Een Hondenleven

MIjn podenco van vroeger had een heel gevoelige maag en heeft een fikse maagonsteking gehad na medicatie gebruik. MIsselijk, kokhalzen, landerig.. dat beeld. Hoe is haar schildkliermedicatie voor haar maag, kan dat een oorzaak zijn?

Manuma schreef: ↑07 okt 2021, 10:16

Charlie schreef: ↑07 okt 2021, 09:40 Wat je allemaal beschrijft, hebben wij pas geleden met onze grote poedel meegemaakt.

Ik herken heel veel van de symptomen van je hond, vooral die lusteloosheid, de nachtelijke diarree, het moeten overgeven, het kokhalzen, het niet meer willen eten, zowel brokken, dieetvoeding, kvv, gestoomd vlees noem maar op. Hij at niet meer.

Verschrikkelijk om je hond zo te zien... vroeger was hij één en al levenslust, maar het leek net of hij het had opgegeven. Dacht echt dat hij aan zijn laatste dagen bezig was.

Bloed was nagekeken, urine.... Geen rare dingen te vinden.Om een lang verhaal kort te maken, na de endoscopie bleek dat hij IBD heeft. Hij heeft een stootkuur prednison gehad en zit nu op een onderhoudsdosis van een half pilletje per dag. Hij heeft nergens meer last van en speelt weer, rent, vliegt en doet gek (zoals we hem kennen). Hij is weer terug.

Hoop dat het bij je hond snel opgelost gaat zijn, want dit is echt niet fijn.

Dat klinkt zeker herkenbaar. Had jouw hond ook onregelmatig last van deze klachten of was dat wel dagelijks?
Ik zou denken dat je een ontsteking dan ook in de eiwitten zou terugzien maar ik ga toch eens even bellen vandaag. Bedankt! Gelukkig gaat het met jouw hond nu weer beter.

Bij onze hond waren de klachten ook heel onregelmatig. De ene dag ging het wel weer en de andere 2 dagen niet. Dan was het weer 3 dagen weg om dan weer in volle glorie aanwezig te zijn.

Het gekke is dat er niets in de eiwitten terug te zien was.

*Esther schreef: ↑07 okt 2021, 10:21

Charlie schreef: ↑07 okt 2021, 09:40 Wat je allemaal beschrijft, hebben wij pas geleden met onze grote poedel meegemaakt.

Ik herken heel veel van de symptomen van je hond, vooral die lusteloosheid, de nachtelijke diarree, het moeten overgeven, het kokhalzen, het niet meer willen eten, zowel brokken, dieetvoeding, kvv, gestoomd vlees noem maar op. Hij at niet meer.

Verschrikkelijk om je hond zo te zien... vroeger was hij één en al levenslust, maar het leek net of hij het had opgegeven. Dacht echt dat hij aan zijn laatste dagen bezig was.

Bloed was nagekeken, urine.... Geen rare dingen te vinden.Om een lang verhaal kort te maken, na de endoscopie bleek dat hij IBD heeft. Hij heeft een stootkuur prednison gehad en zit nu op een onderhoudsdosis van een half pilletje per dag. Hij heeft nergens meer last van en speelt weer, rent, vliegt en doet gek (zoals we hem kennen). Hij is weer terug.

Hoop dat het bij je hond snel opgelost gaat zijn, want dit is echt niet fijn.

Da's ook naar zeg. Hoe lang daarvoor had jouw hond deze symptomen al? Wat fijn dat hij/zij nu goed op de pred. reageert.

Achteraf gezien was het ongeveer 3 maanden bezig, maar doordat het zo onregelmatig was, dacht ik eerst van hij zal even een slechte dag hebben. Kan zijn dat het eten niet altijd even lekker bevalt. Op een gegeven moment ben ik alles gaan opschrijven (soort medisch dagboekje) en dan zie dat het eigenlijk echt frequenter werd.

