Een Hondenleven

Hier wordt er niet getrokken,dat vindt ik zulk vreselijk aso gedrag. Met Floris ben ik toen vanaf dag 1 bezig geweest met flink belonen voor het netjes meelopen en daar heel lang en veel in geïnvesteerd. Dat heeft echt onwijs zijn vruchten af geworpen, die hond wist immers niet dat trekken ook een optie was. Bij spanning op de lijn liep ik geen stap verder,nooit, en evt dan loslopen was al helemaal geen optie.

Als je bepaald gedrag niet wilt zal je wel moeten uitleggen wat je wel wilt en dat kost een hoop koek of worst maar het is wel eerlijk naar de hond om daar in te investeren.

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 06:35 Hier wordt er niet getrokken,dat vindt ik zulk vreselijk aso gedrag. Met Floris ben ik toen vanaf dag 1 bezig geweest met flink belonen voor het netjes meelopen en daar heel lang en veel in geïnvesteerd. Dat heeft echt onwijs zijn vruchten af geworpen, die hond wist immers niet dat trekken ook een optie was. Bij spanning op de lijn liep ik geen stap verder,nooit, en evt dan loslopen was al helemaal geen optie.

Als je bepaald gedrag niet wilt zal je wel moeten uitleggen wat je wel wilt en dat kost een hoop koek of worst maar het is wel eerlijk naar de hond om daar in te investeren.

eens! Ik had bij eerdere honden nooit het probleem van aan de lijn trekken, dus ik wist eerlijk gezegd ook helemaal niet hoe ik hem dat goed moest aanleren. Ik kreeg veel tips maar niks werkte echt. Ik zag een online clip van belonen tijdens wandelen voor het niet trekken en veel van richting veranderen en dat heeft goed gedaan. Ik zoek nog steeds naar een manier om trekken te voorkomen/aan zien komen als mijn hond eerder wild of een kat heeft gespot dan ik. Hij is dan ook niet meer af te leiden met beloning. Het gaat wel al beter, maar nog niet vlekkeloos. Heb je daar misschien een tip voor?

Susam schreef: ↑28 jan 2024, 07:15

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 06:35 Hier wordt er niet getrokken,dat vindt ik zulk vreselijk aso gedrag. Met Floris ben ik toen vanaf dag 1 bezig geweest met flink belonen voor het netjes meelopen en daar heel lang en veel in geïnvesteerd. Dat heeft echt onwijs zijn vruchten af geworpen, die hond wist immers niet dat trekken ook een optie was. Bij spanning op de lijn liep ik geen stap verder,nooit, en evt dan loslopen was al helemaal geen optie.

Als je bepaald gedrag niet wilt zal je wel moeten uitleggen wat je wel wilt en dat kost een hoop koek of worst maar het is wel eerlijk naar de hond om daar in te investeren.

eens! Ik had bij eerdere honden nooit het probleem van aan de lijn trekken, dus ik wist eerlijk gezegd ook helemaal niet hoe ik hem dat goed moest aanleren. Ik kreeg veel tips maar niks werkte echt. Ik zag een online clip van belonen tijdens wandelen voor het niet trekken en veel van richting veranderen en dat heeft goed gedaan. Ik zoek nog steeds naar een manier om trekken te voorkomen/aan zien komen als mijn hond eerder wild of een kat heeft gespot dan ik. Hij is dan ook niet meer af te leiden met beloning. Het gaat wel al beter, maar nog niet vlekkeloos. Heb je daar misschien een tip voor?

Ik werk heel veel met aandacht en melden. Oogcontact wordt beloond en alles gaat vanuit rust. Nou heb jij natuurlijk wel een type wat gespitst is op wild en daar qua zicht ook wat mee wil doen dus dit zal lastiger zijn als dan met een retriever in mijn geval. Ik weet ook niet of je dat stukje er echt "uit" krijgt maar je zou natuurlijk al kunnen beginnen met oogcontact te belonen en misschien ook bij het spotten van wild zelf stil te gaan staan en kijken of hij jou uiteindelijk op gaat zoeken. Desnoods maak je je klein waardoor hij misschien wat makkelijker contact met je gaat zoeken.

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 07:22

Susam schreef: ↑28 jan 2024, 07:15

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 06:35 Hier wordt er niet getrokken,dat vindt ik zulk vreselijk aso gedrag. Met Floris ben ik toen vanaf dag 1 bezig geweest met flink belonen voor het netjes meelopen en daar heel lang en veel in geïnvesteerd. Dat heeft echt onwijs zijn vruchten af geworpen, die hond wist immers niet dat trekken ook een optie was. Bij spanning op de lijn liep ik geen stap verder,nooit, en evt dan loslopen was al helemaal geen optie.

