Wat is de leukste herdershond/veedrijver?

[Persistence]

zijn instabiele niet waakhond waardige waakhonden.

Die heb ik

Ik denk wel dat iemand bij mij binnen kan komen als ik er niet ben, onder luidkeels geblaf, dat wel. Maar echt grijpen, nee.
Wel als iemand mij echt lastig valt.
Dat zal bij een mastin anders zijn inderdaad.

[Angelique]

mechel, hollander maar ben ook erg gecharmeerd van de Chodsky Pes

[Inge O]

Kan me voorstellen dat het in buitengebied anders is.

Voor mij is dat in ieder geval anders : ik woon al mijn hele zelfstandige leven alleen in (echt middle of nowhere) buitengebied en dat zou ik dus nooit gedurfd hebben zonder mijn honden - terecht of niet terecht doet daarbij niet eens terzake.

En het is niet altijd handig en ja, nogal wat mensen kunnen het daar juist moeilijk mee hebben maar ik dan weer totaal niet.

[Inge O]

Toen Sam nog leefde, liep hij altijd te regelen en te regelen en te regelen. Het is dat zij een goedzak was maar hoe vaak we niet gezegd hebben dat ze hem terug moest pakken zijn ontelbaar.

Ik werd daar knettergek van en verbood het dus ook - mijn andere honden waren dat finaal overigens ook kotsbeu, tot op het punt dat ze zelfs een hekel kregen aan het ras (als ze een andere rasgenoot zagen).
Potver, gá wat voor jezelf doen zeg ipv. continu alléén maar interesse te hebben in wat een ander doet of ziet of ruikt!

Gelukkig is hij sinds hij alleen is wel een stuk rustiger en relaxter geworden. Dat speelt ook mee om er nu niks bij te nemen. Een Gosje is dus eens en nooit weer en derhalve pas ik ook voor vergelijkbare rassen uit groep 1.

Heb ik ook vaker gezegd dat ik ze best alleen had kunnen hebben, maar in een roedel werd het een heel ander verhaal. Ik snap dus eerlijk ook niet hoe dat gaat in een roedel met pakweg 5 stalkers, lopen die dan allemaal in een rondje elkaar te stalken?

[_Tiny_]

Ik vermoed dat mensen met een roedeltje stalkers zelf de grootste regelkonten zijn
Mijn vriendin heeft altijd border collie's en die legt er gewoon appel op. Alles bij haar in huis gaat superstrak georganiseerd. Drie borders netjes op een rij afliggen terwijl zei de riemen pakt, of het voer klaarmaakt bv. Of als ze met de 1 traint liggen de anderen af en blijf. Die honden krijgen gewoon nergens ruimte voor. Alles wat ze graag ziet wordt tot in de puntjes geconditioneerd.

Niks voor mij hoor, zo'n huishouden. Ik heb liever een stel jolige poedels.

[Inge O]

Ik vermoed dat mensen met een roedeltje stalkers zelf de grootste regelkonten zijn
Mijn vriendin heeft altijd border collie's en die legt er gewoon appel op. Alles bij haar in huis gaat superstrak georganiseerd. Drie borders netjes op een rij afliggen terwijl zei de riemen pakt, of het voer klaarmaakt bv. Of als ze met de 1 traint liggen de anderen af en blijf. Die honden krijgen gewoon nergens ruimte voor. Alles wat ze graag ziet wordt tot in de puntjes geconditioneerd.

Niks voor mij hoor, zo'n huishouden. Ik heb liever een stel jolige poedels.

Appèl hier dient maar één doel : ze binnen de grenzen (en dáár ben ik ook streng op) zoveel mogelijk vrijheid geven.

[_Tiny_]

Ik vermoed dat mensen met een roedeltje stalkers zelf de grootste regelkonten zijn
Mijn vriendin heeft altijd border collie's en die legt er gewoon appel op. Alles bij haar in huis gaat superstrak georganiseerd. Drie borders netjes op een rij afliggen terwijl zei de riemen pakt, of het voer klaarmaakt bv. Of als ze met de 1 traint liggen de anderen af en blijf. Die honden krijgen gewoon nergens ruimte voor. Alles wat ze graag ziet wordt tot in de puntjes geconditioneerd.

Niks voor mij hoor, zo'n huishouden. Ik heb liever een stel jolige poedels.

