Een Hondenleven

Gudrun schreef: ↑04 feb 2022, 13:27

Nanna schreef: ↑04 feb 2022, 10:39 Ik zal het even hier voortzetten om Gudrun haar topic niet te vervuilen.
Dus.
In hoeverre accepteer je claimend gedrag van je eigen hond? Of een eigen hond die naar je gromt of zelfs durft te bijten?

Chips. Nu moet ik mijn net geplaatste reactie verplaatsen naar hier.

Hahaha! Of je typt het nog een keer. Doe maar wat voor de kost.

Diana schreef: ↑04 feb 2022, 13:03 Mij claimen sta ik niet toe. Eigen kluifjes of speelgoed waar op dat moment mee gespeeld wordt claimen ten opzichte van een andere hond wel, mits dat op een normale manier en zonder agressie gebeurt. Mila wilde in dat soort situaties vroeger nog wel eens uitvallen en dat betekende inleveren van het speelgoed, maar tegenwoordig doet ze dat nooit meer. Met haar blik en lichaamshouding maakt ze wel duidelijk dat ze het speeltje niet wil delen en dat vind ik prima, er zijn altijd genoeg andere speeltjes. Ook als ze er geen zin in hebben dat een andere hond erbij komt liggen in de mand of op hun ligplek grommen ze wel eens tegen elkaar. Dat is gewoon een beetje gemopper, daar maak ik ook geen punt van. Dat accepteren ze hier ook allemaal van elkaar en daar ontstaan nooit problemen door.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat één van mijn honden tegen mij gromde. Dat zou ik zien als een waarschuwing en even goed achter mijn oren krabben over eerdere signalen die ik dan heb gemist, maar ik zou het niet afstraffen. Als een hond iets niet wil, wat hier heus ook wel eens gebeurt, leg ik geen druk, maar verzin een andere manier om de hond toch daar te krijgen waar ik hem hebben wil. Als ze iets niet willen, is het meestal omdat ze het eng vinden, dus dan heeft druk leggen sowieso geen zin. En als ze gewoon hun kont tegen de krib gooien, bijvoorbeeld Mila wilde opeens niet meer binnenkomen als ze in de gaten had dat ik op het punt stond om weg te gaan, dan gaat er een lijntje omheen en lopen we samen alsnog naar binnen. Dan is het probleem opgelost en weet ze de volgende keer ook dat er toch geen ontkomen aan is. Maar grommen of bijten zal ze nooit doen in zo'n situatie.

Mila is wel een hond die uit kan halen bij pijn. Ze bijt nooit, maar hapt dan in de lucht. Als ik dan boos word, klapt ze helemaal dicht en lijkt ze een soort verlamd van angst. Als ik op een rustige toon zeg 'Waar was dat nou weer voor nodig?' is ze meteen poeslief en probeert het goed te maken. Dus ja, ik kies dan voor die tweede manier, boos worden heeft dan echt alleen een averechts effect.

Hoe denk je dat Mila zou zijn met een' andere (regel) teef erbij ?

Tja, ik heb er hier dus een aantal die soms proberen te claimen. Tot nu toe goed te handelen.

Ik had ook never nooit gedacht dat een van mijn honden naar mijn gezicht zou happen. Daar had ik mijn hand in het vuur voor durven steken. Maar een driftkikkertje vol hormoontjes reageerde dus even anders. Weer wat geleerd. (allebei hoop ik)

Ik ben wel eens gebeten, door Sherlock 2 keer, door Nanook eens, door Kika, maar telkens bij tussenkomen in een vechtpartij. En door Pippa in mijn enkels uit frustratie dat ze de slalom moest herstellen op wedstrijd of door Kika in mijn been, ook uit frustratie bij onduidelijk handelen bij agility. Niet hard, allebei gewoon even snep. Allebei ook direct stoppen en onderdanig sorry zeggen bij "aub, neen" geroep.

De gewoonte is: hond die op schoot of in de zetels zit en gromt als andere hond voorbij komt, dan wordt de grommer op de grond gebonjourd en bij herhaald gedrag in de bench gestopt met wat kauwding om tot rust te komen.

Behalve bij Sherlock wegens dement en oud en met rust gelaten willen worden, dan halen we de aandringer weg.

