Een Hondenleven

Zamunda schreef: ↑04 nov 2021, 20:13

Sekreetje schreef: ↑04 nov 2021, 19:47Ja, samen naar bed toe en dan duurt het echt een poosje voor hij die rust vindt.
Maar, even afkloppen, gisteravond ging hij voor het eerst gelijk bij mij liggen en slapen zonder ijsberen. Ben dus erg benieuwd hoe het vanavond gaat.

Oh wat fijn. Hopelijk vanavond ook, of in elk geval sneller dan in het begin. Wat is het toch fijn dat hij met jullie mee naar bed mag, want dat hij dat héél erg fijn vindt (en eigenlijk ook wel nodig heeft) is wel duidelijk.

Ja joh, afleren komt vanzelf wel weer een keer. Nu gaan we vooral mee in zijn behoefte.

Super .

Lang geen update want het gaat eigenlijk super goed! Elke week maakt hij weer stapjes vooruit.

Deze vakantie benut om de auto (waar hij echt panisch voor was) wat leuker te maken. Nou ja leuker....minder eng.
Nu kunnen we ook wat verder weg wandelen. Vandaag voor het eerst naar het bos geweest.



Dit is halverwege de wandeling en dan zie je dat zijn kopje langzaam vol raakt. Hij begint heel vrolijk, staart hoog, veel snuffelen en nieuwsgierig onderzoeken. En na een km of 3 wordt dat minder, staart iets lager, meer rechte lijnen lopen. Hij heeft nog heel veel te verwerken.

Wat fijn, die stappen!

Wat goed dat hij bij jullie is, met de ervaring die je hebt en de tijd die je neemt die hij nodig heeft om te wennen.
Niet te snel willen, maar lekker op zijn tempo en dan zie je dat het zo mooi vooruit gaat!
Heerlijk dat jullie naar het bos kunnen nu, knappe Nahbu!

Wat een prachtige ogen heeft ie.
Super al die vorderingen al. Fijn dat je nu letterlijk stapjes verder komt. Alles rustig op z`n tijd.

Fijn om weer een update te lezen en te zien dat hij zo vooruit gaat!

Heleboelie schreef: ↑03 jan 2022, 12:31 Wat fijn, die stappen!

Wat goed dat hij bij jullie is, met de ervaring die je hebt en de tijd die je neemt die hij nodig heeft om te wennen.
Niet te snel willen, maar lekker op zijn tempo en dan zie je dat het zo mooi vooruit gaat!
Heerlijk dat jullie naar het bos kunnen nu, knappe Nahbu!

Nou, het loopt ook gewoon organisch hoor, want ik ben eigenlijk nogal ongeduldig van aard.

Borderbende schreef: ↑03 jan 2022, 12:35 Wat een prachtige ogen heeft ie.
Super al die vorderingen al. Fijn dat je nu letterlijk stapjes verder komt. Alles rustig op z`n tijd.

Ik vind zijn ogen ook heel mooi. Door dat lichte bruin krijgt hij zoveel uitdrukking.

Zamunda schreef: ↑03 jan 2022, 22:28 Fijn om weer een update te lezen en te zien dat hij zo vooruit gaat!

Ja, er valt niet zo heel veel te vertellen. Maar geen nieuws is goed nieuws in dit geval.

Fijn dat hij nog steeds mooie vooruitgang laat zien en dat jullie nu ook wat makkelijker met de auto weg kunnen. Het blijft mooi en bijzonder om te zien hoe een hond als Nahbu steeds meer in zijn nieuwe leven groeit en hoeveel er nog te ontdekken is.

Diana schreef: ↑04 jan 2022, 07:46 Fijn dat hij nog steeds mooie vooruitgang laat zien en dat jullie nu ook wat makkelijker met de auto weg kunnen. Het blijft mooi en bijzonder om te zien hoe een hond als Nahbu steeds meer in zijn nieuwe leven groeit en hoeveel er nog te ontdekken is.

Ik blijf het ook mooi vinden. Dit is nu mijn 4de hond uit de buitenlands asiel, en elke keer verbaas ik me er weer over hoe ze zich aanpassen. En hoe snel ze zich alle verwennerij laten welgevallen.

