Een Hondenleven

Nanna schreef: ↑17 nov 2021, 12:33 Ik vond juist herplaatsers altijd fijn. Dan is een basiskarakter goed te beoordelen.

Ja, en toch, daar kun je weer die voorbeelden tegenoverstellen van honden die in het ene gezin/bij de ene baas voor allerlei problemen zorgen en bij een andere baas prima en probleemloos meedraaien. Het is gewoon altijd enigszins een risico met kleine kinderen omdat ze kwetsbaarder en onhandiger zijn, zowel bij een pup, die misschien helemaal niet als grote kindervriend uitgroeit, als bij een herplaatser, die misschien te rooskleurig was beschreven of in een heel andere situatie met een andere baas of een heel ander kind ook ander gedrag laat zien. En natuurlijk spelen rastypische eigenschappen daarin ook een grote rol, zeker wat betreft moeilijkheden die je van tevoren al wel enigszins kunt inschatten.

Ik vind dat zelf met katten al lastig en wilde dan zelf ook altijd filmpjes zien van de kattentest, omdat ik ook wel eens een opvanger heb gehad bijvoorbeeld die zogezegd katten negeerde, maar er gewoon doodsbang voor bleek en ook wat angstagressie ging inzetten. Niet dat ik verder zo'n expert ben, maar ik had denk ik wel gezien dat de hond zich heel ongemakkelijk voelde in de buurt van katten en dat vind ik toch een heel ander uitgangspunt dan een hond die niet geïnteresseerd is in katten.

Met kinderen lijkt me dat nog lastiger. Mila is ook dol op kinderen en als je haar buiten met kinderen ziet, zou je denken dat ze perfect is met kinderen. Na een uurtje samen met kinderen in huis denk je daar héél anders over Ik denk overigens dat dat ook het geval was geweest als zij met kinderen was opgegroeid. De fokker vond haar als pup al niet geschikt om in een gezin met jonge kinderen te plaatsen, terwijl andere nestgenootjes wel zonder problemen in gezinnen met kinderen zijn geplaatst en het daar ook prima deden.

Hades schreef: ↑17 nov 2021, 14:29 Het is meer dat er medegedeeld wordt dat je uit moet gaan van het slechte. Dan kan het alleen maar meevallen uiteindelijk.

Dat is denk ik meer een filosofische discussie Mijn levensinstelling is dat alvast niet. Als ik uit moet gaan van het slechtste dan hoef ik het uberhaupt niet. Dan maar geen hond. Ik ga liever uit van het beste, en probeer mijn kansen daarop zoveel mogelijk te vergroten. Als het dan toch tegenvalt kunnen we altijd nog zien hoe we daar mee omgaan.

Ik had met een pup, een baby en een peuter een hekje overdwars door de kamer. Aan de ene kant de pup en aan de andere kant de kinderen. Het ziet er niet uit natuurlijk en je blijft over hekjes heen stappen, maar het scheelt heel wat tranen en politieagentje spelen. Het hek stond ook wel open hoor, als ik wel op kon letten. Maar regelmatig zat het dicht.

Toen de hond eenmaal volwassen was en niet met vriendjes van de kinderen kon had ik een kennel in de tuin. Daar zat de hond van 's middags 3 tot 6.

Misschien ben ik raar, maar ik vond het nooit zo'n probleem en goed te doen.

mijke schreef: ↑17 nov 2021, 12:44 Het is natuurlijk gewoon 50/50. Aanleg is aanleg maar socialisatie is net zo goed belangrijk. Gewoon allebei.

