Een Hondenleven

Wat fijn dat er al zo veel verbetering is bij Willem. Duimen dat dat zo blijft!

Wat fijn om je update te lezen over Willem. Gelukkig dat hij weer hondendingen kan doen, dat moet zo goed voelen voor hem. Hij was zo lang uit zijn doen, germ. Nu kan hij eindelijk lekker in het zonnetje rondscharrelen en de verloren tijd een beetje inhalen.

Hey Willem, zie hem lekker scharrelen dan! Wat fijn dat beter gaat ♡

Ik hoop dat het nog steeds beter gaat met Willempie

Diem deed het goed op moderin als prednison variant. Stuk minder vraatzucht en eeuwige dorst dan prednoral.

pioenroos schreef: ↑25 apr 2022, 12:51

Diem deed het goed op moderin als prednison variant. Stuk minder vraatzucht en eeuwige dorst dan prednoral.

Dat is de methylprednisolon waar ik het over had, veel minder bijwerkingen inderdaad.

Inge O schreef: ↑25 apr 2022, 12:56

pioenroos schreef: ↑25 apr 2022, 12:51

Diem deed het goed op moderin als prednison variant. Stuk minder vraatzucht en eeuwige dorst dan prednoral.

Dat is de methylprednisolon waar ik het over had, veel minder bijwerkingen inderdaad.

Zijn de puppen een goed excuus dat ik niet even heb opgezocht wat de werkzame stof van Moderin is

pioenroos schreef: ↑25 apr 2022, 12:58

Inge O schreef: ↑25 apr 2022, 12:56

pioenroos schreef: ↑25 apr 2022, 12:51

Diem deed het goed op moderin als prednison variant. Stuk minder vraatzucht en eeuwige dorst dan prednoral.

Dat is de methylprednisolon waar ik het over had, veel minder bijwerkingen inderdaad.

Zijn de puppen een goed excuus dat ik niet even heb opgezocht wat de werkzame stof van Moderin is

Nee

Wat fijn dat het zoveel beter gaat met Willem en wat mooi dat filmpje om te zien hoe lekker hij aan het struinen in. Daar wordt je toch blij van.
Dat wankelige kan ook nog best van die artritis/ontstekingen zelf komen hoor ik heb ook vaak van die ontstekingen en duurt altijd als de pijn zelf al weg is eventjes voor de kracht weer goed is.

HillieS schreef: ↑23 apr 2022, 19:07Inderdaad ja, en inderdaad niet te snel willen ja. Ook al wil je dat natuurlijk wel.

Ja . Hij wil naar mijn zin/voor mijn gemoedstoestand nog te weinig naar buiten (en in huis beweegt hij sowieso niet) maar elke dag wil hij begin van de avond toch wel even de achtertuin in om daar wat langer rond te struinen en te rommelen. En weet je wat hij vandaag deed? Hij liep naar de holen (althans, wat er nog van over is nadat Lais en hij er ruim vier maanden niet bij geweest zijn) en heeft even gegraven . Het was inclusies wisselen van hol maar een minuutje ofzo maar het was echt geweldig om te zien . Geen idee of het kwaad kan maar hij lijkt zelf zijn grenzen wel aardig aan te voelen aangezien hij het zo kort hield.

Het zal ook wel met de trek/honger te maken hebben maar sinds gisteren kluift hij weer op niet al te smaakvolle kluifjes, heerlijk om dat weer te horen.

Hij komt nog steeds vaak bij me om gekroeld te worden. Ik heb hem al zo lang maar ik blijf het moeilijk in te schatten vinden wat hij nou echt lekker vindt, ik wissel het maar een beetje af en doe vooral zacht aaien en hij lijkt dat toch wel echt fijn te vinden. Maar het enige waar ik het aan kan zien is dat hij niet wegloopt, aan zijn uitdrukking zie ik het niet jammergenoeg. Wel als ik koekjes bij me heb, dan komt hij heel blij op me afgerend met zijn prachtige blije bietsende hoofd .

billy schreef: ↑23 apr 2022, 19:34Ja had het gelezen en ga het aan de da vragen.

Ben benieuwd, zou toch heel erg mooi zijn als dat wat op zou leveren!

