Een Hondenleven

Ik gebruik altijd jachtlijntjes als ik naar het bos ga. De honden lopen dan 'naakt' en als het nodig is, heb ik ze zo aangelijnd.
Ze hebben wel allemaal een tuig (Y-tuig) die krijgen ze om als we een eind aangelijnd moeten gaan wandelen of wanneer ik ze ergens vast wil leggen (bijvoorbeeld op de camping).
Ze hebben ook allemaal een halsband, maar die gebruiken we zelden, als ze aan de riem lopen, dan is het vaker met tuig.
Dus ik heb anders gestemd

Halsband, en jachtlijn voor de korte rondes. Igor trekt toch niet en hij weigert te lopen in een tuig

Zazoe schreef: ↑20 dec 2021, 19:46Nee, 1 vd 2 sowieso helemaal niet. Zazoe iets meer.
Ik heb sowieso liever een tuig als ze aan de flexi lopen. Met name omdat ik denk dat bij rare sprongen een tuig alsnog veiliger is dan een halsband. Daarom gebruik ik beide, aan de halsband met korte lijn wordt er niet getrokken.
Maar ik ben er niet van overtuigd dat bij een hond die wél trekt een tuig alsnog geen schade kan veroorzaken.

Ik ook niet, maar bij een halsband ben ik dan weer overtuigd dat het sowieso schadelijk(er) is bij zo'n hond. Wel moet je bij een tuig altijd opletten qua pasvorm en het is lang niet altijd makkelijk om eentje te vinden die echt goed zit vind ik (en ook zeker te zijn dát het echt goed zit).

Aan de flex een tuig, aan een normale lijn een halfcheck of halsband, aan de Springer een tuig en halsband, los een halsband of niets.

Ikzelf vind een halsband fijn; LP heeft nooit een tuig gehad en droeg altijd een halsband. Qi vond het niets, ging er ook van hoesten. Daarom voor hem een tuig van dog copenhagen.

Aan lange lijn of flex altijd een tuig.
Bij training en op wedstrijd een halsband.
Van en naar de auto (Kika) jachtlijntje.
De kleintjes altijd tuig, en eentje waar ik ze in geval van nood en handen vol even mee kan optillen.
En Poppy altijd een dun lijntje of los.

In het begin had ik voor Mo-yi een halsband. Toch ben ik vrij snel overgegaan naar een tuig. Het gekke is, vroeger kon ze best wel trekken, en aan het tuig ging dat een stuk minder, ik kon haar iig beter naast me houden zo.
De K9 tuig dan ook, die is makkelijk, ze steekt haar hoofd er zelf in.
Het zou qua bewegingsvrijheid niet ideaal zijn, en ik geloof dat ook een heel stuk. Er zit een band die voor rondom gaat dus dat zou de schouder beletten. Echter, wij wandelen echt relaxed en die band voor zit los/veel ruimte. Je moet er niet mee gaan fietsen nee, of langere periode laten draven dan zou het wel hinderen denk ik. Maar voor ons is dit ideaal.
We hebben eens een begin gemaakt met steppen, en vandaar wel een echt trekharnas.
Overigens vind ik veel harnassen een ramp om aan te doen.
Nnu ik jaren geen halsband gebruik vind ik dat dan weer "raar"om zo met een hond te lopen

Wandeling is met jachtlijntjes maar ook die heb ik vaak niet eens bij me. Niet nodig.

Bij aanlijnwandelingen/piesrondjes in de bebouwde kom flexlijnen met zo'n windhondenhalfcheck

Bij het fietsen hebben ze tuigen.

Sowieso lopen ze hier met halsbanden. Probeer maar eens een flippende windhond aan een tuig onder controle te houden. Laat staan een roedel Niet te doen. Aan een halsband heb ik meer controle als ik de lijn korter maak of desnoods de halsband vastgrijp. Ze hebben wel tuigen, uiteraard anti-ontsnap Y-tuigen, zodat ze er niet achteruitlopend uit kunnen glippen. Standaard tuigen werken niet bij windhonden (en vele andere honden).

Kiki en Aglaia een stoffen martingale halsband. Ze kunnen ook met een tuig lopen, bv als we in het bos gaan lopen. Ik moet nog steeds een mooie leren voor ze kopen, maar ik vind telkens niets wat bij hun past.