Appèl hier dient maar één doel : ze binnen de grenzen (en dáár ben ik ook streng op) zoveel mogelijk vrijheid geven.

Ja ik zie ook graag wat meer ruimte voor eigen initiatief hoor. Die honden hebben natuurlijk allang geleerd dat zij geen invloed hebben en dat het toch niks uitmaakt wat zij willen.

Maar goed, wat weet ik er ook van met mijn poedeltjes.

[Nanna]

Als die mevrouw er op gedijt en de honden het heerlijk vinden zo strak geleid te worden is er geen probleem.
De mevrouw hier in de buurt met haar twee BC’s die allebei auto’s najagen, en daarvoor zelfs uit de bossen terugschieten naar de weg, is denk ik veel ongelukkiger met haar honden.
Ik wil uit rasgroep 1 trouwens niks extreems. Geen extreme drijver, geen extreme waker en geen extreme regelaar. Geef mij mn Puli’s maar die verder nergens goed voor zijn

[Eilfy]

De border collie natuurlijk



Nee, alle gekheid op een stokje. Dit ras past mij heel goed en ik vind ze mooi om naar te kijken, maar er zitten zeker ook minder leuke kanten aan. Dus voor mij absoluut het leukste ras maar zeker geen makkelijk ras wat iedereen past.

Ook leuk vind ik de Kelpie (bij voorkeur dan wel working lijnen) en mooi vind ik de Saarloos en de Tsjechoslowaak, maar die passen qua karakter helemaal niet bij mij

[Veertje]

Ruimte voor eigen initiatief is inderdaad wel fijn, ook voor van die regeltypes. Maar vaak hebben die zo'n natuurlijke aanleg om iets met de baas te doen, dat eigen initiatief vaak inhoud je bemoeien met de baas of de andere honden. Dat is niet altijd leuk of praktisch, dus dan stuur je dat zodat het voor iedereen leuk is. Gelukkig zijn ze daarin ook goed te sturen en vinden ze het leuk om te doen. Het is niet voor niks dat bv. BC's nogal eens ontsporen wanneer ze bij mensen zitten die er niks mee doen.

Tess kent heel veel vrijheid en mij valt het niet altijd op dat ze zo van het regelen is. Maar dat is ze natuurlijk wel. Gaat Finn ergens van het pad om te snuffelen, komt ze als een speer terug om ook even te snuffelen. Op kruisingen blijft ze staan en kijkt me aan welke kant we op moeten. Sta ik stil om een foto te maken, staat ze in no time naast me. Ben ik boos op Finn, dan is zij ook boos op Finn (als ik daar niet op tijd een stokje voor steek). Ze luistert prima over het algemeen, maar ga ik alleen met haar lopen dan luistert ze zoveel beter. Dan merk je pas hoeveel tijd ze besteed aan het letten op Finn. Lopen we zonder Finn dan hoeft dat niet, dus kan die aandacht ook naar mij.
Maar dat strakke appèl heb ik er echt niet op staan, daar ben ik niet zo van en Tess ook niet. Zodra het streng wordt, haakt ze af. Hierkomen, zitten, aanlijnen en blijven zijn dingen die ze moet kunnen en die ze netjes en met plezier doet, maar af gaat ze bijvoorbeeld alleen voor een koekje, in andere gevallen doet ze alsof ze het commando nog nooit gehoord heeft Daar kan ik gelukkig om lachen, want zo is Finn bij elk commando dat ik geef
Het klopt ook wel dat ik zelf graag dingen regel mbt de honden, dus dan is het fijn als de hond ook een beetje schikt in dat geregel Niet van het pad de bosjes in, niet te ver vooruit, wachten als ik het zeg (bij onoverzichtelijke punten), niet je neus achterna. Zulke dingen worden gewoonte en dan hoef je steeds minder te regelen, omdat de hond toch wel weet wat de bedoeling is en sommige dingen van nature al doet (of niet doet). Tess is ook echt geen hond die aan m'n been plakt en vraagt wat we nu eens gaan doen. Los is voor haar lekker rennen en snuffelen en ondertussen houdt ze mij en Finn prima in de gaten, zonder dat het haar eigen lol en vrijheid belemmert. Al vindt mijn vader nog steeds dat ze erg belemmert wordt door mijn geregel Als ze in Zuid-Limburg eens een wildspoortje opsnuift en ik haar dan aanlijn. "Gun die hond toch ook haar lolletje". Uhm nee pap, dat gaan we niet doen, genoeg andere, veilige lolletjes.

