Hoe ver ga je.

[Teckeltoos]

Moet je dit nog willen ?
Ik denk dat ik Peer zoiets niet aan zou willen doen



Hier twijfel ik over


Hoe ver zou jij gaan

[Sterre]

Ik heb nu geen hond meer. Maar bij de 4 honden die ik na elkaar heb gehad (weimaraner, duitse staande en een mixje) heb ik altijd gedacht ik hoop dat als ik voor de keuze sta dat ik het niet doe. Gelukkig nooit over na hoeven denken. Ik zou het dus allebei niet doen. De hond in het karretje vind ik trouwens doodzielig. Hij/zij kan zo te zien ook zijn kop niet optillen.

[Mo-yi]

Ik zei altijd; nee, zo niet voor ze.
Ik volgde een tijdje zo'n stichting die veel van die rolstoelhondjes heeft en dan zie je dan wel enorme vrolijke pupperds met dat karretjes sjezen over het strand en lol hebben, en dan smelt ik wel.
Zou ik zelf voor zo'n situatie staan dan denk ik dat er veel dingen meespelen in de afweging, onder andere leeftijd ook wel denk ik. Mo-yi nu op haar 12,5 jaar denk ik niet dat dat nou heel tof gaat zijn voor dr, maar als ze 3 zou zijn en weer volle sjas zo mee kan sjezen, waarom dan niet zo?
Ik zag laatst ook een filmpje waar een hond alles heeft verlamd, in zo'n rolstoel hangt, soort skeelers ook aan dr pootjes gebonden en ohhh kijk, dr staart kwispeld..ja, nou ja, ik vond het niet overtuigend dat die hond nu nog serieus lol had en dan komt bij mij ook wel de vraag; waarom?

[Gonnie]

Nee, ik zou beide niet doen. Bij mijn honden zou het einde verhaal zijn. Ik zie mijn honden niet in zo karretje mee hobbelen door het bos, dan blijven ze overal achter steken. En zo prothese zou ik ook niet doen. Of het moet een hele geavanceerde zijn die ook buigt op de plekken waar een poot normaal buigt. Maar denk dat ik zelfs dat niet zou doen. Heb altijd al gezegd dat als er ooit een poot geamputeerd moet worden ze ingeslapen worden.

[ellen en de birmanen]

ik ga geen van mijn honden in een rolstoel hangen of het moet een tijdelijk iets zijn. een kunstpoot zou ik wel over na moeten denken. ligt eraan hoe de hond is, hoe oud deze is. ik had voor mijn Gilly* orthopedisch op maat gemaakte schoentjes omdat zij ernstig artrose had en geen kraakbeen meer in de voorvoetjes. dankzij de schoentjes heeft ze nog 3 jaar mee kunnen huppelen.

[Zazoe]

Rolstoelhondjes, misschien dat ze lol hebben als ze aan/in t ding hangen.
Maar hoe dan thuis? Neem aan dat het dan af gaat en dan kan zo'n dier dus niets?

Voor mij geen optie.

[sonj@]

Nee, zou daar niet voor kiezen.

[Maart]

Een poot amputeren eventueel wel, afhankelijk van de situatie, maar een rolstoel, nee. Met permanent verlamde honden heb ik niets. Ik vind er ook weinig reddends aan en het komt meestal op mij over dat het baasje vooral pluimen in het gat wil. Er zullen er zeker zijn die er lol zouden inhebben, mijn honden misschien ook wel, maar ikzelf zou er alleen maar ellende, vuiligheid en een afgebroken huis in zien.

[Kimmie]

Een paar maanden geleden heb ik 1 van mijn honden in moeten laten slapen, zij heeft ruim een jaar in een rolstoel gelopen, ze heeft ruim 1100 kilometer gemaakt met dat ding, en ja, zou dat zo weer doen.

Zoals de hond boven op de foto, nee, dat gaat echt te ver, ze moeten nog wel zelf ermee kunnen lopen..

[Nanna]

Nee

[ranetje]

Geen rolstoel nee, absoluut niet.
Een kunstpoot ook niet.
Heb genoeg honden gezien die na even uitproberen prima op3 poten konden.
Dus dat zou, afhankelijk van de oorzaak en leeftijd, nog wel een optie zijn.

[Frootje]

Ik denk dat voor allebei zou gelden dat ik dat niet zou doen. Een pootje amputeren wel denk ik, hoewel ik niet weet in hoeverre dat de situatie van Frootjes achterpoten zou verslechteren. Maar in zo’n constructie als op dat filmpje hierboven? Froo gaat dan liever in een tas en Aloy zou me zien aankomen. Die zou echt verontwaardigd zijn als ik haar zo door het leven liet gaan denk ik. En een kunstpoot… Ja zou kunnen, maar voor Aloy zou ik daar de meerwaarde niet van zien, die zou zich vermoedelijk echt heel snel aanpassen aan een leven op drie poten. En geen-polonaise-aan-mijn-lijf-Froo zou het toch kut vinden.

