Een Hondenleven

Ik snap trouwens dat je op een bepaald ras valt hoor.
Is het geen idee om te gaan kijken voor een langhaar Hollander? Die zijn doorgaans veel zachter van karakter dan de kortharen en zelden of nooit ‘werkgefokt’.

En dat verhaal van die zachte moeder dus zachte pups geloof ik ook niet zo. Een vriendin had een geweldige Aussieteef. Amy. Een schatje van de bovenste plank, echt, zoeter dan zij kwamen ze niet. Die had ik ook wel willen hebben. Ze heeft haar laten dekken en uit dat nest zijn meerdere pups teruggebracht. Teveel hond.
Verkijk je er alsjeblieft niet op. Dat er aangename en gezellige huishonden komen uit harde rassen kan natuurlijk wel maar is geen gegeven. Ga altijd van het ergste uit.
Ik zou zelf die kh Hollander nemen als de kinderen veel groter zijn en hun reet grotendeels wel redden. Heb jij ook lekker de tijd om te trainen

Oeps. En beterschap voor Livia!

Nanna schreef: ↑06 nov 2021, 10:25 Ik zit me eigenlijk af te vragen waarom je met twee kleine kinderen thuis graag een Hollander wilt waarvan één van de ouders ook nog eens uit dienstlijnen komt.
Verder geen kritiek hoor, ik vraag het me alleen maar af. Een Oor krijg je toch niet terug.
Je zegt zelf dat veel jonge honden terug gaan naar de fokker of naar het asiel ‘wegens tegenvallend karakter’. Ik zou dat eng vinden.
Je kunt er natuurlijk op wachten dat zo’n werklijnhond overal in gaat bijten, ook in de kinderen. Janken, dokter.
Als ik jou was zou ik nu een veel gemakkelijker ras kiezen en die hele Hollander bewaren voor later.

Beterschap voor Livia.

Ik ben het eigenlijk wel eens met Nanna (ook wel eens gezegd geloof ik). Misschien zijn die herders heel lief voor eigen, maar je wil dat er straks ook vriendjes over de vloer kunnen komen en gewoon spontaan binnen kunnen komen zonder er angstvallig bovenop te zitten en te moeten scheiden. Oor krijg je inderdaad niet terug en zij was zelf ook niet altijd de makkelijkste met drukke (niet eigen) kinderen als ik me goed herinner.

Sorry maar ik kan me niet herinneren dat ik om rasadvies gevraagd heb

mijke schreef: ↑06 nov 2021, 11:38 Sorry maar ik kan me niet herinneren dat ik om rasadvies gevraagd heb

Kun je je wel herinneren dat er geen ongevraagd rasadvies werd gegeven?

Ik denk ook dat je teveel vasthoudt aan wat was en het uiterlijk van Oor.
Ik ken werkelijk geen enkele gezellige hollander. Kortaangelijnde doodsmarcheerders. Ik zie niet hoe dat leuk of ontspannen is met zulke jonge kinderen.
Maak het jezelf nou makkelijk, een lab x windhond met streepjes heb je uiteindelijk veel meer plezier van. Doe je die ingeteelde pliesiehond wanneer je meiden 12 of ouder zijn.
Door fokkers wordt zo vaak beweerd dat het om fijne huishonden zou gaan, en uiteindelijk word je als totale leek opgescheept met een ramscherpe debiel. Herplaatsen of verkopen is in die hoek toch de norm, dus wat kan het ze schelen.

mijke schreef: ↑06 nov 2021, 11:38 Sorry maar ik kan me niet herinneren dat ik om rasadvies gevraagd heb

Neen, je krijgt het zo maar gratis en voor niets.

En oh ja, vriendjes later...
Ryker van mijn dochter heeft dus tot zijn 2e hier gewoond, wel bij haar in aanleunwoning maar met gemeenschappelijke tuin. Nu kan ik als ze niet thuis is en hij los is niet meer binnen bij haar. Misschien zou het wel kunnen, maar hij staat met haren recht , rimpelneus en tanden bloot vervaarlijk aan het hek te grommen dus ik durf niet.
Bij bezoek zet ze hem weg in de bench tot hij gewend is, dan is hij weer superlief.

mijke schreef: ↑06 nov 2021, 11:38 Sorry maar ik kan me niet herinneren dat ik om rasadvies gevraagd heb

Alsof dat ooit iemand tegengehouden heeft
Maar serieus, overdenk het goed. Ga niet in dingen geloven om het voor jezelf recht te praten. Ga er voor het gemak van uit dat je het werkkarakter van pa krijgt. Een totale piranha dus. En dan rest de vraag, wil je dat?
Als het antwoord daarop ja is, dan zou ik er ook gewoon voor gaan.

