Een Hondenleven

Inge O schreef: ↑10 apr 2022, 09:20

Zamunda schreef: ↑10 apr 2022, 09:16 Want dat er krachtverlies is (door spierverlies) lijkt me sowieso een gegeven met ruim drie maanden amper bewegen, dus dan zou het links een stuk erger moeten zijn dan rechts.

Nee, ik bedoel in dat geval niet door spierverlies maar door (als het een nekhernia zou zijn, zeer voorwaardelijke wijs dus) door druk niet alleen op de uittredende zenuwen (--> voorpoten) maar ook op het ruggenmerg zelf (--> achterpoten).

Ja precies, daarom schreef ik het er ook bij omdat je bij nekhernia inderdaad ook krachtverlies achter kunt krijgen. Maar ik geloof niet dat er een groot verschil in kracht tussen links en rechts is achter, ik denk dat Heukels dat wel opgemerkt zou hebben. Maar zij heeft dus het idee dat de problemen met de achterhand voortkomen/-kwamen vanuit de onderrug (en de linkerknie) omdat de wervels daar dus niet goed stonden. Dat is ook wat ik eerder bedoelde: de achterhandproblemen (moeilijk opstaan niet alleen met voor maar ook met achter) lijken haar los te staan van die van de voorhand en in die zin geen bevestiging van een nekprobleem. Maar dan moet hij dus een verschil gaan laten zien in die achterhand, dus ik ga weer aan de slag met filmen en hopelijk geeft dat ook de orthopeed weer extra informatie. Laat hij geen verschil zien dan wordt het weer waarschijnlijker dat het wel vanuit de nek komt (tenzij die knie zoveel pijn doet dat het opstaan daardoor moeilijk gaat).

moeilijk

Wat een lastige complexe situatie zeg. Sneu voor Willem ook, het zou zo fijn zijn als er een oplossing kwam. Hopelijk ontdekt de orthopeed iets, ik duim nog even voor jullie door.

Inge O schreef: ↑09 apr 2022, 19:02

Niika schreef: ↑09 apr 2022, 16:21

Gudrun schreef: ↑08 apr 2022, 18:58 Misschien toch eens naar Weill vragen?
Border collie van vrienden had een hele dikke elleboog.
Iets later ook aan de andere kant.
Pijnlijk, ging wat op en af. Liep altijd met de paarden mee en wou ineens niet meer mee.
Bleek uiteindelijk Weill te zijn, heel lang antibiotica gehad maar nooit meer helemaal goed gekomen, was ook wel al een oudere hond.
Voor de rest had hij eigenlijk amper/geen symptomen, hij was vroeger wel al ooit ziek geweest maar vanzelf hersteld.

ik vind jouw verhaal eigenlijk veel meer klinken naar Lyme (tekenziekte) dan Weil. weten ze zeker dat t weil was?

Denk ik ook, want zelfs google ziet het zo zwart-wit dat als je 'Weil gewrichten' ingeeft dat hij er 'Lyme gewrichten' van maakt.

Ik pak hier nog even op terug, is Willem getest op Lyme? Gewrichtsontsteking/pijn en kreupel lopen met meerdere poten is namelijk wel 1 van de grootste symptomen...
https://www.dierendokters.com/honden/ziekte-van-lyme

Inderdaad. Ik neem aan dat er al op onderzocht is, maar het lijkt op artritis: reumatisch/autoimmuun of door parasiet/bacterie/schimmel.

Ik heb het topic wel min of meer gevolgd, maar ik weet niet of ik nu al gelezen heb of er al bloedonderzoek gedaan is?
Want lyme zou evt kunnen, maar daar zijn nog wel meer mogelijkheden.
Ondanks het gebrek aan andere symptomen zou ik toch wel graag een uitgebreid profiel willen testen met oa parasitaire aandoeningen, imuungemedieerde aandoeningen en evt ook endocrien, en dan met name de schildklier.

Sterkte, dat niet weten is heel frustrerend.

Hoe is het nu met Willem? Reageert hij op de pijnstillers?

Vandaag weer bij de orthopeed geweest. Ze had de filmpjes bekeken en wat haar opviel was dat hij heel duidelijk wisselend kreupel was (dan weer achter, dan weer voor), soms alleen heel erg stram en dat hij steeds zo'n lage houding had (waarbij wel lastig te beoordelen is of dat door pijn in de nek komt of door zijn angsten/niet fijn voelen). Samen met het verslag van Heukels vond ze het nu wel een duidelijker beeld worden waarbij nekklachten minder waarschijnlijk zijn geworden (immers veroorzaken zenuwen die knel zitten geen overvulde gewrichten) en polyartritis waarschijnlijker.
Ze heeft hem zelf ook nog onderzocht en ook zij vond nu duidelijk overvulde ellebooggewrichten, een overvulde linkerknie en inmiddels ook een overvulde hak links. Hij bleek nu ook koorts te hebben (dat had hij anderhalve week geleden in elk geval niet). Het wijst nu dus eindelijk duidelijk een kant op, namelijk polyartritis (PA).