Oh dit hele topic had ik gemist, maar net even goed doorgespit. Wat een mooie hond en wat fijn dat hij het zo goed doet!

Het lijkt me heel bijzonder om zo´n hond te kunnen zien opbloeien. Mijn situatie is daar totaal niet geschikt voor, dus voor mij een galgobaby zonder nare ervaringen

annnie schreef: ↑04 jan 2022, 12:51 Oh dit hele topic had ik gemist, maar net even goed doorgespit. Wat een mooie hond en wat fijn dat hij het zo goed doet!

Het lijkt me heel bijzonder om zo´n hond te kunnen zien opbloeien. Mijn situatie is daar totaal niet geschikt voor, dus voor mij een galgobaby zonder nare ervaringen

Maar wát voor een galgobaby.
Als ik dat zie vergeet ik op slag dat ik eigenlijk geen puppenmens ben.

Sekreetje schreef: ↑04 jan 2022, 16:18

annnie schreef: ↑04 jan 2022, 12:51 Oh dit hele topic had ik gemist, maar net even goed doorgespit. Wat een mooie hond en wat fijn dat hij het zo goed doet!

Het lijkt me heel bijzonder om zo´n hond te kunnen zien opbloeien. Mijn situatie is daar totaal niet geschikt voor, dus voor mij een galgobaby zonder nare ervaringen

Maar wát voor een galgobaby.
Als ik dat zie vergeet ik op slag dat ik eigenlijk geen puppenmens ben.

Ghehe, ik moet eerdere keer denken aan de consulent die me een beetje bang maakte door me vertellen dat jonge galgo's echt heel druk zijn. Ondertussen staan er twee honden vrolijk bij de deur omdat we uit gaan en draait nr 3 zich nog een keer lekker om op d'r kussen naast de verwarming

Nahbu was bij aankomt extreem bang voor autorijden. Waren we ook voor "gewaarschuwd". De eerste keren in de auto zijn we na 200 meter weer omgekeerd omdat hij niet te houden was. In pure paniek wilde hij ERUIT en liet zich door niets stoppen. En kijk dan hoe hij nu naast me ligt op de achterbank.

Super! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

Alfilillo schreef: ↑28 jan 2022, 11:27 Super! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

Tja...euh...veel geduld denk ik? We hebben het een paar weken laten rusten. En toen eerst een heel klein stukje en dan lekker wandelen. Dat ging, met goed vast houden, redelijk.

De grote omslag kwam toen we een keer in de regen gingen wandelen. Toen wist hij niet hoe snel hij zelf in de auto moest springen.

Geweldig!

Sekreetje schreef: ↑28 jan 2022, 11:47

Alfilillo schreef: ↑28 jan 2022, 11:27 Super! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

Tja...euh...veel geduld denk ik? We hebben het een paar weken laten rusten. En toen eerst een heel klein stukje en dan lekker wandelen. Dat ging, met goed vast houden, redelijk.

De grote omslag kwam toen we een keer in de regen gingen wandelen. Toen wist hij niet hoe snel hij zelf in de auto moest springen.

Sekreetje schreef: ↑28 jan 2022, 11:47

Alfilillo schreef: ↑28 jan 2022, 11:27 Super! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

Tja...euh...veel geduld denk ik? We hebben het een paar weken laten rusten. En toen eerst een heel klein stukje en dan lekker wandelen. Dat ging, met goed vast houden, redelijk.

De grote omslag kwam toen we een keer in de regen gingen wandelen. Toen wist hij niet hoe snel hij zelf in de auto moest springen.

Haha, fantastisch

Wat fijn!

Sekreetje schreef: ↑28 jan 2022, 11:47

Alfilillo schreef: ↑28 jan 2022, 11:27 Super! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

Tja...euh...veel geduld denk ik? We hebben het een paar weken laten rusten. En toen eerst een heel klein stukje en dan lekker wandelen. Dat ging, met goed vast houden, redelijk.

De grote omslag kwam toen we een keer in de regen gingen wandelen. Toen wist hij niet hoe snel hij zelf in de auto moest springen.

Haha, herkenbaar. Mila hield ook nooit van de auto tot er eens vuurwerk was toen we richting de auto liepen. Toen zat ze er in een mum van tijd in en wilde er ook liever niet meer uit