Een Hondenleven

Mit schreef: ↑16 feb 2022, 19:24

Nanna schreef:Elmo?
https://animalinneed.com/dieren/elmo/

Ja, ik heb zijn komende opvangadres al gevraagd hoe we kennis kunnen maken tzt. Ik val dus helemaal niet op ruwharen, maar mens wat vind ik deze leuk!

Verstuurd vanaf mijn SM-A515F met Tapatalk

Die kwam ik net tegen op Facebook en liet hem nog aan Hans zien. Wat een dropje.

Mijn zoontje was 10 maanden toen ik Meeko erbij nam als pup van 8 weken. Toen was Uma er ook nog en had ik er dus drie. Je kan mijn topic hier wel vinden: Meeko de pup.
Daar schrijf ik de ups en downs.

Ik ben nu blij dat ik het gedaan heb maar ik vond het wel echt pittig. De eerste zes weken waren de zwaarste. Dan moet je pup natuurlijk nog vaak naar buiten en een kind van 10 maanden is nou ook niet zo makkelijk in te pakken en mee te nemen Dus ik heb echt als duizendpoot gefunctioneerd op heel weinig slaap of tijd voor mezelf. Scheelde ook wel dat mijn partner de pup mijn pakkie aan vond (ik heb heel, heel veel gezeurd ) maar die heeft uiteraard wel meer geholpen met baby.

Inmiddels is mijn zoon ruim 1, volgens mij is het 15 maanden inmiddels , en nu is het zo gezellig Die twee zijn de beste vrienden. Nu al.
En een pup is natuurlijk ook zo onschuldig, dat was ideaal met mijn zoontje die de hele kamer door kroop, Meeko was altijd gezellig tegen hem. Manu vindt het soms wel stom, die wil nog weleens zuchten en even tanden blikken als hij vindt dat hij middenin de kamer moet liggen terwijl iedereen rondhost. Dan mag hij gelijk wieberen, ze hebben hier heel duidelijk hun eigen plek en daar is rust. Ook Meeko. Die vindt het nu altijd leuk en gezellig maar ik wil hem wel nu al leren dat hij zich ook terug mag trekken.

Ik heb wel diepe dalen gehad hoor, nul tijd voor mezelf, niet weg kunnen van huis want pup kan niet alleen, weer gebroken nachten terwijl zoon eindelijk doorsliep. Dat de pup in mijn been hing terwijl ik mijn krijsende kind probeerde te kalmeren of een boterham wil geven en die intussen weg gegrist wordt door de pup omdat ik nét twee meter opzij gelopen was omdat kind weer krijst om een beetje drinken Gekkenwerk!
Ik zal het niet snel aanraden. Ik denk dat ik wel kan zeggen: doe het alleen als je die hond echt heeeeeel leuk vindt en graag wil.
Meeko en het uitkijken naar onze toekomst geeft mij superveel energie en zin in morgen. Dat weegt echt op tegen al het extra werk.

Dit topic zie ik nu pas. Als je wel een pup zou willen beschrijf je echt precies Eevee. Was dus toch niet zo gek dat ik haar eerder al eens noemde, hahah. Qua type hond wat betreft behoeftes, formaat, karakter en omgang. Ze is alleen een teefje.

Haar oppas is een gezin hier in het dorp met een zoontje precies 1 dag ouder dan Eevee is. Zij hebben al een volwassen reutje. Gaat ook echt ontzettend leuk samen en Eevee is van nature echt zachtaardig voor kindjes waardoor dat begeleiden heel makkelijk gaat. Suze is ook heel lief voor kindjes, maar van haar hoeft het niet. Eevee vindt het juist gezellig op een prettige manier.

Maar ik snap ook goed als je wel voor een herplaatser gaat. Eentje waar je een eerlijk beeld van krijgt en daardoor al weet hoe die is en je rustig mee kan kennismaken. Zeker als je eigenlijk sowieso al voor oudere honden valt en eentje wil waarbij de energiebehoefte lager is.

