Zal (chemische) castratie kunnen helpen in dit geval?

[Cooper]

Ik vind dat de opvoeding van Cooper de laatste tijd een stagneert. Ik heb sinds dat we hem hebben de puppycursus met hem gedaan en nu voor de tweede keer de basiscursus. Zaken zoals zitten, af, en de dingen die je verder in de cursus leert gaan best goed. Toch vind ik het in het dagelijks leven nog een enorme uitdaging. Hij is wild, luistert als hij los is slecht en heeft eigenlijk nog streken die meer bij een puppy horen in mijn ogen (arm bijten, lomp gedrag, continue achter je aan lopen). Er zit weinig rust in het koppie bij hem. Hij moet af en toe nog steeds gedwongen rust krijgen in de bench wat hij overigens prima vindt. Je hoort dan een diepe zucht en hij gaat dan een uurtje pitten. Zeker bij bezoek moet hij vaak weggesloten worden omdat hij dan al zijn ondeugende streken in 1 grote voorstelling de revue laat passeren. Morgen wordt hij 1 jaar .
Ik begrijp echt wel dat opvoeden het devies blijft maar het is een pittige hond dus alle beetjes die helpen zijn welkom wat mij betreft. Verwacht ik gewoon te veel of zou er d.m.v. (chemische) castratie winst te behalen zijn?

[Frootje]

Als ik naar Aloy kijk dan vind ik dat wat ik van tevoren had gehoord over 'vanaf een jaar wordt het wel wat makkelijker' niet per se echt waar. Ik zag wel dat bepaalde dingen al begonnen te veranderen maar ik merkte echt nog steeds wel dat er nog heel veel aandacht en tijd in haar opvoeding gestoken moest worden. Zeker op gebied van bereikbaarheid vond ik haar vanaf die leeftijd juist minder 'braaf' dan daarvoor en dat is ook best lang zo gebleven. Pas nu (ze is 18 maanden) zie ik dat er dingen beginnen te veranderen. Dat ik haar ineens terug kan roepen als ze al vlakbij een andere hond is. Of als ze aan het spelen is en begint over te koken dat ik haar terug kan roepen en dat ze ook daadwerkelijk komt. Of dat ze blijft zitten als ze iets héél interessant vindt en ze een wacht-commando heeft gekregen, zonder dat ik voor de zekerheid ook even haar halsband moet vastpakken. En nog steeds valt er veel winst te behalen maar ze had eerder op bepaalde gebieden soms echt een behoorlijk bord voor haar kop en dat begint nu pas te verdwijnen. Met één jaar was ze echt nog niet zo ver. Maar goed, zij is geen reu, dus ik zou niet kunnen vertellen of chemische castratie daar bij een reu iets aan gaat veranderen. Ik zou denk ik zelf gewoon consequent blijven en het uitzitten, ooit gaat het beter worden, als ik van Aloy één ding geleerd heb dan is het dat 1 jaar nog net niks is.

[Sirene]

Van de dingen die je verteld lees ik helemaal niks wat vanzelf gaat verbeteren door castratie.
1 jr is gewoon heel jong en midden in de puberteit.
Lekker trainen, veel herhalen.
Samen leuke en nieuwe dingen doen en vooral vertellen en belonen wat je wel wilt zien.

[Smoushond]

Niet castreren ! Ik herken je gevoel en riep ook vaak tegen Bertus dat zijn ballen eraf gingen maar echt hij is nu de leukste en de liefste ik zag echt een omslag bij de 15 maanden . Verlicht rust heeft Bertus ook gehad tot kort geleden nog en die is nu 2

Af en toe haalt hij nog streken uit hoor maar veel minder

[Cooper]

Ik hoor van veel mensen dat het inderdaad in de loop van de tijd beter wordt. Maar dat zijn eigenlijk allemaal mensen met gecastreerde reuen. Dus heeft het vorderen van de leeftijd dan er mee te maken of de castratie. Dat is dus wat mij doet twijfelen.

[HillieS]

Ik zou sowieso nog een half jaar ofzo doorgaan.
En dan weer evalueren hoe het gaat. Ik lees ook weinig dat zou kunnen verbeteren met (chemische) castratie

[HillieS]

Ik hoor van veel mensen dat het inderdaad in de loop van de tijd beter wordt. Maar dat zijn eigenlijk allemaal mensen met gecastreerde reuen. Dus heeft het vorderen van de leeftijd dan er mee te maken of de castratie. Dat is dus wat mij doet twijfelen.

