Overlast loslopende honden

[S.V.]

heel veel honden vinden andere honden spannend en daar komt al heel veel van de spanning vandaan, even rustig kennis maken, niet op elkaar afsperen de eerste keer en je kunt pas kennis maken als je normaal doet en dan ook even de tijd nemen kan heel veel schelen, maar alle honden motten met elkaar spelen en vooral ook elkaar leuk vinden. ik vind ook niet iedereen leuk en ga ook niet met iedereen kennis maken . soms is kijken op afstand voldoende toch

[EchoMira]

heel veel honden vinden andere honden spannend en daar komt al heel veel van de spanning vandaan, even rustig kennis maken, niet op elkaar afsperen de eerste keer en je kunt pas kennis maken als je normaal doet en dan ook even de tijd nemen kan heel veel schelen, maar alle honden motten met elkaar spelen en vooral ook elkaar leuk vinden. ik vind ook niet iedereen leuk en ga ook niet met iedereen kennis maken . soms is kijken op afstand voldoende toch

Ja. Mee eens.
Maar het is dan logisch dat je met de gespannen hond op afstand blijft. Waarom verwacht dat van honden die helemaal niet moeilijk te pas zijn?

Ik zie echt zwitserse herders van 35 kilo op de loop gaan voor een jack russelltje met een beetje pit.

We moeten dat gejank ook weer niet centraal gaan stellen.

[Marc]

Mijn honden zijn volledig ontspannen in contact met andere honden. Ze rekenen er echt op dat dat wederzijds is. En zelfs nu ze regelmatig gegrepen zijn geen enkel verschil. Bas loopt zo op de hond af die haar greep en heeft geschud. Letterlijk want dat doet ze dus echt letterlijk als we die hond treffen. Zo sociaal is ze. Blijkbaar was er een reden voor die aanval en Bas neemt het die hond niet eens kwalijk.

Guus loopt naar elke hond toe als dat mag als die hond sociaal is. Anders doet hij dat niet. Hij ruikt aan het gezicht en de achterkant en doet dat zeer beleefd en rustig. Dat mogen ze bij hem ook gewoon. Toch trekken sommige honden dat al niet. Terwijl ze dus wel kennis komen maken.

Ik zie dus dat veel honden erg asociaal zijn. Bas heeft grenzen en bromt dan. Ook dat is soms al een trigger terwijl ze totaal nooit verder gaat dan brrrrr en weg loopt uit situaties.

Nu komen mijn honden uit Spanje en zijn ze waarschijnlijk altijd onder honden geweest. Net als thuis. En blijkbaar accepteren honden ook dat ze aangevallen kunnen worden zonder dat ze er minder sociaal om worden. Trauma oplopen etc is blijkbaar bij mijn honden onmogelijk. Guus is al regelmatig hard aangepakt maar loopt nog steeds op elke hond af die kennis komt maken. Hallo...ik ben Guus en wie ben jij?

Ik vind dat wel bijzonder. Zeker dat Bas na die behoorlijk heftige aanval nog zo open is. De basis zal wel goed zijn.

[S.V.]

Of geen enkel besef van zelfbehoud?, ik weet het niet, ik heb 3 honden en ze zijn er alle drie volkomen anders in, dus tot zover de invloed van de eigenaar..eigenlijk is iedere hond die ik tot nu toe gehad heb daar heel eigen in zeg maar..

[Nanna]

Mijn honden weten exact welke honden linke broeders zijn en ontlopen die.
Ik zie dat liever dan zo’n halve gare Labrador die iedereen in het gezicht springt en dan verbaasd kijkt omdat ie klop krijgt. En terecht.
Verder vind ik het ook fijn dat mijn honden nooit op ruzie uit zijn. Goed, ze kunnen weleens keffen en daar baal ik van maar verder dan dat gaat het nooit. Ze zullen geen bange honden gillend achtervolgen. Bijten komt in het woordenboek ook niet voor. Ook niet onderling.
Komt ook omdat ze showlijngefokt zijn. Die werklijnen is een ander verhaal; daar kunnen echte klootzakken tussen zitten.

