Die heeft alleen werkende langharen
“ Na jaren de 3 variëteiten gefokt te hebben gaan we ons nu (voorlopig) alleen richten op de langhaar.”
Nee, dat moet je zeker niet doen, alleen snap ik niet echt iets van mensen die zo vol zijn van zichzelf dat ze zelfs hun eigen site niet belangrijk genoeg vinden om even te dubbelchecken wat ze denken te weten.
Ze is weer terug bij de kortharen omdat de langharen momenteel smerig tegenvallen (qua gedrag, inteelt etc). Ze kan gewoon geen geschikte reu vinden die niet verwant is aan haar "lijn" en niet Zoran v.d. Tienschuur in de lijn heeft. Tja, dan blijft er bar weinig over. Ze is alleen niet zo op tijd met het bijwerken van haar website
Die woont op een steenworp (nog geen 10km) bij mij vandaan.
Tamar ken ik ook goed (ik heb Mijke verwezen naar deze kennel) zij doet nu met haar korthaar mantrailing en geeft hier ook voornamelijk les in.
Haha ja dat vraag ik me eerlijk gezegd ook af, hoe dat in de praktijk zal gaan, met een pup überhaupt van welk ras dan ook Daarom was ik in eerste instantie ook op zoek naar een herplaatser, en daarom volg ik nu bijvoorbeeld Manuma's topic met veel belangstelling Maar leuke herplaatsers zijn vaak niet gewend aan katten en/of kinderen, en dat moet natuurlijk wel. Als je zelf een pup neemt gaat dat vanzelf. En het lijkt me ook echt geweldig voor de kinderen om vanaf jong samen met een hond op te groeien. Dus dat zo'n eerste jaar ofzo pittig gaat zijn neem ik dan maar voor lief. Net zoals je je daar op voorbereid als je een kind erbij neemt, dan is het eerste jaar ook niet altijd ontspannen of leuk. Maar je hebt het er voor over omdat je weet wat erna komt. En ik ga er van uit dat het in de praktijk zijn weg wel zal vinden, ook als ik nu van tevoren niet tot in de detail helder heb hoe het moet lopen.Jackira schreef: ↑16 nov 2021, 23:07 Een goed luisterende actieve herder in combinatie met kinderen is heel erg leuk. Maar een pup die nog moet groeien naar de leuke hond waar je alles mee kunt, en dan in combinatie met kleine kinderen lijkt mij heel vermoeiend.
Ik zorg drie dagen in de week voor kleinzoon (1,5 jaar) in combinatie met drie herderkruisingen en een husky. Het is geweldig leuk nu hij geen baby meer is, maar dan moet ook alles goed lopen en dan moet er niet ineens een kind ziek zijn.
Het fijne hier is dat de herderkruisingen 10 jaar en 6 jaar en 6 jaar zijn. Eigenlijk zijn ze nu op hun best wat gedrag en conditie betreft. En dat is echt superleuk. Kleinzoon loopt er gewoon tussen en dat gaat prima al laat ik hem nooit alleen met ze uiteraard.
Ik moet er niet aan denken om bij kleine kinderen een mogelijk scherpe herder met aandachtspunten wat gedrag betreft op te moeten voeden en al het gedoe met vriendjes straks.
Ik begrijp denk ik wel wat je zoekt want Nola is een gouden combinatie met kleinzoon. Maar dat komt ook omdat ze ruim volwassen is en het gedrag goed past in combinatie met een kind.Maar je weet van tevoren niet hoe een hond uiteindelijk uitgroeit. En dan is een pittige hond (waar niks mis mee is, ik hou daar ook van) misschien te beperkend in jouw situatie.
Maar je weet zelf uiteraard wel wat het beste zou passen en hoe druk het kan zijn met zieke kinderen of zelf ziek en daarbij een pup, dus het is misschien overbodig al die waarschuwingen. Ik heb me alleen echt afgevraagd toen kleinzoon kleiner was hoe andere mensen het in hemelsnaam voor elkaar kregen, die combinatie
Maar of hij dat wordt of niet weet je dus niet vooraf, laat je vooral door fokkers niet wijsmaken dat je dat al vanaf pup kan zien. Je kan er wél met redelijke zekerheid de scherpe uitplukken maar omgekeerd kan je niks voorspellen.
Ik zou minimaal uitgaan van 2 jaar eerlijk gezegd. Het tweede jaar zijn ze een stuk onafhankelijker ipv zo'n plakpuppy, hormonen gaan hun werk doen en je moet de juiste knopjes nog maar ontdekken/erop zetten.