Als je bepaald gedrag niet wilt zal je wel moeten uitleggen wat je wel wilt en dat kost een hoop koek of worst maar het is wel eerlijk naar de hond om daar in te investeren.

eens! Ik had bij eerdere honden nooit het probleem van aan de lijn trekken, dus ik wist eerlijk gezegd ook helemaal niet hoe ik hem dat goed moest aanleren. Ik kreeg veel tips maar niks werkte echt. Ik zag een online clip van belonen tijdens wandelen voor het niet trekken en veel van richting veranderen en dat heeft goed gedaan. Ik zoek nog steeds naar een manier om trekken te voorkomen/aan zien komen als mijn hond eerder wild of een kat heeft gespot dan ik. Hij is dan ook niet meer af te leiden met beloning. Het gaat wel al beter, maar nog niet vlekkeloos. Heb je daar misschien een tip voor?

Ik werk heel veel met aandacht en melden. Oogcontact wordt beloond en alles gaat vanuit rust. Nou heb jij natuurlijk wel een type wat gespitst is op wild en daar qua zicht ook wat mee wil doen dus dit zal lastiger zijn als dan met een retriever in mijn geval. Ik weet ook niet of je dat stukje er echt "uit" krijgt maar je zou natuurlijk al kunnen beginnen met oogcontact te belonen en misschien ook bij het spotten van wild zelf stil te gaan staan en kijken of hij jou uiteindelijk op gaat zoeken. Desnoods maak je je klein waardoor hij misschien wat makkelijker contact met je gaat zoeken.

oogcontact belonen is een goeie en ga ik mee starten! We doen dat al bij training binnenshuis maar buiten inderdaad nog niet omdat er dan zo veel gaande is waar ik rekening mee moet houden. Hij is in ieder geval al zo veel dat hij niet meer gaat krijsen bij zicht van een fazant en schuimbekken, maar er is zeker nog werk te doen. Dank je wel!

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 06:35 Hier wordt er niet getrokken,dat vindt ik zulk vreselijk aso gedrag. Met Floris ben ik toen vanaf dag 1 bezig geweest met flink belonen voor het netjes meelopen en daar heel lang en veel in geïnvesteerd. Dat heeft echt onwijs zijn vruchten af geworpen, die hond wist immers niet dat trekken ook een optie was. Bij spanning op de lijn liep ik geen stap verder,nooit, en evt dan loslopen was al helemaal geen optie.

Als je bepaald gedrag niet wilt zal je wel moeten uitleggen wat je wel wilt en dat kost een hoop koek of worst maar het is wel eerlijk naar de hond om daar in te investeren.

Dat klopt en heb ik ook gedaan. Op cursus kon hij het prima en soms buiten ook maar hij is erg onstuimig en snel afgeleid door geurtjes of mensen die hij ziet. Help ook niet erg mee dat er aan het einde van de straat ,richting het pad waar ik heen moet een mevrouw woont met 3 teefjes die elke keer achter elkaar loops zijn. En die mevrouw is gek op Bertus en heeft een hele hoge stem.

Andere route genomen en dan komen we een mevrouw tegen met een nog hogere stem en die heeft koekjes

Maar die lange lijn ,dan weer lang en dan weer kort ,is volgens mij toch de boosdoener geweest want hij weet nu wel precies hoelang de lijn is en toen niet

Runar en piiri doen het erg netjes, ze lopen aan de flexi maar bepaalde stukken moeten ze naast lopen en dat doen ze dan als de beste leerlingen van de klas.

Met Treskor heb ik het opgegeven, de mens die daar mee om kan, moet nog geboren worden vrees ik

Susam schreef: ↑28 jan 2024, 07:27

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 07:22

Susam schreef: ↑28 jan 2024, 07:15

eens! Ik had bij eerdere honden nooit het probleem van aan de lijn trekken, dus ik wist eerlijk gezegd ook helemaal niet hoe ik hem dat goed moest aanleren. Ik kreeg veel tips maar niks werkte echt. Ik zag een online clip van belonen tijdens wandelen voor het niet trekken en veel van richting veranderen en dat heeft goed gedaan. Ik zoek nog steeds naar een manier om trekken te voorkomen/aan zien komen als mijn hond eerder wild of een kat heeft gespot dan ik. Hij is dan ook niet meer af te leiden met beloning. Het gaat wel al beter, maar nog niet vlekkeloos. Heb je daar misschien een tip voor?