En dan Lizzy, de herplaatsen die ik een half jaar in huis had voor de terug bij de fokster ging wonen. Die claimde echt en dreigde serieus, daar heb ik nooit bij durven doorpakken en altijd conflict vermeden en omzeild. Want ik ben er zo goed als zeker van dat die echt gebeten had. Bij de fokster na even testen geen probleem overigens, ook niet met de andere honden zoals hier.

Het claimen van Kika is anders (op eergisteren na dan, maar dat lijkt op dit moment terug in orde).
Het is eerder zo dat ze bij me ligt en dat de meeste anderen haar persoonlijke ruimte vermijden, met mij er in. Denk ik.

En dan nog een bedenking; het is hier altijd al zo geweest, vanzelf, dat de hond(en) met wie ik op dat moment meeste train en werk meer bij me zijn ook buiten het werk en het meeste ruimte krijgen van de rest van de roedel.
Was met Jinn zo, met de shelties, met Poppy. Uitzondering is Do want dat is een plakkenezer.
Met Nanook heb ik zelden of nooit zelf getraind en die ligt echt nooit bij mij. De chi's idem.

In hoeverre is dit dan claimen of gewoon een ander soort band?

Flora gromt regelmatig naar me Bij haar is het communicatie en uiting van opwinding. Als ik met haar train en het duurt te lang voor we starten of verdergaan gaat ze al speelbuigend en dartelend naar me grommen. En dan luister ik ook nog en geef ik haar snel een nieuwe opdracht
Of als ik niet duidelijk genoeg ben of ze me verkeerd begrijpt. Dan vraag ik bv high five maar dacht ze in haar ongeduld dat ik draai ging zeggen. Zij draaien en dan ziet ze mijn hand omhoog. ''Goffer" gromt ze dan en dan ramt ze alsnog grommend haar poot tegen mijn hand
Voor en na de 2de dekking bij de dekmeester ging ze ook tegen iedereen staan grommen van ongeduld en opwinding
Bij ongenoegen gromt ze ook wel. Bv voorpootjes afdrogen is een ramp. Ze worstelt dan niet ofzo maar staat gewoon luid te grommen Meestal lach ik haar dan uit en dan is ze beledigd stil.
Claimen doet ze niet echt. Of nu ja, ze probeert het soms wel. Gaat ze Mies aan staan kijken als die op het lekkere plekje naast mij ligt. Dat is alleen een totaal zinloze actie, alsof Mies daar ook maar een seconde minder lekker om ligt

Mies heeft wel bak/bezitnijd en claimt ook. Ze kwam dan ook moddervet uit een Pools asiel dus ze had daar goede zaken gedaan
Toen we haar net hadden was dat echt een probleem want ze vloog gewoon woest de hele kamer door als iemand bewoog terwijl zij eten of kluifje had. Eerste weken haar aangelijnd eten en kluif gegeven zodat ze niet Diemper of de katten kon bereiken.
In eerste instantie heb ik ingezet op nooit wat afpakken maar juist extra lekkere dingen naar haar toe te gooien. Ook begon ze te zien dat Diem echt nooit wat zou afpakken.
Lijn eraf kon toen wel veilig. Wel viel ze nog steeds fors uit als Diem of ik te dichtbij kwamen terwijl ze wat lekkers had. Dat ben ik toen wel gaan corrigeren. Niemand pakt wat af dus er is geen reden om je mand uit te vliegen
Duurde wel een halfjaar ofzo maar toen kon ze gewoon relaxed op zelfde kussen als Diem kluiven.
Voernijd is niet over natuurlijk dus met samen delen blijft het opletten. Floor zal gevallen snoepje gewoon nooit proberen te pakken voor Mies' neus dus dat gaat altijd goed. Maar bij uitdelen met andere honden is het goed opletten dat er niks valt waar dan Mies en andere hond tegelijk op af duiken. Maar netjes op je beurt wachten gaat helemaal relaxed nu gelukkig.
Schoot claimen heeft ze ook geprobeerd maar ze is niet mijn eerste teckel dus grommen/verstijven was gelijk de allereerste keer al een enkeltje grond. Je eigen bot of speelgoed mag je claimen op een normale manier maar als ik meedoe met spelen of knuffelen dan zal je moeten delen anders heb je niks.