Haar verhaal: meestal wordt er bij PA geen oorzaak (meer) gevonden, de immuunreactie is een keer getriggerd door bijvoorbeeld een virus of ontsteking, de trigger is (vaak) al lang weg en de verstoorde immuunreactie blijft. Daarom meteen behandelen met prednison en niet eerst nog binnenstebuiten keren op zoek naar iets wat er mogelijk al lang niet meer is.
Echter omdat Willem een buitenlandanamnese heeft is er wel bloed afgenomen om op op MZZ's te onderzoeken omdat die een duidelijke oorzaak kunnen zijn en dan uiteraard behandeld moeten worden.
Omdat het gevaarlijk kan zijn om het immuunsysteem te onderdrukken bij een hond met babesia/erlichia (die krijgen dan vrij spel) en we nu nog niet weten of Willem daar vrij van is heeft hij voor de zekerheid doxycycline gekregen naast de pred. Dat helpt niet tegen leishmania maar daarbij zou het dan weer niet zo'n risico zijn om een korte tijd pred te geven voordat je met allopurinol begint. Hopelijk vrijdag uitslag van het bloedonderzoek.

Willem zou met een paar dagen al verbetering kunnen laten zien, dus dat zou heel erg fijn zijn. Als er een MZZ gevonden wordt dan gaan we die (verder) behandelen en zoniet dan gaat hij hopelijk goed op de pred reageren en gaat het ook lukken om ermee af te bouwen. Lukt dat afbouwen niet zonder dat de PA steeds weer opvlamt dan is er zeer waarschijnlijk nog steeds een trigger aanwezig in het lichaam (ergens een ontsteking) en naast het aanprikken van een gewricht moet je dan op zoek naar een speld in een hooiberg. Ik hoop uiteraard dat dat niet het geval gaat zijn en voor nu ga ik er ook gewoon maar vanuit dat de PA goed gaat reageren op de pred en later het afbouwen ervan.

Ik kijk er zo naar uit om weer een blije Willem te zien (zowel na het weer starten met carporal als na het bezoek aan Heukels plus opstarten gaba had hij twee blijere dagen maar zakte dat vervolgens weer helemaal af), wat zou dat fijn zijn en wat gun ik hem dat. Het is zulk mooi weer, dit is echt zíjn weer: lekker uren in de tuin liggen en af en toe wat struinen, graven en pootjebaden. Hopelijk moet ik snel gaan navragen of ik hem nog moet beperken (ik denk het niet, maar mocht hij flink opknappen vraag ik dat dus nog wel even na).

Ik hoop dat de pred gaat brengen wat je zo graag voor hem wil. Die kans is best groot in mijn ervaring en hopen dat er geen MZZ aanwezig zijn. ( kunnen die zo lang verborgen blijven?)

Ik ga ervoor duimen dat deze diagnose klopt, dat zou wel het beste van alle slechte dingen zijn .

Op naar een pijnvrije Willem!

De duimen draaien hier voor Willem

Ik duim voor jullie

Ehrlichia lijkt mij idd ook geen vreemde maar ik dacht hij al eens getest was, dan verneem je met doxy idd al snel verbetering, ach Willem toch ik hoop zo dat hij nu opknapt ♡♡♡

Fijn dat er meer duidelijkheid is! Hopelijk heb je snel je blije Willem terug

Wat een zoektocht. Ik hoop dat er door medicatie en/of bloedonderzoek snel duidelijkheid en verbetering is.

Nog even spannend dus wat de bloedonderzoeken gaan uitwijzen. Ik hoop dat de pred fijn zijn werk gaat doen en hij niet te veel bijwerkingen heeft in het begin. Jura heeft er een paar jaar op een lage dosering heel veel baat aan gehad voor haar gewrichtsontstekingen.

Dank voor jullie duimen .

Willem is alvast begonnen met flink te drinken dus niet vergeten om hem vaak te gaan vragen of hij wil plassen .

Random schreef: ↑19 apr 2022, 19:06 Ik hoop dat de pred gaat brengen wat je zo graag voor hem wil. Die kans is best groot in mijn ervaring en hopen dat er geen MZZ aanwezig zijn. ( kunnen die zo lang verborgen blijven?)