Wil je Eevee eens lenen? Kun je ervaren hoe dat is, een hondje zoals zij erbij. Ze is geen heel jonge puppy meer dus scheelt ook al wat werk. Eevee is gewend om eens ergens anders te zijn dus voor haar is het toch alleen maar gezellig zo'n logeerpartij. Misschien valt het jullie heel erg mee zo'n jonge hond en hoe Halloumi dat vindt. Misschien valt het juist tegen en weet je dat het idee pup weggestreept kan worden.

Toen Nynke vorig jaar maart geboren werd hadden wij Kira en Minou. Ondanks dat ze beide geen kinderen gewend waren, hoorde ze er gelijk helemaal bij. Vorig jaar september Kira moeten laten inslapen en eerlijk was het gelijk een heel stuk makkelijker met alleen Minou. Minou vertrouw ik voor 100% met Nynke (nee, ik laat ze niet alleen), maar bij Kira moesten we toch oppassen. Die had een grote persoonlijke ruimte en die had denk ik nu heel veel moeite gehad met kruipende, lopende Nynke.

Ondanks dat het echt veel makkelijker was met een hond, was Minou flink aan het wegkwijnen na het wegvallen van Kira, dus besloten om toch voor een tweede hond te gaan. Herplaatser durfde ik niet aan juist i.v.m. Nynke, dus opzoek naar een pup, maar wel een maatje kleiner dan ODH. Nu is sinds 9 januari Nala de corgi erbij en ja het is een heel leuk stel met z'n 3en maar o wat zwaar.

Zindelijk maken is echt top met klein kind, want precies als ze eten/fles krijgen of wat dan ook moet pup naar buiten. Hup weer een plasje binnen. Eten wordt gepikt als je niet oplet. Kinderspeelgoed is hondenspeelgoed dus leuk om te slopen en ga zo maar door. Maar om te zien hoe ze samen opgroeien is erg leuk en zou het zo weer doen (denk ik). Ze zijn samen aan het spelen en tuurlijk gaat het soms fout, doordat Nala per ongeluk te hard in haar handje bijt of ze springt tegen haar aan. Aan de andere kant als Nala even een time-out krijgt gaat Nynke de bench open maken. We halen haar dan ook weg en proberen haar aan te leren om de bench en de mand met rust te laten, maar je komt wel eens ogen te kort.

Om een lang verhaal kort te maken heeft hier een pup goed uitgepakt, maar snap ook wel dat je een wat oudere hond wil als je zelf al niet echt een puppenmens bent.

Een echte pup wordt het niet. Nog eens over nagedacht en over gehad. Hoe leuk ik het ook vind (ik had zelfs al 2 geplande toekomstnestjes in mijn hoofd haha), het is nu gewoon echt niet de tijd.

Maar er is natuurlijk ook een tussenweg en dat is een jonge hond. Geen pup en geen oudere. Een hond van een jaar of 1,5-2. Dus dat is nog een optie.

Inmiddels door 3 mensen op een herplaatser gewezen maar daar is al veel animo voor.
En ik ben natuurlijk mijn hart weer verloren aan een Chihuahua. Spaans hondje, zat samen met een snibbig teefje maar zelf lijkt hij een beetje een goeiige ui. Dus ik ga even hard nadenken. Ik vind hem echt leuk, maar vanuit het buitenland is het gewoon een enorme gok. En opvang met optie adoptie is leuk maar als het helemaal bagger is met dochter en/of Halloumi dan heb je niet 123 een backup opvang.

Verstuurd vanaf mijn SM-A515F met Tapatalk

Ohh, ik vind t wel leuk dat je oog toch op een Chi is gevallen nu. Ben benieuwd wat je uiteindelijk besluit/kiest.

hier kom ik dan weer aanzetten met adviezen en tips waar je misschien niets aan hebt maar wel mijn eigen ervaring is met kind en hond.
Zelf zou ik zeker met jonge kinderen voor een pup of zeer jonge hond gaan. Het samen opgroeien is zo mooi. En ja je komt ogen en oren te kort maar met een herplaatser kan dat ook maar zo gebeuren. Vooral als je deze uit het buitenland laat komen.
Een hond met een rugzakje is vaak veel moeilijker met een kleinkind dan een jonge pup die alles nog moet leren.