Wat ik wel lastig vond is dat ze ook gromt en zelfs uitvalt als ze moe is en lekker ligt om te slapen. Prima in je mand natuurlijk, dan aai ik je niet. Ga natuurlijk niet een hond aaien die daar geen zin in heeft.
Maar ze deed het ook als ze ergens op lag wat ik wilde hebben of als ze op schoot lag. Boos worden werkte wel maar dan moest ik echt grof doorpakken. En ze was daarna ook erg beduusd er van. Ook als ik haar trap op wilde tillen 's avonds deed ze het. Maar als ik dan streng haar riep luisterde ze ook niet want ze lag op haar plek. Alleen naar boven was ook irritant want na 10 minuten stond ze alsnog ze keffend onderaan de trap want alleen slapen was stom
Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik haar door extreem vrolijk te doen haar uit haar pantser kon krijgen. Dus naar haar toebuigen en dan vrolijk mag ik eens kusje kusje zingen en dan komt ze gelijk overeind om te zoenen en kan ik haar probleemloos oppakken of van kun schoot halen al knuffelend Lijkt alsof ze in (bijna) slaap instinctief wordt ofzo en niet verder komt dan "oprotten, laat me met rust en dit is MIJN plek".

lucie schreef: ↑04 feb 2022, 13:39

Diana schreef: ↑04 feb 2022, 13:03 Mij claimen sta ik niet toe. Eigen kluifjes of speelgoed waar op dat moment mee gespeeld wordt claimen ten opzichte van een andere hond wel, mits dat op een normale manier en zonder agressie gebeurt. Mila wilde in dat soort situaties vroeger nog wel eens uitvallen en dat betekende inleveren van het speelgoed, maar tegenwoordig doet ze dat nooit meer. Met haar blik en lichaamshouding maakt ze wel duidelijk dat ze het speeltje niet wil delen en dat vind ik prima, er zijn altijd genoeg andere speeltjes. Ook als ze er geen zin in hebben dat een andere hond erbij komt liggen in de mand of op hun ligplek grommen ze wel eens tegen elkaar. Dat is gewoon een beetje gemopper, daar maak ik ook geen punt van. Dat accepteren ze hier ook allemaal van elkaar en daar ontstaan nooit problemen door.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat één van mijn honden tegen mij gromde. Dat zou ik zien als een waarschuwing en even goed achter mijn oren krabben over eerdere signalen die ik dan heb gemist, maar ik zou het niet afstraffen. Als een hond iets niet wil, wat hier heus ook wel eens gebeurt, leg ik geen druk, maar verzin een andere manier om de hond toch daar te krijgen waar ik hem hebben wil. Als ze iets niet willen, is het meestal omdat ze het eng vinden, dus dan heeft druk leggen sowieso geen zin. En als ze gewoon hun kont tegen de krib gooien, bijvoorbeeld Mila wilde opeens niet meer binnenkomen als ze in de gaten had dat ik op het punt stond om weg te gaan, dan gaat er een lijntje omheen en lopen we samen alsnog naar binnen. Dan is het probleem opgelost en weet ze de volgende keer ook dat er toch geen ontkomen aan is. Maar grommen of bijten zal ze nooit doen in zo'n situatie.

Mila is wel een hond die uit kan halen bij pijn. Ze bijt nooit, maar hapt dan in de lucht. Als ik dan boos word, klapt ze helemaal dicht en lijkt ze een soort verlamd van angst. Als ik op een rustige toon zeg 'Waar was dat nou weer voor nodig?' is ze meteen poeslief en probeert het goed te maken. Dus ja, ik kies dan voor die tweede manier, boos worden heeft dan echt alleen een averechts effect.

Hoe denk je dat Mila zou zijn met een' andere (regel) teef erbij ?

