Terugval in angst?

[Gollum]

Dosey heeft sinds een aantal weken soms een bui waarin ze niet mee wil naar buiten als ik haar roep. Normaal als ik haar tuig of riem van de kapstok haal komt ze direct om aangelijnd te worden. Het omdoen van het tuig vind ze altijd wel spannend, maar daarna gaat direct de staart weer omhoog.
Als ze niet mee wilt en ik roep haar kijkt ze weg, en blijft ze op de bank liggen. Ik heb haar dan wel eens aangelijnd op de bank maar dan plast ze van zich af. Dat doe ik dus maar niet meer. Nu net weer, ik riep haar, wegkijken. Ik liep met tuig en al naar de deur, geen reactie (in het begin wilde ze alleen bij de deur aangelijnd worden, dat was minder eng). Ik op m'n hurken in de woonkamer maar weer roepen en uiteindelijk kwam ze met de staart tussen de benen en liet ze haar plas weer wat op de grond lopen.
Als we dan eenmaal buiten lopen vind ze het leuk, staartje omhoog en in het bos lekker enthousiast rennen.

Ik snap het niet zo goed. Ik praat met vriendelijke stem, word niet boos en doe niet aan fysieke correcties. Ik kan er ook niet echt een vinger opleggen waarom ze nou bang is op dat moment, volgens mij doe ik alles hetzelfde. Het is wel kutweer buiten maar dat weet ze toch nog niet als we nog binnen zijn?

Jullie gedachten?

[Nanna]

Misschien vindt ze dat tuig wel spannend. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden om pontificaal in een harnas gehesen te worden.
Ik zou trainen op het woordje KAAS. Als je dat zegt krijgt ze iets superlekkers. Altijd. En daarna een simpel jachtlijntje omdoen en gaan.

[Gollum]

Kutweer, 100%.
Doortje smeert ‘m de bench in moment dat een van ons aanstalten maakt om naar buiten te willen en dan maakt ze zichzelf extra zwaar als je haar eruit wil pakken. Nomi blijft waar ze is, meestal met een zucht en wegkijken, hopend dat we van gedachten veranderen.
Eenmaal buiten is het allemaal wel prima.

Maar het stomme is dat als we in het kutweer lopen er niet zoveel aan de hand blijkt te zijn. Ik krijg wel een vernietigende blik bij de voordeur en getwijfel om verder te gaan maar als we dan eenmaal lopen is het prima.

[runninggirl]

Lokken bij angst werkt averechts. Je hond gaat dan grenzen over en de volgende keer kan het daardoor nóg spannender voor haar zijn. Ik zou haar laten, als je niet wil wandelen, dan niet. Liever op een positieve manier als ze zelf aangeeft wel te willen gaan.

[Gollum]

Misschien vindt ze dat tuig wel spannend. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden om pontificaal in een harnas gehesen te worden.
Ik zou trainen op het woordje KAAS. Als je dat zegt krijgt ze iets superlekkers. Altijd. En daarna een simpel jachtlijntje omdoen en gaan.

Ja dat dacht ik dus ook eerst, ik een jachtlijntje gekocht. Dikke dikke dikke drama dus he. Ze wil niks om haar nek, de wereld vergaat met iets om haar nek. Pak ik het jachtlijntje en doe ik hem niet om haar nek dan is het helemaal prima. Maar dan loop ik dus met een jachtlijntje in mijn hand en een losse hond zonder iets om. Dat kan prima op rustige tijden (vroeg en laat) want dan is er niemand op straat, maar soms gaan we naar buiten rond schooltijden en dan is het drukker met auto's en durf ik het niet goed aan. Ook al luistert ze als een tierelier. Het zal maar net gebeuren dat ze ergens van schrikt en zo onder een auto loopt.

Oh en ze doet niet aan voerbeloning. Ze tuft het zo uit als ze denkt dat er iets gaat gebeuren daarna.

