Een Hondenleven

De eerste dekking is dus alvast gelukt
Ik ben zó opgelucht. Flora is dus erg lastig te dekken is gebleken tijdens de 4 pogingen voor haar stamboomnestje. Pas de 4de keer is er voldoende blijven plakken.
Het is niet omdat ze niet wil, snauwt of angstig is, dat zou voor mij (en haar fokker) een reden geweest zijn er mee te stoppen. Maar ze is dus juist erg enthousiast en speelt, flirt, hipt, wipt en joelt erop los waardoor het voor de reu lastig mikken is. Tegen de tijd dat ze een beetje stilstaat (wel hippend en wippend dus) waren de reuen zo opgewonden dat het dus niet tot een koppeling kwam.

Ik zullen nu wel mensen zijn die er wat van gaan vinden maar ik ga het toch vertellen want ik sta achter mijn keuzes en wil zoals besproken wordt in topic van Veertje niks verbergen eigenlijk.
Maar ik had dus besloten om de hulp in te roepen van een ervaren dekbegeleider (rare naam, maar een 'dekmeester' dus)
Ik dacht altijd dat het dan dekken met dwang zou zijn en dat wil ik absoluut niet. Maar deze man werd mij door verschillende mensen aangeraden. Hij zou vooral erg handig en ervaren zijn maar absoluut niks forceren. Reu en teef moeten het zelf willen anders wil hij uberhaupt niet eens helpen.

Gisteren was de eerste optimale dag en gingen we op weg. Flora lag braaf stil te slapen in de auto. Tót haar fokker instapte. Toen begreep ze dat het eindelijk zover was en heeft ze ons getrakteerd op heel veel coupletten van 'een potje met vet' en 'we zijn er bijna'


De reis ging voorspoedig en we waren wat vroeg. Handig, na 2,5 uur auto wilde Flora vast wel de beentjes trekken. Niet dus, ze zoefde opgefokt de straat door op zoek naar het huis waar de reu dan woonde.
Toen Jenn aankwam en de auto uitstapte herkende Flor haar en begreep ze het meteen. Jenn werd joelend verzocht Dakar metéén uit de auto te halen Arme Dakar begreep niet meteen waar dat enthousiasme voor nodig was en stond wat verbijsterd rond te kijken terwijl Flora hém besprong
Eenmaal in de achteruin van de dekmeester en los van de lijn had hij het uiteraard wel vlot door Ze hebben fijn gespeeld en geflirt


Toen de eerste kennismaking gedaan was en er wat serieuzer om elkaar heen gelopen werd moest ik Flora langs een muur zetten en haar daar houden. De dekmeester op een krukje erbij en Dakar erop. Ok, en nu? dacht ik nog, dit werkt toch nooit? Maar toen begon Flora al te joelen en gillen (uiteraard kon ook dit niet beschaafd in stilte ) want ze stonden al gekoppeld
Ik vond het eerst een beetje een anticlimax. Úren en uren heb ik staan kijken naar droogneukende schapendoezen en nu was het binnen 10 minuten gelukt
Flora was overduidelijk in haar nopjes, Dakar vond haar gegil vlakbij zijn oor niet het meest prettige geloof ik dus ik heb Flora's hoofd dus maar wat weggedraaid van hem en haar afgeleid. Dat is eigenlijk het enige wat ik met zachte dwang heb gedaan.

De hulp is dus het goed in postie brengen van de honden en de reu vlot inbrengen. Zoals ik het begreep, het ging nogal snel

Met een half uur stonden we weer buiten en zijn we maar een stukje samen gaan wandelen. Toen begon het wat te dalen en kwam de blijdschap en opluchting. Het is gewoon de eerste poging al gelukt
Als bonus zijn we nog even thee gaan drinken bij Ramble, ik bedoel Jenn die toevallig in de buurt woont van de dekmeester. Heerlijk puppenkind Kan niet wachten op zijn halfbroertjes en zusjes.

Flora heeft de weg naar huis doodstil liggen slapen en bij thuiskomst 2 porties eten geëist en ligt tot nu toe zeer tevreden op de bank te slapen. Uitgaan is eigenlijk niet echt nodig en markeren en reuen zoeken doet ze ook totaal niet meer Ben benieuwd of ze nog een ronde wil vanavond. Hoeft ook niet natuurlijk, maar voor de zekerheid gaan we toch maar.

Klinkt goed zeg!

