan. Dat vindt hij heerlijk; beetje graven, beetje luieren, beetje de buren in de gaten houden. Maar echte lange wandelingen zijn nu al twee maanden geen optie meer. Dat geeft hij zelf ook aan, dan keert hij weer om richting huis. Daar gaat hij weer fijn in de tuin liggen (en dan wordt soms nog een speeltje in mijn schoot geworpen ...) en doet vervolgens alles op zijn eigen tempo.

Dan is het echt een kwestie van continue monitoren als ik je goed begrijp? Het minimaliseren en opvangen van de dagen dat hij zich beroerd voelt en het maximaliseren van de dagen dat hij lekker in zijn vel zit. Het is wel jammer dat hij zoveel heeft moeten inleveren, maar het is nog geen aflopende zaak, toch? Dat hoop ik althans. Anders zou ik het zo sneu vinden voor jullie en voor Jip.

[Natalie]

Als het echt een auto-immuunreactie van het lijf is, dan ís het ook een gebed zonder einde. We moeten de juiste dosering vinden om het leuk te houden. De dagen dat het goed gaat, gaat het ook echt goed. Dan is hij gewoon de Jip zoals we hem kennen. De dagen dat het niet goed gaat, zijn wisselend. Soms is hij dan nog steeds gewoon blij en vrolijk, wil alleen niet eten. Maar hij heeft nu ook enkele dagen gehad dat het echt niet goed ging en hij zich zichtbaar beroerd voelde. Die dagen waren absoluut niet leuk en die brengen mij dan ook aan het twijfelen. Maar dan passen we de medicatie aan, en dan zie je 'm weer opknappen.

We blijven alert op hoe het gaat. Voor nu denk ik nog steeds dat hij een prima leven heeft, maar het is uiteraard wel belangrijk dat hij genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt en wat meer energie krijgt. Hij houdt van het buitenleven en we hebben nu hele dagen de tuindeuren openstaan. Dat vindt hij heerlijk; beetje graven, beetje luieren, beetje de buren in de gaten houden. Maar echte lange wandelingen zijn nu al twee maanden geen optie meer. Dat geeft hij zelf ook aan, dan keert hij weer om richting huis. Daar gaat hij weer fijn in de tuin liggen (en dan wordt soms nog een speeltje in mijn schoot geworpen ...) en doet vervolgens alles op zijn eigen tempo.

Dan is het echt een kwestie van continue monitoren als ik je goed begrijp? Het minimaliseren en opvangen van de dagen dat hij zich beroerd voelt en het maximaliseren van de dagen dat hij lekker in zijn vel zit. Het is wel jammer dat hij zoveel heeft moeten inleveren, maar het is nog geen aflopende zaak, toch? Dat hoop ik althans. Anders zou ik het zo sneu vinden voor jullie en voor Jip.

Het is nog geen aflopende zaak nee, het eten dat hij nu krijgt valt gelukkig heel erg goed. Hij eet het graag, heeft geen rommelende buik en hij komt weer aan
Maar hij staat nu echt op een hoge dosering prednison en in de ideale situatie kunnen we dat wel weer gaan afbouwen. Tot welke dosering het afbouwen goed gaat, is uitproberen. Dus ja, het blijft een kwestie van monitoren en ik houd er rekening mee dat er ook wel weer momenten zullen komen dat de dosering opnieuw tijdelijk omhoog moet.

[Johnny Jones]

Hoihoi.. ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar wat een rotsituatie.
Ik verbeeld me niet dat ik de oplossing voor je heb, maar toch een vraagje, is Jip intact? Ik liet hier ouwe Tutu al bijna inslapen omdat hij niet meer at. Lichamelijk onderzoek en bloed was goed maar hij werd broodmager. Toen toch maar opnieuw chemisch laten castreren en hij begon al snel weer te eten. We zijn nu een jaar verder en het gaat nog steeds goed met hem.