Alfilillo schreef: ↑23 apr 2022, 19:45Nee, geen lange zoektocht, maar het aftakelingsproces gaat bij polyradiculoneuritis ook heel snel naar een (bijna) totale verlamming van o.a. de poten. Op vrijdag ging ik naar de da, die zich traumatoloog noemt, en die me de totaal verkeerde diagnose van patella luxatie gaf. Eén of twee dagen later was duidelijk dat het helemaal mis was, dus gingen we naar een meer specialistische kliniek. In eerste instantie dachten ze hernia, maar op basis van allerlei onderzoeken (rofo´s, echo´s, mielografie, bloedonderzoek...) konden ze me op maandag vertellen dat het idiopatische polyradiculoneuritis was.

Jeetje, dat waren veel onderzoeken in korte tijd en met een snelle aftakeling zeg.

Alfilillo schreef: ↑23 apr 2022, 19:45Lastig die mentale blokkades. Alfil heeft dat exact zo . Echt vreselijk lastig als je niet weet of er iets lichamelijks of mentaals aan de hand is. Vaak is het een combi. Het is altijd weer een kwestie van aanvoelen in hoeverre je moet/kan pushen.

Ja ik blijf het lastig vinden, ook dat aanvoelen. Ik heb nu het idee dat ik bepaalde gedragingen onder stress (door de pijn) schaarde die eerder ook door stress kwamen maar nu zeer waarschijnlijk door pijn (zoals niet meer willen kluiven) veroorzaakt werden. En pushen is bij Willem eigenlijk nooit een goed idee maar heel soms moet hij inderdaad toch even over een drempel. Maar het is zo precair altijd, hij ervaart bijna alles als druk.

Tamara schreef: ↑24 apr 2022, 08:03 Wat fijn om je update te lezen over Willem. Gelukkig dat hij weer hondendingen kan doen, dat moet zo goed voelen voor hem. Hij was zo lang uit zijn doen, germ. Nu kan hij eindelijk lekker in het zonnetje rondscharrelen en de verloren tijd een beetje inhalen.

Ja dat voelt echt héél erg fijn na zo'n lange tijd.

Célie schreef: ↑25 apr 2022, 16:35 Wat fijn dat het zoveel beter gaat met Willem en wat mooi dat filmpje om te zien hoe lekker hij aan het struinen in. Daar wordt je toch blij van.
Dat wankelige kan ook nog best van die artritis/ontstekingen zelf komen hoor ik heb ook vaak van die ontstekingen en duurt altijd als de pijn zelf al weg is eventjes voor de kracht weer goed is.

Dan is de pijn al helemaal weg? En bij jou hebben de ontstekingen dan niet dusdanig lang geduurd dat je echt spierverlies hebt? Wat naar trouwens dat je zo vaak last hebt van die ontstekingen.

Zamunda schreef: ↑26 apr 2022, 21:24

HillieS schreef: ↑23 apr 2022, 19:07Inderdaad ja, en inderdaad niet te snel willen ja. Ook al wil je dat natuurlijk wel.

Ja . Hij wil naar mijn zin/voor mijn gemoedstoestand nog te weinig naar buiten (en in huis beweegt hij sowieso niet) maar elke dag wil hij begin van de avond toch wel even de achtertuin in om daar wat langer rond te struinen en te rommelen. En weet je wat hij vandaag deed? Hij liep naar de holen (althans, wat er nog van over is nadat Lais en hij er ruim vier maanden niet bij geweest zijn) en heeft even gegraven . Het was inclusies wisselen van hol maar een minuutje ofzo maar het was echt geweldig om te zien . Geen idee of het kwaad kan maar hij lijkt zelf zijn grenzen wel aardig aan te voelen aangezien hij het zo kort hield.

Het zal ook wel met de trek/honger te maken hebben maar sinds gisteren kluift hij weer op niet al te smaakvolle kluifjes, heerlijk om dat weer te horen.

Hij komt nog steeds vaak bij me om gekroeld te worden. Ik heb hem al zo lang maar ik blijf het moeilijk in te schatten vinden wat hij nou echt lekker vindt, ik wissel het maar een beetje af en doe vooral zacht aaien en hij lijkt dat toch wel echt fijn te vinden. Maar het enige waar ik het aan kan zien is dat hij niet wegloopt, aan zijn uitdrukking zie ik het niet jammergenoeg. Wel als ik koekjes bij me heb, dan komt hij heel blij op me afgerend met zijn prachtige blije bietsende hoofd .

Oh heerlijk!

Zamunda schreef: ↑26 apr 2022, 21:24 en heeft even gegraven

Dan zal de pijn in zijn voorpoten gelukkig toch al heel wat minder zijn

billy schreef: ↑26 apr 2022, 21:56Het is Moderin en daar ben ik mee begonnen met Truus, maar dat deed op een gegeven moment niets meer, jammer genoeg.