[Inge O]

Het klopt ook wel dat ik zelf graag dingen regel mbt de honden, dus dan is het fijn als de hond ook een beetje schikt in dat geregel Niet van het pad de bosjes in, niet te ver vooruit, wachten als ik het zeg (bij onoverzichtelijke punten), niet je neus achterna. Zulke dingen worden gewoonte en dan hoef je steeds minder te regelen, omdat de hond toch wel weet wat de bedoeling is en sommige dingen van nature al doet (of niet doet).

Doe ik met mijn wartjes ook hoor, daar zit trouwens ook herder in (in de basis dan), dus gelukkig heb ik er net die herderse eigenschappen bijgekregen die ik wél leuk vind .

Dat samen staan snuffelen doen ze overigens ook vaak en daar heb ik nul moeite mee, mij stoort vooral de intensiteit en de bijna obsessieve manier waarop sommige herders dat doen - Kwastje-de-Picardische had er bv. echt een levensdoel van gemaakt, haar hele wandeling draaide vaak alleen maar daarom.

Wat mijn wartjes denken als ze een ander ergens zien snuffelen : 'Ohh, is het daar interessant? Leuk, wil ik ook wel even onderzoeken '
Wat Kwastje deed als er een wartje ergens snuffelde : 'Aaaaarrhhhhh, wattttttttttt heb je daarrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr????????? Ikke, ikke, ikke, nununú, hiérrrrrrrrrrr met dat geurtje, snuffelen gebeurt NIET zonder mij!!!!!'

Lichte nuance .

[Nanna]

Hier loopt juist de Deerhound te snuffelen als een meloet. Iedere vijf meter is het raak en dan liefst ook nog even pissen
De Puli’s snuffelen zo goed als nooit. Die zijn veel te druk met met elkaar spelen. Het herder-autisme komt daar dan wel weer tot uitdrukking door het feit dat ze nooit met andere honden willen spelen.

[Veertje]

Hier loopt juist de Deerhound te snuffelen als een meloet. Iedere vijf meter is het raak en dan liefst ook nog even pissen
De Puli’s snuffelen zo goed als nooit. Die zijn veel te druk met met elkaar spelen. Het herder-autisme komt daar dan wel weer tot uitdrukking door het feit dat ze nooit met andere honden willen spelen.

Finn is hier ook de grote snuffelaar. Meestal bemoeit Tess zich daar niet mee, maar wel als het anders is dan normaal. Van het pad af of iets aan zijn lichaamstaal dat verraad dat er iets leuks te ruiken is. Zelf heeft ze dat snuffelen ook echt moeten leren. Als pup deed ze het nooit. Dat heb ik bewust gedaan met koekjes strooien om haar wat meer te laten ontspannen buiten. Verder heeft ze dat van Finn geleerd, want we staan nogal vaak stil op wandelingen omdat hij moet snuffelen.
Met andere honden spelen is dan wel geweldig leuk. Dat moet wel matchen, want niet elke hond zit op haar spel te wachten

[_Tiny_]

Babs had ook geen boodschap aan andere honden. Ze hield ook actief vreemde honden bij "haar" roedel vandaan. Meestal op een kalme manier hoor. Ze had De Blik. Wou een lomperik niet luisteren kwam ze het even uitleggen.
Jente is bang voor de meeste grote honden en Babs loste het dan voor haar op.

[malinois]

Xygan en Xanu hoef ik in huis eigenlijk zo goed als niet te sturen. Ze lopen hier samen, gewoon bij alles. Eten, kauwmateriaal etc regelen ze allemaal zelf. Doen heel veel samen en af en toe neem ik er een alleen mee.
Xavi is wat lastiger daarmee die wil inderdaad alles regelen en doen. Die moet je echt sturen, alleen maar ook icm de andere honden. Vind ik dat prettig? Nee maar t is wat t is. T is wel een hond die zn leven geeft voor je, gaat door t vuur voor mij maar de rest moet heel duidelijk gekaderd worden. In huis maar ook buiten. Die ziet alles, hoort alles al is t 200 mtr ver. Ik denk dat de meesten t verhaal van de tuinkabouters nog wel kennen met hem . De andere 2 zullen t vast wel horen en zien maar zien wel waar t schip strandt.