Loba een stoffen martingale. Ze liep eerst met een hele mooie leren martingale, maar door haar achillespees blessure heeft haar lijf het enorm zwaar gehad en wilde ze niet meer lopen met haar leren halsband. Nu dus de meest simpele, lichtgewicht martingale. Een tuig is voor haar geen optie. Ze heeft 2 grote littekens op haar rug en schade aan haar wervels doordat er een kogel door haar rug gevlogen is.

Lily loopt nog steeds en altijd dubbel aangelijnd. Dus èn een goed passende leren martingale èn een anti-ontsnap Y-tuig. Helaas is dat nog nodig voor haar.

Aislynn heeft een prachtige leren windhonden halsband met gesp. Bij een martingale zitten telkens de haren vast in de band. Gelukkig is haar kop iets dikker dan haar hals, dus het blijft wel zitten. Maar ja, hij zit wel strak om haar hals heen en dat vind ik dus het grote nadeel van een gesp halsband bij windhonden.

Thuis lopen ze bloot.

Allebei een halsband.
Rakoes heel af en toe een tuig. Bijv. Bij hardlopen of bij de oppas met een sleeplijn eraan.

Halfchecks voor naast de fiets of aan de gewone lijn, jachtlijntjes met stop voor even naar de auto en in het bos, tuigen voor aan de flex. Mooie X-tuigen van Blaire, zitten uitstekend. Logi mag geen dingen meer om zijn nek tegenwoordig dus die heeft vaker zijn tuig aan.

Halsbanden van Julius K9 , die hebben ze sowieso altijd wel om
Daar zit de penning en rabies penning aan , en voor de dames is t lekker makkelijk want daar gaat ook de bal aan vast met een musketon haak

En verder is t net waar ik zin in heb
Zo hebben ze een poos op Anny x tuig gelopen , maar om de een of andere reden krijg ik geen een tuig goed afgesteld

In deze periode lopen ze eigenlijk altijd wel met halsband en grove schakelketting
Die ketting staat niet op strop , maar dmv de schakels wel zo strak dat ze de kop er niet uit kunnen trekken
Mochten ze schrikken van vuurwerk dan kunnen ze er iig niet vandoor gaan

Ze zijn niet bang , maar heb paar jaar terug met Ditch ondervonden dat dat maar zo kan gebeuren ( gooide iemand een rotje in onze tuin precies voor zijn neus terwijl hij lag te slapen )

Froo loopt meestal met een anti-ontsnappingstuig van Zinodo. Niet dat ze ontsnapt hoor, als ze zichzelf uit een tuig wurmt is dat helemaal geen probleem want ze loopt toch niet weg, maar werkelijk met elk normaal tuig weet ze haar voorpoot door de band heen te wurmen (haar pootjes zijn te kort en ze trekt ze te ver op) en dan trekt ze dus het hele tuig ondersteboven. En vervolgens staat ze mij aan te kijken omdat ze hulp nodig heeft en het was gewoon allemaal heel irritant, vooral voor haar, maar ook voor mij. Met een extra band wordt het tuig op z’n plaats gehouden en stapt er niet meer continu per ongeluk door. Ze kan het trouwens nog wel als ze het expres zou doen, maar dat doet ze gelukkig niet.

Ze heeft ook een halsband, soms als ik geen zin heb om dat hele tuig om te gooien en alleen even een kort rondje ga maken doe ik haar aan de halsband. Voor langere stukken liever niet, want ze gaat kuchen zodra er druk op komt te staan en dat vind ik altijd zo naar klinken. Ze trekt overigens niet, maar als ze iets ruikt wil ze nog wel eens wat druk op de lijn zetten om haar neus achterna te lopen en dan begint ze dus al te hoesten. Ik weet niet of het kwaad kan maar ik voorkom het toch maar liever. Verder heb ik ook nog een stel jachtlijntjes liggen, die gebruik ik meestal voor het laatste ‘rondje’ om een uur of elf/twaalf ‘s avonds. Dan gaan we niet meer verder dan de oprit, dus dan vind ik zowel een tuig als de halsband teveel werk.