Ja dat kan, van leish weet ik dat de incubatietijd zeker zeven jaar (en langer) kan zijn en dat erhlichia jaren subklinisch kan blijven. Willem is nu 5,5 jaar in Nederland.

Inge O schreef: ↑19 apr 2022, 19:07 Ik ga ervoor duimen dat deze diagnose klopt, dat zou wel het beste van alle slechte dingen zijn .

Op naar een pijnvrije Willem!

Inderdaad en ik hoop het ook heel erg !

Hewi schreef: ↑19 apr 2022, 19:33 Ehrlichia lijkt mij idd ook geen vreemde maar ik dacht hij al eens getest was, dan verneem je met doxy idd al snel verbetering, ach Willem toch ik hoop zo dat hij nu opknapt ♡♡♡

Toen hij naar Nederland kwam is hij wel getest, negatief, maar die testen zijn niet 100% sensitief. Ik hoop ook zo dat hij fijn opknapt.

runninggirl schreef: ↑19 apr 2022, 19:52 Nog even spannend dus wat de bloedonderzoeken gaan uitwijzen. Ik hoop dat de pred fijn zijn werk gaat doen en hij niet te veel bijwerkingen heeft in het begin. Jura heeft er een paar jaar op een lage dosering heel veel baat aan gehad voor haar gewrichtsontstekingen.

Fijn dat Jura het er zo goed op deed, als het goed is zou Willem er uiteindelijk helemaal vanaf moeten kunnen maar dan praat je over maanden. Hij begint wel met een hoge dosis (ik meen maar twee dagen maar moet het nakijken) dus ik gok dat het even een waterval gaat worden maar daarna mag hij al wat lager, dan zal hij nog wel veel drinken en plassen verwacht ik, hopelijk blijft het daar inderdaad bij.

Zamunda schreef: ↑19 apr 2022, 20:06 daarna mag hij al wat lager, dan zal hij nog wel veel drinken en plassen verwacht ik,

Welke cortico krijgt hij?

Duimen draaien natuurlijk voor Willem.
Wat zou het fijn zijn als hij snel opknapt!

Dit klinkt hoopvol

Hopelijk is het lek nu boven water

Inge O schreef: ↑19 apr 2022, 20:11

Zamunda schreef: ↑19 apr 2022, 20:06 daarna mag hij al wat lager, dan zal hij nog wel veel drinken en plassen verwacht ik,

Welke cortico krijgt hij?

Prednoral. Eerste twee dagen 40mg, daarna 20mg per dag, voor 22kg (de kleine Murf is de zwaarste hond in huis ).

Hopelijk een diagnose en een plan van aanpak waar je echt verder mee komt, het wordt nu inderdaad echt tijd dat hij weer de blije Willem kan zijn. Ik zou zelf eigenlijk hopen dat het gewoon 'maar' een tekenziekte of Leishmania is, dan is het duidelijk wat de gewrichtsontstekingen veroorzaakt en goed te behandelen.
Ehrlichia, Anaplasmose en Babesia komen inmiddels ook in Nederland voor - zij het veel minder frequent dan in bijvoorbeeld Zuid-Europa - dus het zou ook nog een vrij recente besmetting kunnen zijn.

Zamunda schreef: ↑19 apr 2022, 20:29

Inge O schreef: ↑19 apr 2022, 20:11

Zamunda schreef: ↑19 apr 2022, 20:06 daarna mag hij al wat lager, dan zal hij nog wel veel drinken en plassen verwacht ik,

Welke cortico krijgt hij?

Prednoral. Eerste twee dagen 40mg, daarna 20mg per dag, voor 22kg (de kleine Murf is de zwaarste hond in huis ).

Daar heb ik qua drinken/plassen geen ervaring mee, wel met methylprednisolon en daarbij valt het doorsnee héél erg mee. Stel dus dat het met de Prednoral te erg zou blijven zou je altijd nog kunnen vragen of methylprednisolon ook zou kunnen.

Oh hèhè, eindelijk een goede richting gevonden van wat het moet of kan zijn! Nu kun je tenminste ergens heen werken. Met nog best een positieve uitslag, van alles wat het anders ook nog had kunnen zijn. Ik ga heel hard duimen dat de prednison snel werkt en die lieve Willem weer fijn van het mooie weer kan genieten!

Toch 'fijn' dat er nu een diagnose is waarmee jullie stappen kunnen zetten. Ik duim dat de pred aanslaat en Willem gauw weer meer zichzelf is.