Het moment dat hij niet meer wilde eten, was het moment dat ik dacht nu maar drastische maatregelen nemen, zoals de endoscopie.

Ally McSqueal schreef: ↑07 okt 2021, 11:10 MIjn podenco van vroeger had een heel gevoelige maag en heeft een fikse maagonsteking gehad na medicatie gebruik. MIsselijk, kokhalzen, landerig.. dat beeld. Hoe is haar schildkliermedicatie voor haar maag, kan dat een oorzaak zijn?

Oh dit vind ik helemaal zo gek nog niet. Suus had ook schildkliermedicatie (Forthyron) en had soortgelijke klachten als Uma nu. Nu is ze over naar de humane variant en nu gaat het prima.

Heeft ze al maagzuur remmers gehad?
Don deed het daar iets beter op toen.
Bij haar zijn we er nooit echt achter gekomen wat het nu precies was, wij hebben denk ik een jaar lang aangeklood. Maarrerr zij was ook wat ouder . Alles gecheckt en nooit iets gevonden mijn da dacht aan misselijk daardoor niet eten daardoor misselijk etc.

Op de maagzuur remmers at ze wel weer beter .

Charlie schreef: ↑07 okt 2021, 13:39

*Esther schreef: ↑07 okt 2021, 10:21

Charlie schreef: ↑07 okt 2021, 09:40 Wat je allemaal beschrijft, hebben wij pas geleden met onze grote poedel meegemaakt.

Ik herken heel veel van de symptomen van je hond, vooral die lusteloosheid, de nachtelijke diarree, het moeten overgeven, het kokhalzen, het niet meer willen eten, zowel brokken, dieetvoeding, kvv, gestoomd vlees noem maar op. Hij at niet meer.

Verschrikkelijk om je hond zo te zien... vroeger was hij één en al levenslust, maar het leek net of hij het had opgegeven. Dacht echt dat hij aan zijn laatste dagen bezig was.

Bloed was nagekeken, urine.... Geen rare dingen te vinden.Om een lang verhaal kort te maken, na de endoscopie bleek dat hij IBD heeft. Hij heeft een stootkuur prednison gehad en zit nu op een onderhoudsdosis van een half pilletje per dag. Hij heeft nergens meer last van en speelt weer, rent, vliegt en doet gek (zoals we hem kennen). Hij is weer terug.

Hoop dat het bij je hond snel opgelost gaat zijn, want dit is echt niet fijn.

Da's ook naar zeg. Hoe lang daarvoor had jouw hond deze symptomen al? Wat fijn dat hij/zij nu goed op de pred. reageert.

Achteraf gezien was het ongeveer 3 maanden bezig, maar doordat het zo onregelmatig was, dacht ik eerst van hij zal even een slechte dag hebben. Kan zijn dat het eten niet altijd even lekker bevalt. Op een gegeven moment ben ik alles gaan opschrijven (soort medisch dagboekje) en dan zie dat het eigenlijk echt frequenter werd.

Het moment dat hij niet meer wilde eten, was het moment dat ik dacht nu maar drastische maatregelen nemen, zoals de endoscopie.

een hond van een kennis heeft dat ook IBD
was verdacht van iets in de maag, opgenomen voor foto's met en zonder contrast etc
maar uiteindelijk IBD en doet het super nu met inderdaad pred

ze zochten het ook eerste niet in die richting, maatje was overleden, was alleen, dus werd eerst weggeschreven als rouwen om het verlies

Wat vervelend. Hopelijk vinden jullie snel de oorzaak en kan er iets aan gedaan worden.

Mijn Diem heeft ook IBD. Recent een forse opvlamming, er staat een topic in dit subforum. Ik had er bij Uma niet echt aan gedacht want bij Diem betekent een opvlamming continue (10x per dag) diarree met veel slijm en uiteindelijk ook bloed.
Maar blijkbaar kunnen de symptomen wat meer komen en gaan ook.