Mila kan prima met teven, Amy is ook een teef Maar met een andere bazige regelteef zou het niet van een leien dakje gaan, maar net zo goed niet met een reu met dat soort trekjes. Ik paste eens ooit 6 weken op een oudere bordercollieteef die wat van dezelfde trekjes had. Zij accepteerde Mila's gedrag (heel begrijpelijk) niet altijd en vloog Mila dan ook wel eens in de haren. Dan dimde Mila wel meteen in, want ze wil helemaal niet vechten en daarna was er dan van de ene op de andere seconde niets meer aan de hand, en lagen ze en speelden ze gewoon weer samen. Het werd dus nooit echt vechten, maar dat heen en weer gesnauw vind ik ook niks aan. Met Taartje gebeurde dat incidenteel ook wel eens, die pikte ook niet zomaar alles.
Mila kan niet zo goed omgaan met honden die haar een weerwoord geven, reu of teef maakt dan niet uit. Nou komt dat ook niet vaak voor, maar dat zou geen geschikte toevoeging zijn voor de harmonie in de roedel dus. Honden die duidelijk mijlenver boven haar staan qua overwicht, zoals een Malamuteteef die bij ons in Nijmegen in de buurt woonde, daar heeft ze levensgroot respect voor en doet ze poeslief tegen

Mijn honden deden/doen eigenlijk zelden aan claimen tov. elkaar, maar dan nog maak ik daarin onderscheid tussen het claimen van iets dat van hun is (voer, speeltje) of het claimen van mezelf.

Claimen van hun bezit tov. elkaar heb ik geen moeite mee en doen ze ook zeer weinig, als ze een bot eten zouden ze dat wel doen maar toch gebeurt het zelden of nooit omdat al de anderen wel weten dat het geen goed plan is om iets te willen met het bot van een ander.

Mafje wil wel eens een speeltje claimen naar de anderen maar dat bedoelt ze eerder als een speelse uiting van haar overwicht : 'durffffff het eens te pakkennnn ' dus dat mag uiteraard.

Mezelf claimen wilden mijn herders vroeger soms wel maar nooit door grommen, laat staan bijten, wel door zich op de voorgrond wurmen dus 'weg!!!' was in hun geval één van de eerste dingen die ze als pup leerden.

Mijn wartjes claimen mij nooit, op één enkele kleine uitzondering : Plezantje zou dat heel soms wel eens proberen tov. haar vijand Crunchje, maar meer dan een vieze blik en staart en haar recht komt daar niet bij te pas. Vind ik prima want ik ga niet over haar communicatie zolang die niet explicieter wordt, maar bereiken doet ze er niets mee, in tegendeel. Ik lach haar dan eens goed uit en knuffel Crunchje juist wat extra en dan doet ze ook snel weer normaal, zelfs met een onderdanig gezichtje en kwispel naar mij van 'oeps, sorry vrouwtje, het was even sterker dan mezelf '. Maar zou ze het vaker doen (nu gebeurt het misschien eens om de zoveel maand) dan zou ik er zeer zeker strenger op worden.

Grommen naar mij is in al die jaren nog maar een paar keer gebeurd, en in die paar gevallen hadden ze ook gelijk en was ik het die luisterde naar hen.

Bedoel je met claimen dat de hond jou claimt of dat hij zijn voer claimt of iets dergelijks?
Alfil claimde mij absoluut. Dat begon een een half jaar nadat hij bij ons kwam. Ik heb er echt paal en perk aan moeten stellen, want de kinderen mochten soms niet meer op de bank, vooral de jongste, en Lily ook niet. Dat ging vér over de grens. Nu doet hij het af en toe nog heel subtiel met Lily. Dan zie ik dat ze met weggedraaide kop zit omdat Alfil haar de blik heeft gegeven. Dan is een ´nee´ tegen Alfil voldoende (legt hij weer zuchtend zijn kop neer) en een klopje op de bank en dan komt ze erbij. Dat vind ik ok en dan mag Alfil ook gewoon op de bank blijven.

Grommen. Er zijn zoveel manieren van grommen, dus dat vind ik een lastige. Alfil kan een heel zacht grommetje geven om te claimen (bovengenoemde situatie) en dat corrigeer ik met een ´nee´. Hij kan ook grommen omdat hij van de bank af moet van mij om plaats te maken voor een mens. Dat is meer een protestgrom en daar til ik niet zo zwaar aan. Ik haal hem dan alsnog van de bank en ik weet dat die grom niet overgaat in bijten. Hij gromt ook wel eens als mijn oudste zoon hem op schoot wil nemen. Dan corrigeer ik oudste zoon , want ik vind dat je het gewoon moet respecteren als hij niet op schoot wil. Hij gromt heel af en toe ook uit angst. Bijvoorbeeld als vriend bovenkomt met een zware gasfles of een grote mand hout voor de openhaard. Dan corrigeer ik hem niet, maar haal hem rustig uit de situatie zodat hij zich niet onveilig voelt. De laatste soort grom die ik kan bedenken is die naar honden die hij niet moet. Als hij daarbij zou kunnen uitvallen, gaat hij aan de lijn.