Super, alweer een horde op weg naar de pups genomen, en ik snap die opluchting heel erg goed . Ik heb ook al ontzettend vaak naar droogneukende reuen staan kijken maar dan omdat die reuen dachten dat ze een pietje van een halve meter hadden, tja, als je de teef niet tegen je aantrekt gebeurt er niks natuurlijk.
Vaak kon ik helpen, maar net zo vaak ook niet, wartenreuen zijn vaak moeilijk op dat punt : 'wil je je met de zaak bemoeien? Dek ze dán maar fijn zelf!'.....

Maar, wat ik nu niet begrijp, had je dan bij eerdere pogingen om Flora te laten dekken nog niet eerder geprobeerd om haar vast te houden?

Fijn dat het zo goed en snel ging en handig wat tips en advies van een ervaringsdeskundige!

Fijn dat het gelukt is!
Ik heb ook vaak naar droogneukende reuen gekeken hoor De afgelopen keer nog. Maar uiteindelijk kwam het altijd wel goed.

Ik dacht zelf altijd dat gillende teven heel normaal was, dat alle teven dat doen (zodra ze vastzitten dus). Blijkt dus dat dat helemaal niet normaal is.
Nou, tot Spring heb ik altijd enorm gillende teven gehad zodra ze koppelden. Echt, door merg en been. Alsof ik ze gedwongen had

wat fijn dat het gelukt is en het is niets om je te schamen hoor om de hulp in te roepen van een dekmeester. je zal zien dat ze morgen geen hulp nodig heeft.

toen Kaya werd gedekt de eerste dag zijn ze bijna anderhalf uur bezig geweest. even uit elkaar gehaald en toen was het raak. de dag erna was ik nog niet in de tuin of Guus zat er al bovenop.

Hahaha, anticlimax. Fijn dat het zo snel gelukt is en Flora zo in haar nopjes is.

Haha dan sta je ook even raar te kijken lijkt me als je je hebt voorbereid op een hoop 'gedoe'. Fijn dat het zo vlot ging! Hopelijk vanavond weer zo vlotjes en dan maar afwachten. Alweer! Maar wel weer een stap dichterbij puppies

Fijn dat het zo voorspoedig verlopen is. Ben heel benieuwd naar wat voor hondjes er uit deze combinatie komen.

Gister zijn we nogmaals op pad gegaan en gelukkig was het rijden niet voor niks, Flora had er nog zin in De stembanden zijn weer goed aan het werk gezet onderweg

Dakar werd zowat de auto uit getrokken door Flora en ze wisten de weg nog. De dekmeester werd door Flora ook netjes gedag gezegd dit keer dus onaardig vond ze hem niet
Dakar was ook beleefd en gaf de dekmeester een danklik over zijn gezicht toen hij op krukje erbij was komen zitten. Helaas voor hem was dat nádat hij net uitgebreid Flora had gesopt
De dekking ging wederom heel vlot. Het tijdstip zou ook ideaal moeten zijn dus nu is het wachten op de echo over 4 weken. Ik blijf het stom vinden dat Flora niet gewoon over een stokje kan plassen over een paar dagen

Flora herkende Jenns auto nu en verzocht Jenn vriendelijk om Dakar een beetje vlot uit de auto te halen

Inge O schreef: ↑14 jan 2022, 13:00 Maar, wat ik nu niet begrijp, had je dan bij eerdere pogingen om Flora te laten dekken nog niet eerder geprobeerd om haar vast te houden?

Zeker geprobeerd hoor. Maar op 1 na stapte de reuen gelijk af als je in de buurt kwam. We waren dan ook niet handig of snel genoeg. Uiteindelijk nam Flora dan de reuen altijd mee naar het verste hoekje van kamer of tuin.
Die ene reu die wel doorging was helaas duidelijk Flora's favoriet niet. We waren toen te vroeg en de reu deed niet aan voorspel wat Flora onbeschoft vond. Ze ging uiteindelijk wel staan voor hem maar niet van harte.
Schapendoesreuen kunnen hovawarts ook wel de poot schudden wat betreft grootheidswaan inderdaad. Ik heb me dat altijd afgevraagd of het niet stevig klemmen meespeelde. Diem, gecastreerd als hij was, deed dat veel meer. Hij kon absoluut niet meer samen met Flora vanaf de 2de week. Hij trok zich sowieso niks van mijn aanwezigheid of afkeuring aan natuurlijk maar je kreeg hem er ook niet zomaar af. Zelfs na 3 weken als ik dacht het kan wel weer had ik als hij er toch op sprong 2 handen nodig om zijn voorpoten los te trekken van Flora's middel. Héél anders dan ik bij de dekreuen zag. Hij was veel te zwaar voor Flora maar anders had ik best overwogen om hem een keer z'n gang te laten gaan

Sirene schreef: ↑14 jan 2022, 15:15 Fijn dat het gelukt is!
Ik heb ook vaak naar droogneukende reuen gekeken hoor De afgelopen keer nog. Maar uiteindelijk kwam het altijd wel goed.