[Natalie]

Hoihoi.. ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar wat een rotsituatie.
Ik verbeeld me niet dat ik de oplossing voor je heb, maar toch een vraagje, is Jip intact? Ik liet hier ouwe Tutu al bijna inslapen omdat hij niet meer at. Lichamelijk onderzoek en bloed was goed maar hij werd broodmager. Toen toch maar opnieuw chemisch laten castreren en hij begon al snel weer te eten. We zijn nu een jaar verder en het gaat nog steeds goed met hem.

Jip is inderdaad intact. Wat bijzonder dat de chemische castratie zo’n positieve invloed op Tutu’s eetlust heeft gehad!

Bij Jip waren uiteindelijk niet alle onderzoeken goed. Na de bloedonderzoeken, foto’s en echo’s is bij Jip ook nog een endoscopie uitgevoerd. De darmen zagen er onrustig uit en daarom is toen een biopt van de darmen genomen. Uit het weefselonderzoek bleek dat er een flinke ontsteking aanwezig was. Inmiddels zijn we ruim twee maanden verder en lijkt die ontsteking nog steeds aanwezig te zijn. Althans, bij het meest recente bloedonderzoek was het aantal witte bloedcellen sterk verhoogd en dat doet vermoeden dat er nog steeds een ontsteking in het lichaam zit. Verder zagen we op de controle echo ook dat de maag niet optimaal functioneert. Jip had ‘s avonds om 22.00 een handje brokken gehad en dat was om 15.30 de volgende dag nog op de buikecho te zien. De radioloog gaf aan dat de maag ca. 6 uur na de laatste maaltijd leeg hoort te zijn en dat was dus bij Jip duidelijk niet het geval. Om die reden hebben we metomotyl meegekregen. Daar hebben we inmiddels ook alweer gebruik van moeten maken omdat hij misselijk werd, geen eten meer wilde aannemen en uiteindelijk moest overgeven.

De metomotyl werkt gelukkig heel erg snel en lijkt voor Jip echt een hele goede oplossing te zijn. Amper 2 uur na zo’n pilletje wil hij alweer eten. Bij Jip zit het probleem dus echt duidelijk bij maag en darmen.

[Alfilillo]

Wat fijn dat hij nu met de medicijnen weer eet. Is de ontlasting ook goed?

[Johnny Jones]

Hoihoi.. ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar wat een rotsituatie.
Ik verbeeld me niet dat ik de oplossing voor je heb, maar toch een vraagje, is Jip intact? Ik liet hier ouwe Tutu al bijna inslapen omdat hij niet meer at. Lichamelijk onderzoek en bloed was goed maar hij werd broodmager. Toen toch maar opnieuw chemisch laten castreren en hij begon al snel weer te eten. We zijn nu een jaar verder en het gaat nog steeds goed met hem.

Jip is inderdaad intact. Wat bijzonder dat de chemische castratie zo’n positieve invloed op Tutu’s eetlust heeft gehad!

Bij Jip waren uiteindelijk niet alle onderzoeken goed. Na de bloedonderzoeken, foto’s en echo’s is bij Jip ook nog een endoscopie uitgevoerd. De darmen zagen er onrustig uit en daarom is toen een biopt van de darmen genomen. Uit het weefselonderzoek bleek dat er een flinke ontsteking aanwezig was. Inmiddels zijn we ruim twee maanden verder en lijkt die ontsteking nog steeds aanwezig te zijn. Althans, bij het meest recente bloedonderzoek was het aantal witte bloedcellen sterk verhoogd en dat doet vermoeden dat er nog steeds een ontsteking in het lichaam zit. Verder zagen we op de controle echo ook dat de maag niet optimaal functioneert. Jip had ‘s avonds om 22.00 een handje brokken gehad en dat was om 15.30 de volgende dag nog op de buikecho te zien. De radioloog gaf aan dat de maag ca. 6 uur na de laatste maaltijd leeg hoort te zijn en dat was dus bij Jip duidelijk niet het geval. Om die reden hebben we metomotyl meegekregen. Daar hebben we inmiddels ook alweer gebruik van moeten maken omdat hij misselijk werd, geen eten meer wilde aannemen en uiteindelijk moest overgeven.