Lily claimt niet en gromt vrijwel nooit. Ze probeert wel eens te grommen naar een hond die ze niet vertrouwt, maar het is geen porum.

Nee, dat accepteer ik op geen enkele manier.

Ze hebben er beiden een handje van en als het uit de hand loopt zijn de gevolgen natuurlijk enorm. Dat risico ga ik niet lopen.
Schijtirritant, want er kan bijvoorbeeld absoluut geen speelgoed op de grond liggen. Maar het is niet anders.

Hylos schreef: ↑04 feb 2022, 15:32
Xavi heeft veel wensen over ligplekjes en wil het liefst bij je liggen onder een kleed. Hij wacht dan meestal tot je de ideale situatie creëert, claimen doet hij niet, echt gewoon helemaal niet. Ook niet bij Vos, hij loopt gewoon weg en bemoeid zich nergens mee. Een lieve sul is het. Zal wel reuengedrag zijn.

Dat gebeurt hier ook, maar daar grijp ik meestal wel in.
We hebben een enorme hoekbank en Bronco ligt al zijn hele leven op een kleed in de hoek naast mijn stoel. In de andere hoek ligt ook een kleed en overal liggen kussens waar Tux meestal op ligt. Tegenwoordig meestal in haar zeer geliefde donutmand op de bank.
Maar als Bronco ook maar 2 tellen opstaat om even te drinken o.i.d, sprint Tux over de bank naar zijn hoek om daar te gaan liggen.
Bronco doet niks, maar gaat zielig naar mij kijkend zachtjes kwispelend voor de bank staan. Ah toe vrouwtje, help! Ze doet het weer.
Dan zet ik haar wel iets aan de kant zodat hij er weer op kan.

Hylos schreef: ↑05 feb 2022, 20:05

Gretha schreef: ↑05 feb 2022, 19:57 Nee, dat accepteer ik op geen enkele manier.

Ze hebben er beiden een handje van en als het uit de hand loopt zijn de gevolgen natuurlijk enorm. Dat risico ga ik niet lopen.
Schijtirritant, want er kan bijvoorbeeld absoluut geen speelgoed op de grond liggen. Maar het is niet anders.

Hylos schreef: ↑04 feb 2022, 15:32
Xavi heeft veel wensen over ligplekjes en wil het liefst bij je liggen onder een kleed. Hij wacht dan meestal tot je de ideale situatie creëert, claimen doet hij niet, echt gewoon helemaal niet. Ook niet bij Vos, hij loopt gewoon weg en bemoeid zich nergens mee. Een lieve sul is het. Zal wel reuengedrag zijn.

Dat gebeurt hier ook, maar daar grijp ik meestal wel in.
We hebben een enorme hoekbank en Bronco ligt al zijn hele leven op een kleed in de hoek naast mijn stoel. In de andere hoek ligt ook een kleed en overal liggen kussens waar Tux meestal op ligt. Tegenwoordig meestal in haar zeer geliefde donutmand op de bank.
Maar als Bronco ook maar 2 tellen opstaat om even te drinken o.i.d, sprint Tux over de bank naar zijn hoek om daar te gaan liggen.
Bronco doet niks, maar gaat zielig naar mij kijkend zachtjes kwispelend voor de bank staan. Ah toe vrouwtje, help! Ze doet het weer.
Dan zet ik haar wel iets aan de kant zodat hij er weer op kan.

Oh, maar dan grijp ik ook in hoor want daar heeft Vos ook een handje van.
Maar Xavi doet dat andersom dus niet en dat is wat ik bedoelde.

Ohhhh, dan begreep ik je verkeerd

Kluiven en speeltjes mogen geclaimd worden, hun plekje ook. En dat is dan dus de mand of het kleed op de bank, dat mogen ze samen uitzoeken.
Maar ik word absoluut niet geclaimd. Kind ook niet. Ik ben daar echt heel streng in en ik zie het vrijwel altijd al bij de eerste tekenen. Manu zou zich echt ontpoppen tot Grote Regelaar als ik ook maar een klein beetje toe zou staan.