Ik dacht zelf altijd dat gillende teven heel normaal was, dat alle teven dat doen (zodra ze vastzitten dus). Blijkt dus dat dat helemaal niet normaal is.
Nou, tot Spring heb ik altijd enorm gillende teven gehad zodra ze koppelden. Echt, door merg en been. Alsof ik ze gedwongen had

Bij Flora was het pas de vierde loopsheid (en reu) raak. Mijn geduld is daar niet groot genoeg voor hoor
Gillen deed ze bij penetreren inderdaad bij de schapendoezen en trok dan gelijk terug waardoor geen koppeling. Geen idee (en wil het misschien ook niet weten ) wat die dekmeester doet maar geen gil of krimp bij inbrengen. Het jodelen begon pas bij contracties baarmoeder

ellen en de birmanen schreef: ↑14 jan 2022, 15:57 toen Kaya werd gedekt de eerste dag zijn ze bijna anderhalf uur bezig geweest. even uit elkaar gehaald en toen was het raak. de dag erna was ik nog niet in de tuin of Guus zat er al bovenop.

Bij Flora 4x loops, zeker 3 keer samenbrengen voor 2 a 3 uur incl pauze Flora had de tijd van haar leven maar voor reu (denk ik dan menselijk) en toeschouwers toch niet zo leuk zonder resultaat.

Zinodo schreef: ↑14 jan 2022, 17:17 Wat fijn dat het zo snel lukte! En dat Flora zo verliefd is

Menselijke sentimenten natuurlijk maar ik vind dat ook zo extra leuk. Volgens mij vond ze hem ook echt leuker dan die harige schapendoesreuen

Wat een leuke combinatie En ook heel leuk om de voortgang te lezen!

pioenroos schreef: ↑15 jan 2022, 16:26 Zeker geprobeerd hoor. Maar op 1 na stapte de reuen gelijk af als je in de buurt kwam. We waren dan ook niet handig of snel genoeg. Uiteindelijk nam Flora dan de reuen altijd mee naar het verste hoekje van kamer of tuin.

Oh, het lijken helemaal wel wartjes .

Maar in dat geval had de dekmeester ook niet veel geholpen denk ik?

Het aantal dekkingen waarbij ikzelf echt op geen enkele manier moest tussenkomen (11 nestjes wartjes, 3 nestjes niet-wartjes tijdens mijn jeugd, 2 niet drachtige teven, 3 niet gelukte dekkingen wegens klunzige reu, allemaal maal x aantal dekkingen) zijn zowat op mijn éne hand te tellen, en geen één keer lag het aan een niet goed staande teef of het hen eerst niet voldoende zelf laten uitzoeken.

Inge O schreef: ↑15 jan 2022, 17:32 Maar in dat geval had de dekmeester ook niet veel geholpen denk ik?

Nou, dat vraag ik me af hoor. Zowel Dakar als Flora zijn geen honden die zomaar contact maken met mensen die ze (niet) goed kennen. Lichamelijk contact al helemaal niet. Geen verzet of agressie maar meewerken écht niet.
Maar deze man was gewoon ok Volkomen neutraal. Zo'n type dat beter met dieren dan mensen is.
Ik wist van verschillende mensen dat hij niet forceert als reu en teef gewoonweg niet willen en daarom durfde ik het aan. Maar alsnog hadden zowel Jenn als ik er best een hard hoofd in dat ze zich zouden laten sturen, zeker door een vreemde. De verbazing was dan ook zéér groot dat hij er zowat bovenop kon zitten én direct succes had.

pioenroos schreef: ↑15 jan 2022, 16:26 Gis


Dakar was ook beleefd en gaf de dekmeester een danklik over zijn gezicht toen hij op krukje erbij was komen zitten. Helaas voor hem was dat nádat hij net uitgebreid Flora had gesopt

Wat aardig


En top dat t weer een mooie dekking was!

pioenroos schreef: ↑15 jan 2022, 18:57

Inge O schreef: ↑15 jan 2022, 17:32 Maar in dat geval had de dekmeester ook niet veel geholpen denk ik?

