Alfilillo schreef: ↑30 jan 2022, 17:34
Misschien is het emmertje nu gewoon overgelopen. Het is natuurlijk ook veel geweest de laatste tijd: heen en terug naar Zweden, verhuisperikelen, weer naar Zweden, nieuw huis, nieuwe omgeving, verschillende uitjes.
Ja, daarom. Maar bijzonder dat het dan zo specifiek in de auto eruit zou komen?? Kijk, in huis is ze ook niet helemaal haar zennetjes zelf, beetje zeurderig hier en nee-zeggerig daar, maar dat is het ook. De anderen lijken praktisch nergens last van te hebben, terwijl ik het juist eerder van Doortje had verwacht. Maar die heeft er gewoon schijt aan lijkt het wel
En dan zo'n dag en nacht verschil in de auto. Ik kan het gewoon niet zo goed rijmen met "effe te veel geweest".
Ik zie dat bij Jaap wel. Als hij in het algemeen een verhoogde spanning heeft, komt dat tot uiting op de momenten waarop hij normaal een tikje gespannen zou zijn. Bij hem is dat met zwaar verkeer.
Als hij normaal lekker in z'n vel zit en de dag enigszins voorspelbaar is (ik doe ook niets op vaste tijden, maar wel hun favoriete routes) reageert hij daar amper op. Hij maakt hooguit even oogcontact en loopt drie passen wat geknepen.
Wordt er regelmatig vuurwerk afgestoken of is hij gespannen door Zus haar loopsheid, dan durft hij het dorp amper uit en passerende bussen, vrachtwagens en tractors zijn dramatisch. Hij klimt hijgend bij me op schoot.
Toch de spreekwoordelijke druppel denk ik.
Hij is er ook pas later mee beginnen, na de verhuizing hierheen. Daarvoor klapte hij dicht, dus volgens mij is het juist een teken dat hij meer op mij durft te vertrouwen.
Hij haalt z'n ontspanning vooral uit dom draven in een bekende omgeving. Het heeft hier best even geduurd voor die emmer ook weer leegliep.
Ach ja, tere zieltjes Hij blijft toch altijd m'n grote, lieve, zachtaardige puppy. Z'n zusje niet
Zinodo schreef: ↑30 jan 2022, 22:46
.. maar omdat ik haar graag wil helpen in een situatie zoals dit. Ik vind het niet leuk om ernaast te zitten, ernaar te kijken en niks kunnen doen..
Maar goed, we zullen vast een oplossing vinden met de tijd, daar gaan we voor! Maar het zou wel heerlijk zijn als het even mysterieus weer verdwijnt haha.
Ja, dat is rot. Arme Nomi. Jullie gaan ook wel een oplossing vinden, dat weet ik zeker. Het heeft tijd nodig om het even uit te zoeken en om een plan van aanpak te vinden dat werkt voor Nomi en voor jullie.
Haha, ja, dat zou fantastisch zijn, als het van de een op de andere dag voorbij zou zijn, als sneeuw voor de zon.
Ik snap je frustratie zo goed Zinodo. Je wil weten wat er speelt, maar kan er soms gewoon niet achter komen. Dan zou je zo graag willen dat ze konden praten. Het gaat nu wat beter, maar Alfil blokkeert nog steeds regelmatig tijdens de wandeling. Dan wil hij opeens maar één richting uit, of hij wil maar een klein stukje en dan wil hij alleen nog maar naar huis. Soms wil hij helemaal niet wandelen, en dan is hij weer de vrolijkheid zelve en doet de hele wandeling zonder enige spanning. Ik denk dat er niet één specifiek iets is waar hij gespannen door wordt. Het is meer een veralgemeniseerde angst die soms de kop op steekt. Hij is gewoon een ontzettend gevoelige hond en jouw Nomi waarschijnlijk ook. Er is vast iets gebeurd in het verleden (bij Alfil natuurlijk duidelijk die Guillain-Barré, maar ook vuurwerk) of een samenloop van dingen, maar die doen er nu eigenlijk niet meer toe. Het is geen kwestie van die elementen weghalen en dan is de hond weer ontspannen.