[Kells]

Ik heb wel filmpjes gezien van honden die zich prima redden met een rolstoel, maar voor mijn honden zou het niets zijn. Zij zijn gewend om offroad door het struikgewas te raggen en dat gaat met zo’n ding niet. Een amputatie, daar zou ik wel mee kunnen leven, tenminste, als het voor de hond nog toegevoegde waarde heeft.

[Barkley]

Fred is te zwaar en heeft artrose in zn heup - ik zou hem dat niet aandoen. Bij een licht hondje zou ik er misschien anders in staan

[Cendy]

Rolstoelhondjes, misschien dat ze lol hebben als ze aan/in t ding hangen.
Maar hoe dan thuis? Neem aan dat het dan af gaat en dan kan zo'n dier dus niets?

Voor mij geen optie.

Nou dit dus, die hond van dat filmpje kan toch helemaal niks meer zo te zien.
Hoe doe je dat binnen dan? ligt dat beest de hele dag dan binnen, en dan 3x per dag in dat ding gehesen?
Nee daar begin ik niet aan.

[Nanna]

Ik wil dat voor mezelf niet eens. Laat staan voor mn hond…

[Mizzsylver]

Nee

[blondie]

Ligt eraan.
Jaren geleden werd kruising husky x herder met regelmaat naar buiten getild in een doek. Dan kon hij ontlasten, de hond kon niet meer zelfstandig staan. Ik snapte dat niet, en vond het behoorlijk ver gaan destijds.
Jaren later werden de eigenaren vrienden via mijn vriend. Dat het iets te lang zo is gegaan vond de man ook, maar de vrouw kon en wilde geen afscheid nemen. Hij gaf mij ook aan dat hij akkoord ging omdat binnen de hond gewoon écht nog lol had. Balletje gooien en terug gooien vanuit de mand etc. eigenlijk nog lol en blijkbaar had de hond zich neergelegd dat hij dingen niet meer kon, maar haalde nog genoeg vreugde aan de nieuwe manier/aanpassing van leven.

Paar jaar later (toen kende ik de mensen nog niet overigens) stond ik er zelf voor met mijn Finn. Die raakte ook langzaam aan verlamd. Nou ja, langzaam.. ineens was het daar die uitval en diagnose.
Ervoor vanwege andere diagnose waren al aanpassingen gemaakt in huis en buiten bij de trap naar beneden die ik had. En op bepaald moment wilde ik gaan ondersteunen met een band of handdoek. Nou.. daar was meneer dus niet van gediend, hij deed het zelf wel.
Rolstoel..tsja zei de dierenarts.. ik denk niet dat je hem daar gelukkig mee maakt. En tot die conclusie was ik ook wel gekomen dus zolang het ging deden we onze loopjes, soms met vallen en opstaan. Dus nee, voor hem geen rolstoel.
Hij gaf ook aan het moment dat het genoeg was geweest. In tegenstelling dus bij de kennissen wiens hond voor hun gevoel en in hun overtuiging wilde leven, zag ik bij Finn het moment dat hij leek te zeggen "het is goed zo.. ik ben moe en op"
Nu was wel zo dat bij Finn ook de hersenen een tik zouden gaan krijgen, en als ik wel foto's van de laatste dagen terug kijk zie ik dat soms ook terug. Dus voor hem had rolstoel écht geen uitkomst kunnen zijn.

Bij honden die door andere oorzaak verlamd raken of op een andere manier invalide, maar in de kop nog goed zijn zou ik het wel overwegen.
Ik heb een collega die blinde geleide honden die met pensioen mogen in huis opneemt voor een fijne oude dag.
Kreeg ze er een die zelf plots blind werd en daardoor niet meer vrij los durfde te lopen. Daar is toen een helm voor ontwikkeld met stootrand eromheen, beestje heeft nog een klein jaartje fantastisch genoten en vrij los kunnen lopen.
En idem voor een hond die dus ook verlammingsverschijnselen kreeg, rolstoel aangemeten en die hond vond het helemaal super.

Dus als een hond er open voor staat, en hij is nog helder van geest denk ik dat ik wel zo ver zou gaan. Maar alles valt of staat bij mij wel met hoe de hond erin staat.
Nogmaals bij Finn had ik er niet mee aan hoeven komen.. maar bij hem zeiden buitenstaanders ook... och laat hem toch inslapen kijk nou hoe hij loopt buiten.
Maar die zagen niet hoe hij er zelf mee omging, en hoe hij binnen was.

