Een Hondenleven

Wat mooi geschreven, en wat fijn dat ze zo goed op haar plek gekomen is, prachtige hond is ze

Wat komt ze van een rare plek. Weggestopt want te druk? Zo liefdeloos en ook helemaal niet denken aan de reactie van je eigen dochter?

Ze is nog helemaal niet grijs voor haar leeftijd.

Wat een heerlijk verhaal. Zo liefdevol

Dank voor jullie reacties - het is leuk om haar aan anderen te laten zien door mijn ogen.
Uiteraard is ze naast lief, leuk en aardig óók een pittig portret waar wel wat aandacht in is gaan zitten, maar het is zo'n hond met een witte schaduw: ook als het niet lukt, is ze toch bezig haar best te doen om 'goed' te zijn.

CatnDog schreef: ↑02 feb 2024, 16:55 Wat komt ze van een rare plek. Weggestopt want te druk? Zo liefdeloos en ook helemaal niet denken aan de reactie van je eigen dochter?
Ze is nog helemaal niet grijs voor haar leeftijd.

Ja apart, hè - ze is van Grondig Gristelijken Huize, zullen we maar zeggen. In die huiskamer daar stond een boekenkast. Zonder ook maar één boek of accessoire. Mevrouw was echt reuzevriendelijk, maar leek te echoën in haar eigen hoofd. Al had die mevrouw 10 riemen aan FaeLynn gebonden, dan nog was er geen enkele connectie geweest.
Dat was ook mijn grootste zorg: explosief gedrag, interieur slopen, bewegers najagen - ik ben geen opvoedwonder, maar dat kan ik allemaal prima managen. Maar er moet wel verbinding mogelijk zijn.
Bij de gratie van onze omstandigheden (roedel, eigen hondenwei) kon ik haar vanaf het begin los mee naar buiten meenemen: het enige dat we hadden, was dat onzichtbare lijntje. Dat is erg sterk gebleken.
En ja, ze is nog nauwelijks grijs zowaar - de allereerste kleine verspreide lichte haartjes beginnen nu pas een beetje te komen

nevache schreef: ↑02 feb 2024, 19:37 Ja apart, hè - ze is van Grondig Gristelijken Huize, zullen we maar zeggen. In die huiskamer daar stond een boekenkast. Zonder ook maar één boek of accessoire. Mevrouw was echt reuzevriendelijk, maar leek te echoën in haar eigen hoofd. Al had die mevrouw 10 riemen aan FaeLynn gebonden, dan nog was er geen enkele connectie geweest.
Dat was ook mijn grootste zorg: explosief gedrag, interieur slopen, bewegers najagen - ik ben geen opvoedwonder, maar dat kan ik allemaal prima managen. Maar er moet wel verbinding mogelijk zijn.
Bij de gratie van onze omstandigheden (roedel, eigen hondenwei) kon ik haar vanaf het begin los mee naar buiten meenemen: het enige dat we hadden, was dat onzichtbare lijntje. Dat is erg sterk gebleken.

Echt fantastisch hoor, dat ze bij je terecht is gekomen.

Wat is ze elegant Fijn dat ze bij jullie mocht landen (en rennen). Mooi geschreven!

Met haar lange zwarte neus zo de boter in gevallen.