Re: Freek weg gelopen! GRAVE N-BR - Weer thuis!!
Geplaatst: 10 apr 2022, 10:57
Sorry jongens, ik had zoveel lijntjes open staan dat ik het niet meer allemaal kon updaten, we hebben alleen maar lopen zoeken en regelen. Maar bedankt voor al jullie medeleven en het delen van de berichten.
Via WIOA had ik een speurhond geregeld en die kon een heel duidelijk spoor lopen. Het was even zoeken naar een geurbron omdat ik niks van hem mee had, alles was schoon of thuis. Hij had wel bij m'n moeder op schoot gelegen de middag dus na een mislukt spoor met een speeltje waar hij mee gespeeld had, maar ook het hondje van m'n oma werden we naar huis terug geleid. Daarna het spoor opnieuw opgezocht naar aanleiding van de broek, dat ging als een speer.
Er was één bossage achterin het parkje waar het spoor het duidelijkst was, echter geen Freek. Mijn collega's waren nog hierheen gekomen om te helpen zoeken, dat vond ik wel een goed idee want voor vreemden is hij niet goed benaderbaar. Zij spraken een vrouw die hem in de middag die bosjes in had zien rennen maar er niet meer uit zien komen. Die bevestig was dus fijn.
De speurhond wilde echter de sloot over de akker in maar dat was geen optie. Via wat omwegen heeft hij nog de akker daarachter aangewezen en was ook heel stellig dat hij daarheen wilde. Alleen ook weer een sloot die voorkwam dat we de tussenliggende akker op konden. Daarna werd het echt te donker en zijn we naar huis gegaan.
Ik kon ook niet meer, we waren om half acht van huis gegaan 's morgens, met familie meegedaan aan de Strong Viking Family editie en in die tussentijd was hij dus weg gerend. We hebben toen alleen maar lopen zoeken en regelen.
Vanmorgen hadden we door de speurhond wel een goede richting waar te zoeken en binnen 10 minuten hadden we hem gewoon!
Een heel klein stukje de akker in waar die speurhond zo graag in wilde. Hij lag in de rietkraag langs dat riviertje verstopt. Zoals ik wel verwacht had, hij is geen struiner.
Ik had vanmorgen ook nog contact met die vrouw en ze zei dat hij niet te genieten was geweest onderweg naar huis. We waren dus echt dichtbij geweest. Hij heeft ons ook zeker horen roepen maar durfde niet te komen, arme hummel.
Om jullie te vermaken heb ik nog prachtige foto van Arno toen hij hem gevonden had
Hij is nog nooit zo vies en stinkend geweest maar hij is gewoon zijn eigen blije zelf, alleen een beetje moe
Via WIOA had ik een speurhond geregeld en die kon een heel duidelijk spoor lopen. Het was even zoeken naar een geurbron omdat ik niks van hem mee had, alles was schoon of thuis. Hij had wel bij m'n moeder op schoot gelegen de middag dus na een mislukt spoor met een speeltje waar hij mee gespeeld had, maar ook het hondje van m'n oma werden we naar huis terug geleid. Daarna het spoor opnieuw opgezocht naar aanleiding van de broek, dat ging als een speer.
Er was één bossage achterin het parkje waar het spoor het duidelijkst was, echter geen Freek. Mijn collega's waren nog hierheen gekomen om te helpen zoeken, dat vond ik wel een goed idee want voor vreemden is hij niet goed benaderbaar. Zij spraken een vrouw die hem in de middag die bosjes in had zien rennen maar er niet meer uit zien komen. Die bevestig was dus fijn.
De speurhond wilde echter de sloot over de akker in maar dat was geen optie. Via wat omwegen heeft hij nog de akker daarachter aangewezen en was ook heel stellig dat hij daarheen wilde. Alleen ook weer een sloot die voorkwam dat we de tussenliggende akker op konden. Daarna werd het echt te donker en zijn we naar huis gegaan.
Ik kon ook niet meer, we waren om half acht van huis gegaan 's morgens, met familie meegedaan aan de Strong Viking Family editie en in die tussentijd was hij dus weg gerend. We hebben toen alleen maar lopen zoeken en regelen.
Vanmorgen hadden we door de speurhond wel een goede richting waar te zoeken en binnen 10 minuten hadden we hem gewoon!
Een heel klein stukje de akker in waar die speurhond zo graag in wilde. Hij lag in de rietkraag langs dat riviertje verstopt. Zoals ik wel verwacht had, hij is geen struiner.
Ik had vanmorgen ook nog contact met die vrouw en ze zei dat hij niet te genieten was geweest onderweg naar huis. We waren dus echt dichtbij geweest. Hij heeft ons ook zeker horen roepen maar durfde niet te komen, arme hummel.
Om jullie te vermaken heb ik nog prachtige foto van Arno toen hij hem gevonden had
Hij is nog nooit zo vies en stinkend geweest maar hij is gewoon zijn eigen blije zelf, alleen een beetje moe