Nee, dat is het natuurlijk gewoon niet. Ik snap echt niet dat je zulke rare dingen zegt.

mijke, wat voor pup je ook neemt of het een herder is of een schoothondje het is en blijft veel werk, zeker met kleine kinderen. oke het ene ras heeft meer sturing en begeleiding nodig dan het andere ras. maar als jij zeker weet dat je het aan kan laat het je koud wat een ander zegt.
ik heb ooit een pup geplaatst in een gezin met 3 kinderen van 2, 4 en 6 jaar, moeder had altijd honden gehad. na een week belde ze jankend op dat ze het niet meer aan kon, pup was agressief (9weken oud) beet de kinderen. kinderen durfde niet meer door het huis te lopen. ik eb de uiteraard terug gehaald en wat trof ik aan? een zeer overprikkelde pup en gillende en rennende kinderen. zodra de pup rustig ergens lag kwamen er weer gillende kinderen langs met hun vriendinnetjes. is gelukkig goed gekomen met de pup. ik wil hier alleen maar mee zeggen dat het zelfs met een tollerpup fout kan gaan als er geen begeleiding is naar de pup en kinderen toe. is het zwaar? ik denk van wel maar als het allemaal goed gaat is het toch prima.
ga voor je keus.

Tja ik denk dat heel veel van ons wel verhalen kennen, uit eerste lijn, uit tweede of derde lijn... waarin het fout gaat en waarin het goed gaat.
Ik denk dat Mijke heel goed weet wat ze wil en dat ze overduidelijk goed aan het overwegen is hoe ze dit wil gaan aanpakken.
Ze gaat niet met 2 kleine kindertjes op een flatje een herder pup nemen, ze wacht totdat ze een geschikt huis hebben met een tuin. Dan heeft ze de mogelijkheid om de hond in de tuin te doen als de kinderen aan het spelen zijn (met of zonder andere kinderen). Daarnaast is ze zich aan het oriënteren naar een goede fokker, iemand die een eerlijk verhaal verteld en is ze hier op zoek naar dit soort fokkers... waar zou ze naar toe kunnen, welke vragen zou ze daar moeten stellen, waar moet ze aan denken en dergelijke.

Ze heeft eerder een kruising hollander gehad, haar hartje gaat daar van sneller kloppen.. en zo hebben we allemaal wel een hond of ras wat ons raakt. In alle posts die ze schrijft geeft ze aan dat ze verwacht dat het een zwaar eerste en tweede jaar zal worden, met een pup/jonge hond in huis icm kinderen. Maar ze is geen alleenstaand moeder, het geeft haar straks heerlijk de ruimte om met de hond te gaan trainen, even geen mama te hoeven zijn en wat anders te doen. Daarnaast keihard begeleiden tussen pup en kindjes, dit in goede banen leiden en wellicht een ruimte creeëren waar de hond apart kan zitten, zodat je even niet alles scherp in de gaten hoeft te houden.

Ook ik denk dat het zwaar zal zijn, maar om het nu bij voorbaat af te schieten, terwijl ze het juist zo goed overdenkt en overweegt...

kloesje schreef: ↑17 nov 2021, 15:30 Tja ik denk dat heel veel van ons wel verhalen kennen, uit eerste lijn, uit tweede of derde lijn... waarin het fout gaat en waarin het goed gaat.
Ik denk dat Mijke heel goed weet wat ze wil en dat ze overduidelijk goed aan het overwegen is hoe ze dit wil gaan aanpakken.
Ze gaat niet met 2 kleine kindertjes op een flatje een herder pup nemen, ze wacht totdat ze een geschikt huis hebben met een tuin. Dan heeft ze de mogelijkheid om de hond in de tuin te doen als de kinderen aan het spelen zijn (met of zonder andere kinderen). Daarnaast is ze zich aan het oriënteren naar een goede fokker, iemand die een eerlijk verhaal verteld en is ze hier op zoek naar dit soort fokkers... waar zou ze naar toe kunnen, welke vragen zou ze daar moeten stellen, waar moet ze aan denken en dergelijke.

Ze heeft eerder een kruising hollander gehad, haar hartje gaat daar van sneller kloppen.. en zo hebben we allemaal wel een hond of ras wat ons raakt. In alle posts die ze schrijft geeft ze aan dat ze verwacht dat het een zwaar eerste en tweede jaar zal worden, met een pup/jonge hond in huis icm kinderen. Maar ze is geen alleenstaand moeder, het geeft haar straks heerlijk de ruimte om met de hond te gaan trainen, even geen mama te hoeven zijn en wat anders te doen. Daarnaast keihard begeleiden tussen pup en kindjes, dit in goede banen leiden en wellicht een ruimte creeëren waar de hond apart kan zitten, zodat je even niet alles scherp in de gaten hoeft te houden.