En die reuen werden allemaal rond deze leeftijd gecastreerd? Dan kan je er niets van zeggen.

[Cooper]

Ik zou sowieso nog een half jaar ofzo doorgaan.
En dan weer evalueren hoe het gaat. Ik lees ook weinig dat zou kunnen verbeteren met (chemische) castratie

Doorgaan doen we sowieso .

Ik denk dat de honden van de mensen waarmee ik gesproken heb gecastreerd zijn tussen de 1 en 2 jaar oud?

[Natalie]

Ik hoor van veel mensen dat het inderdaad in de loop van de tijd beter wordt. Maar dat zijn eigenlijk allemaal mensen met gecastreerde reuen. Dus heeft het vorderen van de leeftijd dan er mee te maken of de castratie. Dat is dus wat mij doet twijfelen.

Ik heb bij Jip regelmatig gedacht dat ik het compleet verprutst had en dat het nooit meer goed zou komen. Ik zat echt vaak met mijn handen in het haar omdat hij soms compleet onbereikbaar leek. Ik heb ook meerdere malen op het punt gestaan een afspraak te maken voor een chemische castratie, maar uiteindelijk heb ik dat nooit gedaan. Dat de hormoonpiek bij een reu op die leeftijd de training behoorlijk lastig maakt, is gewoon een gegeven waar je samen een weg in moet vinden. Pas de training aan, maak het weer wat gemakkelijker, geef hem niet de kans om steeds weer de fout in te gaan. Doe leuke simpele oefeningen tijdens de wandelingen en zoek naar manieren die voor jullie beiden wél werken.

Jip is dus nooit gecastreerd en ook bij hem kwam het goed hoor Het was niet altijd leuk, echt niet, maar met een beetje creativiteit kun je wel proberen er een positieve draai aan te geven. Dan kom je er samen alleen maar sterker doorheen.

[Omega]

Juist de hormonen hebben ze nodig om stabiel te worden in hun hoofd, ga je die weghalen dan heb je kans dat hij juist weer instabieler wordt in zijn gedrag.
Doorgaan met opvoeden en trainen, dat kan gewoon tijdens een wandeling of een paar minuten in de tuin. Samen bezig zijn doet ook al een hoop. Met wandelen bijvoorbeeld een stukje volgen vragen, laten zitten aan de stoeprand, een keer laten zitten en blijven, als hij ergens losloopt een keer terugroepen, belonen en weer vrij geven.
Quinta is nu 19 maanden en zo ineens merk ik dat ze stappen maakt, meestal na een paar dagen dat ik denk dat het nooit wat gaat worden met ons.

[Ybbihs]

Dit gedrag heeft een heleboel met zijn ballen te maken
Maar wel super logisch gedrag. Die hormonen gieren nu door zijn lijf en 3/4 van z'n energie gaat daarheen en de spreekwoordelijke emmer in z'n kop zit ook al standaard voor 3/4 vol.
Hij kan op deze leeftijd simpelweg minder aan en mede daardoor laat hij allerlei jong, wild en onbezonnen gedrag zien.
Veel rust geven, veel kauwsnacks/likmatten etc geven om ervoor te zorgen dat hij die emmer in z'n hoofd leger kan maken. Ga terug naar de puppytijd qua rust en als ze dat niet zelf pakken dan geef je ze die verplicht.

Snuck heeft ergens rond de 13 maanden een periode gehad dat hij bijna hele dagen sliep, puur door die hormonen. Maar die hormonen hebben ze echt nodig om goed op te groeien, dus castreren is zeker geen goed idee. Het wordt ook echt wel weer minder met een 1,5 jaar

[Smoushond]

Ik hoor van veel mensen dat het inderdaad in de loop van de tijd beter wordt. Maar dat zijn eigenlijk allemaal mensen met gecastreerde reuen. Dus heeft het vorderen van de leeftijd dan er mee te maken of de castratie. Dat is dus wat mij doet twijfelen.

Bertus is nu 2 jaar en nog intact dus. Dat wilde onbesuisde gedrag wordt echt minder en dan weer meer en dan weer minder enz pieken dus en die zijn zeker door hormonen gestuurd . Ik merk dat Bertus steeds beter omgaat met loopse teven in de buurt . Eerder was hij weken van slag nu hooguit een paar dagen

En rust is belangrijk het kost veel energie om puber te zijn
Lekker veel kluiven en spelletjes doen . Bertus zit van nature al hoog in zijn energie dus activiteiten zoals fietsen,bal gooien enz doe ik niet . Snuffel wandelingen wel

[EchoMira]

Structuur, structuur, stuctuur en dan nog meer structuur.
De gehele dag opsplitsen in enkele situaties in binnen die situaties een positieve maar dwingende sturing aanbrengen.

