Een Hondenleven

Sandra&co schreef: ↑28 dec 2023, 14:37

Frootje schreef: ↑28 dec 2023, 14:21 Dan zou ik eigenlijk moeten weten wat ik het vorig jaar gaf en dat weet ik niet meer. (...)

Dat was een 7. Dus je gaat vooruit!

Nou! Dan geef ik het toch zelfs een 8, want maar een halve punt bovenop het jaar ervoor vind ik onterecht.

Het jaar begon goed , Jan met pensioen wat echt heerlijk is en wat we vierde met een paar leuke vakanties en tripjes.
Barcelona was enig en Schotland geweldig.
Net vanochtend terug uit New York waar ik samen met twee kleinkinderen een weekje was en ook dat was super leuk
Heel veel gedaan en gezien.


Buiten de kleinkinderen gaan de kinderen ook goed , en ik geniet van en met ze.
We zijn hecht en close met elkaar
Een nieuw paard erbij bij dochter en echt leuk om te zien hoe veel plezier de drie meiden met hun pony's en paard hebben en dochter het zelf ook weer heeft opgepakt en daar enorm van geniet.

Rens haar gezondheid gaat steeds minder en dat baart wel zorgen, en levert ook best wat werk aan mantelzorg op gezien ze alleen is en haar naaste familie niet om de hoek woont.
Ook een vriendin van ons die een ontsteking aan haar hersenen kreeg waardoor haar korte termijngeheugen helemaal van slag is.
Eric haar partner heeft er echt een volledige dagtaak aan want ze weet in huis ook niets te vinden en een ommetje maken moet ze met Google maps doen want ze verdwaalt in eigen omgeving


En last maar zeker not least was Luus haar dood een enorm verdriet dit jaar
Het onverwachte , het gemis we hebben het er nog best vaak moeilijk mee.
Dat vrolijke je altijd dolblij begoetende wijffie , iedere keer dat ik binnenstap steekt hetme nog
Niet zo scherp meer als de eerste weken maar nog zeker wel duidelijk voelbaar.
Vandaar een 6 ,zonder dat was het een 9 geweest.

Ik geef het een 8.
Eigenlijk hebben we een heerlijk jaar gehad, veel leuke tripjes gemaakt. En mooie vakanties naar ons geliefde Zweden, waar we nu ook nog zitten in een winter wonderland.
Toos doet het nog goed met haar 8 jaar, met haar grote weet je dat ze niet heel oud gaan worden.
Geen nare dingen in de familie.
Ik geef alleen 2 punten aftrek omdat ik 2 katten verloren ben dit jaar die ik nog vreselijk mis.

Een zes. Lange nasleep covid, te druk op het werk, mede door klachten covid te zwaar en te veel.
Eén van de katten in moeten laten slapen. Kind gestopt met werk. Die nu wel weer heel ander werk doet, maar het is heel naar dat hij zijn passie, de zorg niet meer wil doen vanwege werkdruk en slechte arbeidsomstandigheden.
Maar de andere katten doen het heel goed, ook alweer bijna drie.
Leukste man, kinderen en schoondochters van de wereld.
Die zijn een dikke 10 waard.

Ik geef het een 8. Geen gekke dingen qua familie/vrienden, geen gekke dingen op relatie gebied of werk. Maar ook geen hoogtepunten of iets, eigenlijk best stabiel.
M’n knie gaat nu eindelijk soort van goed, voor de afwisseling sluit ik het af met een zere voet.
Wat voor mij alleen een domper was dit jaar was de hoeveelheid regen. Ik heb een uitlaatservice waardoor ik per dag 4-5 uur buiten ben, dan is de hele dag in de regen werken echt vreselijk. Maar goed, dat is klein leed

Na wikken en wegen geef ik het jaar een 5.
Het jaar gestart met een gestrande auto in Zweden, met veel pijn en moeite terug gekomen.
Daarna door veel gedoe op het werk, tegen een burnout aangezeten, deels in de ziektewet gezeten en uiteindelijk besloten om het roer om te gooien en te stoppen met werken.
Daarna genoten van het nestje van Bindi, 5 geweldige pups en ze zijn allemaal (uiteindelijk) goed terecht gekomen.

Nog altijd ben ik werkloos, ben wel aan het studeren, heeft relatie een deuk opgelopen, hondjes doen het prima, met mezelf gaat het ook wel ok.
Dus een 5 is voor nu ok... op naar de voldoende volgend jaar

Ook een zesje hier. Burn out van partner begin dit jaar hakte er wel al in, zijn vader overleed, zelf wederom geen contact vanaf juli met mijn ouders. Nog wel een paar keer geprobeerd maar telkens belde ik niet gelegen en terugbellen kwam niet in mijn vader op of zo, en toen brak ik even en besloot het dan maar weer te laten.
Ga 1 januari wel langs.
Werk gaat wel ok gelukkig, mijn vriend gaat beter maar is er ook nog niet helemaal.
De dieren zijn gelukkig wel ok op wat kleine zorgen bij 1 na.