Ook ik denk dat het zwaar zal zijn, maar om het nu bij voorbaat af te schieten, terwijl ze het juist zo goed overdenkt en overweegt...

Inge O schreef: ↑17 nov 2021, 12:13
Exact, ik heb al kinderloze mensen gehad die er niks van bakten en mensen mét heel jonge kinderen waar alles op rolletjes liep.
En mensen met oudere kinderen waar het (omwille van de kinderen) totaal niét op rolletjes liep.

Ik vind het geen criterium om als fokker op te oordelen.

Het was geen oordeel maar ik heb bewust geen pups naar mensen met kinderen gedaan.

Ik had ook geen pups "over" maar bij mensen met kinderen is de hond toch meer bijzaak. En terecht. Maar dat is niet wat ik zocht voor mijn hoofdzaakjes.

Of het voor die kinderen leuk is om met een hond op te groeien vind ik niet interessant. Voor de hond is het bijna altijd veel minder leuk dan de baasjes voor je zelf hebben.

EchoMira schreef: ↑17 nov 2021, 16:58

Inge O schreef: ↑17 nov 2021, 12:13
Exact, ik heb al kinderloze mensen gehad die er niks van bakten en mensen mét heel jonge kinderen waar alles op rolletjes liep.
En mensen met oudere kinderen waar het (omwille van de kinderen) totaal niét op rolletjes liep.

Ik vind het geen criterium om als fokker op te oordelen.

Het was geen oordeel maar ik heb bewust geen pups naar mensen met kinderen gedaan.

Ik had ook geen pups "over" maar bij mensen met kinderen is de hond toch meer bijzaak. En terecht. Maar dat is niet wat ik zocht voor mijn hoofdzaakjes.

Of het voor die kinderen leuk is om met een hond op te groeien vind ik niet interessant. Voor de hond is het bijna altijd veel minder leuk dan de baasjes voor je zelf hebben.

Ik vind er ook niets van als een fokker daarvoor kiest, mij gaat het denk ik inderdaad vooral om dat oordeel.

mijke schreef: ↑15 nov 2021, 23:03

Inge schreef: ↑15 nov 2021, 22:30 Benader Pauline, die fotografeert standaard alle Hollanders op de nestendagen en heeft vast een beeld welke fokkers wat stabielere Hollanders hebben doorgaans

@Pauline hoiiii

ja, hoi terug. Ik ga eerst even rustig het hele topic doorlezen.

Maart schreef: ↑17 nov 2021, 13:48 Ik begrijp niet waarom er blijft gehamerd worden op die kindertjes.
Ik heb en kun nu toch wel een aantal werklijnhonden en ik ken er maar bitter weinig waarbij het niet goed gaat. Bij mijn eigen honden kun je gerust je kindertjes droppen. En zelf heb ik ook al een aantal pups verkocht aan mensen met kindertjes en ook dat is gewoon uitstekend gegaan.

Soit, ik zal wel allemaal uitzonderingen hebben uiteraard en enkel jullie wéten en kénnen het het beste dus alle herders zijn vreselijke monsters die kindertjes vreten. Gelukkig zijn alle andere rassen wel zo'n extreme kindervriendjes en gaat dat allemaal bij voorbaat goed en is die opvoeding eigelijk totaal overbodig

Nou wat mij betreft gaat het niet zozeer om kinderen vreten maar meer omdat zo'n werklijn herder veel tijd vraagt en veel meer energie heeft dan een gemiddelde pup en ook recht heeft op een baas die er tijd voor heeft. In combinatie met kleine kinderen die ook veel energie en tijd vragen lijkt het me zwaar. Maar waarschijnlijk uiteindelijk ook heel leuk, dat wel.

