Een Hondenleven

Ik vind de beste knuffelhond eentje die niet voortdurend om knuffels komt vragen. Yuna is daar bescheiden in. Jorla was fijn knuffelen omdat ze zo groot was. Zat ik op de bank en kwam ze tussen mijn benen zitten en dan sloeg ik mijn armen om haar heen. Mijn hoofd op haar hoofd.

Mijn teckel vroeger kon zo lekker tegen mijn rug aan komen liggen 's nachts, letterlijk een steuntje in de rug.

De grootste knuffeltrut hier in huis is Gapi, dat ga ik nog wel missen straks.

Een Froo! Die leeft om geknuffeld te worden, het is echt het hoofddoel van haar bestaan. Ze komt er zelf wel om vragen als je het niet doet.

Van Froo weet ik natuurlijk niet wat ze is en ik heb weinig ervaring met rashonden en hun knuffelbaarheid verder. Ik ben opgegroeid met Newfoundlanders. Dat waren echt knuffelhonden. Mijn Sheltie vond het niet zo boeiend. Ze liet het wel toe hoor, maar als je het niet deed vond ze het ook prima en ze kwam het niet opzoeken. Zij was gewoon niet zo'n knuffelhond.

Nanna schreef: ↑02 apr 2022, 16:41 Teckels. Warmtezoekende kroketjes en geen lange stelten die in het rond zwaaien.

Haha, m'n moeder probeert me iedere keer haar teckels aan te smeren, maar het zijn teckels..

Jamie knuffelt het langst, en is een ontzettende contactligger.
Yara is sinds dat ze haar nest heeft gehad toen ze 3 was ook steeds knuffeliger en vooral meer contactliggerig geworden. Even knuffelen was altijd wel ok. Maar daarna vroeg ze er ook zelf meer om

Eigenlijk zou ik ooit wel een Italiaans windhondje willen, zo'n vreselijk truttig ding in een onesie. Maar ik ben bang dat ze te springerig zijn als knuffel slachtoffer en vast verder nog erger zijn dan teckels qua eigengereidheid

Toevoeging. Heb ze even gegoogled en dit staat er over de opvoeding op het web

Vereist een benadering met zachte hand, anders trekt hij zich 'uit de relatie terug'

Een hond die het uit maakt met je als het hem niet zint. Misschien toch maar een havanezer. Dat zijn toch die leuke dwijltjes die zakdoekjes ophalen voor niezende forumleden?

annnie schreef: ↑02 apr 2022, 22:06 Een hond die het uit maakt met je als het hem niet zint. Misschien toch maar een havanezer. Dat zijn toch die leuke dwijltjes die zakdoekjes ophalen voor niezende forumleden?

Haha nee, die heb ik al. En door de niet truttige hava's ook een harige dwerg.

Zus is de enige die echt de rust heeft en het gezellig vindt om lekker tegen me aan te liggen. Hele dagen als het aan haar ligt. Sjaak is een actieve knuffelaar en Jaap komt graag heel stil met z'n kop omlaag tegen me aan hangen. Armen om z'n nek en neus in die dikke kraag, heerlijk. Als puppy moest hij al altijd aan m'n kruin snuiven, en dat doet hij nog
Toch moeten ze 670 worden willen ze evenveel contacturen als Charlie bij elkaar schrapen.

Sliske de mastiff is een echte knuffelbeer; die geniet er intens van . Jakke kan er even van genieten en dan is hij weer weg. Keeperke het graussieke kan er ook heel den dag van genieten om gekriebeld te worden.

Dat waren zonder twijfel onze Newfoundlanders. Daar kon iedereen alles mee doen en ze vonden het fantastisch.

Met z'n tweeën met alle 4 de poten in de lucht op het schoolplein geknuffeld worden door 30 kinderen was de hemel voor ze.

Pom houdt wel van knuffelen maar ze klimt niet op schoot ofzo. Gelukkig want daarvoor is ze net een beetje zwaar. Maar ze ligt wel graag tegen je aan knuffels te ontvangen. Karel houdt het niet zo lang vol, maar je kan hem wel lekker als ie op de bank ligt even een knuffel geven. Tilt ie zo dat grote hoofd op, heel lief Ik vind dit goed genoeg, ik heb ook nog 2 plak-katten

Ik word jaloers op al die knuffelhonden. Fred knuffelt wel en vaak op zijn initiatief maar na 5 tot 10 minuten vind hij het wel weer best

Klapkaken die zijn namelijk met alles intens, ook met knuffels.

Als je graag knuffelt neem dan maar geen Puli. Ze liggen ALTIJD in mijn buurt en het zijn mijn schaduwen maar echt fysiek worden doen ze niet graag. Diejen kloteteckels wel.
Het heeft ook voordelen want ik hoef nu nooit meer ongemakkelijk in een stoel op mijn aaipet te klooien omdat zich een teckel daaronder met een vastberaden bek geposteerd heeft.

Berners natuurlijk, duh!
Dit is het broertje van mijn eerste berner, Olivia's beauty vd huppeldepup, aka Duty.
Hij is 14 jaar geworden en zij 13.( hij heette Oscar of Olivier, ik weet het niet meer precies.)