Ik werk heel veel met aandacht en melden. Oogcontact wordt beloond en alles gaat vanuit rust. Nou heb jij natuurlijk wel een type wat gespitst is op wild en daar qua zicht ook wat mee wil doen dus dit zal lastiger zijn als dan met een retriever in mijn geval. Ik weet ook niet of je dat stukje er echt "uit" krijgt maar je zou natuurlijk al kunnen beginnen met oogcontact te belonen en misschien ook bij het spotten van wild zelf stil te gaan staan en kijken of hij jou uiteindelijk op gaat zoeken. Desnoods maak je je klein waardoor hij misschien wat makkelijker contact met je gaat zoeken.

oogcontact belonen is een goeie en ga ik mee starten! We doen dat al bij training binnenshuis maar buiten inderdaad nog niet omdat er dan zo veel gaande is waar ik rekening mee moet houden. Hij is in ieder geval al zo veel dat hij niet meer gaat krijsen bij zicht van een fazant en schuimbekken, maar er is zeker nog werk te doen. Dank je wel!

En gedrag voor zijn. Je weet dat hij dus iets doet met fazanten bijvoorbeeld. Ik zou nog voordat hij gaat flippen een lading voer of worst op de grond gooien. Kijken is prima maar flippen niet, ga maar even iets anders doen. Beste kans dat hij jou voortaan die fazant aanwijst omdat er dan voer te verdienen valt. En de afstand niet te klein maken tot die evt fazant.

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 12:31

Susam schreef: ↑28 jan 2024, 07:27

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 07:22

Ik werk heel veel met aandacht en melden. Oogcontact wordt beloond en alles gaat vanuit rust. Nou heb jij natuurlijk wel een type wat gespitst is op wild en daar qua zicht ook wat mee wil doen dus dit zal lastiger zijn als dan met een retriever in mijn geval. Ik weet ook niet of je dat stukje er echt "uit" krijgt maar je zou natuurlijk al kunnen beginnen met oogcontact te belonen en misschien ook bij het spotten van wild zelf stil te gaan staan en kijken of hij jou uiteindelijk op gaat zoeken. Desnoods maak je je klein waardoor hij misschien wat makkelijker contact met je gaat zoeken.

oogcontact belonen is een goeie en ga ik mee starten! We doen dat al bij training binnenshuis maar buiten inderdaad nog niet omdat er dan zo veel gaande is waar ik rekening mee moet houden. Hij is in ieder geval al zo veel dat hij niet meer gaat krijsen bij zicht van een fazant en schuimbekken, maar er is zeker nog werk te doen. Dank je wel!

En gedrag voor zijn. Je weet dat hij dus iets doet met fazanten bijvoorbeeld. Ik zou nog voordat hij gaat flippen een lading voer of worst op de grond gooien. Kijken is prima maar flippen niet, ga maar even iets anders doen. Beste kans dat hij jou voortaan die fazant aanwijst omdat er dan voer te verdienen valt. En de afstand niet te klein maken tot die evt fazant.

ga ik proberen! Hij heeft ze al van een enorme afstand door, dus meestal is de afstand groot. Hij is met andere dingen al een heel eind, zo brengt hij me met regelmaat plastic dingen waarvan hij weet dat hij ze niet mag, haalt ze op en brengt ze (uiteraard uitgebreid beloning), maar met wild is het een uitdaging. Katten ook maar ik heb met de buurtkat een dealtje gemaakt, Sambal mag haar (ook een rooie) even bekijken en besnuffelen en zij krijgt worst. Ik merk dat het hele spannende en onbekende er wat vanaf is en met andere katten gaat dat ook al beter, tenzij ze direct gaan rennen.

Tosca kent ook het commando "op de stoep" en stoep staat dan eigenlijk voor het 'pad' waar ik op loop. Dus in het park als ze een meerkoet in het vizier kan krijgen, geef ik dat commando. Maar ook in de bergen en het bos heeft ze wel door dat het betekent dat ze niet van het pad af mag.

Ik vind "oogcontact belonen" een beetje simpel.
Natuurlijk moet je oogcontact hebben maar de vraag is waarom je dat als over straat lopend roedel niet hebt.
Ja oogcontact belonen maar vooral heel erg in contact al naar buiten gaan.
Jij neemt jouw honden mee de straat op. Dat ze daar volgzaam zijn staat buiten alle kijf.

Voor mij een heilig huisje want ik heb windhonden die in principe overal achteraan willen. Toch doen ze dat niet omdat ik wel echt de ouderwetse regel over "kalm en volgzaam" en "het eerste door de deur" hanteer. We gaan al met militaire orde naar buiten.
Echo gaat zelfs op de onderste tree van de trap zitten en dan til ik haar naar de auto. Zo millitair ben ik over de voordeur en over beleefd gedrag op straat.