[Gollum]

Lokken bij angst werkt averechts. Je hond gaat dan grenzen over en de volgende keer kan het daardoor nóg spannender voor haar zijn. Ik zou haar laten, als je niet wil wandelen, dan niet. Liever op een positieve manier als ze zelf aangeeft wel te willen gaan.

Dat werkt idd niet zo goed bij haar. Maar soms moet ze dan gewoon wel plassen en pist ze gewoon in huis. Op zich niet zo heel erg hoor, ze doet het wel steeds op dezelfde plek dus daar is rekening mee te houden. Ik was benieuwd of ik haar hiermee kan helpen maar als loslaten het beste is en dan maar in huis pissen dan doe ik dat maar.

[runninggirl]

Lokken bij angst werkt averechts. Je hond gaat dan grenzen over en de volgende keer kan het daardoor nóg spannender voor haar zijn. Ik zou haar laten, als je niet wil wandelen, dan niet. Liever op een positieve manier als ze zelf aangeeft wel te willen gaan.

Dat werkt idd niet zo goed bij haar. Maar soms moet ze dan gewoon wel plassen en pist ze gewoon in huis. Op zich niet zo heel erg hoor, ze doet het wel steeds op dezelfde plek dus daar is rekening mee te houden. Ik was benieuwd of ik haar hiermee kan helpen maar als loslaten het beste is en dan maar in huis pissen dan doe ik dat maar.

Zou ik wel doen inderdaad. Misschien zakt de spannende associatie dan ook als er een tijdlang geen druk op zit om iets te moeten op het moment dat ze niet wil.

[Gollum]

Misschien vindt ze dat tuig wel spannend. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden om pontificaal in een harnas gehesen te worden.
Ik zou trainen op het woordje KAAS. Als je dat zegt krijgt ze iets superlekkers. Altijd. En daarna een simpel jachtlijntje omdoen en gaan.

Ja dat dacht ik dus ook eerst, ik een jachtlijntje gekocht. Dikke dikke dikke drama dus he. Ze wil niks om haar nek, de wereld vergaat met iets om haar nek. Pak ik het jachtlijntje en doe ik hem niet om haar nek dan is het helemaal prima. Maar dan loop ik dus met een jachtlijntje in mijn hand en een losse hond zonder iets om. Dat kan prima op rustige tijden (vroeg en laat) want dan is er niemand op straat, maar soms gaan we naar buiten rond schooltijden en dan is het drukker met auto's en durf ik het niet goed aan. Ook al luistert ze als een tierelier. Het zal maar net gebeuren dat ze ergens van schrikt en zo onder een auto loopt.

Oh en ze doet niet aan voerbeloning. Ze tuft het zo uit als ze denkt dat er iets gaat gebeuren daarna.

Een lekker zittend Zinodo tuig en die in de ochtend omdoen en na de laatste ronde weer af.
Dat scheelt een paar keer per dag af en aan doen.

Dat is ook nog een idee ja, dat deed ik in het begin met dit tuig ook.

[Mellow]

Loopt ze ook niet met je mee de tuin in?
Neem ik aan dat je een tuin hebt
Want dan kan je haar daar aanlijnen.

[Gollum]

Loopt ze ook niet met je mee de tuin in?
Neem ik aan dat je een tuin hebt
Want dan kan je haar daar aanlijnen.

Ik heb helaas geen tuin of balkon helaas, dat zou het een stuk makkelijker maken idd. Is wel de wens voor mijn volgende huis!

[Mellow]

En los mee naar buiten nemen en dan daar aanlijnen?

[Inge O]

Maar soms moet ze dan gewoon wel plassen en pist ze gewoon in huis. Op zich niet zo heel erg hoor, ze doet het wel steeds op dezelfde plek dus daar is rekening mee te houden. Ik was benieuwd of ik haar hiermee kan helpen maar als loslaten het beste is en dan maar in huis pissen dan doe ik dat maar.