Hier zijn ook drie herders en een husky en een kleinzoon van 1,5 jaar. Hij rent er nu gewoon tussendoor. En dat gaat prima want wat de honden betreft hoort hij erbij. Maar ik denk dat vooral in de beginjaren ofwel de kinderen ofwel de hond gaan inleveren. En ik denk zomaar dat dat in de meeste gevallen de hond gaat zijn die het meeste inlevert en ik vind dat niet een ideaal uitgangspunt voor een actieve pup.

En dat zeg ik helemaal niet omdat ik het Mijke zou willen afraden, juist niet want als het ergens wel goed zou kunnen gaan is het wel bij zo'n gemotiveerd iemand als Mijke denk ik. Het is gewoon benoemen waar ik eventuele knelpunten zie. Maar goed, dat weet iemand waarschijnlijk zelf ook al lang. Het is alleen te verwachten op een hondenforum dat iedereen er z'n zegje en mening over wil geven Vanwege de betrokkenheid.

De verwarring is denk ik dat ik dit topic heb geopend omdat ik nu eerst bij deze fokker ging kijken, waarvan de teef geen, en de reu wel werklijn zou zijn. Dat is meer toeval dan dat ik echt een werklijn wil, de rest van de fokkers die ik op het oog heb zijn fci show/sportlijnen. Dat de reu politiehond zou zijn maakte mij juist aan het twijfelen omdat ik zelf ook denk dat een volle werklijn too much voor mij is. Maar tegelijkertijd denk ik ook dat het niet alles hoeft te zeggen, dus ik wilde het in ieder geval een kans geven.
Inmiddels heeft Budkes de lijnen even bekeken en wat blijkt? Pa werkt helemaal niet bij de politie en ma heeft juist hele scherpe lijnen in haar geschiedenis. Dus wat mij betreft is het voor mij met deze fokker wel klaar, en ga ik verder kijken naar fci showfokkers. En in ieder geval Tamar benaderen over waar ik het best terecht kan.

Als die hond reactief wordt is het natuurlijk wel een stuk lastiger. En bij een Hollandse herder is die kans wel vrij groot, ja. Dat lijkt me wel een risico, maar zo te lezen heeft Mijke die wel al meegenomen in haar overweging. Je hoopt natuurlijk dat jouw hond gewoon braaf wordt en daar doe je je best voor. Maar als hij toch wat onhandige slechte kanten heeft kan dat weleens lastig worden.

Ik zat n.a.v. dit topic te denken wat ik minder met mijn honden doe omdat ik nu een kind heb. Dat is wel die uitstapjes naar het strand omdat ik dus echt geen wagen ga duwen in dat mulle zand en ik heb op een of andere manier een reuzekind gebaard, dus dragen geeft me gigantische spierpijn en dat doe ik dus ook niet meer. Maar in plaats daarvan gaan we nu dus naar parken en bossen, of de duinpaden op. Als kind op bed ligt gaat partner de bank op of iets anders doen thuis en ben ik alsnog met de honden weg. Als ik kind en honden samen heb zoek ik dus iets uit wat we met zijn allen kunnen doen. Gisteren was dat naar de markt en daarna lekker rennen op een groot grasveld waar kind zich vermaakt met het schouwspel en die honden met een tak. Soms ga ik weleens op pad zonder de honden maar dat komt eigenlijk heel weinig voor. Minder dan voor ik een kind had zelfs, want mijn sociale leven is wel wat ingestort sinds die hele geboorte
Als hij groter is en eindelijk zelf kan lopen wil ik dat blijven doen. Het bos en strand zijn één grote speeltuin. Wat is er nou leuker dan paddenstoelen zoeken en een tipi bouwen van takken om vervolgens weer kapot te maken?