De metomotyl werkt gelukkig heel erg snel en lijkt voor Jip echt een hele goede oplossing te zijn. Amper 2 uur na zo’n pilletje wil hij alweer eten. Bij Jip zit het probleem dus echt duidelijk bij maag en darmen.

Wat een rotsituatie zeg. Zijn maag leegt ineens niet en een ontsteking die niet over wil gaan. Dat kan toch niet zomaar vanzelf ontstaan.
Hopelijk gaat het snel beter met Jip.

[Natalie]

Wat fijn dat hij nu met de medicijnen weer eet. Is de ontlasting ook goed?

Sorry, ik ben heel traag met reageren
De ontlasting is op twee dagen na steeds prima geweest. De dagen dat hij misselijk is beginnen met het weigeren van eten en een enkele keer moet hij later op de dag ook overgeven.

Vanochtend werd hij weer misselijk wakker, ik zag het al direct aan hem. Hij nam ook niet de moeite ons te begroeten, hij bleef opgerold op de bank liggen. Ik heb één brokje aangeboden, maar wist al dat het kansloos was. Dus maar weer met de metomotyl gestart. De metomotyl onderdrukt niet alleen het deel van de hersenen dat de aandrang tot braken reguleert (zoals cerenia dat doet), maar het bevordert ook de darmwerking en maaglediging. Dat verklaart (denk ik) waarom de cerenia bij Jip helemaal niet werkt en de metomotyl juist heel snel effect heeft. Binnen 2 uur na zo’n tabletje komt de echte Jip weer tevoorschijn; blij en hongerig.

Ik las op de website van de maag-, lever-, darmstichting dat een vertraagde maagontlediging ook bij mensen voorkomt:

Wat is het?
Een vertraagde maagontlediging is het gevolg van een storing in de bewegingen van de maag. De maagspier trekt te weinig of te onregelmatig samen. Voedsel blijft langer dan normaal in de maag doordat de maag niet regelmatig geleegd wordt.

Oorzaken van een vertraagde maagontlediging
Bij veel mensen is de oorzaak van een vertraagde maagontlediging niet bekend. Bij onderzoek zijn er geen afwijkingen aan de maag te zien. (…)
Dit betekent niet dat er niets aan de hand is. Het is duidelijk dat de maag niet goed functioneert, maar dat niet met diagnostische methoden van nu te vinden is wat er mis gaat. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat functionele maagklachten te maken hebben met de samenwerking tussen de hersenen en de maag. Onze hersenen en de maag staan constant met elkaar in verbinding en sturen signalen naar elkaar. Zoals signalen over honger, of misselijkheid en braken. Deze communicatie verloopt via ons zenuwstelsel, de zenuwen in onze maag en darmen en in de hersenen. Het lijkt erop dat er te veel, te weinig of verkeerde signalen naar de hersenen vanuit de maag worden gestuurd en andersom. Dit kan de maagklachten verklaren.

Klachten en symptomen bij vertraagde maagontlediging
Misselijkheid en soms braken na de maaltijd zijn veelvoorkomende klachten bij een vertraagde maagontlediging. Bij een ernstig vertraagde maagontlediging wordt het braaksel meestal met grote kracht uitgestoten. Ook gaat het dan vaak om grote hoeveelheden braaksel ineens.
Daarnaast kun je last hebben van de volgende klachten:
- Een drukkend gevoel op de maag.
- Een sterk uitgezette maag.
- Een opgeblazen gevoel.
- Opboeren en/of oprispingen.
- Snel een vol gevoel hebben (snelle verzadiging).

Behandeling van vertraagde maagontlediging
Een vertraagde maagontlediging kan behandeld worden met medicijnen die de werking van de spieren in de maag stimuleren. Deze spieren moeten ervoor zorgen dat voedsel goed wordt gekneed en fijngemalen voordat het wordt afgegeven aan de twaalfvingerige darm. Daarnaast moeten de spieren in de maagwand het maagsap goed mengen met het voedsel. Deze vermenging is belangrijk voor een goede vertering. Deze medicijnen zorgen ervoor dat de spieren in de maagwand regelmatiger samentrekken. Deze medicijnen verminderen tevens de misselijkheid.