Ik laat soms wel een keer een hond voor iemand uit. Die sleuren je dan als een mongool over straat. Sorry. Dan gaat het niet meer over oogcontact belonen. Dan ruk ik je terug de gang in en kun je naar je bench oprotten.
Ik wandel niet op die manier.

EchoMira schreef: ↑28 jan 2024, 21:19 Ik vind "oogcontact belonen" een beetje simpel.
Natuurlijk moet je oogcontact hebben maar de vraag is waarom je dat als over straat lopend roedel niet hebt.
Ja oogcontact belonen maar vooral heel erg in contact al naar buiten gaan.
Jij neemt jouw honden mee de straat op. Dat ze daar volgzaam zijn staat buiten alle kijf.

Voor mij een heilig huisje want ik heb windhonden die in principe overal achteraan willen. Toch doen ze dat niet omdat ik wel echt de ouderwetse regel over "kalm en volgzaam" en "het eerste door de deur" hanteer. We gaan al met militaire orde naar buiten.
Echo gaat zelfs op de onderste tree van de trap zitten en dan til ik haar naar de auto. Zo millitair ben ik over de voordeur en over beleefd gedrag op straat.

Ik laat soms wel een keer een hond voor iemand uit. Die sleuren je dan als een mongool over straat. Sorry. Dan gaat het niet meer over oogcontact belonen. Dan ruk ik je terug de gang in en kun je naar je bench oprotten.
Ik wandel niet op die manier.

Klopt hoor, zo hanteer ik het hier ook. En dat alles staat ook echt in verbinding met elkaar. Maar die kleine tussenstukjes zijn wel de puzzel tot het geheel. Voor mij is dat een soort 2de natuur en weet ik vooraf heel duidelijk hoe ik het wel of niet wil hebben en hoe we daar komen maar ik kan me ook voorstellen dat sommige mensen daar niet zo handig in zijn en dat echt moeten leren.
Ik ben hier al vanaf dag 1 mee bezig dat zo'n frummeltje hier in huis loopt dus zo'n pup weet niet beter maar dat geldt natuurlijk niet voor elke andere hond

Fabienne schreef: ↑28 jan 2024, 23:51

EchoMira schreef: ↑28 jan 2024, 21:19 Ik vind "oogcontact belonen" een beetje simpel.
Natuurlijk moet je oogcontact hebben maar de vraag is waarom je dat als over straat lopend roedel niet hebt.
Ja oogcontact belonen maar vooral heel erg in contact al naar buiten gaan.
Jij neemt jouw honden mee de straat op. Dat ze daar volgzaam zijn staat buiten alle kijf.

Voor mij een heilig huisje want ik heb windhonden die in principe overal achteraan willen. Toch doen ze dat niet omdat ik wel echt de ouderwetse regel over "kalm en volgzaam" en "het eerste door de deur" hanteer. We gaan al met militaire orde naar buiten.
Echo gaat zelfs op de onderste tree van de trap zitten en dan til ik haar naar de auto. Zo millitair ben ik over de voordeur en over beleefd gedrag op straat.

Ik laat soms wel een keer een hond voor iemand uit. Die sleuren je dan als een mongool over straat. Sorry. Dan gaat het niet meer over oogcontact belonen. Dan ruk ik je terug de gang in en kun je naar je bench oprotten.
Ik wandel niet op die manier.

Klopt hoor, zo hanteer ik het hier ook. En dat alles staat ook echt in verbinding met elkaar. Maar die kleine tussenstukjes zijn wel de puzzel tot het geheel. Voor mij is dat een soort 2de natuur en weet ik vooraf heel duidelijk hoe ik het wel of niet wil hebben en hoe we daar komen maar ik kan me ook voorstellen dat sommige mensen daar niet zo handig in zijn en dat echt moeten leren.
Ik ben hier al vanaf dag 1 mee bezig dat zo'n frummeltje hier in huis loopt dus zo'n pup weet niet beter maar dat geldt natuurlijk niet voor elke andere hond

Ik ben heel blij met hoe Bertus het doet als hij los loopt. Dan kijkt hij echt telkens naar mij en waar ik blijf. Maar ik moet eerlijk zeggen dat dat kleine stukje van huis naar losloopgebied hij geen oog voor me had dan wilde hij maar 1 ding zo snel mogelijk naar die plek.