Een vriendin van me heeft een reactieve hond en twee jonge kinderen. Zij had er wel wat last van dat die hond haar kinderen scherp bewaakte tijdens de boswandelingen. Als er een hond of mens (zonder hond) tegemoet kwam en alleen al hun kant op keek vloog die hond er woest op af. Die heeft daar hard op getraind en daardoor heeft ze wel een ruim jaar met die hond moeten kutten. Ogen op stokjes en dan snel die hond aanlijnen. Wel lastig als je ook op je peuter en baby probeert te letten en ze werd er ook wel gillend gek van. Die besloot dat dan eens of twee keer per week te doen en de rest gewoon lekker 's avonds met de hond te lopen als de kinderen op bed lagen. Die hond vond dat net zo leuk of zelfs leuker, want tijd met de baas voor jezelf. Je hoeft niet de hele tijd met alles tegelijk rond te slepen denk ik.
Ik heb trouwens ook vaak de honden even apart als ik met mijn zoon rondsleep, geeft rust voor mij maar ook voor hen. En ik zorg dat ze daarvoor altijd al even lekker gerend en een volle buik hebben. Ik heb niet het idee dat ze dat zo erg vinden
Als er vriendjes of vriendinnetjes langs komen kan je dat toch ook gewoon doen? En soms even denken 'kuthond' als ze hysterisch doen lijkt me ook normaal. Tenminste, ik denk het weleens Betekent niet dat ik ze echt stom vind, ik denk ook weleens hetzelfde over mijn kind, haha! Je geduld wordt op de proef gesteld en je leert efficiënt duizendpoten.

mijke schreef: ↑18 nov 2021, 10:01 De verwarring is denk ik dat ik dit topic heb geopend omdat ik nu eerst bij deze fokker ging kijken, waarvan de teef geen, en de reu wel werklijn zou zijn. Dat is meer toeval dan dat ik echt een werklijn wil, de rest van de fokkers die ik op het oog heb zijn fci show/sportlijnen. Dat de reu politiehond zou zijn maakte mij juist aan het twijfelen omdat ik zelf ook denk dat een volle werklijn too much voor mij is. Maar tegelijkertijd denk ik ook dat het niet alles hoeft te zeggen, dus ik wilde het in ieder geval een kans geven.
Inmiddels heeft Budkes de lijnen even bekeken en wat blijkt? Pa werkt helemaal niet bij de politie en ma heeft juist hele scherpe lijnen in haar geschiedenis. Dus wat mij betreft is het voor mij met deze fokker wel klaar, en ga ik verder kijken naar fci showfokkers. En in ieder geval Tamar benaderen over waar ik het best terecht kan.

Ik bleef inderdaad haken achter het werklijn gebeuren Voor de rest, gewoon doen. Het kan inderdaad heel leuk zijn. Maar dat is wel totaal afhankelijk van je eigen instelling en uitvoering. En volgens mij zit dat wel goed

Jackira schreef:

mijke schreef: ↑18 nov 2021, 10:01 De verwarring is denk ik dat ik dit topic heb geopend omdat ik nu eerst bij deze fokker ging kijken, waarvan de teef geen, en de reu wel werklijn zou zijn. Dat is meer toeval dan dat ik echt een werklijn wil, de rest van de fokkers die ik op het oog heb zijn fci show/sportlijnen. Dat de reu politiehond zou zijn maakte mij juist aan het twijfelen omdat ik zelf ook denk dat een volle werklijn too much voor mij is. Maar tegelijkertijd denk ik ook dat het niet alles hoeft te zeggen, dus ik wilde het in ieder geval een kans geven.
Inmiddels heeft Budkes de lijnen even bekeken en wat blijkt? Pa werkt helemaal niet bij de politie en ma heeft juist hele scherpe lijnen in haar geschiedenis. Dus wat mij betreft is het voor mij met deze fokker wel klaar, en ga ik verder kijken naar fci showfokkers. En in ieder geval Tamar benaderen over waar ik het best terecht kan.