Het wordt ook wel een luie maag genoemd en het komt vaak voor in combinatie met slappe darmen (en die kwamen bij de vorige buikecho al ter sprake.) Het hele maag-darmstelsel werkt dus niet zoals zou moeten en de metomotyl helpt om de boel weer even aan te zwengelen.

Mij is niet helemaal duidelijk op welke manier die darmontsteking hier een rol in speelt, of dat als oorzaak van de luie maag en slappe darmen wordt beschouwd. Ik vermoed van wel. Ik moet morgen weer bellen en ik hoop ieder keer na zo’n telefonisch consult wat meer antwoorden te krijgen, maar meestal leidt zo’n gesprek alleen maar tot meer vragen…

Mijn dierenarts heeft al eens gezegd dat ik er rekening mee moet houden dat Jip mogelijk nooit meer van de prednison af komt, terwijl de internist dit wel nog steeds als streven heeft. Maar wat er precies allemaal door hun hoofden gaat, wordt mij niet duidelijk. Misschien wil de internist nog niet zover vooruit denken omdat het heel erg afhangt van hoe Jip op de medicatie reageert. Het feit dat de metomotyl opnieuw zo snel resultaat geeft, zorgt misschien wel weer voor een andere afslag in het stappenplan.

[Natalie]

Toch weer even een update. We zijn gestopt met het afbouwen van de prednison, en moeten tijdelijk weer een verhoogde dosering geven. De luie maag en slappe darmen (verminderde maag-darmwerking) is secundair aan de ontsteking en de ontsteking is wéér terug. De misselijkheid en het niet willen eten was tot nu toe steeds met de metomotyl weer op te lossen maar vanochtend is Jip opnieuw gestopt met eten, ondanks dat hij al drie dagen metomotyl erbij krijgt. De metomotyl is ook eigenlijk alleen maar een vorm van symptoombestrijding. Het lukt vooralsnog maar niet om die ontsteking gedurende langere periode echt goed te onderdrukken. De type ontsteking is erg hardnekkig en staat erom bekend dat er vaak weer een opvlamming plaatsvindt.

De dosering wordt aankomende 5 dagen weer verdubbeld en als het daarna nog niet oké is, starten we met een 4e kuur metrobactin. Dit zijn de enige middelen die we kunnen inzetten, meer smaakjes zijn er niet. Daarnaast zijn we steeds strikter geworden in wat hij wel/niet te eten krijgt, maar ik heb nog niet goed in mijn systeem zitten dat ik de voerbak van Abel direct na de maaltijd opruim. Die eet hij altijd goed leeg, maar Jip gaat er dan toch vaak nog even langs voor een laatste lik. Het zal vast niet veel kwaad doen, maar ik moet toch echt alle opties van een voedselallergie goed gaan uitsluiten.

Hij was de laatste twee weken ook weer aan het afvallen, ondanks het feit dat hij dagelijks echt veel calorieën binnenkrijgt. Dat zegt ook wel weer wat. Het is nog niet gelukt hem weer 30 kilo te laten wegen. Het ging de goede kant op (richting de 29,5) maar gisteren was het weer minder dan 29 kilo. Het schommelt dus, terwijl we die stijgende lijn natuurlijk graag te pakken willen krijgen.

[Gonnie]

Hé bah, wat een gedoe. Sterkte, hoop dat jullie het toch nog onder controle krijgen. Lijkt wel een gebed zonder eind.

[*Esther]

Wat een gedoe en wat een zorgen. Hij boft met al jullie goede zorgen. Wat moet je je soms moedeloos voelen. Sterkte!!