De avondronde in het donker gaat prima dan weet hij natuurlijk ook dat hij niet los mag
Loop ik met knakworst dan nog kon hij dat stukje naar losloopgebied zich maar moeilijk beheersen
Maar goed ,nu dus wel gelukkig

Ik heb tijdens de cursus meer stilgestaan en achteruit gelopen dan dat we vooruit liepen omdat Mahdutje vól in de lijn ging hangen, naar de andere honden wilde, 0,0 aandacht voor mij had etc ongeacht hoeveel afstand er was tussen mij en de combinaties voor mij.
Verschrikkelijk frustrerend was dat gewoon en andere tips dan stilstaan tot hij ontspannen was, afbuigen of achteruit lopen tot hij zijn aandacht bij mij had kreeg ik niet.
En dat ging ook prima tot ik weer een stap vooruit deed, dan vloog hij gelijk weer knalhard in de lijn.
Totdat ik het op een dag zo verschrikkelijk zat was dat ik eerst een stevige lijncorrectie gaf bij het in de lijn knallen en daarna voorop in de rij ben gaan lopen.
Vooorop lopen bleek een deel vd oplossing (al moest ik hem in het begin vooral meesleuren omdat hij zich constant omdraaide en naar zijn klasgenootjes wilde ), alleen oefenen, mijn eigen spanning bewust laten afvloeien en met een zelfverzekerde houding rondlopen deed de rest.

dat zelfverzekerd of als eerste uit de deur lopen werkt bij mij totaal niet. :/ en daarmee bedoel ik niet dat ik geen zelfvertrouwen heb of of zelfverzekerd loop met hem, maar het principe werkt niet of ik doe toch iets verkeerd? Ik had gisteren een wandeling waarbij Sambal me compleet negeerde en hij wel in een andere wereld leek. Hij snapt het concept wacht en halt. Zelfs dat deed ie niet meer en snoepjes keek hij niet naar om. Het is op het moment 1 stap vooruit en 10 terug met trekken. Ik durf ook niemand anders met hem te laten wandelen omdat hij zo kan uitschieten.

Als Bertus helemaal geen aandacht voor mij heeft of voor de knakworst dan is er altijd een teef loops in de buurt
Andere route kiezen is dan het enige wat helpt

Gisteravond heb ik de flex weer eens geprobeerd,een rondje dorp in het donker is met de flex veel leuker
Dan kan hij lekker huppelen en tot mijn verbazing ging het prima
Geen getrek meer

Nu maar wachten op de volgende loopse teef waar hij me heen wil sleuren

Smoushond schreef: ↑30 jan 2024, 08:00 Als Bertus helemaal geen aandacht voor mij heeft of voor de knakworst dan is er altijd een teef loops in de buurt
Andere route kiezen is dan het enige wat helpt

Gisteravond heb ik de flex weer eens geprobeerd,een rondje dorp in het donker is met de flex veel leuker
Dan kan hij lekker huppelen en tot mijn verbazing ging het prima
Geen getrek meer

Nu maar wachten op de volgende loopse teef waar hij me heen wil sleuren

zodra ik druk op de lijn invoer, dus als hij bijvoorbeeld moet volgen, dan trekt ie tien keer meer, aan de flexi loopt hij ontspannen, maar zoals gisteren en we waren een grote ronde door het veld, dan maken routes niet meer zo veel uit denk ik, gewoon compleet onbereikbaar. Ik moet dan echt tot tien tellen.

Susam schreef: ↑30 jan 2024, 08:03

Smoushond schreef: ↑30 jan 2024, 08:00 Als Bertus helemaal geen aandacht voor mij heeft of voor de knakworst dan is er altijd een teef loops in de buurt
Andere route kiezen is dan het enige wat helpt

Gisteravond heb ik de flex weer eens geprobeerd,een rondje dorp in het donker is met de flex veel leuker
Dan kan hij lekker huppelen en tot mijn verbazing ging het prima
Geen getrek meer

Nu maar wachten op de volgende loopse teef waar hij me heen wil sleuren

zodra ik druk op de lijn invoer, dus als hij bijvoorbeeld moet volgen, dan trekt ie tien keer meer, aan de flexi loopt hij ontspannen, maar zoals gisteren en we waren een grote ronde door het veld, dan maken routes niet meer zo veel uit denk ik, gewoon compleet onbereikbaar. Ik moet dan echt tot tien tellen.