[EchoMira]

Bijten of vechten zit er totaal niet in.
Wel kunnen ze als ik dat toe sta of vergeet te verbieden pesterig zijn. In een streep ergens op af en dan in de oren van de andere hond blaffen. Er moet gereld worden. Ongeveer de helft vindt het leuk. Een kwart bromt een keer een dan taaien ze weer af of ze gaan met zijn allen snuffelen op niks af.
Het laatste kwart, minder denk ik eigenlijk, gaat helemaal in de paniekstand vanwege twee kleine hondjes die iets te uitbundig zijn en dan vraag ik me dus af wie er eignlijk niet los moeten lopen.
Je moet je angstpatient niet in het park uitlaten, he? Het zijn vaak van die kennelsyndroompjes die heel erg weinig aankunnen. Bang voor andere honden, bang voor mannen met paraplus, bang voor luchtballen en vuurwerk. Ga dan lekker fietsen ofzo. Dat past toch veel beter bij zo'n hond dan een chaotisch stadspark?

Overigens laat ik het bovenstaande niet gebeuren, hoor. Ik weet welke afstanden ze van me nemen en anders doe ik ze de eerste 5 minuten even om de beurt los en dan is er sowieso niets aan de hand. Voor we dat weer krijgen.

[Nanna]

Het blijven wel honden en geen machientjes. Die van mij zijn ook verre van perfect. Maar ik weet honderd procent zeker dat ze andere honden geen schade toebrengen. Net zoals de meeste honden die hier achter lopen. En dan is het wmb al een dikke prima.
Als je inderdaad een doodsbange hond hebt moet je het losloopgebied niet in.

[S.V.]

dat doen ze juist wel want je moet ze socialiseren of zo.. jammer dat hij schijtbang is en blijft zeg maar

[Maart]

Maar ik weet honderd procent zeker dat ze andere honden gaan schade toebrengen.

krengen

[Nanna]

Maar ik weet honderd procent zeker dat ze andere honden gaan schade toebrengen.

krengen

Hahaha, das de leeftijd

[EchoMira]

dat doen ze juist wel want je moet ze socialiseren of zo.. jammer dat hij schijtbang is en blijft zeg maar

Nou ja, dat moet natuurlijk ook wel maar dan niet op een manier waarbij je hond steeds tegen dingen aanloopt die hij niet aankan en je dan de daaruit volgende stress gaat belonen met het overnemen en misplaatste affectie.

[blondie]

dat doen ze juist wel want je moet ze socialiseren of zo.. jammer dat hij schijtbang is en blijft zeg maar

Nou ja, dat moet natuurlijk ook wel maar dan niet op een manier waarbij je hond steeds tegen dingen aanloopt die hij niet aankan en je dan de daaruit volgende stress gaat belonen met het overnemen en misplaatste affectie.

Zoals dus een bange hond op straat naar 3 andere honden toe gaan trekken aan een lijn onder het mom van "je kent ze dus kom op ga kennis maken joh.."
Wat ik dus zelf als voorbeeld had ook met name omdat dat niet altijd zo leuk kan uitpakken en dan is de persoon of zijn de honden van de persoon die misschien niet zo leuk reageren vaak de boosdoener.

Gisteren toevallig een losloper op straat, die vrouw had waarschijnlijk geen rekening gehouden dat er ook nog andere honden zouden kunnen passeren, had geen lijn bij zich en stak over op een kruispunt(je).
Dat is gewoon niet handig als het een hond betreft die contact wil maken met andere honden, ook al is ze nog zo lief en sociaal.