Door eigen beleving, en dan later verhaal van die mensen met de x husky te horen en de filmpjes van de collega (En Bri trouwens met die kleine bull destijds) sta ik er toch wel anders in.

[Johnny Jones]

We zijn eens bij dierenthuis geweest. Daar hebben ze een hele groep van die rolstoelhondjes. Ze kunnen echter niet de hele dag in de rolstoel, dus dan sleept die achterhand over de grond. Om beschadigingen te voorkomen zit de achterhand in een zak. Ik vond het niet om aan te zien.
Dus nee, een rolstoel zou mij echt te ver gaan, dan nemen we afscheid.
Een poot amputeren en dan wellicht voor tijdens de wandelingen een prothese zou ik wel overwegen, afhankelijk van de fitheid, temperament en leeftijd van de hond.

[Tineke]

Zo'n kunstpoot zou ik laten afhangen van hoe dat zou uitpakken bij een hond maar dan zou ik dat nog wel overwegen mits dat gunstig zou kunnen uitpakken.

Het leven moet wel leuk blijven en pijnvrij dat is wel de bedoeling.

[HillieS]

Zo'n rolstoel, nee absoluut niet.
Kunstpoot ook niet, evt amputeren wel.

[blondie]

We zijn eens bij dierenthuis geweest. Daar hebben ze een hele groep van die rolstoelhondjes. Ze kunnen echter niet de hele dag in de rolstoel, dus dan sleept die achterhand over de grond. Om beschadigingen te voorkomen zit de achterhand in een zak. Ik vond het niet om aan te zien.
Dus nee, een rolstoel zou mij echt te ver gaan, dan nemen we afscheid.
Een poot amputeren en dan wellicht voor tijdens de wandelingen een prothese zou ik wel overwegen, afhankelijk van de fitheid, temperament en leeftijd van de hond.

Voor mij is het de grens dat als een hond zelfstandig niet bij een waterbak of bij eten kan komen wel de grens. Ook in een huisomgeving moet een hond zich zelfstandig kunnen voorzien in eerste levensbehoefte.
En dan vrij, dus niet in bench leggen of op een plek waar hij eten en drinken via neusbereik heeft bij wijze van spreken. En incontinentie of geen controle meer hebben over ontlasting.
Mijn hond heeft het niet binnen laten lopen, maar dat had hij verschrikkelijk gevonden. Buiten vond hij het al niet leuk als onverwachts een drol op de stoep hem ontglipte.. die controle leek hij dus ook te verliezen en dat vond hij niet fijn. En niet omdat ik boos zou worden of zo, maar hij was van jongs af getraind om het niet op straat te doen, en ik merkte echt dat hij het moeilijk vond als hij merkte dat hij plots alles moest laten lopen.

Los van wat ik wilde of zou proberen om het hem gemakkelijker te maken, was hij toch echt wel een klankbord van honden die je niet kostte wat kost in leven moet willen houden omdat ze er zelf ongemakkelijk van werden/worden.

[CatnDog]

Ik zie op dat filmpje geen vrolijke hond.
Zeno is een enorm beweeglijk type. Als hij niet meer zou kunnen bewegen (zoals door een verlamming), zou ik hem laten gaan. Dat slome voortgesleep op dat filmpje zou ik hem absoluut niet aan willen doen.

[sabine]

Nee zou ik allebei niet doen. Nou denk ik ook niet dat Karel zich heel soepel zou redden op 3 poten en hij is al bejaard. Als een hond jong is en geen 40 kilo weegt, vind ik het wel weer anders. Een permanente verlamming in de achterhand zou ik mijn hond ook voor in laten slapen, niet om het rolstoel deel maar meer om wat als ie niet in die rolstoel zit.

[Kimmie]

Paar jaar geleden heb ik bij 1 van mijn honden een poot laten amputeren, zij was 11 jaar en woog toen zo'n 60 kilo, zij redde zich wonderlijk goed...

dit was dag na de operatie:




Ze was voor mij nog te goed om in te laten slapen, en ze heeft nog 9 maanden extra gehad, voor een grote al oude hond een mooie bonustijd..

Lotus had zoveel levenslust, was nog zo aanwezig, dat ik haar gewoon niet kon laten inslapen, en daar was een rolstoel een super oplossing voor, had ook nooit gedacht dat ik dat ooit bij een hond zou doen, maar ik ben er nu wel anders over gaan denken, nu ik gezien heb hoe honden zich ermee kunnen redden.