[Persistence]

Ik denk dat de meesten t verhaal van de tuinkabouters nog wel kennen met hem .

Nee, vertel es

[malinois]

Ik denk dat de meesten t verhaal van de tuinkabouters nog wel kennen met hem .

Nee, vertel es

https://www.hondenforum.nl/plaza/viewto ... inkabouter

[Jace]

Voor mij is het de border collie. Ik heb er 4 en vind ze echt super makkelijk.

[Jay]

Ik heb wel een zwak voor de schotse herderhond ! Heb eerder zowel een teef als een reutje gehad. Lieve, mooie honden.

Ook vind ik de Oud duitse herder een mooie hond.

[Nanna]

Ik heb ook een enorm zwak voor een aantal berghonden. Maar niet zoals ik nu woon.
Dan zal toch echt eerst dat landgoed gerealiseerd moeten worden en dat zie ik in dit leven niet meer gebeuren.

[Tamara/Bayko]

Rasgroep 1 bevat voor mij heel veel toffe rassen. Vijftien jaar Border Collies gehad en dat ras zal altijd een bijzondere plek in mijn hart houden. Mocht ik in de toekomst nog een andere hond kunnen nemen na Cody sluit ik niet uit dat het een Border wordt, maar dan wel gekruist met iets anders (kleiners) voor meer genetische diversiteit.

Ook de Aussies en MAS heb ik de laatste jaren steeds meer leren waarderen. Een kruising mini zou een optie kunnen zijn in de toekomst.

Verder vind ik de Beardies, Shelties, Pyreneese herdertjes etc. etc. ook echt heel erg aantrekkelijk al denk ik dat ik een Pyreneesje tegenwoordig door eigen gezondheidsproblemen niet zou kunnen bieden wat ze nodig hebben. En rassen die veel vachtonderhoud nodig hebben zijn voor mij ook niet geschikt. Helaas is de gezondheid van in ieder geval de Beardie ook niet echt om over naar huis te schrijven dus een raszuivere uit gesloten stamboek zou ik sowieso al niet hoeven.

[Persistence]

Bedenk me nu dat volgens mij niemand een australische herder heeft genoemd, terwijl je ze toch veel ziet.

[kloesje]

Bedenk me nu dat volgens mij niemand een australische herder heeft genoemd, terwijl je ze toch veel ziet.

Ik denk omdat ze er best leuk uitzien, maar als je een beetje kennis hebt van het ras, graag ver weg blijft bij hun bewerkelijke karakter
Ze zijn mega laat volwassen, je moet er maar net zin in hebben om je daar doorheen te worstelen.

Moet wel zeggen, dat sinds ik wedstrijden schapen drijf loop met Bindi, ik wel meer dit type werk aussie kan waarderen. Maar dat is zeker niet het type dat je op straat ziet rond lopen maar daar trainen alle mensen ook echt met het instinct van hun honden, ik denk gewoon dat dit ras dit heel hard nodig heeft en dat ze dit veel te weinig bij de doorsnee gezinnen aangeboden krijgen

[Inge O]

Ik denk omdat ze er best leuk uitzien, maar als je een beetje kennis hebt van het ras, graag ver weg blijft bij hun bewerkelijke karakter

Ik lees dit vaak dus er zal zeker iets van aan zijn, maar ik ken eigenlijk geen enkele moeilijke Aussie .

[kloesje]

Ik denk omdat ze er best leuk uitzien, maar als je een beetje kennis hebt van het ras, graag ver weg blijft bij hun bewerkelijke karakter

Ik lees dit vaak dus er zal zeker iets van aan zijn, maar ik ken eigenlijk geen enkele moeilijke Aussie .

Ik ken er helaas genoeg. Reactief, heel laat volwassen, niet sociaal naar andere honden en zelfs sommige niet sociaal naar mensen.
Een fokker uit het oosten van dit land heeft er dit jaar 7 terug gekregen in de herplaatsing, 2 daarvan heeft ze moeten laten inslapen ivm gedragsproblemen.

Gelukkig ken ik nu sinds een jaartje ook leuke aussies, wat mijn mening over het ras heeft doen bijstellen. Voorheen hoefde ik er gratis nog geen 1, maar nu zou een leuke aussie uit echte schapendrijf werklijnen me wel kunnen bekoren.