Ik bleef inderdaad haken achter het werklijn gebeuren Voor de rest, gewoon doen. Het kan inderdaad heel leuk zijn. Maar dat is wel totaal afhankelijk van je eigen instelling. En volgens mij zit dat wel goed

Wat Laura beschreef betreft niet werklijn. Dus gaat zeker niet enkel om de werklijnen

Hades schreef: ↑17 nov 2021, 11:10 Idealiseer vooral niet "het gezellig opgroeien met een pup" voor de kinderen.
Ik heb het meerdere keren gedaan maar het eerste jaar is met twee kinderen en een pup echt geen feestje.
Het is keihard werken en voor de kinderen echt niet altijd leuk. Sterker nog zodra de kinderen echt mobiel zijn is het gewoon pure ellende.
Daarnaast zorgen vriendjes en vriendinnetjes voor nog meer chaos. En het gemiddelde kind wat hier komt is doodsbenauwd voor honden. Dus dan ben je pup en vriendjes en eigen kinderen aan het regelen.

Het is te doen hoor maar pfff ik heb nu 3x een pup gehad met kleine kinderen maar ik vond het keihard werken.

En ik heb een enorm reactieve hond gehad bij kleine kinderen en een baby. En eerlijk ik vond het verschrikkelijk
Ik dacht ook dat ga ik even fixen. Geen enkel probleem maar al met al was het op je tenen lopen met het organiseren van kinderen die binnen komen lopen, kenneltijd, huishouden en eigen kinderen.
Non stop jongleren.

mijn zoon van destijds 10 jaar oud zou op onze pup Spikey passen. (coton de tulear)
Helemaal in paniek belde hij me (ik had een vergadering) Mama!! hij valt me aan en bijt me steeds!!
Mijn zoon is opgegroeid met honden onze Blacky was 5 jaar oud toen mijn zoon werd geboren.
Dit ging om een kleine overprikkelde pup en ja die bijten.
Ik wil eigenlijk niet weten hoe het dan met een herdershond pup zou zijn. Helemaal niet na het verhaal van Budkes.

Ik zou mijn kind van 4 niet op de pup laten passen dus hoe dat relevant is ontgaat me.

mijke schreef: ↑18 nov 2021, 12:04 Ik zou mijn kind van 4 niet op de pup laten passen dus hoe dat relevant is ontgaat me.

En ook niet van 10 jaar oud

Ik denk dat jij je er prima mee gaat redden. Ja er zullen momenten zijn dat je je afvraagt waar je in godsnaam aan bent begonnen en de hond wel kunt vervloeken maar je hebt een duidelijk doel voor ogen.
Ik ben zeer benieuwd of je een goede fokker kunt vinden en welke pup van jou gaat worden

mijke schreef: ↑18 nov 2021, 12:04 Ik zou mijn kind van 4 niet op de pup laten passen dus hoe dat relevant is ontgaat me.

Die van 2 wel

Ja die heeft een heel rustig karakter, die zou ik er rustig bij laten als ik wegga

mijke schreef: ↑18 nov 2021, 10:01 De verwarring is denk ik dat ik dit topic heb geopend omdat ik nu eerst bij deze fokker ging kijken, waarvan de teef geen, en de reu wel werklijn zou zijn. Dat is meer toeval dan dat ik echt een werklijn wil, de rest van de fokkers die ik op het oog heb zijn fci show/sportlijnen. Dat de reu politiehond zou zijn maakte mij juist aan het twijfelen omdat ik zelf ook denk dat een volle werklijn too much voor mij is. Maar tegelijkertijd denk ik ook dat het niet alles hoeft te zeggen, dus ik wilde het in ieder geval een kans geven.
Inmiddels heeft Budkes de lijnen even bekeken en wat blijkt? Pa werkt helemaal niet bij de politie en ma heeft juist hele scherpe lijnen in haar geschiedenis. Dus wat mij betreft is het voor mij met deze fokker wel klaar, en ga ik verder kijken naar fci showfokkers. En in ieder geval Tamar benaderen over waar ik het best terecht kan.

