Een Hondenleven

Gudrun schreef: ↑25 jul 2022, 17:14
Maar dat Do hem ineens zo maar aanvalt vind ik vreemd.
Het is natuurlijk niet "zo maar". Daarom dit topic, om uit te vissen waarom.
Want ik vind hem nu vandaag (extra in het oog gehouden) echt niet slechter dan een maand geleden.

Honden hebben veel meer in de gaten dan wij. Eigenlijk zitten we er als totale dummies bij.

Wat lastig lijkt me dit

Ik heb het gelukkig nooit meegemaakt. Taartje was ook echt wel duidelijk bejaard en fysiek niet in orde, maar al mijn andere honden zijn tot het laatst heel lief voor haar geweest. Taartje had altijd al enigszins een status aparte in de roedel omdat zij veel meer haar eigen gang ging en de andere drie echt samen een drietal waren. Ik had het idee dat dat de laatste maanden van haar leven wel nog wat meer werd, maar zeker ook niet dat ze haar links lieten liggen of niet leuk op haar zouden reageren. Zij zocht zelf gewoon steeds minder die interactie op, maar als er interactie was, verliep dat altijd gewoon prima, tot op de laatste dag.

Hoelang Amoz precies zijn tumor al had, weet ik natuurlijk niet, maar ook op het moment dat hij daarvan klachten begon te tonen, reageerden mijn honden niet anders op hem dan voorheen - en de weken voordien ook niet, maar toen leek hij ook nog topfit. Ik zag wel aan met name Amy dat zij op die laatste dag ook wel zag dat er iets met Amoz was en wat vaker bij hem ging kijken en hem dan overal uitgebreid besnuffelde. Maar dat ging juist heel lief en voorzichtig.

Je hebt meerdere honden die elkaar wellicht in gedrag of reactie op Sherlock versterken.
Toen Jol een tijdje van padje af leek was haar gedrag ook niet normaal. Ineens kon ze opstaan om in een alarmblaf te gaan, dan weer stond ze in het midden van de kamer minutenlang naar iets te staren wat er niet was Af en toe ook continue dreigend grommen naar iets wat er niet was..
Aki vond het maar vreemd, maar gelukkig triggerde het hem niet.

Maar zou ik een hond hebben gehad die daar op zou hebben gereageerd, of boos zou zijn geworden als hij ineens een grauw kreeg uit het niets omdat haar pinda scheef zat, dan had het een ander verhaal kunnen zijn.

Maar toen Finn aftakelde heb ik niets aan verandering gemerkt bij Bluf, en Jol was toen ook al af en toe in beeld maar ook zij had respect voor hem tot het einde toe. Maar dat was meer lichamelijke aftakeling dan dat zijn koppie niet meer werkte, dus zijn mimiek en geluid richting de dames maakten dus dat hij wel serieus werd genomen nog.

Ik vrees dat ik nu ook zie wat de honden voelden.
Sherlock wou deze morgen niet eten. Nog nooit gebeurd, zelfs niet toen hij verlamd was. Ook niet na uitlaten.
Drinken wou hij wel en toen stond hij verdwaasd te staan, met doorgezakte rug.
Ik heb hem opgetild en naar zijn mandje gedragen, daar even verdwaasd staan en nu toch gaan liggen in een hele diepe slaap.
Tranen.
Hij geraakt echt op.
Ik wil vandaag nog niet beslissen, echt niet, maar het is verdomme alweer voor het weekend.

Hè bah, dat zijn geen leuke dingen zo vlak voor het weekend.

Gudrun schreef: ↑29 jul 2022, 10:32 Ik vrees dat ik nu ook zie wat de honden voelden.
Sherlock wou deze morgen niet eten. Nog nooit gebeurd, zelfs niet toen hij verlamd was. Ook niet na uitlaten.
Drinken wou hij wel en toen stond hij verdwaasd te staan, met doorgezakte rug.
Ik heb hem opgetild en naar zijn mandje gedragen, daar even verdwaasd staan en nu toch gaan liggen in een hele diepe slaap.
Tranen.
Hij geraakt echt op.
Ik wil vandaag nog niet beslissen, echt niet, maar het is verdomme alweer voor het weekend.

klote. Heel veel sterkte Gudrun.

Gudrun schreef: ↑29 jul 2022, 10:32 Ik vrees dat ik nu ook zie wat de honden voelden.
Sherlock wou deze morgen niet eten. Nog nooit gebeurd, zelfs niet toen hij verlamd was. Ook niet na uitlaten.
Drinken wou hij wel en toen stond hij verdwaasd te staan, met doorgezakte rug.
Ik heb hem opgetild en naar zijn mandje gedragen, daar even verdwaasd staan en nu toch gaan liggen in een hele diepe slaap.
Tranen.
Hij geraakt echt op.
Ik wil vandaag nog niet beslissen, echt niet, maar het is verdomme alweer voor het weekend.

Wat ontzettend rot
Wel wil ik je praktisch advies geven.. maak wel alvast een afspraak voor maandag om hem na te laten kijken of in ieder geval dat je een plekje hebt.

Met Jol ging het in het op een vrijdag minder, knapte weer op en op maandag was het acuut en had de da geen tijd voor ons..

Heel veel sterkte!!

blondie schreef: ↑29 jul 2022, 12:09

Gudrun schreef: ↑29 jul 2022, 10:32 Ik vrees dat ik nu ook zie wat de honden voelden.
Sherlock wou deze morgen niet eten. Nog nooit gebeurd, zelfs niet toen hij verlamd was. Ook niet na uitlaten.
Drinken wou hij wel en toen stond hij verdwaasd te staan, met doorgezakte rug.
Ik heb hem opgetild en naar zijn mandje gedragen, daar even verdwaasd staan en nu toch gaan liggen in een hele diepe slaap.
Tranen.
Hij geraakt echt op.
Ik wil vandaag nog niet beslissen, echt niet, maar het is verdomme alweer voor het weekend.