Ik hoorde pas van een bevriend fokker (ander ras) dat ze geen pup plaatst bij een jong gezin waar de kinderen nog geen 2 zijn. Vind ik eigenlijk wel een goede. En ja. Of er na plaatsing kinderen komen kan je niet zeggen, maar als ze er zijn of er is een zwangerschap kan je er wel wat meeVeertje schreef:Ik zou minimaal uitgaan van 2 jaar eerlijk gezegd. Het tweede jaar zijn ze een stuk onafhankelijker ipv zo'n plakpuppy, hormonen gaan hun werk doen en je moet de juiste knopjes nog maar ontdekken/erop zetten.
Tja, ik weet niet of je dat voor een ander moet bepalen. Lijkt mij nogal per gezin te verschillen. Hoe wonen ze, hoe zit het met werk etc. Ik zou het gewoon van geval tot geval bekijken en niet vooraf al mensen afwijzen op zo'n punt.Crutz schreef: ↑17 nov 2021, 11:56Ik hoorde pas van een bevriend fokker (ander ras) dat ze geen pup plaatst bij een jong gezin waar de kinderen nog geen 2 zijn. Vind ik eigenlijk wel een goede. En ja. Of er na plaatsing kinderen komen kan je niet zeggen, maar als ze er zijn of er is een zwangerschap kan je er wel wat meeVeertje schreef:Ik zou minimaal uitgaan van 2 jaar eerlijk gezegd. Het tweede jaar zijn ze een stuk onafhankelijker ipv zo'n plakpuppy, hormonen gaan hun werk doen en je moet de juiste knopjes nog maar ontdekken/erop zetten.
Exact, ik heb al kinderloze mensen gehad die er niks van bakten en mensen mét heel jonge kinderen waar alles op rolletjes liep.
Nee hoor. Glenn heeft opgesloten gezeten in een berging. Zijn eerste anderhalf, twee jaar niets gezien.
Ja belangrijk maar niet alles. Mijn hond die nooit binnen geweest is bij de fokker maar wel alle aanloop, heel veel vrijheid met moeder, nestgenoten én hun andere hond had is heel veel makkelijker dan mijn hond die in huis volgens alle "regeltjes" opgegroeid is, mee is geweest in de buggy naar van alles en nog wat etc.mijke schreef:Het is natuurlijk gewoon 50/50. Aanleg is aanleg maar socialisatie is net zo goed belangrijk. Gewoon allebei.
Ah ik snap wat je bedoelt, als je dat zo leest. Maar ik schrijf ook allerlei andere dingen zoals dat het me in het begin enorm pittig lijkt en dat ik denk dat het niet altijd leuk en ontspannen zal zijn In feite lijkt het me het eerste jaar, of 2, een behoorlijke uitdaging waarvan ik echt niet goed voor ogen heb hoe dat allemaal zal gaan. Maar zoals ik al zei, dat heb je er dan voor over omdat je weet wat er na komt. En dat is dan toch hopelijk wel een hond die helemaal meegegroeid is in het gezin en de routine en het gedrag van de kinderen van haver tot gort kent en er dus door de bank genomen niet erg van schrikt. En vooral een hond waar ik een enorme band mee heb. Dus nee, ik romantiseer het totaal niet, als dat zo over komt heb ik het niet goed verwoord. Ik noem gewoon de voordelen van iets wat mij in essentie een megaklus lijkt.Hades schreef: ↑17 nov 2021, 13:42 Het is niet zozeer dat een pup niet goed zal gaan. Maar de manier waarop je schrijft maakt dat ik denk romantiseer je een pup en kleine kinderen niet te veel.
"Met een pup gaat het vanzelf"
"Het lijkt me zo leuk voor de kinderen om op te groeien met een pup"
"Ik weet met een pup wat ik in huis haal"
Ik denk dat een herder erg leuk bij jullie zal passen maar echt (en ik spreek uit ervaring) vergeet ook niet de impact die het heeft op je gezin met een jonge hond als je kinderen straks vriendjes en vriendinnetjes mee nemen.
En dat gaat straks gebeuren.
Kies echt voor een herder met zo min mogelijk werkelijk erin. Het is gewoon echt niet leuk om continu op te moeten letten of je hond zich gedraagt als de kinderen gaan stoeien.
Dank je, die relativering had ik ff nodig!Maart schreef: ↑17 nov 2021, 13:48 Ik begrijp niet waarom er blijft gehamerd worden op die kindertjes.
Ik heb en kun nu toch wel een aantal werklijnhonden en ik ken er maar bitter weinig waarbij het niet goed gaat. Bij mijn eigen honden kun je gerust je kindertjes droppen. En zelf heb ik ook al een aantal pups verkocht aan mensen met kindertjes en ook dat is gewoon uitstekend gegaan.
Soit, ik zal wel allemaal uitzonderingen hebben uiteraard en enkel jullie wéten en kénnen het het beste dus alle herders zijn vreselijke monsters die kindertjes vreten. Gelukkig zijn alle andere rassen wel zo'n extreme kindervriendjes en gaat dat allemaal bij voorbaat goed en is die opvoeding eigelijk totaal overbodig