Dat zou ik dus echt niet doen want dat is op de langere termijn totaal geen oplossing. Het gaat de komende tijd nog heeel veeeel regenen (zei zij depressief ), dan kan je toch moeilijk van je huis een kennel maken waarin gepist en gepoept wordt naar believen? Zit je tegen het voorjaar/zomer ook nog met een totaal onzindelijke hond, probeer dat dan maar weer recht te breien.

Ik zou haar laten wennen aan een halsbandje en dat om laten in huis.

[Gollum]

Kutweer, 100%.
Doortje smeert ‘m de bench in moment dat een van ons aanstalten maakt om naar buiten te willen en dan maakt ze zichzelf extra zwaar als je haar eruit wil pakken. Nomi blijft waar ze is, meestal met een zucht en wegkijken, hopend dat we van gedachten veranderen.
Eenmaal buiten is het allemaal wel prima.

Maar het stomme is dat als we in het kutweer lopen er niet zoveel aan de hand blijkt te zijn. Ik krijg wel een vernietigende blik bij de voordeur en getwijfel om verder te gaan maar als we dan eenmaal lopen is het prima.

Hetzelfde hier, eenmaal buiten is er niks aan de hand en willen ze best wandelen. Maar het opstaan en naar buiten moeten, dat willen ze niet.

Vindt ze het tuigje altijd spannend? Of gaat het alleen om iets over haar hoofd krijgen?

Ik zou ZEKER NIET een halsband de hele dag aanlaten. Ze zou niet de eerste hond zijn die zichzelf ophangt.

Dat tuigje is altijd wel spannend, staart gaat omlaag en iets tussen de benen wanneer ik het omdoe, maar ze komt wel zelf op me af om het om te laten doen. Jachtlijntje was echt dikke paniek, dat moest ik zo strak doen dat ze zichzelf wurgt want anders wurmt ze zich eruit. Dat zal ws hetzelfde zijn met een halsbandje, komt er druk op dan is het paniek. Daarbij voel ik me ook niet zo prettig bij het idee om de hele dag een halsband om te laten, met dat tuigje kan dat wat minder kwaad denk ik.

Ik neig nu toch het meeste naar voorlopig het tuig 's ochtends aandoen en na de laatste ronde pas weer af, en dat dan maar een tijdje volhouden.

[Veertje]

Klinkt heel bekend allemaal. Ik zou het ook in het pokkeweer zoeken. Niet zozeer een terugval in angst, meer een duidelijke mening over het weer . Dat hebben ze haarfijn in de gaten, ook al zijn ze nog niet buiten geweest. Finn doet vrijwel hetzelfde, alleen is zijn haat aan het tuig nog net iets groter klinkt het. In het begin dacht ik dat dat wel bij zou trekken als we alleen maar leuke dingen deden als het tuigje aan moest, maar dat is nooit gebeurd. Bij een halsband of jachtlijntje gaat het beter, maar dat is vreselijk hoesten steeds, dus ik hou het bij een tuigje. Hij loopt ook al jaren in hetzelfde tuigje, want wisselen is nog erger.

Ik zou haar gewoon even laten als ze geen zin heeft en op een later moment even los mee naar buiten nemen. Alleen even plassen en weer naar binnen.

Misschien vindt ze dat tuig wel spannend. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden om pontificaal in een harnas gehesen te worden.
Ik zou trainen op het woordje KAAS. Als je dat zegt krijgt ze iets superlekkers. Altijd. En daarna een simpel jachtlijntje omdoen en gaan.

Ja dat dacht ik dus ook eerst, ik een jachtlijntje gekocht. Dikke dikke dikke drama dus he. Ze wil niks om haar nek, de wereld vergaat met iets om haar nek. Pak ik het jachtlijntje en doe ik hem niet om haar nek dan is het helemaal prima. Maar dan loop ik dus met een jachtlijntje in mijn hand en een losse hond zonder iets om. Dat kan prima op rustige tijden (vroeg en laat) want dan is er niemand op straat, maar soms gaan we naar buiten rond schooltijden en dan is het drukker met auto's en durf ik het niet goed aan. Ook al luistert ze als een tierelier. Het zal maar net gebeuren dat ze ergens van schrikt en zo onder een auto loopt.