Op naar volgend jaar.

Van mij krijgt 2023 een dikke 8!

Allebei met pre-pensioen, heerlijk wonen op de boederie waar we onzettend van genieten, ma van 95 die nog steeds goed gaat en we genieten van onze 2 nieuwe Griekse meisjes Vaya en Amy
En ook ouwe Mara, Gelderse merrie van bijna 30 houdt het nog goed vol

Een flinke domper was het overlijden van mijn allerliefste schaduw Nina, maar ja 15 jaar en flinke artrose dus niet geheel onverwachts...

Voor iedereen die een slecht jaar had, wens ik voor 2024 een flinke 9 toe

Een 10. Het is bijna beangstigend hoeveel er goed gegaan is in mijn, ons leven het afgelopen jaar. Eigenlijk begonnen in november vorig jaar. Mijn huis vlot verkocht.
Tegen alle verwachting in hebben we vlot een huis gevonden waar we ons allemaal goed bij voelden, partner, ik, de honden. Huis van partner verhuurd aan een leuk koppel. Bijhorende noodzakelijke mutatie brandweer voor partner verliep naadloos, alsof het script zo geschreven was dat het allemaal mooi in elkaar vloeide. Ik heb in mijn zaak heel wat nieuwe uitdagingen en projectjes gelanceerd afgelopen jaar en die waren een succes. Daar is mijn collega (die ik zelf opgeleid heb) nu een jaar ook fijn mee aan de slag. Daarnaast heeft er iemand nog een tijd opleiding bij mij gevolgd en het ziet er naar uit dat zij ons team gaat aanvullen, we hebben enorm veel -productieve- lol met z'n drieën. Een coachingcirkel opgestart samen met een lieve vriendin, waarin we de deelnemers stappen hebben zien maken die wij geen van allen verwachtten .
Onze honden doen het goed, ook onze oude dame. En onze Niv komt er binnenkort bij.

Zoveel, dat ik bijna bang ben dat er wel iets móet gaan fout gaan nu.
Anderzijds ook heel wat enorm zware jaren gehad waar ik me doorheen heb geknokt, dus het voelt ook wel gewoon 'verdiend'...

Een dikke 8.

Halverwege 't jaar een prachtige dochter gekregen, en ze doet het zo goed.
Ondanks een wat rare start, ik bleek met 40 weken namelijk zwangerschapsvergiftiging te hebben en toen moest ze dus vlot komen, tijdens de bevalling zette de ontsluiting niet goed door, en werd het een keizersnede. Het herstellen ging goed, maar kostte me toch meer energie dan gedacht.

2 weken voor ik met verlof ging verloor ik mijn baan, maar per 1 januari start ik weer met wat nieuws dus dat is wel erg fijn.
Ondertussen genieten we ontzettend van ons lieve meisje en hoe goed de honden op haar reageren en zij op hun.
De honden zijn goed gezond

Een 7 vanwege mijn geklooi met gezondheid en daardoor ook niet meer kan wandelen met Oes en familiegezeik, maar wel weer positief dat het met m'n zoon goed gaat (en daar had ik vroeger weleens slechte nachten van door zijn ASS) en hij werk heeft wat bij hem past en hij leuk vind. Ik Marco nog steeds heel leuk vind (en hij mij ook ) en het met Oes ook goed gaat. M'n moeder dit jaar niks gebroken heeft

Het was op zich eigenlijk wel een goed jaar! Heel veel gewandeld en ook best veel afgevallen, gaan samenwonen. Nog steeds best druk met de homeimprovements en dat gaat volgrnd jaar ook gewoon door. Heerlijk op vakantie geweest, werk gaat eigenlijk ook uitstekend. Niet veel te klagen.

Ik werd 40 en normaal vier ik mijn verjaardag niet, maar heb nu een bbq feestje gegeven in de tuin, voor familie en goede vrienden en dat was echt ontzettend leuk blij dat kk dat gedaan heb, leuke herinnering!

Het enige minpunt was het ziek worden en in laten slapen van Pom. Op zich kan ik er wel vrede mee hebben maar af en toe heb ik er toch nog wel verdriet van. Karel doet zn best maar hij is een heel ander type (als het andersom was geweest zou ik hem ook missen terwijl ik Pom nog had hoor, het is niet dat hij de mindere is ofzo).

Alles bij elkaar ga ik voor een 7,5 maak er maar een 8 van

Een 7.
Gezondheidsperikelen in de familie maar er is dit jaar niemand overleden. Victor heeft dit jaar wel gesukkeld maar nu gaat ie goed.
Zat er de afgelopen maanden best doorheen met werk, gezondheid en Bella, maar ben onlangs flink ziek geworden en in het ziekenhuis gelegen met een longontsteking en nu nog aan het herstellen, kan mezelf nog niet redden wat aan de ene kant super frustrerend is maar de verplichte rust komt eigenlijk net wel precies op het goede moment als ik eerlijk ben.
Gedragstherapeut #4 in de arm genomen die over een paar weken voor Bella komt.