Zoals al eerder genoemd is, lijkt het me vooral zinvol om te informeren hoe ze de socialisatie ingericht hebben.

Ik heb sinds een half jaar een Hollandse herder waarvan de vader uit werklijnen komt.
Ik zal zeker niet beweren dat Ysta een makkelijke hond is, maar met kinderen is ze helemaal fantastisch. Die kun je zo op een crèche dumpen. Ze komt bij een ouder echtpaar vandaan waar de kleinkinderen regelmatig op bezoek kwamen en dat is te merken. Verder is er qua socialisatie niet heel veel gedaan en dat is ook te merken, helaas.

Nog meer ongevraagd commentaar in aantocht
Het eerste jaar wordt zwaar, ongeacht ras. Dat is met elke pup, Hollander of Golden. Er komen momenten dat je je afvraagt wat je bezielde toen je bedacht voor een pup te gaan, maar dat gaat over. Zijn fases, net als bij kinderen

Bij ons op de club zitten 2 stamboom Hollanders uit werklijnen. De reu is de goedheid zelf, ligt overdag in de winkel van de eigenaar, is vriendelijk en rustig tegen iedereen, kan met de kleinkinderen. Op de club is hij op en top werkhond.
De teef is wat feller, maar ook dat is gewoon een sociale hond. Leeft thuis met chihuahua en corgi.
Het kan dus best wel werken, en je hebt voldoende kennis om dat in goede banen te leiden. Ik heb 2 Duitse herders en die kunnen prima met kinderen en ook de vriendjes, maar voor mijn eigen gemoedsrust zitten ze altijd apart als er vriendjes zijn. Just in case.

Nou spuit 11 met 2 xHH en die beide nesten en t nest van Xygan zelf ook nog volgt. Er zit enorm veel verschil in. Ze kunnen best geschikt zijn met kinderen (uit deze 3 nesten zijn er best veel die actieve huishond zijn en met (kleine) kinderen leven). Maar zelfs in 1 nest zit nog veel verschil in karakter. Ik heb met 90% van de eigenaren nog contact ondanks dat ik niet de fokker ben dus kan ze nog steeds een beetje volgen. Makkelijk is t zeker niet altijd, er zijn mensen die al 10 jaar honden hebben (buitenlandse zwervers) en het nu met deze hond toch flink zwaar hebben. Maar ook mensen die nog nooit een hond gehad hebben en waarbij het bijna automatisch gaat, terwijl deze ook jonge kinderen hebben. 70% van de moeder geloof ik zeker niet. Xygan heeft dat wel maar zijn broer is 90% zijn vader. Xanu zit zo rond de 50/50. Je kunt best al iets herkennen in t nest qua karakter maar zeker niet alles. Politiehond wordt overigens vaak gebruikt maar zit hij ook echt bij de politie of heeft ie alleen knpv gedaan?
Weet je de lijnen toevallig?

Nanna schreef: ↑06 nov 2021, 12:11 Maar serieus, overdenk het goed. Ga niet in dingen geloven om het voor jezelf recht te praten. Ga er voor het gemak van uit dat je het werkkarakter van pa krijgt. Een totale piranha dus. En dan rest de vraag, wil je dat?
Als het antwoord daarop ja is, dan zou ik er ook gewoon voor gaan.

Of een hond die blaffend van opwinding in de riem hangt omdat er verderop een schaap staat, of een kat overstak, of een hond een bal apporteerde. De korthaar Hollanders die ik ken hebben die neiging van nature allemaal. Geen kwaad in de zin maar heel makkelijk heel hoog in de opwinding. Daar valt natuurlijk een hoop te winnen met veel training en tijd en het kan best zijn dat jij dat helemaal ziet zitten, prima dan. Maar ik vind dat ze te rooskleurig worden beschreven door fokkers.