[annnie]

Misschien Abel even hetzelfde voeren als Jip? Dan hoef je je over die bakken geen zorgen te maken

[Natalie]

Misschien Abel even hetzelfde voeren als Jip? Dan hoef je je over die bakken geen zorgen te maken

Ja, dat klinkt als een logische oplossing. De reden dat ik dat nu niet doe, is omdat ik er heel veel moeite mee had een diersoort te vinden die de heren niet al eens als kvv of als kauwsnack hebben gegeten. Ik voer nu alleen struisvogel. Ook daar hebben ze wel eens een snack van gehad, maar dat was bij uitzondering een keer. Het was in ieder geval niet als hoofdmaaltijd. Mijn inschatting is dat een allergie voor struisvogel niet vaak voor komt en anders moet ik over op brok van insecteneiwit. Maar ik wil Abel dit nu niet ook geven. Mocht Abel ook ooit klachten krijgen, dan heb ik echt geen enkele diersoort meer als optie over om een eliminatiedieet mee te starten. Ik vind het bovendien nogal saai en eenzijdig eten, al zou het volgens de fabrikant wel compleet moeten zijn. Jip eet het graag hoor, maar als het niet nodig is, geef ik Abel liever wat meer afwisseling. Ik moet gewoon zelf beter opletten.

[Natalie]

Wat een gedoe en wat een zorgen. Hij boft met al jullie goede zorgen. Wat moet je je soms moedeloos voelen. Sterkte!!

Toen ik tijdens het consult iets zei in de trant van dat we 'al' drie maanden bezig zijn nu, werd ik gecorrigeerd met de opmerking dat we 'pas' drie maanden bezig zijn en dat we echt moeten blijven proberen wat werkt en wat niet werkt. Soms lukt het op de langere termijn alsnog om er voorgoed vanaf te komen. Ik weet het niet, maar we zien wel. Op dagen als vandaag voel ik mij wel moedeloos ja, vooral omdat ik dan niet de Jip zie zoals ik hem graag zie. Aan het einde van het zandpad achter ons huis geeft hij alweer aan dat hij terug naar huis wil. Dat doen we dan maar. En het is niet zo dat hij vervolgens de hele dag op de bank hangt, dat valt echt wel mee, hij struint op zijn manier een beetje in de tuin rond. Maar ik zie natuurlijk liever dat hij weer graag met ons mee het bos in gaat.

[annnie]

Misschien Abel even hetzelfde voeren als Jip? Dan hoef je je over die bakken geen zorgen te maken

Ja, dat klinkt als een logische oplossing. De reden dat ik dat nu niet doe, is omdat ik er heel veel moeite mee had een diersoort te vinden die de heren niet al eens als kvv of als kauwsnack hebben gegeten. Ik voer nu alleen struisvogel. Ook daar hebben ze wel eens een snack van gehad, maar dat was bij uitzondering een keer. Het was in ieder geval niet als hoofdmaaltijd. Mijn inschatting is dat een allergie voor struisvogel niet vaak voor komt en anders moet ik over op brok van insecteneiwit. Maar ik wil Abel dit nu niet ook geven. Mocht Abel ook ooit klachten krijgen, dan heb ik echt geen enkele diersoort meer als optie over om een eliminatiedieet mee te starten. Ik vind het bovendien nogal saai en eenzijdig eten, al zou het volgens de fabrikant wel compleet moeten zijn. Jip eet het graag hoor, maar als het niet nodig is, geef ik Abel liever wat meer afwisseling. Ik moet gewoon zelf beter opletten.

Oh jee, ja, dan snap ik dat je er voor kiest dat niet te doen

[Diana]

Wat rot dat het steeds toch weer even minder gaat nadat het een tijd heel goed is gegaan. Ik gun het jullie zo dat het nu echt stabiel goed blijft gaan. Merk je verder nog iets aan Jip, over hoe hij zich voelt?