Wat ontzettend rot
Wel wil ik je praktisch advies geven.. maak wel alvast een afspraak voor maandag om hem na te laten kijken of in ieder geval dat je een plekje hebt.

Met Jol ging het in het op een vrijdag minder, knapte weer op en op maandag was het acuut en had de da geen tijd voor ons..

Heel veel sterkte!!

Bedankt!
Dierenarts is op de hoogte en maakt tijd als ik bel. Ook in het weekend.
En als het echt zo ver is haal ik kalmeerpillen en geef ik die thuis en ga dan pas met hem naar daar. Mocht met Jinn ook zo.

Hij is anders vandaag, echt. Dochter vond hem nog wel te vergelijken met gisteren, maar toen zei ze dat hij me volgt als ik naar een andere kamer ga, om daar terug verder te liggen slapen, en hij gaat niet meer naar buiten.
Straks eens kijken of hij nog wel wil plassen, anders ga ik toch deze avond nog langs.

Gudrun schreef: ↑29 jul 2022, 10:32 Ik vrees dat ik nu ook zie wat de honden voelden.
Sherlock wou deze morgen niet eten. Nog nooit gebeurd, zelfs niet toen hij verlamd was. Ook niet na uitlaten.
Drinken wou hij wel en toen stond hij verdwaasd te staan, met doorgezakte rug.
Ik heb hem opgetild en naar zijn mandje gedragen, daar even verdwaasd staan en nu toch gaan liggen in een hele diepe slaap.
Tranen.
Hij geraakt echt op.
Ik wil vandaag nog niet beslissen, echt niet, maar het is verdomme alweer voor het weekend.

O, wat verdrietig voor je.

He jasses! Sterkte!

Ai, Gudrun, zelfs al weet je het al maanden, dan nog blijft plots 'neus op de feiten' enorm confronterend en verdrietig .

Ach jee, dat is moeilijk. Sterkte.

Oh wat verdrietig. Sterkte.

Bah

Sterkte

Wat kloten.
Sterkte alvast

Sterkte!

Klote zeg... ik herken t wel destijds met Xito. Sterkte....

Wat rot ! Sterkte

Hij heeft net geplast en urine was gewoon normaal van uitzicht en hij viel er niet bij om dus ik denk dat zijn nieren het nog goed doen.
Verder... tja... man en kinderen laten mee kijken, niemand heeft de indruk dat hij pijn heeft, wel dat hij heel moe en misschien wel op is.
Het komt echt wel dichtbij maar is op dit moment niet om dringend te beslissen.
We zien hoe we het weekend door komen, maandag moet ik toch naar de dierenarts met Do voor tandreiniging en mag hij mee voor evaluatie als ik dan nog twijfel.
Levenskwaliteit evalueren en zo. Niks ingrijpends meer, hij is oud en even knuffelen met de dierenarts die ondertussen kort onderzoekt kan nog best maar foto's of andere ingrijpende dingen doen we niet meer.
Maar hij moet dus dit weekend dan wel terug wat eten en nu en dan een kwispeltje moet er ook bij. Zielloos verloren ronddwalen tussen de dutjes door is niet genoeg.

Gudrun schreef: ↑29 jul 2022, 17:46 Levenskwaliteit evalueren en zo. Niks ingrijpends meer, hij is oud en even knuffelen met de dierenarts die ondertussen kort onderzoekt kan nog best maar foto's of andere ingrijpende dingen doen we niet meer.

Ik denk niet dat een da in dit stadium überhaupt nog iets van belang kan onderzoeken/evalueren met een kort onderzoekje.

Gudrun schreef: ↑29 jul 2022, 17:46 Maar hij moet dus dit weekend dan wel terug wat eten en nu en dan een kwispeltje moet er ook bij. Zielloos verloren ronddwalen tussen de dutjes door is niet genoeg.

Jouw beeld van hem is véél meer waard .

Dat wordt een moeilijk weekend.
Sterkte

Ik ben het eens met Inge. Nogmaals sterkte dit weekend en met het nemen van een besluit.

Oudste dochter die niet meer thuis woont is even langs gekomen.
Haar sheltie Vivi is maar een paar maand jonger dan Sherlock.
Ze schrok toch wel... maar had ook niet echt de indruk dat hij pijn had, gewoon op.
En hij, na wakker gemaakt te hebben, rook haar en klom via het trapje bij haar op de bank om even te knuffelen. Likjes waren ook zwak zei ze.

Ergens hoop ik (nou ja, niet echt, maar jullie snappen het wel) dat hij gewoon zachtjes weg glijdt, verder uitdooft zoals hij nu aan het doen is. En een zachte, natuurlijke dood mag hebben.

Deze avond een paar hapjes gegeten, denk 1/4e van zijn gewone portie en nog eens geplast.

Zelf vind ik ‘wachten tot hij zelf wegglijdt’ niet helemaal fair naar de hond. Dan leg je het doodgaan op zijn bordje en kun je zelf je handen in onschuld wassen.
Waarom hebben we bij euthanasie toch altijd het idee dat we die hond wat áándoen? Dat is het helemaal niet. Het is een helpende hand die hem het laatste moeilijke stukje bespaart.
Beter gaat het niet worden. Geef hem dan ook dat laatste liefdevolle zetje.

Wat verdrietig, sterkte.