Ik zou dan ook nog steeds inzetten op een tijdje algemene rust om die stress af te laten vloeien. En dan na een tijd weer heel langzaam opbouwen. Dus eerst een paar minuutjes alleen maar in de auto zitten en dan weer eruit, tijdje later 5 minuutjes rijden naar bekende plek, wandelen en weer terug. Etc.
Dalí is heel rustig in zijn nylon bench op de achterbank. Dat zou je ook nog kunnen overwegen, gezien ze het in het krappe hol bij je benen ook fijn vindt. Niet de grootste maat bench die je kan vinden dus maar 1 waar ze precies nog goed in kan liggen.
Anders iets rustgevend geven ? Of had je dat al gedaan met de verhuizing? Dan niet alleen voor het autorijden maar gewoon een tijdje om de veranderingen beter aan te kunnen
Gekke vraag maar ik ben wel benieuwd hoe het gaat als zij alleen in de kofferbak zit en Doortje en Ziva op de achterbank. Misschien dat er een ruzietje is geweest toen jullie boodschappen deden ofzo en dat ze nu niet meer zo dicht op de rest wil zitten in die situatie.
Eigenlijk ook niet zo relevant want als ze het nu goed doet op de achterbank is dat ook prima
Lothian schreef: ↑06 feb 2022, 15:59
Gekke vraag maar ik ben wel benieuwd hoe het gaat als zij alleen in de kofferbak zit en Doortje en Ziva op de achterbank. Misschien dat er een ruzietje is geweest toen jullie boodschappen deden ofzo en dat ze nu niet meer zo dicht op de rest wil zitten in die situatie.
Eigenlijk ook niet zo relevant want als ze het nu goed doet op de achterbank is dat ook prima
Hallllo, wil je me eens niet de woorden uit de mond nemen !
Zinodo schreef: ↑06 feb 2022, 09:50
Ja, alleen heb ik dan ruzie met Doortje want zij wil de bench in
Maar Doortje zit dan toch helemaal achterin, die hoeft toch niks met die bench?
Vertel jij het aan haar? het kind is dol op benches.
Als ik moet kiezen tussen en zwaar oversture Nomi en een 'mevrouw-heeft-grilletjes' Door dan zou ik het die laatste met véél plezier eens uitleggen, ja.
Wat heeft zij daarin te bepalen, ze ziet amper het dak van zo'n bench, en dan nog alleen als ze gekke toeren uithaalt achterin.
Je kan ze ook een beetje teveel zelf laten beslissen lijkt me, Nomi zou voor mij in deze toch wel héél erg voorgaan - tenzij ze niet graag in een bench zit natuurlijk.
Kan het met statische lading te maken hebben? Het doet me denken aan Lady. Zij had nooit problemen met auto rijden, ze rolde zich op of zat wat naar buiten te kijken, totdat we een andere auto kochten (ik weet dat is bij jullie niet het geval) Ze werd onrustig, kwijlen, hijgen en het was uitkijken dat ze de andere 2 honden niet aanvloog We begrepen er niets van totdat we ons realiseerden dat de eerste auto een strip bij de de achterbanden had en de nieuwe niet. De strippen laten plaatsen en het was weer goed.
Misschien de combinatie van ander asfalt in Zweden met de banden (nu mischien winterbanden)
Zinodo schreef: ↑06 feb 2022, 16:14
Hahaha! Kan ook ja. Maar dan heb ik liever nomi op de achterbank dan de twee kleine wormen
Maar ja Nomi heeft nog nooit in haar hele leven ruzie gehad met überhaupt iemand, wat nog onze eigen roedelgenoten, dus wat is de kans. En ze doet alsnog piepen en gapen en hijgen en trillen alleen een heel stuk minder.