Meeko wil nog weleens op mijn schoot klimmen als ik Manu aai en vervolgens naar Manu happen. Manu neemt het niet serieus gelukkig maar ik wel. Je mag echt meteen 5 meter opschuiven en je krijgt pas aandacht als ik je roep, vriend.

Herbert is een claimer pur sang. Hij claimt mij, althans dat probeert ie, en als we zitten te eten claimt ie de hele ruimte om ons heen erbij. Klein wit heersertje.
Dat ik hem regelmatig voor houdt dat zijn overgrootvader is vermoord door een Mechelse Herder helpt niet. Uiteraard sta ik het niet toe maar mijnheer is vrij hardnekkig en een doorzetter. En een harde noot, straf, als in boze woorden of hem even in zijn kleine kippenekje vatten, schudt hij van zich af en voila niks aan het handje.
Kwestie van voorkomen dus. Scherp opletten want momenteel denkt het pubertje dat ie heel wat is. Dit heeft al geresulteerd in een tweetal knokpartijtjes tussen hem en opa Perry waarbij je ze echt met moeite uit elkaar krijgt en 1 met best tolerante Louitje dat hem toch een tijdelijk scarfaceje opleverde.
Even strak reguleren hier dus momenteel, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt als zijn gierende hormonen weer wat gaan liggen.

oplossing van Bonnie:e hoeft niet te claimen om niet te hoeven delen. Spetter springt bij me op de zwarte stoel. Bonnie springt erbij, aan de andere kant. Simba staat al snel te vragen of hij ook mag, sprong is nog te hoog dus ik til hem erbij. Bonnie springt er weer af, pakt de groene gatenbal en springt weer op de stoel en laat de bal vallen, Spetter en Simba springen hem na en dt is het resultaat

Ramiek schreef: ↑16 feb 2022, 20:28 oplossing van Bonnie:e hoeft niet te claimen om niet te hoeven delen. Spetter springt bij me op de zwarte stoel. Bonnie springt erbij, aan de andere kant. Simba staat al snel te vragen of hij ook mag, sprong is nog te hoog dus ik til hem erbij. Bonnie springt er weer af, pakt de groene gatenbal en springt weer op de stoel en laat de bal vallen, Spetter en Simba springen hem na en dt is het resultaat

Ik snap niet wat je zegt en ik vind het jammer want het klinkt interessant.
Wat gebeurde er nou?

Echo is hier extreem deemoedig aan mira. Ze eet niet eens als mira in de kamer is. En dat klinkt alsof er superveel spanning heerst maar niets is minder waar.
Mira is gewoon de moeder en de baas. Dat is alom geaccepteerd dus daar zit geen spanning op. Echo is gewoon een onderdaantje van anderhalf. Die heeft nog niet zo gek veel in de melk te brokkelen.

EchoMira schreef: ↑16 feb 2022, 21:27

Ramiek schreef: ↑16 feb 2022, 20:28 oplossing van Bonnie:e hoeft niet te claimen om niet te hoeven delen. Spetter springt bij me op de zwarte stoel. Bonnie springt erbij, aan de andere kant. Simba staat al snel te vragen of hij ook mag, sprong is nog te hoog dus ik til hem erbij. Bonnie springt er weer af, pakt de groene gatenbal en springt weer op de stoel en laat de bal vallen, Spetter en Simba springen hem na en dt is het resultaat

Ik snap niet wat je zegt en ik vind het jammer want het klinkt interessant.
Wat gebeurde er nou?

Echo is hier extreem deemoedig aan mira. Ze eet niet eens als mira in de kamer is. En dat klinkt alsof er superveel spanning heerst maar niets is minder waar.
Mira is gewoon de moeder en de baas. Dat is alom geaccepteerd dus daar zit geen spanning op. Echo is gewoon een onderdaantje van anderhalf. Die heeft nog niet zo gek veel in de melk te brokkelen.

De verhouding tussen Mila en Amy is precies zo. Daar is echt nul spanning, duidelijker kan het niet zijn. Amy is ondertussen ruim acht, maar die verhouding is nog steeds precies hetzelfde. En Mila is niet altijd de makkelijkste, maar met Amy heeft ze nog nooit iets gehad wat ook maar op een conflict zou kunnen lijken.