En dat kan pas als je zelf weet wat je exact de bedoeling vindt. Dus bedenk dat eerst maar. Wat is de dag die je wil zien? Hoe begint die dag? Hoe eindigt hij? Hoe hou je hem tussendoor binnen de lijnen?

Meer ga ik er nu niet over zeggen want in 99% van de gevallen doet de vrager helemaal niets met je advies.
Ik zeg alleen maar dat mijn honden altijd perfect luisteren en ik precies weet waarom.

[Loraine]

Mahdu kwam met net geen 10 maanden bij mij en was toen al gecastreerd maar alsnog retemoeilijk in het begin.
Deels het 'puberen', groot deel ook omdat hij 2x verhuisd was in korte tijd en moest wennen en de boel flink aan het aftasten ging want bij adres 1 golden bepaalde regels, bij adres 2 andere en bij mij zijn er weer andere regels.
Hier hielp het om consequent te blijven, waar nodig een stapje terug te doen, verplicht rust inlassen dmv een uurtje in de bench met een knaagje en wat begeleiding vanuit de hondenschool om beter op elkaar ingespeeld te raken.

Ik heb iig vaak zat half jankend op de bank gezeten en veel herhaald dat het een fase is.

[Rennendehond]

1 jaar is ontzettend jong en ik vind alle honden dan irritant Ja, je verwacht teveel. Blijven herhalen wat je wil zien. Ik begrens ook net als jij door af en toe verplicht rust te geven. Als je merkt dat zijn koppie vol zit, geef hem dan wat te kauwen of doe een rustig spel met snoepjes, proppen papier en wc-rollen. Hier was een eierdoos met snoepjes erin versnipperen ook een succesmiddel om even tot rust te kunnen komen.
Ik maak ze ook goed moe. Twee uur lang wandelen met veel geuren, af en toe samen rennen en daarna gaan we nog koffie drinken in een restaurant. Dat doe ik niet vaak trouwens maar zeg maar elke week wel even of met goede zin twee keer. Niet omdat ze dan de rest van de week niets hoeven te doen maar omdat ze dan gezeglijker zijn. Ik kan dan vaker gedrag belonen wat ik wil zien omdat het hyperdepiep eraf is.

Het is ook best een moeilijke leeftijd vind ik, 1 jaar. Meeko is nu twee en hij is nu veel meer die hond die ik altijd wilde. Ik denk sinds een half jaar of misschien zelfs al langer. Er zit veel meer rust in en hij weet veel beter om te gaan met alles wat om hem heen gebeurt. Ik denk dat jij ook moet groeien als baas. Ik zie je vaak veel vragen en dat herken ik wel van mezelf met Manu, mijn oudere reu en eerste hond. Je gaat je weg wel vinden maar het kost veel moeite, tijd en energie. Zelfvertrouwen ook.

[ranetje]

Je vertelt dat de oefeningen op de hondenschool best goed gaan, maar dan in het dagelijkse leven .....
Vraagje, waar je misschien ook wat mee kan?
Die oefeningetjes op de hondenschool, doe je die ook wel eens gewoon door de week?
Want wat hij daar leert, heeft hij daar geleerd te doen.
Dat wil bij een hond niet zeggen dat hij dat bij jou om de hoek in het park of in het bos ook automatisch kan.
De omgeving is anders, dus hoezo betekent een opdracht daar hetzelfde als op school?
(Plus dat er buiten veel meer afleiding is waarschijnlijk)

[pioenroos]

Ik maak ze ook goed moe. Twee uur lang wandelen met veel geuren, af en toe samen rennen en daarna gaan we nog koffie drinken in een restaurant.