Denk ook niet dat Nomi dan de aanstichter was hoor, maar het "slachtoffer". Krap op elkaar in de auto is voor Dalí echt een trigger om opeens door het lint te gaan. Dat zal voor jouw honden zeker niet zomaar zo zijn (anders ging het niet eerder altijd zo goed). Maar stel je bijvoorbeeld voor dat Doortje tijdens het wachten lekker in slaap was gevonden en dat Nomi per ongeluk op haar staart is gaan staan en toen een veeg uit de pan kreeg, zoiets.
Dan zou het moeten helpen om Dora in die zo begeerde bench te doen en Nomi weer met Ziva in de achterbak.
Als de achterbank acceptabel lijkt zou ik het dan een paar maand zo laten. En er na eens op de terugweg van een lange wandeling terug achterin proberen. Misschien is ze tegen dan vergeten dat dat niet fijn was
Gudrun schreef: ↑06 feb 2022, 21:19
Als de achterbank acceptabel lijkt zou ik het dan een paar maand zo laten. En er na eens op de terugweg van een lange wandeling terug achterin proberen. Misschien is ze tegen dan vergeten dat dat niet fijn was
Ja, zoiets gaat het idd worden. En we gaan nog lang niet weer op vakantie met de auto dus tijd zat om het weer goed te krijgen. Sowieso niet dit jaar.
Nu ik er aan denk, had je een DAP spray al geprobeerd?
Met mijn schotse herder James indertijd de enige manier om hem rustig te houden in de auto.
Ach, wat naar. Ik heb het topic niet helemaal gelezen, maar hoe heb je het destijds aangepakt?
Zeno had als pup vergelijkbaar gedrag. Hij had het ook niet op de auto. Wel iets minder erg dan Nomi op het filmpje, maar ook dat onrustige gedraai, hijgen/kwijlen en piepen. Dat is bij hem na meer auto-gewenning minder erg geworden. Al zal hij het nooit leuk vinden. Bij lange ritten gaat hij bij me op schoot.
wat een shit situatie, wij hadden eerst een langere auto, dus Sambal zat veel verder weg (wel op de achterbank) en toen was het 1 grote stress bende. Nu bij een Aygo zit hij half tussen ons in (op achterbank) en is de stress veeeeeel minder. Kofferbak hoef ik niet te proberen, maar de achterbank is acceptabel en hij begint zelfs een dutje te doen languit liggend onderweg. Ik weet helaas geen oplossing, maar van jouw foto's waar ie ingeklapt ligt smelt ik. Relaxopet deed voor Sam niks, adaptil een klein beetje. Snoepjes nam ie ook niet aan. Heb je primatour al eens geprobeerd?
Waardeloos. Inderdaad wat je schrijft, steeds kleine stukjes met wat leuks aan 't einde. Maar dat is in Zweden vast lastiger dan hier. (Ijsje halen)
Bjarne bevroor in auto. Tillen, staan.( vanuit Antwerpen naar hier he) Die klote dierenartsritjes 2x per week hebben ook effect gehad. En voorbeeld Polar. Mijn DA heeft een weitje waar ze ff kunnen piesen. Vindt hij geweldig. Maar auto gaat echt goed, hij ligt nu en springt erin. Ik hoop dat Nomi uiteindelijk ook weer haar rust vindt in de auto. Maar de vibes van die nare autorit zullen nog wel naklinken.
Ik denk dat wat vaker korte ritjes met niks wel een goed plan is hoor. Met Lazar heb ik ook echt wel 100x ofzo een blokje om gereden, drie keer per dag, voordat er een knopje om ging van eng naar leuk. Hij is nog wel wat opgewonden in de auto, vooral bij langere ritten. Maar dan wel opgewonden postief en niet negatief. Dus daar ben ik al wel heel blij mee. Ik hoop dat bij Nomi het ook snel weer makkelijker wordt!
Fijn dat het al iets beter ging!
Bjarne ging vanmiddag gelijk liggen, moest de auto nog van de plek afrijden!
Zou fijn zijn als jullie ff eruit zouden kunnen idd!