Dan ga ik naar huis. Waarschijnlijk is hij dan te moe om normaal te kunnen doen . Of hij heeft teveel energie en dan gaan we eerst in de tuin even spelen en proberen het nog een keer. Of hij rook een beest natuurlijk

Smoushond schreef: ↑30 jan 2024, 08:05

Susam schreef: ↑30 jan 2024, 08:03

Smoushond schreef: ↑30 jan 2024, 08:00 Als Bertus helemaal geen aandacht voor mij heeft of voor de knakworst dan is er altijd een teef loops in de buurt
Andere route kiezen is dan het enige wat helpt

Gisteravond heb ik de flex weer eens geprobeerd,een rondje dorp in het donker is met de flex veel leuker
Dan kan hij lekker huppelen en tot mijn verbazing ging het prima
Geen getrek meer

Nu maar wachten op de volgende loopse teef waar hij me heen wil sleuren

zodra ik druk op de lijn invoer, dus als hij bijvoorbeeld moet volgen, dan trekt ie tien keer meer, aan de flexi loopt hij ontspannen, maar zoals gisteren en we waren een grote ronde door het veld, dan maken routes niet meer zo veel uit denk ik, gewoon compleet onbereikbaar. Ik moet dan echt tot tien tellen.

Dan ga ik naar huis. Waarschijnlijk is hij dan te moe om normaal te kunnen doen . Of hij heeft teveel energie en dan gaan we eerst in de tuin even spelen en proberen het nog een keer. Of hij rook een beest natuurlijk

dat is natuurlijk een goeie optie die helemaal niet in me op is gekomen! Ga ik dan ook eens proberen.
*edit en hij ruikt altijd beest of wild zelfs als we door het dorp lopen, hoewel hij dan meer ontspannen is en minder in jachtmodus, maar dan zijn er weer andere uitdagingen. Het komt misschien over alsof het verder super slecht gaat en dat is gelukkig niet zo, maar dat niet trekken vind ik wel echt een ding ondanks intensieve training wil het nog niet goed gaan.

Ik heb weleens de hondjes van een buuf uitgelaten. Die gingen standaard alletwee gillend naar buiten. Nu vind ik het ook niet aan mij om ze op te gaan voeden, maar ik vond dat zo verschrikkelijk dat ik in de gang al duidleijk maakte dat er nada niks ging gebeuren als ik een gilletje hoorde. Dus blije hondjes mee naar de gang, ik reik naar de riemen en er werd druk gekeft en gesprongen. Ik zei niks en lliet mn hand weer zakken. Honden stil, ik weer de riem pakken, weer gegil dan stop ik ook. Dat hadden ze retesnel door, ik stond er zelf van te kijken. Bij de derde keer pakte ik de riemen en zaten ze alletwee zittend naar me te kijken, en stil. Dus goed zo, tuigjes om. Zelfde geneuzel met de voordeur opendoen, he-le-maal uit hun plaatje, mn hand weer van de klink af en gewoon staan, niks zeggen. Twee keer en ze bleven stil zitten en ik kon de deur open doen. Het is ook daarmee aangeven dat ze erg "in mijn space zitten te drammen" en dat wil ik gewoon niet. Na de derde keer deed ik de voordeur open, met twee stille zittende hondjes, die mij flink zaten aan te kijken of ze dan nu eindelijk wel buiten mochten. Het werkte wonderlijk vond ik, want er werd niks meer gekeft, en er werd vrij rustig meegelopen.
Een andere buuf zei weleens; sowee, wat een totaal andere hondjes! wat een rust zo!
Je pakt veel meer in met rust. Soms kost dat veel tijd, en soms hoeft het maar drie keer en ze snappen het.
Zelfde hondjes met de buuf aan de lijn lopen, daar werd de buuf uitgelaten. Gestrekte armen en ze liep er ook mee alsof ze voortgetrokken werd. Ik heb dat zelf niet zo ervaren, misschien omdat we al in rust buiten konden gaan, riemen ook even kort, eentje links van me, andere rechts van me en ik bepaal nu even tot we voorbij de parking zijn. Scheelde echt zoveel.
Uitzonderingen daargelaten, want ik heb ook met labjes gelopen en die tanks dramde wel rustig door en zagen zo goed als niks. Ook dat lukte uiteindelijk wel maar duurde wat langer. Maar ook daar had de eigenaresse hetzelfde als eerder buuf; in alle drukte snel snel tuigjes om, snel snel de deur open omdat ze denken; eenmaal buiten gaat t wel. En daar sla je wel de belangrijkste stap over denk ik.

Mo-yi schreef:in alle drukte snel snel tuigjes om, snel snel de deur open omdat ze denken; eenmaal buiten gaat t wel. En daar sla je wel de belangrijkste stap over denk ik.

