Een Hondenleven

Spriet mijn galgo is een drama queen en kan huilen als er geen plaats is op de bank . Dan gaat ze voor de bank zitten joelen tot een van de andere honden het zat wordt en plaats voor haar maakt. En op bed gaat ze zachtjes zitten janken als ze onder het dekbed wil .

Als ze bij iemand moet blijven zonder mij. Dan gaat ze huilen.

Yep, Zappa was geen enorme blaffer maar huilen en praten deed hij vaak. Als hij veel had meegemaakt zonder mij zat hij rustig een half uur tegen me aan te "praten". Ik heb er nooit een beter woord voor gevonden.

Drazey heel af toe in zijn slaap.
Brosje deed dat alleen als je hiep hiep hoeraaaaaa zong.
Yorgos doet er gelukkig niet aan mee.

Geen reactie op de sirenes, maar van dit filmpje werd ze wel wakker.

Huilen kan ze wel. Nadat we net kira hadden laten inslapen kreeg ze moeite met alleen blijven en dat uitte zich in huilen. Nu gelukkig voorbij, al vind ze het alleen zijn nog steeds niet echt prettig.

Hier twee huilers. Je kunt geen Happy Birthday zingen zonder dat ze vrolijk meedoen. Of als de telefoon gaat. Dan moet je echt zorgen dat je snel opneemt, anders kun je niet praten door het gejank. Als ik ´s ochtends weg ga, moeten ze ook altijd even huilen. En het draagt ver. Vooral Alfil. Die begint begint altijd met een prachtige wolvenhuil. Kop achter in de nek. Lily doet dan mee, maar ze kan het niet zo goed. Dat is meer blafferig gekrijs zoals de puli´s van Nanna.

Bij zingen doen ze gelukkig niet mee. Alleen bij de 1ste maandag van de maand om 12 uur, en als een ambulance door de straat komt met sirene aan.

Balu heeft het de eerste nacht dat hij hier was gedaan, daarna niet meer.
Het herplaatsen viel voor hem niet mee, hij was zijn oude roedel aan het roepen denk ik.

Vanochtend ging er waarschijnlijk iemand hier met z'n husky fietsen of steppen dus die was aan het loeien. Dalí ging daarop blaffen maar Taro maakte een soort schreeuwloei man werd er wakker van

Aki kan het wel, maar doet het niet zo vaak. Hij praat meer..
Chara heb ik het nooit horen doen nog.

Finn kon huilen op commando, die gooide dan ook echt zijn kop in de nek en ging loeien en huilen als een wolf.

Bluf deed dan mee, en zij huilde standaard met de sirenes mee als ze afgingen om 12.00 uur. Uiteraard deed Finn daar op een bepaald moment ook aan mee.
Gelukkig toen we verhuisd waren deed ze dat niet meer op sirenes. Brandweer zit hier vlakbij, en die rukt nogal vaak uit met sirene

Jol kon zingen, en dat was wel aandoenlijk, maar niet écht zoals een wolvenhuil.

Qi huilt niet, maar gaat al blaffend giga uit zijn dak bij het maandelijkse luchtalarm. Eerder ook bij ambulance- en brandweersirenes, maar dat is al een jaar of zo over.

Huu, ik schrik me dood, ik zit hier in alle stilte en rust op de bank en Taro ligt plat naast me en stoot opeens een wolvenhuil uit. Awoooooo! waarom dan

Ze huilen/loeien soms even als ik weg ga. Maar daarna is het al snel weer stil.

Jack (husky) blaft zelden, maar huilt of "praat". Huilen doet hij in situaties waarin hij alleen is. En praten is een soort woehoehoe in allerlei toonhoogtes en emoties lijkt het wel.

Hij kan heel verontwaardigt woohoohooo iets vertellen aan mij. Of op weer een andere toon geluid maken. Het ligt er ook aan wat ik terug zeg

Buck kon dat ook. Die is een keer achterna gezeten door drie hele grote honden en kwam mij dat naderhand heel verontwaardigd met veel wooohoohooo vertellen.

Het klinkt raar, maar ik denk dat het vooral een husky ding is.

Moritz onze herder kon het op commando
en nu als we thuis komen gaan Daisy en Zaar blaffen
en dan gaat Goofy huilen dat is echt een komisch geluid zo'n klein hondje en dat geluid dat er dan uitkomt

Dagmar schreef: ↑08 dec 2021, 23:20 Twee zinnen zingen en ze vallen in.

Zing je zo vals dan?