Ik vind regelmatig (fysiek) goed moe maken inderdaad ook een goeie voor hondjes met gierende hormonen

Mentale prikkels en veel druk opleggen met trainen kan teveel zijn voor het volle koppie en hormonale lijf inderdaad en juist meer onrust geven. Commando's/trainen zou ik zo veel mogelijk spelenderwijs doen en het simpel maken zodat luisteren vanzelf gaat. Lange lijn er aan en het hierkomen bv koppelen aan samen een stukje rennen en worst/speelgoed zoeken in het hoge gras/bos

Mijn jongste is nu 18 mnd en ik merk dat we elkaar weer meer gaan begrijpen de laatste week of 2. Maar zonder haar toch zeker 5 dagen per week goed fysiek moe te maken was ik echt gillend gek geworden de afgelopen maanden hoor Pas na minstens anderhalf uur los rennen en vliegen in rustig buitengebied incl zoekspelletjes en dan thuis nog zeker een half uur knaagwerk gaat ze tevreden slapen.
Nu is elke hond anders uiteraard en honden hebben zeker ook rust nodig. Maar fysiek en mentaal uitdagen is ook belangrijk voor de actieve types.

[EchoMira]

1 jaar is ontzettend jong en ik vind alle honden dan irritant

Als ze irritant zijn krijgen ze teveel ruimte. Van een hond van een jaar oud kun je op geen enkele manier verwachten zelf te bedenken wat passend gedrag is. Als honden dat al kunnen begint dat met een jaar of 2,5. Maar je moet het gewoon voorkauwen.

Mijn regievoering is 24/7. De enige momenten dat ze lastig zijn zijn de momenten dat ik om welke reden dan ook de boel niet onder de duim heb. Bijvoorbeeld als ik bij mijn ouders op bezoek ben en daar twee andere honden met hun eigen planning rondlopen en de mensen vinden dat alles bij voorbaat ontspannen moet zijn wat dus in hysterisch gelul uitmondt.

Honden zijn beesten. Niemand verwacht dat je een pony bij iemand in de tuin kan pleuren en die pony dan vanzelf van de rozen afblijft. Wat denken ze toch dat honden allemaal snappen.

[Rennendehond]

Ik ben geen goede opvoeder of trainer dus mijn honden zijn nog steeds soms irritant. Altijd perfect luisterende honden heb ik ook nog nooit gekend of gezien. Ik vind het alvast heel knap, ik kan het niet.
De 1-jarige honden die ik tot nu toe meemaak doen gewoon een beetje lomp en zijn altijd net even teveel ofzo. Misschien mopshondjes niet, die zijn met 6 maanden al hoogbejaard, maar tot nu toe vind ik het heel vaak van die grensverkennende lompe bowlingballen die de eerste twee NEE’s niet serieus nemen. En terecht ook hoor, ik neem het ze niet kwalijk. Ik vind het gewoon zo’n leeftijd waarop het een grote uitdaging is weer die puf te vinden op je strepen te blijven staan. Van wat ik om me heen hoor en zie ben ik daar niet de enige in, dus ik wilde TS een hart onder de riem steken. Ik vind het een lastige leeftijd. De hormonen gieren door dat lijf, ze zijn echt puppy-af maar doen soms net zo brutaal, je training is nog niet bevestigd en/of even minder interessant want lang leve de lol. Het heeft mijn inziens niet zoveel te maken met verwachten dat je hond zomaar goed gedrag laat zien als je een bepaalde fase/periode als moeilijker ervaart.

[EchoMira]

Ja, ik ga me niet in je levensfase liggen verdiepen. Je hoort het wel als je iets mag.

Als je met 10 weken al weet dat we op de dijk van de parkeerplaats naar de molen en terug lopen hoef jij alleen maar te onthouden dat je niet ineens naar de geitjes to gaat trekken. Dat hele thema rondom verzet...allemaal nee. We beginnen er niet eens mee. We lopen naar de molen.
Daar krijg je een brokje en dan gaan weer terug. In de auto krijg je nog een brokje.

Tussendoor hoeven er geen brokjes te zijn want er valt niets te belonen. We doen alleen maar wat er mag en daar zit niets nieuws bij.
Het allereerste afwijkinkje zet ik recht.

[Nanna]

Nou, wat stoutigheid vind ik best leuk. Het hoeven heus geen robotjes te worden.
Maar wel binnen door mij gestelde kaders. Het makkelijke van meerdere honden is dat de pups van de oudere honden afkijken wat die kaders zijn.
Stap je daar als jonge hond fors overheen dan wil ik best een paar keer uitleggen waarom ik dat niet wil hebben maar de derde of vierde keer is dat geduld op en krijg je een hengst. Ja, “ohohoho ik sla geen honden”. Nou, ik wel.
Het loopt allemaal als een trein en ik heb nog nooit gehad dat ik,’gilend gek’ werd van een pup/jonge hond.