Ongevraagd advies krijg je toch.
Ik vind het advies van loraine over de vrolijke Hollander eigenlijk nog best een goede, als je perse een Hollander wil zou ik voor een goed gefokte stamboom Hollander gaan en bij chantal zit je prima.
Laat die xHH lijnen lekker links liggen met kleine kinderen, is gewoon niet verstandig. Zeker niet als je het advies van Hippo voor waar aanneemt, dan kom je van een koude kermis thuis met een beetje pech.
En als je toch voor een kruising gaat, laat de lijnen dan eerst checken door mensen die deze lijnen echt kennen, want van het goedbedoelde advies van de meeste kruising fokkers ben ik niet ondersteboven... Hoe vaak er niet gezegd wordt dat het prima huishonden zijn.... En hoevaak ze niet binnen no time al onhandelbaar blijken...
Al heb ik niet de illusie dat je enig advies aan gaat nemen... Je wil een Hollander dus die gaat er komen

De fokker gaat maar lekker met bakjes voer in de weer. Die neem je niet mee naar huis.
Het gaat wat mij betreft alleen maar om de hond.

Kun je daar zo naar binnen lopen of moet ze eerst aan de riem of in de bench?
Wat doet ze tijdens de koffie? Ligt ze dan te loeren in de mand of ligt ze naast je op de bank op haar rug?

Ik moet nog niet denken aan 2 kleine kinderen in een klein huis in de stad en dan ook nog een hollanderpup erbij.
Ik vind het echt een heel bijzondere keuze.
Waarom niet een hond die iets makkelijker in die situatie past?

Niet dat ik denk dat het je niet lukt, hoor. Je bent een redelijk no-nonsense maar wel flexibele baas dus het lukt heus wel. Maar dan nog..waarom?

Ik zag het vroeger bij vriendjes die zulke honden hadden. Van die schreeuwhonden in het gangetje van het flatje. Met een opgeschroefd plankje over de brievenbus want oh wee als er een kind de vingers door de brievenbus stak. En de post werd ook meteen versnipperd.
Voor alles is een oplossing maar leuk?

Waar wij ingetrapt zijn is : de pups zitten nu (4 weken) niet bij de moeder want ze bijten in haar tepels

Verder kan je zelf ook het verschil wel zien of een hond met kinderen kan of dat een hond onder appél stil op 1 plaatst kan blijven liggen en kinderen om zich heen verdraagt zolang er een baas bij is .

En kijken of ze zelf een kennel hebben in de tuin. Want dat betekent dat de hond daar ook regelmatig zit . Als je dat zelf ook wil dan is dat geen probleem natuurlijk.

Smoushond schreef:Waar wij ingetrapt zijn is : de pups zitten nu (4 weken) niet bij de moeder want ze bijten in haar tepels

Verder kan je zelf ook het verschil wel zien of een hond met kinderen kan of dat een hond onder appél stil op 1 plaatst kan blijven liggen en kinderen om zich heen verdraagt zolang er een baas bij is .

En kijken of ze zelf een kennel hebben in de tuin. Want dat betekent dat de hond daar ook regelmatig zit . Als je dat zelf ook wil dan is dat geen probleem natuurlijk.

Hmm ik heb 3 kennels maar in 2 daarvan zit nooit een hond in.

malinois schreef: ↑06 nov 2021, 22:43

Smoushond schreef:Waar wij ingetrapt zijn is : de pups zitten nu (4 weken) niet bij de moeder want ze bijten in haar tepels

Verder kan je zelf ook het verschil wel zien of een hond met kinderen kan of dat een hond onder appél stil op 1 plaatst kan blijven liggen en kinderen om zich heen verdraagt zolang er een baas bij is .

En kijken of ze zelf een kennel hebben in de tuin. Want dat betekent dat de hond daar ook regelmatig zit . Als je dat zelf ook wil dan is dat geen probleem natuurlijk.

Hmm ik heb 3 kennels maar in 2 daarvan zit nooit een hond in.

Ja dat kan ook

Smoushond schreef: ↑06 nov 2021, 21:00 Waar wij ingetrapt zijn is : de pups zitten nu (4 weken) niet bij de moeder want ze bijten in haar tepels

Wat vind je daar fout aan dan?

Mira zat niet apart maar lag wel de hele dag op de bank waar de pups niet op konden springen want Zere Tieten was wel degelijk een punt.
Gewoon precies wat je er van verwacht als er 5 pups met scherpe tandjes aan knagen.