Nou, dat vraag ik me af hoor. Zowel Dakar als Flora zijn geen honden die zomaar contact maken met mensen die ze (niet) goed kennen. Lichamelijk contact al helemaal niet. Geen verzet of agressie maar meewerken écht niet.
Maar deze man was gewoon ok Volkomen neutraal. Zo'n type dat beter met dieren dan mensen is.
Ik wist van verschillende mensen dat hij niet forceert als reu en teef gewoonweg niet willen en daarom durfde ik het aan. Maar alsnog hadden zowel Jenn als ik er best een hard hoofd in dat ze zich zouden laten sturen, zeker door een vreemde. De verbazing was dan ook zéér groot dat hij er zowat bovenop kon zitten én direct succes had.

Maar Dakar hoefde verder ook niet gestuurd te worden, toch? Hij mocht alleen zijn deklust niet verliezen met iemand zo dichtbij, en daarbij geloof ik niet zo in speciale gaven .

pioenroos schreef: ↑15 jan 2022, 16:26 Dakar was ook beleefd en gaf de dekmeester een danklik over zijn gezicht toen hij op krukje erbij was komen zitten. Helaas voor hem was dat nádat hij net uitgebreid Flora had gesopt

Hahahaha yuk
Fijn dat het gelukt is! Nu weer geduld hebben tot de echo

Inge O schreef: ↑15 jan 2022, 19:05 Maar Dakar hoefde verder ook niet gestuurd te worden, toch? Hij mocht alleen zijn deklust niet verliezen met iemand zo dichtbij, en daarbij geloof ik niet zo in speciale gaven .

Speciale gaven niet, wel héél veel ervaring.
Het kan zijn hoor, dat Dakar geen hulp nodig had bij Flora. Dakar heeft al bewezen probleemloos te dekken.
Maar ook een ervaren schapendoesreu kreeg Flora niet gedekt door haar gehip, gewip en gegil.

pioenroos schreef: ↑15 jan 2022, 19:22

Inge O schreef: ↑15 jan 2022, 19:05 Maar Dakar hoefde verder ook niet gestuurd te worden, toch? Hij mocht alleen zijn deklust niet verliezen met iemand zo dichtbij, en daarbij geloof ik niet zo in speciale gaven .

Speciale gaven niet, wel héél veel ervaring.
Het kan zijn hoor, dat Dakar geen hulp nodig had bij Flora. Dakar heeft al bewezen probleemloos te dekken.
Maar ook een ervaren schapendoesreu kreeg Flora niet gedekt door haar gehip, gewip en gegil.

Oh, maar ik ben er wel van overtuigd dat hij invloed kan gehad hebben op Flora - ik bedoelde vooral dat een reu die niet wil/kan dekken in dichte nabijheid van iemand gewoon heel moeilijk te helpen is.

Fijn dat het gelukt is!
Misschien had die dekmeester een ook glijmiddel of zo???
Naast neutrale rust en kennis van zaken lol

Een dekmeester, ik wist niet eens dat het bestond! Wat goed dat het blijkbaar werkt, en dat het nu geslaagd is Ik ben wel heel benieuwd naar de pups! Hoe verwacht je ze ongeveer qua uiterlijk?

Wat fijn dat ook de tweede poging geslaagd was! Nu maar ongeduldig wachten tot de echo

Inge O schreef: ↑15 jan 2022, 17:32

pioenroos schreef: ↑15 jan 2022, 16:26 Zeker geprobeerd hoor. Maar op 1 na stapte de reuen gelijk af als je in de buurt kwam. We waren dan ook niet handig of snel genoeg. Uiteindelijk nam Flora dan de reuen altijd mee naar het verste hoekje van kamer of tuin.

Oh, het lijken helemaal wel wartjes .

Maar in dat geval had de dekmeester ook niet veel geholpen denk ik?

Het aantal dekkingen waarbij ikzelf echt op geen enkele manier moest tussenkomen (11 nestjes wartjes, 3 nestjes niet-wartjes tijdens mijn jeugd, 2 niet drachtige teven, 3 niet gelukte dekkingen wegens klunzige reu, allemaal maal x aantal dekkingen) zijn zowat op mijn éne hand te tellen, en geen één keer lag het aan een niet goed staande teef of het hen eerst niet voldoende zelf laten uitzoeken.