Dat is een hele goeie denk ik

Mo-yi schreef: ↑30 jan 2024, 11:02 Ik heb weleens de hondjes van een buuf uitgelaten. Die gingen standaard alletwee gillend naar buiten. Nu vind ik het ook niet aan mij om ze op te gaan voeden, maar ik vond dat zo verschrikkelijk dat ik in de gang al duidleijk maakte dat er nada niks ging gebeuren als ik een gilletje hoorde. Dus blije hondjes mee naar de gang, ik reik naar de riemen en er werd druk gekeft en gesprongen. Ik zei niks en lliet mn hand weer zakken. Honden stil, ik weer de riem pakken, weer gegil dan stop ik ook. Dat hadden ze retesnel door, ik stond er zelf van te kijken. Bij de derde keer pakte ik de riemen en zaten ze alletwee zittend naar me te kijken, en stil. Dus goed zo, tuigjes om. Zelfde geneuzel met de voordeur opendoen, he-le-maal uit hun plaatje, mn hand weer van de klink af en gewoon staan, niks zeggen. Twee keer en ze bleven stil zitten en ik kon de deur open doen. Het is ook daarmee aangeven dat ze erg "in mijn space zitten te drammen" en dat wil ik gewoon niet. Na de derde keer deed ik de voordeur open, met twee stille zittende hondjes, die mij flink zaten aan te kijken of ze dan nu eindelijk wel buiten mochten. Het werkte wonderlijk vond ik, want er werd niks meer gekeft, en er werd vrij rustig meegelopen.
Een andere buuf zei weleens; sowee, wat een totaal andere hondjes! wat een rust zo!
Je pakt veel meer in met rust. Soms kost dat veel tijd, en soms hoeft het maar drie keer en ze snappen het.
Zelfde hondjes met de buuf aan de lijn lopen, daar werd de buuf uitgelaten. Gestrekte armen en ze liep er ook mee alsof ze voortgetrokken werd. Ik heb dat zelf niet zo ervaren, misschien omdat we al in rust buiten konden gaan, riemen ook even kort, eentje links van me, andere rechts van me en ik bepaal nu even tot we voorbij de parking zijn. Scheelde echt zoveel.
Uitzonderingen daargelaten, want ik heb ook met labjes gelopen en die tanks dramde wel rustig door en zagen zo goed als niks. Ook dat lukte uiteindelijk wel maar duurde wat langer. Maar ook daar had de eigenaresse hetzelfde als eerder buuf; in alle drukte snel snel tuigjes om, snel snel de deur open omdat ze denken; eenmaal buiten gaat t wel. En daar sla je wel de belangrijkste stap over denk ik.

dat denk ik ook inderdaad! Sam staat rustig als ik tuigje omdoe, ik doe dat ook heel bewust omdat hij een jaar lang er bang voor is geweest, dus met beheerste bewegingen en kalm en rustig. Dan lopen we achterom samen naar de poort en ook daar is geen hoge opwinding. De eerste stukken zijn altijd kalm, maar het gaat mis bij wild en katten. Wat super goed dat je dit zo hebt aangepakt bij vreemde honden! En ook goed dat je zoiets had van tot hier en niet verder, zo ga ik niet wandelen. Ik wandel eigenlijk nooit met andere honden, heel af en toe een Pomsky en die gaat uit zichzelf zitten bij elke stoeprand.

Bertus is een hondje wat heel snel van rustig naar heel opgewonden gaat . Soms begint de wandeling rustig en zonder trekken en dan ineens gaat hij toch trekken,meestal ruikt hij dan een hondje waar hij wel eens mee speelt . Of een lekkere teef

Ik zag dat hondje dan nog niet en werd dan boos
Nu niet meer ,ik sta stil en wacht tot hij rustig is en als hij niet rustig wordt ( omdat hij naar dat hondje wil) dan draai ik om
Net een uur in wandelgebied gelopen met de flex en dat ging ook weer prima

Er zijn ook zo veel verschillen tussen honden - hun karakter en motivaties - dat dé manier om aan het niet trekken te werken volgens mij ook niet bestaat.

Mijn collies hebben nooit getrokken. Niet omdat ze meer training hebben gehad op dat gebied, maar ze doen het gewoon uit zichzelf eigenlijk niet. Ik heb er dus ook nooit specifiek aandacht aan hoeven te besteden.
Arlo (de galgomix) is ook helemaal geen trekkerd, behalve als hij opeens iets ziet bewegen, maar dat is dan even in een reflex een paar passen vooruit stuiven, hij blijft nooit in de riem hangen of zo.