Maar dan kon ze er nog wel bij als ze wilde
Veel fokkers halen de moeder er dan al helemaal bij weg terwijl ze die voeding en opvoeding van mama nog zo hard nodig hebben

Mijn meiden liepen er bij tot ze weg gingen
Dat kon variëren van 8 weken tot 10-15 weken

Een kennel wil niks zeggen overigens
Die hadden wij ook , de honden waren vnl buiten maar kwamen ook wel binnen
Als we weg waren of gingen slapen moesten ze de kennel in . De rest van de tijd liepen ze los

As moeders gingen 2 weken voor de bevalling naar binnen waar in de woonkamer een mega kamerkennel stond
Daar kwamen de andere honden niet bij vanaf de bevalling tot de pups 3 wkn waren

En ik heb eigenlijk altijd wel honden gehad die buiten waren geboren ( behalve de zelf aangehouden pups dan )
Als de fokker ze ook regelmatig binnen haalt is er niks aan de hand

Ulan bijv is ook buiten geboren , wel veel mensen gezien en ook binnen geweest
Fokker heeft er ook ea mee gedaan
Nou dat stapte hier binnen alsof die nooit ergens anders had gewoond
En ik durf zelfs te zeggen dat hij en Ziva ( waar helemaal niks mee is gedaan behalve een beetje op terrein vd fokker lopen maar niet binnen ) mijn makkelijkste pups ooit zijn
Kwa opvoeding , karakter , sociaal , alles eigenlijk wel

Dat 70% karakter van moeders is overigens ook niet waar
Ziva heeft 2 nesten gehad , in totaal 20 nakomelingen
Van die 20 pups was er geen een die karakter van mama had
Zelfs Pinky niet , die is echt in t verkeerde lijf geboren
Die had een klein watterig schoothondje moeten zijn
Dat is ook echt altijd een pup gebleven

De rest heeft wel wat van t sociale van moeders en kwa uiterlijk pik je ze er wel zo uit . Ook kleinkinderen en achter kleinkinderen
Maar kwa karakter hebben ze allemaal toch wel meer weg van hun vader

De nakomelingen van Wolfje idem
Alleen van Kono haar dochters zie ik wel heel veel dingen terug komen die ze van mama hebben
Dat is dus 1 vd 5 nesten die ik gefokt heb

Waar ik wel een beetje huiverig voor ben is idd die hh kruising. Zeker uit bep knpv lijnen of idd vader politiehond
Ik heb dat al regelmatig niet echt goed zien gaan icm kinderen
Van vriendjes die niet over de vloer kunnen komen omdat hond dat niet trekt en weg gestoken moet tot wel bijt incidenten
Maar dat heb ik met een show gefokte Hollander ook niet goed zien gaan
Daar ben ik zelfs nog door gebeten en dan liep ik alleen nog maar langs

Maar goed , het word jullie hond en je moet doen wat jou goed lijkt
Wij kennen je alleen via een beeldscherm

Ik vind het niet fout als moeder zelf weg kan gaan bij de pups maar ik zou dan wel willen zien dat moeder er nog wel af en toe bij is en niet helemaal weggehouden wordt bij de pups. Zere tieten is vervelend maar opvoeding is wel belangrijk en je kan een teef ook een trui of rompertje aangeven

Die kennel vind ik ook niet negatief ,wij hebben er zelf ook een in de tuin maar het geeft wel aan wat er wordt bedoeld met de hond kan in huis . Heavy kan prima in huis zijn maar er zijn toch situaties waarin ze even in de kennel of tuin gaat . En dat is niet erg maar er zit nogal een verschil in een hond die meedraait in het gezin en een mand heeft of een hond die prima in huis kan ( omdat hij de kinderen niet opvreet) maar wel regelmatig even weg moet omdat hij het anders niet meer trekt

Verder denk ik dat je goed na moet denken over de verdeling van je energie. Heb je na een dag met bijvoorbeeld een ziek kind nog zin om in de avond met een hond naar buiten te gaan en bezig te zijn. Kinderen zijn vaak ziek zeker als ze naar school gaan. Past een energieke hond die veel tijd vraagt in je schema van opstaan,kinderen aankleden,ontbijt,naar school een paar keer per dag en dan nog de vriendjes en clubjes en kinderfeestjes

Ik zeg niet dat het niet kan maar bedenk wel dat het geen weinig vragende makkelijke honden zijn die zich wel schikken

Je kan een ideaalbeeld hebben bij een type hond en denken dat dat het enige is waar je gelukkig mee wordt.
Qua uiterlijk is een gitzwarte Duitse Herder veruit mijn favoriet. Worden hond en ik gelukkig van elkaar? Nee. Behalve misschien op de momenten dat het doodstil is in het bos en we er met de camera op uit trekken.

