Een Hondenleven

Wat een prachtige hond was hij en wat schrijf je vol liefde over hem. Heel veel sterkte

Wat een schok, zo snel. Sterkte

Veel sterkte

Wat mooi geschreven heel veel sterkte
Rust zacht mooie lieve Amoz

Het was je vriendje je maatje
die er altijd voor je was.
Bedelend voor iets lekkers en spelend in
het groene gras.
Je zult hem missen iedere maand
en elke dag.
Maar denk dan in alle liefde aan hem
terug met een glimlach

Wat schrijf je mooi over hem.
Heel veel sterkte met het verlies van deze bijzondere hond.

Amoz . Wat een bijzondere charismatische hond was het toch. Hij had alles wat ik zo fijn vind aan een reu. Die krachtige, stabiele uitstraling. Ik heb hem twee keer mogen ontmoeten en in het echt is hij nog mooier dan op de foto´s. De eerste keer was in Villalonga, op een hele mooie winterdag. Lily was ook erg van hem gecharmeerd :







Lily zat net in haar hitsige dagen na de schijnzwangerschap en oh wat werd ze opgewonden van die aantrekkelijke kerel . Maar Alfil vond hem zeker ook fijn gezelschap, hoewel hij dat niet zo expliciet laat merken.

Na de wandeling hebben we nog even bij ´mij´ thuis koffie gedronken. Je zei dat ik Amoz beter niet op eigen initiatief kon aaien en dat hij wel naar mij toe zou komen als hij aandacht wilde. Ik was best vereerd dat hij al heel snel naast me kwam staan om kriebeltjes in ontvangst te nemen . Vervolgens wandelde hij naar de bank waar hij heel vanzelfsprekend op stapte en zich met een zucht oprolde. Helemaal ontspannen. Ik zag Alfil en Lily elkaar aankijken, zo van ´huh?¨, want eigenlijk mochten er geen honden op die bank, maar ik vond het zo grappig, de vanzelfsprekende manier waarop hij het zich gemakkelijk maakte, dat ik het liet gaan .

Het was zo´n bijzondere hond die op zoveel mensen indruk heeft gemaakt. Ik denk dat hij in heel veel harten doorleeft .

Wat prachtig geschreven. Heel veel sterkte.

Jeejtje Diana, wat heb je dat mooi geschreven, prachtig eerbetoon. Ik heb hier een potje gehuild bij jouw verhaal en de mooie foto's.

Hij heeft een fantastisch en waardevol leven gehad bij en met jou, vol avontuur en liefde.

Heel veel sterkte nogmaals. Wat zul je hem gaan missen. Maar als je dan al die mooie foto's ziet dan zijn er gelukkig de mooie herinneringen van zijn leven.

Rust zacht lieve knappe Amoz

Dankjewel allemaal voor jullie lieve berichtjes, het is fijn om te lezen dat hij niet alleen op mij indruk heeft gemaakt. Ondanks al het verdriet bieden al die mooie woorden toch ook troost

Wat een prachtige hond was het toch!
Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van je prachtige bijzondere Amoz.

Wat een prachtige hond was hij. Wat zul je hem missen. Heel veel sterkte.

Wat onverwacht. Sterkte

Ik weet nog toen je hem kreeg en hoe bijzonder ik hem toen al vond uit je verhalen.

Heel veel sterkte met het moeten missen van Amoz

Amoz, die prachtige hond met zulke expressieve ogen. Hij straalde altijd zoveel waardigheid uit op de foto's. Het blijft indrukwekkend hoe hij dankzij jou van een niet te benaderen hond, naar een hond vol vertrouwen in jou en in het leven is gegaan.
Wat is dat toch, van een hond die het prima doet, naar ineens over en uit Ik weet dat het schrikken is, maar hoop dat het jou uiteindelijk ook troost biedt.
Heel veel sterkte met het verlies van je maatje

Sterkte met het missen van je mooie Amoz

Heel veel sterkte nu je je knappe Amoz

Heel veel sterkte

wat een prachtige hond..... mooi geschreven

Een liefdevol Memoriam voor een bijzondere hond. Veel sterkte.

Heel veel sterkte met het plotselinge verlies van deze prachtige hond

Hoe gaat het nu met jou en je roedel Diana?

Wat een prachtige afscheidsbrief heb je geschreven. Heel veel sterkte met het verlies van je knappe vriendje

Lothian schreef: ↑11 apr 2022, 22:45 Hoe gaat het nu met jou en je roedel Diana?

Lief dat je het vraagt.
Met mij niet zo. Er is wel wat meer berusting hoor, en het lukt me ook wel weer om dingen te doen. Ik zal ook wel moeten, de wereld draait door, maar dat is tegelijk ook heel confronterend en iets in mij wil helemaal niet dat alles zomaar doorgaat zonder Amoz. Het zit ook nog helemaal niet in mijn systeem, dus het gebeurt me elke dag wel weer een keer dat ik met vier snacks in mijn hand sta, Amoz' riem pak voordat we gaan wandelen, mijn overgebleven stukje vis in vier stukken snijd... Waardoor het gemis weer even extra hard binnenkomt natuurlijk.
Ik mis hem gewoon nog heel erg bij alles wat ik doe en wil doen. Dat hoort erbij, dat weet ik, en dat komt allemaal wel goed, maar dat heeft gewoon tijd nodig.
Bij Taartje was dat anders omdat ik er mentaal al op voorbereid was, ik wist immers al drie jaar dat ze een keer aan die tumoren zou overlijden. Dus ik had toen niet die shock en het complete ongeloof, het niet kunnen bevatten, wat ik nu wel had. En mijn band met haar was anders. Niet minder, maar lichter, luchtiger.

Met mijn honden gaat het goed. Die hebben weinig moeite gehad met de verandering. Ze hebben Amoz niet gezocht en ze zijn ook met z'n drieën heel goed op elkaar ingespeeld.
Arlo is wel wat lastiger op de wandelingen nu - ik nam hem meestal samen met Amoz mee, en die had een kalmerende invloed op Arlo. Nu heb ik hem steeds samen met Amy en Mila meegenomen, allemaal tegelijk dus, maar met name omdat Amy dan ook mee is en Arlo sterk op haar reageert, is hij drukker en wisselvalliger tijdens de wandelingen (vandaar dat ik die twee ook zelden tegelijk meenam). Dus dat ga ik binnenkort wel weer wat meer splitsen, aan Mila trekt hij zich ook (op de juiste manier) op, maar dat was de afgelopen week voor mij nog wat te veel gevraagd.
Twee van mijn vier katten hebben twee dagen niet gegeten toen Amoz doodging, maar gelukkig eten ze nu wel weer gewoon.

Heel veel sterkte

Hij zit natuurlijk nog helemaal in je systeem... ik kan me voorstellen dat het echt wel anders is dan met Taartje. Dat was goed zo, hoe verdrietig ook, en dit is dat niet. Of in ieder geval nu nog niet.

Och, je katten ook... dat vind ik toch wel bijzonder hoor sneu maar ook heel lief.