Misschien Abel even hetzelfde voeren als Jip? Dan hoef je je over die bakken geen zorgen te maken

Ja, dat klinkt als een logische oplossing. De reden dat ik dat nu niet doe, is omdat ik er heel veel moeite mee had een diersoort te vinden die de heren niet al eens als kvv of als kauwsnack hebben gegeten. Ik voer nu alleen struisvogel. Ook daar hebben ze wel eens een snack van gehad, maar dat was bij uitzondering een keer. Het was in ieder geval niet als hoofdmaaltijd. Mijn inschatting is dat een allergie voor struisvogel niet vaak voor komt en anders moet ik over op brok van insecteneiwit. Maar ik wil Abel dit nu niet ook geven. Mocht Abel ook ooit klachten krijgen, dan heb ik echt geen enkele diersoort meer als optie over om een eliminatiedieet mee te starten. Ik vind het bovendien nogal saai en eenzijdig eten, al zou het volgens de fabrikant wel compleet moeten zijn. Jip eet het graag hoor, maar als het niet nodig is, geef ik Abel liever wat meer afwisseling. Ik moet gewoon zelf beter opletten.

Oh jee, ja, dan snap ik dat je er voor kiest dat niet te doen

Misschien ze in een aparte ruimte voeren, zodat ook als je net even niet oplet er niet uit de bak van Abel gelikt kan worden?
Hoewel ik denk dat een bak uitlikken die leeg is niet veel kwaad kan.

[Natalie]

Wat rot dat het steeds toch weer even minder gaat nadat het een tijd heel goed is gegaan. Ik gun het jullie zo dat het nu echt stabiel goed blijft gaan. Merk je verder nog iets aan Jip, over hoe hij zich voelt?

Ja, dat klinkt als een logische oplossing. De reden dat ik dat nu niet doe, is omdat ik er heel veel moeite mee had een diersoort te vinden die de heren niet al eens als kvv of als kauwsnack hebben gegeten. Ik voer nu alleen struisvogel. Ook daar hebben ze wel eens een snack van gehad, maar dat was bij uitzondering een keer. Het was in ieder geval niet als hoofdmaaltijd. Mijn inschatting is dat een allergie voor struisvogel niet vaak voor komt en anders moet ik over op brok van insecteneiwit. Maar ik wil Abel dit nu niet ook geven. Mocht Abel ook ooit klachten krijgen, dan heb ik echt geen enkele diersoort meer als optie over om een eliminatiedieet mee te starten. Ik vind het bovendien nogal saai en eenzijdig eten, al zou het volgens de fabrikant wel compleet moeten zijn. Jip eet het graag hoor, maar als het niet nodig is, geef ik Abel liever wat meer afwisseling. Ik moet gewoon zelf beter opletten.

Oh jee, ja, dan snap ik dat je er voor kiest dat niet te doen

Misschien ze in een aparte ruimte voeren, zodat ook als je net even niet oplet er niet uit de bak van Abel gelikt kan worden?
Hoewel ik denk dat een bak uitlikken die leeg is niet veel kwaad kan.

Ja dat is het stomme, dat doe ik al Jip krijgt zijn eten buiten. En dan laat ik hem daarna weer gewoon naar binnen toe Ligt echt aan mijzelf.

Verder merk ik op dagen als vandaag wel echt dat hij zich beroerd voelt. Ik vond zojuist ook een berg braaksel in de tuin. Het zag er allemaal compleet onverteerd uit, ik herkende zelfs nog het stukje komkommer van gisterenmiddag. En het was ook echt veel! Ik heb twee poepzakjes nodig gehad om het op te ruimen. Dus ik snap dat wel dat dat heel zwaar op de maag ligt. Verder heeft de metomotyl 'sufheid' als bijwerking. Ik weet niet of het echt daaraan ligt, maar de blije energieke hond is op het moment wel ver te zoeken. Dat kan over twee dagen weer voorbij zijn, als de verhoogde dosering prednison doet wat het moet doen.

Ik begin zelf steeds meer te twijfelen over of we überhaupt moeten blijven proberen de prednison af te bouwen. Het is best heftig spul natuurlijk, ook met vervelende bijwerkingen, maar één tablet van 20 mg per dag is kennelijk echt te weinig. De vorige keer zijn we ook bij deze dosering gestrand. Misschien moeten we nu voor langere duur maar 40 mg blijven geven. Dan komt de echte Jip weer tevoorschijn en die vindt de wereld een stuk leuker Maandag moet ik weer bellen.