Een paar maanden geleden hebben we besloten dat opvanger Tutu bij ons zou blijven. Behalve zijn kleur geen type waar ik op val en als ik op zoek was zou ik hem zeker niet kiezen. Maar nog eens verplaatsen van de oude baas vond ik echt sneu. Hij paste verder goed in de groep dus hij bleef. En nu? Ik ben stapelgek op die oude baas met al zijn eigenaardigheden. Ik hoop nog heel lang plezier van hem te kunnen hebben.

Ik zou je adviseren om de adviezen hier in overweging te nemen in plaats van ze weg te redeneren en eens wat verder te kijken.

Ik zeg niet dat je gelijk een Poedel moet overwegen maar ik hoef nooit meer een hond met veel gedoe. Zeker niet met jonge kinderen. Dat je geen Lab wilt, snap ik ook nog maar geloof me, een hond met een makkelijk karakter heb je echt alleen maar voor de lol. Elke dag feest. En die moeten ook worden opgevoed, moeten trainen en voorzichtig een koekje aannemen uit een peuterknuistje. Toen mijn dochter net kon lopen had ik een Welsh Corgi teef (heksje maar lief met kinderen) en een herplaats Boxerteef die steeds op mijn oude Corgi klapte. Maar nee, Esther had verstand van honden en dit ging goed. De herplaatsteef is weer terug (na 1 jaar) na de plaats waar ze vandaan kwam (vriendin van MAS) en die waren er erg blij mee. Tuurlijk voelde dat als falen. Nu dochter lang en breed volwassen is, zou ik best weer aan iets pittigers willen beginnen. Mijn vriendin fokt Beaucerons, elk nest zit er weer een schatje bij. Maar ik heb er gewoon geen zin in, altijd maar dat opletten en gedoe. Ik zie het als we samen op pad zijn. Honden heb je voor je lol en ontspanning. En met jonge kinderen geldt dat dubbel. Jammer dat je zo ver weg woont, kon Livia eens knuffelen met Haas :-) Is ze wat opgeknapt?

*Esther schreef: ↑07 nov 2021, 13:11 Maar ik heb er gewoon geen zin in, altijd maar dat opletten en gedoe. Ik zie het als we samen op pad zijn. Honden heb je voor je lol en ontspanning.

Dat is iets wat ik hier wel vaker lees en eigenlijk niet goed versta : ik loop met mijn 5 honden aan het strand (waar dus regelmatig andere honden lopen) en nee, daar mogen ze niet op af wat ze zijn verre van hondvriendelijk (ook niet gevaarlijk in de zin van echt gaten maken) dus : onder appèl als we een andere hond naderen.

Volgens de mores hier is dat heel lastig want constant opletten en onder appèl en bladiebla - euhh, ja denk ik dan, en hoe zou het dan moeten als ik daar met 5 Labs zou lopen? Zou dát ontspannen lopen zijn dan, of laat je die wel op iedereen afdenderen omdat ze 'alleen maar superlomp zijn', en daar moeten mensen (en andere honden) het maar mee doen ?

Het dresseren en commanderen van mijn honden past prima onder het kopje ontspanning en plezier, hoor.
Ze mogen andere honden niet plagen en ik vind het prima leuk om dat te bewaken.

Ja, ik vind het ook grappig als een zwitserse herder van 40 kilo zich laat rampeneren door een twee kleine teefjes maar toch mag het niet dus je komt bij en je luistert want ik trek steevast partij voor de angstpatiënterige kneus. En ja Echo ik heb het tegen jou.

Het is anders opletten.
Loop ik nu vb met Poppy, Pippa, Flora, Do en Sherlock dan is het oplettend dat er geen vreemde hond mijn roedel binnendringt. Opletten dat er geen kleine kindertjes komen aaien want dat vindt Pippa niet leuk, opletten dat Sherlock niet kwijt geraakt of dat Sher en Flo niet met iemand anders mee gaan, opletten dat Do geen modderpootjes op andermans kleren zet. Poppy geeft aan als ze iemand ziet (mens of hond) dus die kijkt mee uit. Iemand passeren is afhankelijk van wie enwaar aanlijnen of even bij me roepen en dan er voorbij vooruit sturen.