Ok dan, dat geeft een ander, wel duidelijk, licht op de zaak.
Fijn dat je op die manier geholpen bent. Altijd fijn hè, mensen die makkelijk lijnen voor je kunnen checken.
Ik hoop dat je snel, bv via Tamar, een geschikte fokker tegenkomt

mijke schreef: ↑18 nov 2021, 14:17 Ja die heeft een heel rustig karakter, die zou ik er rustig bij laten als ik wegga

mijke schreef:De verwarring is denk ik dat ik dit topic heb geopend omdat ik nu eerst bij deze fokker ging kijken, waarvan de teef geen, en de reu wel werklijn zou zijn. Dat is meer toeval dan dat ik echt een werklijn wil, de rest van de fokkers die ik op het oog heb zijn fci show/sportlijnen. Dat de reu politiehond zou zijn maakte mij juist aan het twijfelen omdat ik zelf ook denk dat een volle werklijn too much voor mij is. Maar tegelijkertijd denk ik ook dat het niet alles hoeft te zeggen, dus ik wilde het in ieder geval een kans geven.
Inmiddels heeft Budkes de lijnen even bekeken en wat blijkt? Pa werkt helemaal niet bij de politie en ma heeft juist hele scherpe lijnen in haar geschiedenis. Dus wat mij betreft is het voor mij met deze fokker wel klaar, en ga ik verder kijken naar fci showfokkers. En in ieder geval Tamar benaderen over waar ik het best terecht kan.

Bijzonder zeg.

Vond ik ook wel een beetje, want de fokker leek me verder oprecht. Dus ik ben heel blij dat Budkes dat voor me heeft nagezocht!

daar ben ik weer.

Ik zie hier diverse mensen met een indruk van / mening over het ras gebaseerd op 1, 2 of 3 honden. Dat is wat weinig voor een ras dat best wat variatie in pit en drive kent, afhankelijk van de fokrichting. Bij de vraag of "een Hollander" bij je past, is het dus ook de vraag "wèlke Hollander".

Simpel gezegd zijn er in de loop der jaren twee populaties naast elkaar ontstaan, de honden binnen het stamboek en die daarbuiten. Dit gaat dan met name over de korthaar, want lang- en ruwharen buiten het stamboek zijn er niet of nauwelijks.
De kortharen buiten het stamboek zijn veelal voor africhting / politiewerk gefokt. Het gaat hierbij niet om 100 % raszuiverheid dus er zit vaak ook Mechelse herder in en soms nog wat anders.
Zo'n kwart eeuw geleden vonden een paar fokkers van stamboomhonden dat hun honden wel wat meer werkdrive konden gebruiken. Dat leidde tot het stiekem inkruisen van mechelaar en africhtingshollander, wat met de tegenwoordige dna-controle niet meer zou kunnen.
Wel zijn er sindsdien in diverse landen met een open stamboekhouding honden aangekeurd voor opname in een bijlage van het stamboek. Dat heeft als voordeel dat je openlijk op de stamboom kunt zien wat wat is. De scheidslijn tussen de populaties met en zonder stamboom is daarmee wat minder strikt geworden.

Niet alle fokkers van stamboomhonden zijn hierin meegegaan. Ze lopen niet allemaal even warm voor pakwerksporten, en vinden die inkruisingen dus ook niet allemaal even nodig. Op grote interlandtoernooien, zoals we die in de afgelopen jaren een paar keer hebben gehad, zie je bij de mondioring en igp in doorsnee andere honden meedoen dan bij de obedience en agility. Natuurlijk zit daar ook wel wat overlap in en is de scheiding niet compleet.

mijke schreef: ↑16 nov 2021, 14:11 Ik zou zelf ook graag een hond van Chantal willen, maar ik heb ook nog wat andere fokkers op mijn lijstje om naar te kijken, wellicht kunnen jullie daar ook iets over zeggen?

Kennel van de Kraatshoeve (Rietje Achterstraat)
Kennel van Riannes Erf (Geke Hagen)
Van t Noorder Erf (Tamar Wibier)

Dat zijn dus een paar van de mensen die ik hierboven bedoel. Andere kennelnamen zijn bijvoorbeeld v Stavast, vh Oude Landras, v Old-Diek, v Breezand's Bravoure, vh Beukenerf, of the Brave Brindles, vh Pullenland, vd Molengors, vd Swiepdrift, vd Ganzeweide.
Dat is de hoek van het ras waarin je het beste eens kunt gaan rondkijken. En die mensen zullen je allemaal wel te woord willen staan en meedenken.