Wat maakt een mens toch veel mee zo in een jaar. Hopelijk worden al die onvoldoendes volgend jaar vette zevens en achten.

Ik heb 2023 een acht gegeven.
Het begin was niet zo fijn. Mijn moeder gaat slecht en ze verhuisde in het vroege voorjaar uiteindelijk naar een verpleeghuis.
In maart veranderde ik na 12 jaar van baan. Nou ja, zelfde werk maar andere vestiging. Ik mis mijn oude collega's nog steeds, maar lopend door het bos naar je werk is wel erg fijn. We worden geacht iedere 5 tot 7 jaar van plek te veranderen, dus beter zo dan iedere ochtend een uur in de file.

We gingen de rescuers in Roemenië bezoeken. Dat was een hele bijzondere ervaring die ik niet snel vergeet. De honden en paarden gaan goed, kinderen ook, we zijn gezond. Het hardlopen is een onderdeel van mijn leven geworden en ik heb een website gebouwd. We zijn nu net terug uit Edinburgh waar we genoten hebben.

Ik kijk ook uit naar 2024. In januari komt Panda eindelijk naar ons. En vanaf juli kan ik gebruik maken van een regeling op mijn werk waardoor ik een dag in de week minder kan ga werken. Heerlijk, meer vrijetijd!

Een ruime 7. Buiten Droef om gaan de honden en katten prima, ons gezondheid gaat ook prima. Verbouwingen thuis zijn nu echt bijna afgerond en we kunnen nu langzaam aan voor een nieuw huis gaan kijken.

De mindere kanten waren toch wel de verbouwing waarbij sommige aannemers echt om te janken zijn. Maanden gedoe gehad met en over de airco daarna gekut met de schilder welke uiteindelijk een groot deel van onze ramen moest vervangen omdat ze er tegenop hadden gezeten met de schuurmachine. Die hebben voor ons toch wel een flinke domper op het project achter gelaten. De airco was bedoeld om van het gas af te gaan maar dat doen we dus maar niet want niet goed genoeg om te verwarmen, het slechte kitwerk van de schilder heb ik zelf grotendeels hersteld daar waar het kon.

Daarnaast hebben we stiefzoon een paar maanden hier gehad en hij is sinds een maand nu weer terug naar zijn moeder. We hebben hemel en aarde voor hem bewogen en ons leven rigoureus omgegooid en nu kwam aan het licht dat hij ons al jaren voorliegt met echt van alles! Nu horen we dus niks meer van hem behalve als hij wat nodig heeft.

Ondanks alles gaat het ook gewoon goed maar de dompers van dit jaar waren toch wel erg jammer wat er voor zorgt dat het toch niet een ruime voldoende is. Hopelijk volgend jaar beter!

2023 krijgt van mij een 9. het was een mooi jaar, met 2 dieptepuntjes. het eerste dieptepuntje was het overlijden van onze ouwe tut Kaylee* en de 2e was het drama nest van Roos waarbij 3 pups het niet hebben gered.

verder was alles goed, zowel qua werk als prive. gezondheid iets minder met een longontsteking in september, maar daar ben ik helemaal van herstelt.
mijn moeder die 93 is geworden en nog gezond is en hopelijk ook in het nieuwe jaar weer mee gaat naar schiermonnikoog.
op naar 2024.

een 4
man in januari een grote hersenbloeding gehad nu nog steeds aan het revalideren
schoonvader overleden
zaartje laten inslapen
ik nog steeds heel veel pijn door de reuma
maar goed we leven nog en krijgen in maart een kleinkind dus hoop dat dit jaar een 10 word

Pfoeh, ik vind het een lastige. Er gebeurde vooral veel dit jaar.

Een relatie gekregen en eigenlijk vrij snel samen gaan wonen de roedel werd uitgebreid en de harmonie is er nog steeds, dat is tof!
Op werkgebied ook overwegend goed nieuws. Het afgelopen jaar een aantal fijne vaste opdrachtgevers erbij gekregen, leuke opdrachten en volop groei.

Een heel fijn nestje van Minttu, waaruit we Elmo hebben gehouden, en een hechte groep aan pupeigenaren die echt vrienden zijn geworden. Maar ook het overlijden van een pup op slechts 12 weken, door hardhandig handelen van de dierenarts en de nasleep daarvan, die nog steeds loopt.

M'n vader die op vakantie werd aangereden en in het ziekenhuis belandde. Wel heel dankbaar dat hij na een maand weer thuis was, maar de revalidatie duurt nog wel een poos. Ook bij andere naasten helaas soms ernstige gezondheidsproblemen en veel zorgen.

Zakelijk zijn er ook wel wat strubbelingen (geweest), maar ook een leuke nieuwe functie erbij gekregen. En m'n eigen gezondheid liep ook wat deuken op, maar gelukkig ook weer niets blijvends.

Dus eh..een 7? Ik hoop vooral op een rustiger 2024.