Het zal ongetwijfeld toeval zijn maar hij heeft dus ook een trage schildklier. Slikt al bijna 10 jaar forthyron. Maar de darmontstekingen begonnen al voor de diagnose trage schildklier dus ik denk zelf niet dat de forthyron oorzaak kan zijn. Maar ik vraag me nu wel af of er een link is tussen trage schildklier en darmontstekingen?
Bij Diem zijn de ontstekingswaarden in zijn bloed wat verhoogd bij een opvlamming.

Overigens heeft IBD bij honden vaak een trigger: een besmetting met parasieten of een voedsel overgevoeligheid. Bij Diem helpt weinig afwisseling en licht verteerbaar voer. Hij krijgt 1 soort brok 3x per dag en als snacks gedroogd vlees zonder toevoegingen.

Vandaag is Uma opnieuw uitgebreid onderzocht en er is wat gevonden. Er zit een heel grote kwab op haar long.
De dierenarts was verbaasd dat ze nog zo goed rondliep want het is zo groot dat het ook drukt in haar buik. Daarom eet ze waarschijnlijk ook niet of heel slecht.
Ze hebben een punctie gedaan en verwachten binnen een aantal dagen uitslag. Dan gaat ze voor een ct-scan.

We zijn heel bang

Manuma schreef: ↑25 okt 2021, 17:34 Vandaag is Uma opnieuw uitgebreid onderzocht en er is wat gevonden. Er zit een heel grote kwab op haar long.
De dierenarts was verbaasd dat ze nog zo goed rondliep want het is zo groot dat het ook drukt in haar buik. Daarom eet ze waarschijnlijk ook niet of heel slecht.
Ze hebben een punctie gedaan en verwachten binnen een aantal dagen uitslag. Dan gaat ze voor een ct-scan.

We zijn heel bang

Ach, wat rot voor jullie en voor haar. Sterkte.

Oh nee, ik hoop dat het meevalt!

Kan alleen maar duimen dat het toch “iets” goeds is . Ik snap heel goed dat jullie bang zijn

Och nee, da's niet fijn. Ik ga heel hard duimen dat de uitslag toch meevalt.

Oh gadver das niet het gehoopte nieuws

Neeee, hopelijk is de uitslag er snel!

He, nee, dat meen je niet . Ik duim echt heel hard dat het niet iets heel ergs is. Wat zijn de opties? Heel veel sterkte.

Nee, kut. Duimen draaien hier.

O nee!
Ik duim natuurlijk heel hard dat het meevalt.

Dankjulliewel.
Optie 1 is uitzitten met pijnstillers tot dat niet meer werkt.
Optie 2 is opereren.

Oh nee, wat eng ! Hoop dat het toch nog meevalt !

Manuma schreef: ↑25 okt 2021, 17:58 Dankjulliewel.
Optie 1 is uitzitten met pijnstillers tot dat niet meer werkt.
Optie 2 is opereren.

Ok, ik bedoelde eigenlijk de opties qua diagnose. Ik begreep dat daar nog geen duidelijkheid over is.

Ah shit, dat klinkt niet goed

Onee dat klinkt niet goed
Hopelijk is de uitslag er snel en valt het toch nog mee

O wat erg.

Alfilillo schreef: ↑25 okt 2021, 18:02

Manuma schreef: ↑25 okt 2021, 17:58 Dankjulliewel.
Optie 1 is uitzitten met pijnstillers tot dat niet meer werkt.
Optie 2 is opereren.

Ok, ik bedoelde eigenlijk de opties qua diagnose. Ik begreep dat daar nog geen duidelijkheid over is.

Nee klopt. Het is een tumor, maar er wordt aan de hand van de punctie nu bepaald wat het daadwerkelijk doet. Het is in elk geval nu zo groot dat het haar echt ziek maakt. Uma is allang zichzelf niet meer