Amy daarentegen (vroeger)... Wij gaan sowieso best wel met militaire discipline de deur uit, omdat dat toen ik nog in NL woonde in een kleine, smalle gang moest gebeuren en dat werd een grote chaos als daar vier honden druk deden. Dus allemaal netjes en rustig zitten, tuigen en/of riemen omdoen, blijven zitten tot ik de naam zeg en dan mogen ze de deur uit stappen, één voor één bij het noemen van de naam. Dat kan Amy allemaal fantastisch, maar één stap buiten de deur en luchtjes in de neus en ze is binnen een fractie van een seconde van superkalm naar heel erg opgewonden. Ook in de wijk, want daar zaten vogels, egels, marters, muizen, ratten... Bij haar heb ik vooral heel erg veel gewerkt aan zelfbeheersing, dat hielp beter tegen trekken (vanuit opwinding, en ook omdat ze altijd snel-snel de hele omgeving uit wil kammen) dan specifiek werken aan dat trekken zelf. Ik kan altijd wel heel makkelijk contact met haar houden, ze kan prima multitasken en tegelijk met mij en met de omgeving bezig zijn. Maar doordat ze nu zelf beter haar opwinding en soms frustratie onder controle kan houden, en ik haar heb geleerd te gaan zitten als ze iets heel graag wil (dus ook: ergens heel graag naartoe wil), is het trekken aan de lijn voor 99% verleden tijd.
Wat betreft haar jachtpassie heb ik gewerkt met Look at that, waarbij de hond het zelf bij jou komt melden als ze wat gespot hebben. Het heeft bij haar heel erg goed gewerkt, vooral omdat het iets is wat ze heel zelfstandig uit kan voeren, waarbij zij zelf echt inbreng heeft. Dat maakt haar veel gemotiveerder dan in een strak keurslijf moeten lopen.

Taartje, een volle podenca, trok dan weer totáál niet aan de lijn. Die was superkalm en gematigd en had weinig jachtpassie. Ze had zo goed als geen oog voor mij tijdens het wandelen hoor, ze liep alleen met haar neus aan de grond, maar trok daarbij nooit en was wel volgzaam: als ik een andere kant op ging, vond ze dat ook allemaal prima.

Amoz was een huskykruising en heeft een periode gehad dat hij trok, vooral als hij buiten een kat zag of had gezien (dan bleef hij in die opwinding hangen). Of als hij eigenlijk wilde rennen en veel energie had. Door hem altijd pas los te laten als hij rustig was en eerst rustig ging zitten, soms eerst met hem te gaan fietsen bij veel energie en door bij katten ook met Look at that te werken, was dat trekken bij hem gelukkig best snel verleden tijd.

Die oefeningen in zelfbeheersing,impulscontrole zijn erg moeilijk voor Bertus
Maar dat is ook een beetje wat ik doe met het stilstaan bij trekken ,hem eerst laten rustig worden en dan gaan we kijken
Vaak lukt dat niet hoor en staat hij wel op 1 plek maar staat dan ongeduldig te trappelen of mopperen

Ik merk ook dat hij bij het naast lopen aan de riem gefrustreerd is . Hij trekt niet maar gaat dan blaadjes van de heg af bijten of lopen hijgen

Smoushond schreef: ↑30 jan 2024, 16:29 Die oefeningen in zelfbeheersing,impulscontrole zijn erg moeilijk voor Bertus
Maar dat is ook een beetje wat ik doe met het stilstaan bij trekken ,hem eerst laten rustig worden en dan gaan we kijken
Vaak lukt dat niet hoor en staat hij wel op 1 plek maar staat dan ongeduldig te trappelen of mopperen

Ik merk ook dat hij bij het naast lopen aan de riem gefrustreerd is . Hij trekt niet maar gaat dan blaadjes van de heg af bijten of lopen hijgen

Ja, als hij het moeilijk vindt om zich te beheersen, is het logisch dat je dat ook merkt bij het meelopen aan de riem.
Mijn ervaring met Amy is dus dat het heel erg loont om aan die zelfbeheersing te werken in het algemeen, dus met leuke oefeningetjes specifiek daarvoor (als je zoekt op impulscontrole vind je denk ik wel genoeg suggesties) en dat dat automatisch ook doorwerkt in het lopen aan de riem en andere dingen waarbij een gebrek aan zelfbeheersing een rol spelen.
En écht werken vanuit rust. Amy kan bijvoorbeeld supernetjes blijven, dat commando doorbreekt ze nooit, maar dan is ze nog niet rustig, al haar spieren zijn dan aangespannen en op het moment dat ze vrij krijgt, spat die spanning eruit. Dat vind ik dus niet genoeg, ik wil eerst echt iets van ontspanning zien (eerst een beetje en dan steeds iets meer) voordat er wat gaat gebeuren.
Zoek- en speurspelletjes hebben bij haar ook veel geholpen om die ontspanning er meer in te krijgen en haar uit de modus te krijgen van het constant zoeken naar beestjes. Want met die intentie stapte ze vroeger al de deur uit. Maar dat kan ook opgaan voor loopse teven en allerlei andere geuren natuurlijk