Diana schreef: ↑16 feb 2022, 22:22

EchoMira schreef: ↑16 feb 2022, 21:27

Echo is hier extreem deemoedig aan mira. Ze eet niet eens als mira in de kamer is. En dat klinkt alsof er superveel spanning heerst maar niets is minder waar.
Mira is gewoon de moeder en de baas. Dat is alom geaccepteerd dus daar zit geen spanning op. Echo is gewoon een onderdaantje van anderhalf. Die heeft nog niet zo gek veel in de melk te brokkelen.

De verhouding tussen Mila en Amy is precies zo. Daar is echt nul spanning, duidelijker kan het niet zijn. Amy is ondertussen ruim acht, maar die verhouding is nog steeds precies hetzelfde. En Mila is niet altijd de makkelijkste, maar met Amy heeft ze nog nooit iets gehad wat ook maar op een conflict zou kunnen lijken.

dat had Lizzy met Douscha. Douscha had een soort onaantastbaarheid die Lizzy 100% respecteerde. Lizzy was dan wel weer zo slim dat ze haar eigen niche creeerde. Daar waar Douscha verder niet zoveel belang in stelde, regeerde Lizzy bv op schoot liggen en lekkere hapjes scoren. Pas toen Douscha er niet meer was, ging Lizzy meer op haar strepen staan.

EchoMira schreef: ↑16 feb 2022, 21:27

Ramiek schreef: ↑16 feb 2022, 20:28 oplossing van Bonnie:e hoeft niet te claimen om niet te hoeven delen. Spetter springt bij me op de zwarte stoel. Bonnie springt erbij, aan de andere kant. Simba staat al snel te vragen of hij ook mag, sprong is nog te hoog dus ik til hem erbij. Bonnie springt er weer af, pakt de groene gatenbal en springt weer op de stoel en laat de bal vallen, Spetter en Simba springen hem na en dt is het resultaat

Ik snap niet wat je zegt en ik vind het jammer want het klinkt interessant.
Wat gebeurde er nou?

Is @Ramiek misschien vergeten om een foto te plaatsen waarop finaal Bonnie als enigste naast haar zit?

[mention]EchoMira [/mention] Wat. Er gebeurde is dat Bonnie Simba en Spetter verleide op de grond naar het speeltje te springen waarna ze dus alleen op schoot zat, dit doet ze vaker, ligt ze op de grond te rollen met een speeltje en zodra er een hond op in gaat en van mijn schoot springt neemt zij dat plekje in

Helder.

Lente, mijn Chihuahua, gromt regelmatig. Als ze iets niet wil.
Het hangt van de situatie af of ik dat accepteer.
Als ze 's avonds in haar mand naast ons bed ligt, en ik kom nog even welterusten zeggen, dan gromt/bromt ze. Als ze er al een tijdje ligt dan is dat goed, ik geef haar op 2 meter afstand een kushandje. Ligt ze er net dan accepteer ik dat niet en geef haar gewoon een aai. Die ze dan brommend ondergaat.

Claimen doen ze allebeide niet eigenlijk.

Lente heeft me de 1ste dag, toen ik haar ophaalde, 2x gebeten. Ze is echt een angstbijtertje. Daarna nooit meer. Bij vreemde mensen zou ze wel durven, uit angst, want vreemden vindt ze doodeng.

Er wordt niet geclaimd, dan kan je verderop in je uppie zitten claimen, have fun!
Wel zijn ze stuk voor stuk jaloers, dus als er eentje aandacht krijgt zal er minimaal een ander zijn dikke reet tussen proberen te krijgen en ik vind het prima. Soms mag je ook een beetje aandacht en soms heb je gewoon pech en mag je ook wieberen.

Grommen gebeurd hier niet eigenlijk nu ik erover nadenk, maar nee dat mogen ze ook niet. Je kan prima op andere manieren duidelijk maken dat iets je niet zint en soms draait de wereld niet om jouw gevoelige issues en heb je gewoon even te ondergaan wat je moet ondergaan. Daarna krijg je een koekje en mag je boos in een hoekje gaan zitten mokken.
Maar ik heb er de honden ook niet naar om te grommen naar de baas

Hier wordt niet gegromd en ook niks geclaimd, bij Ushi moet je wel goed alert blijven op je grenzen aangeven want die pakt echt elke cm ruimte die je haar geeft. Merk nu ook nu ik weer in de kneuzenmodus zit dat mevrouw het weer probeert, expres tegen me aanlopen of wegduwen van m'n plek op de bank.