Oh en ze doet niet aan voerbeloning. Ze tuft het zo uit als ze denkt dat er iets gaat gebeuren daarna.

Een lekker zittend Zinodo tuig en die in de ochtend omdoen en na de laatste ronde weer af.
Dat scheelt een paar keer per dag af en aan doen.

Finn gaat dood als hij zijn tuigje aan zou moeten de hele dag. Dan ligt hij echt de hele dag te mokken op de bank

[Gollum]

Een regenjasje zat ik ook nog aan te denken, maar dat is ook weer gefrutsel aan dat lijf. En daarbij heeft ze een enorme vacht dus ze wordt nooit nat tot op de huid. Beetje overdreven denk ik dan. En ze komt uit Roemenië, alsof het daar altijd lekker weer is

[Veertje]

Een regenjasje zat ik ook nog aan te denken, maar dat is ook weer gefrutsel aan dat lijf. En daarbij heeft ze een enorme vacht dus ze wordt nooit nat tot op de huid. Beetje overdreven denk ik dan. En ze komt uit Roemenië, alsof het daar altijd lekker weer is

Volgens mij hebben die Roemenen in hun korte leven daar zoveel in de nattigheid gezeten dat ze er voor de rest van hun leven een hekel aan hebben
Finn vindt jassen net zo stom als tuigjes. De eerste meters lopen is dan ook stom, maar uiteindelijk valt het mee. Misschien dat het met doorzetten van mij wel had gewend, maar ik trek ze gewoon niet vaak een jas aan. Alleen de badjas vindt hij wel lekker. Al afdrogend (dat vindt hij heerlijk) gaat die aan en dan gaat hij er lekker in liggen slapen.

[Gollum]

Klinkt heel bekend allemaal. Ik zou het ook in het pokkeweer zoeken. Niet zozeer een terugval in angst, meer een duidelijke mening over het weer . Dat hebben ze haarfijn in de gaten, ook al zijn ze nog niet buiten geweest.

Ja dat zou kunnen. Maar waarom dan dat van zich af plassen? Dat is in mijn hoofd toch een angstdingetje?

Heb ik verdorie een hond met goede vacht, gedraagt ze zich als een zielige podenco die in dekentjes gewikkeld moet worden

[Veertje]

Klinkt heel bekend allemaal. Ik zou het ook in het pokkeweer zoeken. Niet zozeer een terugval in angst, meer een duidelijke mening over het weer . Dat hebben ze haarfijn in de gaten, ook al zijn ze nog niet buiten geweest.

Ja dat zou kunnen. Maar waarom dan dat van zich af plassen? Dat is in mijn hoofd toch een angstdingetje?

Heb ik verdorie een hond met goede vacht, gedraagt ze zich als een zielige podenco die in dekentjes gewikkeld moet worden

Dat is wel een angstdingetje, omdat ze zich gedwongen voelt in iets dat ze niet wilt denk ik. Maar het op de bank blijven en niet mee willen is een deel van hun toch wat zelfstandige karakter. Als ze zo gevoelig is zou ik daar ook gewoon gehoor aan geven. Ik denk dat je ook wel merkt wanneer ze echt moet plassen? Dan zou ik haar op dat moment even snel los mee naar buiten nemen voor een plasje. Of pas aanlijnen in de algemene hal. Dat helpt bij Finn ook wel eens. Dan staat hij al praktisch buiten, dus is meer in de blije modus dan de 'ik heb geen zin' modus :p

[Inge O]

Finn gaat dood als hij zijn tuigje aan zou moeten de hele dag. Dan ligt hij echt de hele dag te mokken op de bank

Geef ik hem helemaal gelijk in .