Als ik Mowin-oppasdienst heb loop ik met hem wel altijd met halsband. Hij heeft twee anti-ontsnappingstuigen voor op vreemd terrein omdat de kans groot is dat als hij op vreemd terrein in paniek raakt en losraakt, hij gewoon weg is en je hem nooit meer terugziet. Maar aangezien ik hem nooit meeneem naar vreemd terrein doe ik hem altijd gewoon aan de halsband, ook zo eentje van Zinodo, zo’n martingale ding. Hij kan daarmee ook gewoon aan de flex lopen, want hij trekt ook niet en als hij wel een keer jolig wordt, is een waarschuwing genoeg om hem eraan te herinneren dat hij moet oppassen voor het eind van de lijn. Ik noem hem altijd een sukkel, maar het is eigenlijk een erg slimme hond.

Op losloopwandelingen dragen ze halsbanden, naast de fiets of ‘s avonds in het donker aan de flex tuigen. In het veld gebruik ik een jachtlijntje. In huis dragen ze niets.

de tollers lopen bij mij altijd aan een jachtlijntje, bij mijn man aan een halfcheck. ecco loopt aan een helfcheck met flexilijn en als we het bos in gaan heeft hij een y tuig met een 10 meter biothanelijn. in het bos lopen of op strand lopen de tollers altijd zonder halsband.

Voor Levi een jachtlijn halsband , loopt los met niks om
Op vakantie vaak zijn tuig.

Guusje een tuigje, vind haar nog zo klein hihi

Beide, tis net hoe mijn pet staat.
Maar het liefst met tuig

Hmmm het is dus een beetje fiftyfifty hier. Ongeveer de helft van de honden aan een tuig en ietsjes meer dan dat t aan een halsband of iets anders om de nek.

Zus vroeg pas ook wat het beste was voor haar pup. En het enige wat ik dan kan antwoorden is 'de meningen verschillen '. Doe wat jij (en hond) fijn vindt.

Anti-ontsnappingstuig. Saba komt overal uit en als ze ergens van in paniek raakt is ze dan ook echt weg. Liefst deed ik alles met alleen een jachtlijntje of halsband maar dat is met haar echt geen veilige optie, zeker niet in december.

Meestal gewoon halsband. Ze hebben allemaal ook een tuig, als we langere wandelingen maken waarbij ze niet los kunnen dan gaan ze wel eens aan de flexlijn en dan vind ik dat wel fijn lopen. En voor J gebruik ik het handvat van het tuig om haar even te kunnen sturen/ bij me te houden tijdens het loslopen. Ze doet dat eigenlijk heel goed maar het geeft mij meer geruststelling en dan loop ik meer ontspannen (iets met perfectionisme en als in de hand willen houden).

Hier allemaal aan een jachtlijntje, makkelijk om en afdoen ivm loslopen en trekken aan de riem doen ze geen van allen.
Nikki heeft wel een leren halsband om, omdat daar haar penning aanhangt.
Ik ga voor haar nog even op zoek naar een simpele flexlijn en die gaat dan aan haar halsband.
Tuigjes vinden ze allemaal verschrikkelijk.

Hier lopen ze bijna altijd met een y-tuig. Alleen als we losloopwandelingen doen heeft Tess niks om en neem ik een jachtlijntje mee.

Mattie en Mila hebben altijd een halsband om. Als Mila een tuigje ziet weet ze niet hoe snel ze weg moet komen. Zij haat tuigjes. Pebbles heeft wel een tuigje want zij gaat heel snel kuchen met een halsbandje. Ik zou haar natuurlijk kunnen leren om niet te trekken, maar het wurm weegt 5 kilo en je voelt amper dat er wat aan de riem zit. Slap excuus, ik weet het

Hier over het algemeen halsbanden, pom heeft met een kliksluiting en Karel een halfcheck omdat zijn nek zo dik is als zijn kop bij zijn oren, dus dan schiet ie iedere keer af. Trekken doen ze hier allebei niet echt, soms een beetje. Als ik ze meeneem in de auto naar losloopgebied doe ik een jachtlijntje, dat scheelt weer een natte halsband.

Lee loopt aan een tuig met handvat, meneer heeft soms de neiging om uit te vallen. Geheel willekeurig maar op een slechte dag van mij grijpt dat ff handiger.
Ko vind alles eng over zijn kop of als je over hem heen hangt die heeft gewoon een halfcheck halsbandje