De hond twijfelde zichtbaar en had lak aan de begeleider, de hond was ook niet eens van haar. Ging op het kruispunt dan ook plassen en ik twijfelde echt of ze niet alsnog het rit aan zou nemen richting mijn drietal. En dan is het niet zo zeer dat ik die hond eng vind, maar die drie van mij staan allemaal op rij (omdat ik de wacht al had aangezegd) en hebben alle drie een andere energie.
Het hangt niet grauwend en afwerend in de lijn, maar de dames staan nog net niet te juichen want die vinden het leuk (brok explosief gedrag als ik dat dan teveel lijn geef), en Aki is meer aftastend in de zin van "ken ik jou, en wat kom je doen?" dat moet je toch niet willen op straat.

[Marc]

Of geen enkel besef van zelfbehoud?, ik weet het niet, ik heb 3 honden en ze zijn er alle drie volkomen anders in, dus tot zover de invloed van de eigenaar..eigenlijk is iedere hond die ik tot nu toe gehad heb daar heel eigen in zeg maar..

Zelfbehoud komt ook met de afweging. En ik denk dat ze er op rekenen dat honden de taal spreken. Geen idee. Guus rent echt niet op dominante reuen af. Die staat dan stil en wacht af. Komen ze doet hij respectvol en anders loopt hij door zonder begroeting. Bas lijkt daarin dominant en misschien wel naief. Ze was overigens toen we haar kregen heel bang voor andere honden en na een jaar was dat helemaal weg. Misschien rekent ze op ons. Ze begroet zo een boerboel. Of een kangal. Zonder issues. Kwispel kwispel. En als ze te opdringerig worden gromt ze en loopt ze weg. Helaas dus niet altijd succesvol

Guus wordt zelden gepakt. Maar die gaat ook echt op zijn zij liggen en beklikken als een reu super dominant doet tegen hem.

[Diana]

Of geen enkel besef van zelfbehoud?, ik weet het niet, ik heb 3 honden en ze zijn er alle drie volkomen anders in, dus tot zover de invloed van de eigenaar..eigenlijk is iedere hond die ik tot nu toe gehad heb daar heel eigen in zeg maar..

Zelfbehoud komt ook met de afweging. En ik denk dat ze er op rekenen dat honden de taal spreken. Geen idee. Guus rent echt niet op dominante reuen af. Die staat dan stil en wacht af. Komen ze doet hij respectvol en anders loopt hij door zonder begroeting. Bas lijkt daarin dominant en misschien wel naief. Ze was overigens toen we haar kregen heel bang voor andere honden en na een jaar was dat helemaal weg. Misschien rekent ze op ons. Ze begroet zo een boerboel. Of een kangal. Zonder issues. Kwispel kwispel. En als ze te opdringerig worden gromt ze en loopt ze weg. Helaas dus niet altijd succesvol

Guus wordt zelden gepakt. Maar die gaat ook echt op zijn zij liggen en beklikken als een reu super dominant doet tegen hem.