Loop ik met Nanook en Kika dan is het hetzelfde opletten, maar ook dat die 2 niet even een punt willen gaan maken elders, bij een tegemoetkomende hond uitwijkmogelijkheid zoeken of strak onder appel zetten/aanlijnen en anderen waarschuwen hun hond niet op ons af te laten komen. En ze nadien nog even in de gaten houden dat ze niet alsnog even een grote bek gaan geven nadien.

Het laatste is veel minder ontspannen opletten. Niet dat ik gespannen rondloop dan, maar wel opmerkzamer dan met de eerste combi. Eerste combi is gewoon veel makkelijker, ook al zijn het meer honden.

Inge O schreef: ↑07 nov 2021, 15:13

*Esther schreef: ↑07 nov 2021, 13:11 Maar ik heb er gewoon geen zin in, altijd maar dat opletten en gedoe. Ik zie het als we samen op pad zijn. Honden heb je voor je lol en ontspanning.

Dat is iets wat ik hier wel vaker lees en eigenlijk niet goed versta : ik loop met mijn 5 honden aan het strand (waar dus regelmatig andere honden lopen) en nee, daar mogen ze niet op af wat ze zijn verre van hondvriendelijk (ook niet gevaarlijk in de zin van echt gaten maken) dus : onder appèl als we een andere hond naderen.

Volgens de mores hier is dat heel lastig want constant opletten en onder appèl en bladiebla - euhh, ja denk ik dan, en hoe zou het dan moeten als ik daar met 5 Labs zou lopen? Zou dát ontspannen lopen zijn dan, of laat je die wel op iedereen afdenderen omdat ze 'alleen maar superlomp zijn', en daar moeten mensen (en andere honden) het maar mee doen ?

Oh ja goed dat je het zegt. Want ter verduidelijking. Dat bedoel ik niet met opletten en gedoe.
Als mijn honden loslopen mogen ze ook niet naar honden toe vliegen. Hazel zou het graag doen. Ik wandel het liefst in gebieden waar ze niet los mogen met ze aan de 3 meter lijn, dat vind ik meer ontspannen, kom je geen loslopende honden tegen. Maar wat ik met gedoe bedoel: een Herderachtige vindt sneller iets van een hond die wat dichter passeert dan een Poedel en toen we samen in een vakantiehuisje zaten wilde Hazel bijna niet meer naar binnen omdat de Herder daarbinnen sneller iets als haar eigendom beschouwde dan zij. En dan ook uitviel naar haar. Ze doet gewoon niets terug. Mijn honden hebben dat besef niet zo, van mijn en dijn. Ja, hun eten en kluif maar da's doodnormaal. En ja, dat is OOK een stukje opvoeding van de Herderachtige ja, dat ben ik beslist met je eens! Mijn Cardigan had ook liever niet dat mijn dochter mij een zoen kwam geven als ze aan mijn voeten zat. Maar dan werd ze wel even onder de vloer geveegd. Maar dat bedoel ik meer: dat hoeft van mij niet meer, er bestaan ook honden die dat niet in zich hebben. Met kleine kinderen lijkt mij persoonlijk dat makkelijker, dat was mijn punt.

Gudrun schreef: ↑07 nov 2021, 15:22 Eerste combi is gewoon veel makkelijker, ook al zijn het meer honden.

En waarom is het makkelijker? Omdat het minder erg zou zijn als het misgaat?

Ik heb in mijn goedgevulde hondenjaren ook een paar notoire allemansvrienden gehad (geen wartjes) en opletten dat dié niet overal op afliepen vond ikzelf dan weer veel storender.

EchoMira schreef: ↑07 nov 2021, 15:17 Het dresseren en commanderen van mijn honden past prima onder het kopje ontspanning en plezier, hoor.
Ze mogen andere honden niet plagen en ik vind het prima leuk om dat te bewaken.

Ik heb dat ook nog niet één seconde vervelend gevonden. Het is opletten, ja, maar ik denk dat ik me veel meer zou storen aan het 'bewaken' van 5 vriendelijke bulldozers.