Célie schreef: ↑17 feb 2022, 16:27 Hier wordt niet gegromd en ook niks geclaimd, bij Ushi moet je wel goed alert blijven op je grenzen aangeven want die pakt echt elke cm ruimte die je haar geeft. Merk nu ook nu ik weer in de kneuzenmodus zit dat mevrouw het weer probeert, expres tegen me aanlopen of wegduwen van m'n plek op de bank.

Wat grappig eigenlijk dat ze dat gaat doen als je haar te veel ruimte geeft. Dat doen mijn honden echt nooit
Die doen natuurlijk wel weer andere dingen als ze te veel ruimte krijgen. Tegenover mij uit zich dat meestal in slechter luisteren en blaffen om niks en dan niet meteen stoppen als ik het zeg.

Diana schreef: ↑17 feb 2022, 16:32

Célie schreef: ↑17 feb 2022, 16:27 Hier wordt niet gegromd en ook niks geclaimd, bij Ushi moet je wel goed alert blijven op je grenzen aangeven want die pakt echt elke cm ruimte die je haar geeft. Merk nu ook nu ik weer in de kneuzenmodus zit dat mevrouw het weer probeert, expres tegen me aanlopen of wegduwen van m'n plek op de bank.

Wat grappig eigenlijk dat ze dat gaat doen als je haar te veel ruimte geeft. Dat doen mijn honden echt nooit
Die doen natuurlijk wel weer andere dingen als ze te veel ruimte krijgen. Tegenover mij uit zich dat meestal in slechter luisteren en blaffen om niks en dan niet meteen stoppen als ik het zeg.

Nou de Franse deden dat echt nooit, ja klooien met elkaar of wat jij zegt slechter luisteren en klooien. Maar Marco vind het dan grappig dat ze zo gaat zitten duwen en dan nog vertederend naar haar kijken ook

Diana schreef: ↑17 feb 2022, 16:32

Célie schreef: ↑17 feb 2022, 16:27 Hier wordt niet gegromd en ook niks geclaimd, bij Ushi moet je wel goed alert blijven op je grenzen aangeven want die pakt echt elke cm ruimte die je haar geeft. Merk nu ook nu ik weer in de kneuzenmodus zit dat mevrouw het weer probeert, expres tegen me aanlopen of wegduwen van m'n plek op de bank.

Wat grappig eigenlijk dat ze dat gaat doen als je haar te veel ruimte geeft. Dat doen mijn honden echt nooit

Ik kan er hooguit bij een ander om lachen maar zou dat zelf verder helemaal niet grappig vinden, meer nog, ik zou daar vrees ik (na verloop van tijd, niet na één keer) vreselijk boos om kunnen worden.
Het zal nog niet eens een beetje, mij fysiek uit gaan zitten dagen .

Célie schreef: ↑17 feb 2022, 16:46

Diana schreef: ↑17 feb 2022, 16:32

Célie schreef: ↑17 feb 2022, 16:27 Hier wordt niet gegromd en ook niks geclaimd, bij Ushi moet je wel goed alert blijven op je grenzen aangeven want die pakt echt elke cm ruimte die je haar geeft. Merk nu ook nu ik weer in de kneuzenmodus zit dat mevrouw het weer probeert, expres tegen me aanlopen of wegduwen van m'n plek op de bank.

Wat grappig eigenlijk dat ze dat gaat doen als je haar te veel ruimte geeft. Dat doen mijn honden echt nooit
Die doen natuurlijk wel weer andere dingen als ze te veel ruimte krijgen. Tegenover mij uit zich dat meestal in slechter luisteren en blaffen om niks en dan niet meteen stoppen als ik het zeg.

Nou de Franse deden dat echt nooit, ja klooien met elkaar of wat jij zegt slechter luisteren en klooien. Maar Marco vind het dan grappig dat ze zo gaat zitten duwen en dan nog vertederend naar haar kijken ook

Haha, dat helpt vast niet