Vreemd genoeg, want ik vraag me echt af hoe dat kan, is de gemiddelde hond hier in Spanje anders in sociale contacten met vreemde honden dan wat ik gewend ben uit Nederland. Of het ligt aan de rassen en types die hier meer voorkomen, hoe er met honden omgegaan wordt, hun verleden en ervaringen, of er iets in de lucht of in het water zit, ik heb geen idee Het grootste verschil vind ik dat de honden meer aftasten en veel meer ontspannen contact maken.
Als ik hier met meerdere honden loop, komt het zo goed als niet voor dat er een hond op ons af komt stuiven bijvoorbeeld. Zo'n roedel loop je niet zomaar in, dan kijk je op een afstandje of contact wel gewenst is en als mijn honden aangeven ook wel voor contact open te staan, dan wordt er veelal rustig en beleefd contact gemaakt. Geeft een van mijn honden heel subtiel aan dat dat contact niet zo hoeft, wat Amy bijvoorbeeld doet door wegkijken of haar lichaam wat wegdraaien en te gaan snuffelen, dan nadert zo'n hond niet. In Nederland ging dat zeker 8 van de 10 keer anders en sloegen honden totaal geen acht op die subtiele signalen van Amy, en stoven er ook geregeld honden als een gek mijn hele roedel in.
Honden die op je af komen stuiven zijn hier een zeldzaamheid, ook als ik maar één hond bij me heb. Honden komen gewoon rustig aanlopen, maken een mooie boog, snuffelen een keer en lopen weer verder, of als er duidelijk van beide kanten meer interesse is, gaan uitdagen om te spelen of om samen te rennen. Het enige opdringerige gedrag dat ik wel eens meemaak, is van hitsige reu naar teef, maar zelfs dat gaat nog vrij beleefd met vooral hofmakerij.
Ik vind mensen hier enerzijds best makkelijk en nonchalant met hun honden, maar ik kan er tot nu toe wel van op aan dat honden die heel vrij gelaten worden, ook heel sociale honden zijn. En dan bedoel ik dus sociaal zoals hierboven omschreven, niet op een opdringerige manier. Honden die niet zo makkelijk zijn in sociaal contact, worden veelal kort aangelijnd uitgelaten en actief overal bij weggehouden.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Vorige week kwamen we nog een vrij drukke jonge stafford tegen die losliep, maar die hond had gelukkig vooral interesse in mij en niet echt in mijn honden, dus heb ik bij de halsband gepakt tot het baasje er was (Fayah vond die hond door zijn drukke en opdringerige gedrag eng). Mijn dat zijn echt grote uitzonderingen, op twee handen te tellen in de vijf jaar dat ik hier nu woon. In Nederland was het voor mij wekelijkse kost

[Marc]

Geen idee maar Cleo was ook echt super super handig op sociaal gebied. Ze was niet perse lief ofzo maar ze beet nooit en ik kon 100% van haar op aan in hond hond contact. Guus is altijd sociaal geweest. Ik denk dat honden in Spanje veel langer bij de moeder blijven en daarnaast ook veel vaker in roedels opgroeien. Leren hoe te gedragen etc. Want daar zitten ook enorme roedels samen in asielen en hier mogen ze blij zijn als ze twee honden bij elkaar in de kennel kunnen houden in een asiel.

Ik denk dat pups hier veel teveel op mensen worden ingeprent en veel teveel opgevoed en gemicromanaged worden. Denk dat ze daar asociaal van worden naar honden. Jaloers. Bezitterig en sociaal onhandig.

Ik neem hierna weer een Spanjaard want dat sociale past bij me. En ik laat ze ook heel vrij en heb er altijd twee samen.

[Marc]

@Diana misschien schakel ik jou nog wel eens in als ik er weer een wil. Dan moet die natuurlijk eerst goed geënt worden en een paspoort krijgen voor ik hem mee kan nemen. Jij hebt vast je kanalen.

[Diana]

Geen idee maar Cleo was ook echt super super handig op sociaal gebied. Ze was niet perse lief ofzo maar ze beet nooit en ik kon 100% van haar op aan in hond hond contact. Guus is altijd sociaal geweest. Ik denk dat honden in Spanje veel langer bij de moeder blijven en daarnaast ook veel vaker in roedels opgroeien. Leren hoe te gedragen etc. Want daar zitten ook enorme roedels samen in asielen en hier mogen ze blij zijn als ze twee honden bij elkaar in de kennel kunnen houden in een asiel.

Ik denk dat pups hier veel teveel op mensen worden ingeprent en veel teveel opgevoed en gemicromanaged worden. Denk dat ze daar asociaal van worden naar honden. Jaloers. Bezitterig en sociaal onhandig.

Ik neem hierna weer een Spanjaard want dat sociale past bij me. En ik laat ze ook heel vrij en heb er altijd twee samen.