[Cooper]

Je vertelt dat de oefeningen op de hondenschool best goed gaan, maar dan in het dagelijkse leven .....
Vraagje, waar je misschien ook wat mee kan?
Die oefeningetjes op de hondenschool, doe je die ook wel eens gewoon door de week?
Want wat hij daar leert, heeft hij daar geleerd te doen.
Dat wil bij een hond niet zeggen dat hij dat bij jou om de hoek in het park of in het bos ook automatisch kan.
De omgeving is anders, dus hoezo betekent een opdracht daar hetzelfde als op school?
(Plus dat er buiten veel meer afleiding is waarschijnlijk)

Ja, ik oefen ook zelf door de week. Maar hij zit nu echt in een fase dat niets meer lukt. Als ik zeg zit; gaat hij liggen . Dat soort dingen. Loslopen is nu echt een dingetje aan het worden. Dus aan de lange lijn. Dan worden het snuffelwandelingen i.p.v. jakkeren als een idioot. Scheelt mij een hoop stress .

Structuur, structuur, stuctuur en dan nog meer structuur.
De gehele dag opsplitsen in enkele situaties in binnen die situaties een positieve maar dwingende sturing aanbrengen.

En dat kan pas als je zelf weet wat je exact de bedoeling vindt. Dus bedenk dat eerst maar. Wat is de dag die je wil zien? Hoe begint die dag? Hoe eindigt hij? Hoe hou je hem tussendoor binnen de lijnen?

Meer ga ik er nu niet over zeggen want in 99% van de gevallen doet de vrager helemaal niets met je advies.
Ik zeg alleen maar dat mijn honden altijd perfect luisteren en ik precies weet waarom.

Structuur is inderdaad heel belangrijk. De dag kan hier weleens wat chaotisch verlopen waarbij de ene keer dit en de andere keer dat gevraagd wordt van Cooper. Daar ga ik mee aan de slag. Ik kan niet met alle adviezen uit de voeten die gegeven worden maar ik waardeer ze zeker en ik haal eruit wat ik kan toepassen in mijn situatie.

[Smoushond]

Structuur is heel belangrijk inderdaad. En wat ik ook belangrijk vind is dat je staat achter wat je doet. Soms merk ik bij Bertus bij het vertrekken van huis al dat hij heel hyper is. De verleiding is dan groot om hem los te gooien maar dan gaat het fout want dan luistert hij niet en gaat dat lekkere geurtje achterna

Dus ik neem dan meteen al voor om hem niet los te laten maar dan gaan we snuffelen
En ook al kom ik mensen tegen die me dan een schuldgevoel aan proberen te praten en zeggen : ja hij is nog jonge hè,veel energie ,mag hij niet los ? Nee nu even niet

[Nanna]

Ik ben er te kortaangebonden voor.
Django trekt als een debiel aan de riem. Daar heb ik geen zin in. Kan ik iedere keer NEE zeggen, stilstaan of omdraaien en allerlei structuur aanbrengen maar dat schiet niet op.
Dus hij krijgt met mn stok een pok onder zn kin. DAT is niet leuk. Twee keer gedaan. Hij volgt nu als een droom.

[ranetje]

Je vertelt dat de oefeningen op de hondenschool best goed gaan, maar dan in het dagelijkse leven .....
Vraagje, waar je misschien ook wat mee kan?
Die oefeningetjes op de hondenschool, doe je die ook wel eens gewoon door de week?
Want wat hij daar leert, heeft hij daar geleerd te doen.
Dat wil bij een hond niet zeggen dat hij dat bij jou om de hoek in het park of in het bos ook automatisch kan.
De omgeving is anders, dus hoezo betekent een opdracht daar hetzelfde als op school?
(Plus dat er buiten veel meer afleiding is waarschijnlijk)

Ja, ik oefen ook zelf door de week. Maar hij zit nu echt in een fase dat niets meer lukt. Als ik zeg zit; gaat hij liggen . Dat soort dingen. Loslopen is nu echt een dingetje aan het worden. Dus aan de lange lijn. Dan worden het snuffelwandelingen i.p.v. jakkeren als een idioot. Scheelt mij een hoop stress

Thuis of in het parkje of het bos?
En waar begin je dan mee.............. met wat hij op les al kan, of met de eerste stappen van de oefening zoals je daar op de hondenschool mee bent begonnen?

En als hij gaat liggen als je zit zegt, wat doe je dan?
Loslopen kan je inderdaad even wat terugschroeven, maar blijf wel af en toe dat "hier" oefenen.
Kan je de lijn ook los laten meeslepen zodat hij soort van aangelijnd los is?