Jammer!

Inge O schreef: ↑27 apr 2022, 18:35

Zamunda schreef: ↑26 apr 2022, 21:24 en heeft even gegraven

Dan zal de pijn in zijn voorpoten gelukkig toch al heel wat minder zijn

Ik wist dat hij niet lang gegraven had maar bij nader inzien was 'minder dan een minuut' ongeveer vijf seconden . Maar toch is het weer een stap vooruit!

Duidelijk blije Willem die even graaft



Vandaag weet ik niet wat er gebeurd is maar kwam hij met z'n tong uit z'n bek hangend naar me toe . Ik had hem mee naar buiten genomen, samen een rondje gelopen in de achtertuin en toen ik weer richting de deur ging ging hij mee. Maar toen ik hem van de andere twee probeerde te scheiden (om alleen hem naar binnen te nemen) ging hij weer achter ze aan de achtertuin in. Nou super als jij nog even buiten wil blijven! Dus ik ging binnen weer even verder met opruimen, na tijdje ging ik weer even kijken en riep ik hem maar hij hoorde me niet en ik zag hem in de verte bij de vijver lopen dus die had het naar zijn zin . Dus ik weer naar binnen, kom ik tien minuten later weer naar buiten komt eerst Murf helemaal buiten adem en met natte borst en buik op me afgesjeesd en even later Willem met een blije kop, tong eruit en modderpootjes in galopje op me af . Zó jammer dat ik niet weet waar hij het zo leuk mee gehad heeft maar ik ben natuurlijk heel blij dat hij het zo naar zijn zin gehad heeft en toch elke keer weer iets meer kan/doet/wil.

Inge O schreef: ↑27 apr 2022, 20:20

Inderdaad .


Ook nog een paar foto's.

Hier moest ik raden van Willem . Hij was uitgeweest, had gegeten en gedronken en toch lag hij me aan te kijken (dan wil hij iets van me, maar wat kon er nog zijn ). Uiteindelijk zag ik het stompje van een kluif liggen onder de waterbak, zou dat het dan zijn? Ja hoor, die bleek hij héél graag te willen hebben maar zelf niet te durven pakken. Hij heeft hem blij opgekloven.


Als we zalm eten mogen de honden altijd de pan uitlikken, Willem kwam er zelfs weer voor opstaan


En in geen maanden gezien, Willem die wat brokjes uit het gras eet. Niet lang of veel, maar toch weer een begin.


En hij staat blij en met hoofd hoog te kijken of hij weer naar binnen mag


Hier deden ze met z'n drieën verstoppertje . Aparte houding wel van Willem, heb hem nog nooit zo zien liggen op die helling maar hij leek het wel prettig te vinden


'Gewoon' even lekker zitten

Ach wat heerlijk om te zien Echt super fijn!

Wat ontzettend fijn zeg!

Aaaah, die Willem!

Wat een fijne update. En wat heerlijk om een blije Willem op de foto te zien

Zamunda schreef: ↑26 apr 2022, 21:24

Célie schreef: ↑25 apr 2022, 16:35 Wat fijn dat het zoveel beter gaat met Willem en wat mooi dat filmpje om te zien hoe lekker hij aan het struinen in. Daar wordt je toch blij van.
Dat wankelige kan ook nog best van die artritis/ontstekingen zelf komen hoor ik heb ook vaak van die ontstekingen en duurt altijd als de pijn zelf al weg is eventjes voor de kracht weer goed is.

Dan is de pijn al helemaal weg? En bij jou hebben de ontstekingen dan niet dusdanig lang geduurd dat je echt spierverlies hebt? Wat naar trouwens dat je zo vaak last hebt van die ontstekingen.

Ja de pijn is dan echt weg , maar ik kan het niet goed uitleggen het lijkt dan wel of je op hakken loopt dat je gewoon niet nog echt stabiel bent. Misschien dat dat bij Willem ook aan de hand is.

Wat heerlijk om te zien dat hij weer zoveel plezier heeft nu

Dit zijn de fijne berichten Wat een heerlijk koppie heeft hij toch

Wat een heerlijke update. Zo fijn om te zien dat Willem weer vooruit gaat en plezier heeft! Dat geeft jouzelf ook een geluksgevoel!

:I Wat zal je blij zijn met zoveel vooruitgang. Leuke foto's hierboven. Hij heeft een maar wat leuk koppie

Super om die vooruitgang te zien!