Ja, maar dan ga je uit van de Spaanse herplaatsers die bijvoorbeeld in een asiel hebben gezeten. Dat is een kleine minderheid van de honden die ik tegenkom. Meer dan de helft van de honden die ik tegenkom zijn rashonden, de meeste honden gewoon van pups af aan bij de eigenaar (en die pups gaan eerder te vroeg bij de moeder weg dan te laat ), ik schat in dat nog geen 20% een herplaatser (voormalig asiel- of zwerfhond) heeft.
Maar het gedrag dat ik beschreef, geldt in het algemeen voor honden hier, dus ook voor de rashonden en honden die helemaal nooit in een asiel hebben gezeten in een grote groep of op straat hebben geleefd.
Wat betreft de omgang heb je denk ik wel gelijk als het om honden hier op het platteland gaat, die leven vaak buitenshuis met meerdere honden en worden zeker niet gemicromanaged. Maar honden die meer in het dorp of in de stad wonen op een flatje of zo, zijn ook vaak enige hond en hebben alleen hun mens voor vertier en aandacht.

Ik heb het overigens met Fayah wel gemerkt dat zij langer bij de moeder is gebleven en dat ze van jongs af aan in een roedel is opgegroeid: eerst bij de fokker met zijn zes honden en daarna in mijn roedel. Ze was daardoor echt een heel andere pup dan Mila.

@Diana misschien schakel ik jou nog wel eens in als ik er weer een wil. Dan moet die natuurlijk eerst goed geënt worden en een paspoort krijgen voor ik hem mee kan nemen. Jij hebt vast je kanalen.

Als ik je ergens mee kan helpen, weet je me te vinden!

[EchoMira]

Geen idee maar Cleo was ook echt super super handig op sociaal gebied. Ze was niet perse lief ofzo maar ze beet nooit en ik kon 100% van haar op aan in hond hond contact.

"Hallo. Ik ben Cleo en ik kom even kijken of het hier goed gaat en ik zie verder alles door de vingers."
Maar de eerste keer dat er een inbreker liep stond ze er voor.
Geniale hond. Inderdaad als huisdier niet bijzonder leuk maar die kon je gewoon alleen naar buiten laten.

[Jackira]

Ik denk dat honden zoals ze in Nederland leven in vergelijking met Spanje veel meer adrenaline hebben wanneer ze op stap gaan.

Als mijn honden naar het bos gaan dan zijn ze super enthousiast. In de auto loopt dat nog wat meer op en uiteindelijk in het bos aangekomen zijn ze in het begin van de wandeling druk en blij. Niet dat ze zich misdragen maar er is een duidelijk verschil tussen net aankomen of na een uur wandelen.

Ik denk dat honden in Spanje die zichzelf uitlaten of die de hele dag buiten zijn dat veel minder hebben dus ook veel meer ontspannen zijn en op een prettigere manier met elkaar kennis maken.

[Diana]

Ik denk dat honden zoals ze in Nederland leven in vergelijking met Spanje veel meer adrenaline hebben wanneer ze op stap gaan.

Als mijn honden naar het bos gaan dan zijn ze super enthousiast. In de auto loopt dat nog wat meer op en uiteindelijk in het bos aangekomen zijn ze in het begin van de wandeling druk en blij. Niet dat ze zich misdragen maar er is een duidelijk verschil tussen net aankomen of na een uur wandelen.

Ik denk dat honden in Spanje die zichzelf uitlaten of die de hele dag buiten zijn dat veel minder hebben dus ook veel meer ontspannen zijn en op een prettigere manier met elkaar kennis maken.