Je snapt dat dit mij weinig vertrouwen geeft in mijn eerste poging van mijn eerste nestje ever

Gudrun schreef: ↑15 jan 2022, 20:22 Fijn dat het gelukt is!
Misschien had die dekmeester een ook glijmiddel of zo???
Naast neutrale rust en kennis van zaken lol

Volgens mij zorgde ze daar zelf voor

mijke schreef: ↑15 jan 2022, 20:28 Hoe verwacht je ze ongeveer qua uiterlijk?

Korthaar is dominant over langhaar en baard is dominant over geen baard. Dakar draagt geen langhaar dus allemaal korthaar. Flora draagt niet zonder baard dus allemaal een baard. Maar, het baardgen maakt het korthaar net wat langer dan korthaar zonder baard. Denk aan honden die ruwhaar of draagharig worden genoemd.

Zwart is dominant en Flora draagt geen bruin (Dakar wel) dus alle pups zullen zwart zijn. 50% zal witte vlekken hebben op lichaam en 50% een helemaal zwart lijf. Ik vermoed dat ze allemaal wel witte voetjes of borstvlek zullen hebben bij geboorte maar hoe dat precies vererfd weten ze niet.
Bij 50% zal het wit waarschijnlijk grijs worden zoals bij Flora. Schimmel/ticking/roan wordt het ook genoemd. Bij de ander helft blijft het wit wit.
50% zal aftekeningen hebben ongeveer zoals Dakar. In theorie 25% tan en 25% agouti (wildkleur of wolfsgrauw heet dat ook wel) om precies te zijn. Hoe dat precies toont weet ik niet. Je zou namelijk zeggen dat Dakar tan is maar hij draagt zowel tan als agouti en agouti is dominant over tan

Uiteraard theoretische cijfers. In praktijk kan ik 9 helemaal zwarte reuen krijgen zonder aftekening

Veertje schreef: ↑15 jan 2022, 20:55 Je snapt dat dit mij weinig vertrouwen geeft in mijn eerste poging van mijn eerste nestje ever

Dat is nergens voor nodig. Ik was juist jaloers op je, zover ik gehoord heb en weet uit mijn omgeving hebben tollereuen een prima instinct (Teven zijn ook goede moeders maar daar heb jij niks aan )

Wow wat een uiteenzetting haha! Ik vind die genetica altijd maar ingewikkeld, het is ook het punt waarbij ik op school afhaakte bij biologie omdat ik het gewoon niet kon volgen wel leuk om te lezen en te zien in hoeverre het gaat kloppen! En qua bouw? Ik heb echt absoluut geen enkel idee wat voor hond er schuil gaat achter al dat douzenhaar

Veertje schreef: ↑15 jan 2022, 20:55 Wat fijn dat ook de tweede poging geslaagd was! Nu maar ongeduldig wachten tot de echo

Inge O schreef: ↑15 jan 2022, 17:32 Oh, het lijken helemaal wel wartjes .

Maar in dat geval had de dekmeester ook niet veel geholpen denk ik?

Het aantal dekkingen waarbij ikzelf echt op geen enkele manier moest tussenkomen (11 nestjes wartjes, 3 nestjes niet-wartjes tijdens mijn jeugd, 2 niet drachtige teven, 3 niet gelukte dekkingen wegens klunzige reu, allemaal maal x aantal dekkingen) zijn zowat op mijn éne hand te tellen, en geen één keer lag het aan een niet goed staande teef of het hen eerst niet voldoende zelf laten uitzoeken.

Je snapt dat dit mij weinig vertrouwen geeft in mijn eerste poging van mijn eerste nestje ever

Wartjes zijn ook echt wel erg hoor, ze lopen vaak niet over van deklust zeg maar . Maar het sprookje dat je een loopse teef en reu samenzet en de boel binnen de paar minuten geklonken is (letterlijk ) is toch echt maar zelden waar, en gebeurt natuurlijk ook alleen maar als je net géén dekking wil .

Maart schreef: ↑16 jan 2022, 09:28 Treskor is zo 1 die uit de auto komt, snuffelt en hopla. Gedaan.
Het is makkelijk maar toch ook wel wat saai geen spelen, rennen, uitdagen,... dan zijn de charmantere heren toch wel wat fijner

Dat heb ik één keer gehad, maar dan wel pas bij de derde reu . De eerste twee bakten er weer niks van, uiteindelijk toch nog ter elfder ure bij nummer drie terecht gekund en hopla, vást.

Kwamen 13 pups uit, dus tot daar het veel gehoorde argument 'dat het dan nog wel niet de goede tijd van de teef zou geweest zijn'.