[Inge O]

Jachtlijntje was echt dikke paniek, dat moest ik zo strak doen dat ze zichzelf wurgt want anders wurmt ze zich eruit.

Lijkt me gewoon een gemis aan training, ze kent het ding duidelijk niet.
Dan vind ik iets wat ze wél kent en duidelijk niet leuk vind toch een stuk erger.

[Veertje]

Jachtlijntje was echt dikke paniek, dat moest ik zo strak doen dat ze zichzelf wurgt want anders wurmt ze zich eruit.

Lijkt me gewoon een gemis aan training, ze kent het ding duidelijk niet.
Dan vind ik iets wat ze wél kent en duidelijk niet leuk vind toch een stuk erger.

Ik weet niet helemaal het verhaal van Dosey, maar het zou me niet verbazen dat ze iets om haar nek hebben wel kent. Veel Roemenen zijn met een vangstok van de straat geplukt namelijk

[runninggirl]

Jachtlijntje was echt dikke paniek, dat moest ik zo strak doen dat ze zichzelf wurgt want anders wurmt ze zich eruit.

Lijkt me gewoon een gemis aan training, ze kent het ding duidelijk niet.
Dan vind ik iets wat ze wél kent en duidelijk niet leuk vind toch een stuk erger.

Ik weet niet helemaal het verhaal van Dosey, maar het zou me niet verbazen dat ze iets om haar nek hebben wel kent. Veel Roemenen zijn met een vangstok van de straat geplukt namelijk

Klopt en die associatie kan heel heftig zijn daardoor. Vooral Roemenen inderdaad kom je het veel bij tegen.

[Inge O]

Jachtlijntje was echt dikke paniek, dat moest ik zo strak doen dat ze zichzelf wurgt want anders wurmt ze zich eruit.

Lijkt me gewoon een gemis aan training, ze kent het ding duidelijk niet.
Dan vind ik iets wat ze wél kent en duidelijk niet leuk vind toch een stuk erger.

Ik weet niet helemaal het verhaal van Dosey, maar het zou me niet verbazen dat ze iets om haar nek hebben wel kent. Veel Roemenen zijn met een vangstok van de straat geplukt namelijk

Dat zou dan wel haar angst voor een 'strop' verklaren, maar niets dat door positieve training en een gewone vaste halsband (die niet het stropgevoel geeft) niet zou kunnen opgelost worden.

[Mellow]

Daisy, ook een roemeen, vond een jachtlijn en halfcheck verschrikkelijk.
Dook ineen bij het omdoen.
Haar heb ik zo'n zacht breed halsbandje, die met zo'n klik systeem dicht doet, omgedaan en om gelaten als ik erbij was.
Daarna omgewisseld met een bandje met een gewone sluiting maar dat gepiel bij haar nek vond ze niets.
Dus terug naar een klik halsband.
Nu maakt het haar niets meer uit en gebruik ik een jachtlijntje.
Alleen regen vindt ze nog steeds verschrikkelijk

[Johnny Jones]

Komt het niet door vuurwerk wat ze misschien een keer in de avond heeft gehoord?
Voor wat betreft de angst met aanlijnen, Roemeense honden worden op straat nog wel eens met een vangstok gevangen. In de public shelters gebruiken ze die dingen ook wel. Ik heb ooit een opvanger gehad die daar een flink trauma aan over had gehouden.
Je kunt de angst voor het aandoen van een halsband of tuig trainen. Start met wat lekkers geven terwijl je de halsband in het zicht hebt hebt. Als dat niet spannend meer is kan je iets lekkers met de hand geven waarin je de halsband vasthebt. Vervolgens kijk je of ze zelf een stukje de kop door de halsband doen om een snoepje van je hand te pakken. En zo oefen je verder tot ze zelf volledig hun kop door de halsband doen.