Ja, voor mijn honden geldt dat bijvoorbeeld wel. Het is minder een ontploffing van energie, omdat een deel van de energie er al uit is. Hoewel ze ook altijd wel echt enthousiast zijn om te gaan wandelen.
Maar in Spanje woont niet iedereen buitenaf, veruit de meeste mensen wonen in een flat Die honden hebben dus geen buiten. Ik wandel in het weekend vaak met Fayah met een wandelclubje in Valencia en dat zijn dan toch voornamelijk mensen die in de stad wonen en naar het natuurpark komen om een lange wandeling met hun hond te maken. Maar ik ben daar (behalve die stafford die ik eerder noemde) nog nooit een vervelende hond tegengekomen. Het zijn op de een of andere manier altijd heel ontspannen, rustige ontmoetingen.

[S.V.]

Boots is in een opvang in Spanje geboren en super sociaal- dat worden ze daar ook wel denk ik, 4 maanden lang heel veel honden om je heen en veel tijd om de honden taal te leren , maar dit vraagt zich echt wel eens af of die hollandse honden knettergek zijn soms, Zuri had dat ook wel

[pioenroos]

Misschien is het een cultuurverschil. Ik ken geen spanjaarden maar nederlanders vind ik vaak sociale horken in omgang

[Alfilillo]

veel teveel opgevoed en gemicromanaged worden.

Ik heb het ook gemerkt en denk dat het met bovenstaande te maken heeft. Meteen puppycursus (waar op zich niks mis mee is) en dan netjes naast moeten lopen, heel georganiseerd kennis moeten maken enz. En vaak in de bench zitten (is hier ongebruikelijk).

Niet dat hier nooit bijtincidenten zijn hoor, maar over het algemeen gaat het contact een stuk ontspannender dan in Nederland.

[Nanna]

Daarom vond ik het zo heerlijk dat mijn honden tot 15 weken bij de fokker bleven, in de kennel tussen andere honden. Ze kunnen allemaal prima en normaal met andere honden omgaan.

[Josefien]

Mijn honden zijn allemaal afkomstig uit Spanje, met een diverse achtergrond.
Javier belandde als zwerver op ca. 4-jarige leeftijd in een Spaans asiel, kon zich daar niet handhaven in de groep, zelfs niet bij de mini-hondjes. Hij werd aangevallen en liep beetwonden op. De opvang in NL beschreef hem als een hond die altijd het pispaaltje is.
Merlijntje komt uit een nest van 6, die op 4 weken in een dodingsstation werd gedumpt. 3 overleden al snel, de overigen kwamen in een opvanggezin. Daar heeft een hond zich als surrogaatmoeder over hen ontfermd tot hij op een maand of 3 naar NL afreisde en hij bij ons terechtkwam.
Edison was een maand of 4, toen hij werd aangetroffen in het vondelingenhokje, een kennel aan de buitenkant van het asiel, waar honden anoniem kunnen worden gebracht.Hij zorgde voor de nodige reuring, hyperenergiek,en aanhankelijk. Hij vertoonde geen angst, en liet duidelijk zien dat er van hem gehouden was. Aanlijnen en wandelen met vrijwilligers lukte niet, omdat hij er een potje van maakte, te beweeglijk.
Drie honden met een verschillende achtergrond, maar in de basis zo overeenkomstig. In de omgang met soortgenoten beleefd en respectvol (Javier indertijd een tikkeltje te). Nooit opdringerig in het contact, maar elkaar op afstand aftasten. Zo niet, dan niet. Zo wel, is leuk, maar niet perse nodig. En van daaruit kunnen mooie en innige hondenvriendschappen ontstaan. Merlijntje met een foxterrier, Javier met een trits jonge jachthondentypes, teefjes, die de grond kussen waarop hij loopt. Zo goed voor het het ego van een voormalig pispaaltje. Edison is nog wat zoekende, voorlopig zijn Merlijntje, Javier, Mr. J en ik zijn besties. Hij meende een goede vriendin te hebben, leeftijdgenoot DSD. Maar door dat micromanagement van de eigenaar is ze veranderd in een nerveus typetje en keert hij zich af van haar.
Lang verhaal kort, ik houd van die Spaanse karakters, en de volgende wordt er weer zo'n type