Een Hondenleven

Ik vind kennismaken prima zo lang beide honden los zijn.
Maar dat onbehouwen op een andere hond afstormen liever niet.
Dat komt hier wel eens voor, maar alleen bij hondenvriendjes die er zelf ook wat van kunnen.
Bij onbekende honden gebeurt het zeker niet.

Als een van de honden aangelijnd is vind ik dat minder geslaagd.
Ik probeer dan contact te voorkomen want ik weet meestal niet waarom een hond is aangelijnd.

Sambal vind alle honden enorm spannend, dus als er honden op ons afgestormd komen krijgen ze eerst mij te zien en dan ben ik echt niet aardig. Voer weg strooien om ze af te remmen helpt ook nogal eens maar zeker niet als honden met intenties op ons afdenderen. Het helpt dat ik iemand van 2 meter meestal bij me heb die heel rustig en natuurlijk dat soort dingen kan oplossen, ik word woest omdat het onze training en vooruitgang achteruit zet en ik nog uren met een gestreste hond zit. Ik snap dan ook dat je dit heel vervelend en lastig vind en het getuigt van goeie manieren dat je ermee aan de slag wil. Ik heb een recall geprobeerd te oefenen met Sambal en in de omheinde wei doet hij het perfect, maar daarbuiten vooral in bos en veld is het gewoon een no go vanwege enorm jacht instinct. Hij zal er dan vandoor gaan en niet meer terug komen, dus gewoon niet los. Nooit. We compenseren door snuffelwandelingen, verstoppertje, spelletjes, snoepjes, allerlei dingetjes en vaak is gewoon een wandeling aan de drie meter lijn al genoeg. Het verschilt zo per hond en soms is loslopen gewoon niet mogelijk in een bepaalde fase (of in Sams geval altijd). Hij wordt er niet ongelukkiger van als hij niet los kan. Hij krijgt voldoende tijd om in een omheind gebied te spelen, rennen en toestelletjes te doen.
En ik onderschrijf wat Ranetje zegt, ik laat aan de lijn sowieso nooit kennismaken, nu doe ik mijn hond daar ook geen plezier mee, maar evengoed gewoon niet.
Ik wens je wijsheid en gelukkig is er niks gebeurd, over tot de orde van de dag!

Vandaag ook weer zo'n hond tegengekomen die eigenlijk niet met andere honden kan en daardoor aangelijnd door het losloopgebied loopt. Uiteraard een behoorlijk formaat van de klapkakenfamilie. De rest kan z'n hond dan aanlijnen daar in de buurt. Je weet ook niet of je hem verder nog tegenkomt ineens om een hoek dus je bent dan de hele tijd alert op waar die debiel loopt. Ja ik noem dat zo want dat vind ik je als je zo met je aangelijnde krokodil door een losloopgebied moet lopen.

Ik begrijp dat iedereen z'n hond liefst bij zich houdt maar het zijn geen robotjes en er gaat natuurlijk ook wel eens iets anders dan gewenst.

Als je met je hond gaat trainen met andere honden als oefenmateriaal dan heb je dus dat soort dingen dat het wel eens anders gaat dan gewenst en dat er wel 1 komt buurten. Ik vind dat gebral van dat je dan wel even de andere hond wegjaagt echt belachelijk. Ik zie ze inderdaad wel eens middenin een druk losloopgebied. En dan moet iedereen uit de buurt blijven. Prettige wedstrijd.

En voer strooien, ben je wel goed? De aanleiding voor bonje voor honden met eventueel voernijd.

Hebben we het nou allemaal over buurtende honden of over honden die als halvegare idioten al dan niet blaffend op je hond af komen stormen? Vind dat daar nogal een verschil tussen zit namelijk.

Frootje schreef: ↑18 jun 2024, 14:41 Hebben we het nou allemaal over buurtende honden of over honden die als halvegare idioten al dan niet blaffend op je hond af komen stormen? Vind dat daar nogal een verschil tussen zit namelijk.

Ja daar heb je inderdaad gelijk in. Ik had geinterpreteerd dat buurtende honden niet welkom zijn in de laatste reacties.

Zelf heb ik allerlei honden gehad. Van angstige tot zelfverzekerde en nog veel meer soorten karakters. Ik heb het altijd zelf opgelost en niemand heeft iets aan hoeven passen. Ik verwacht niet dat anderen dat doen en dat ieder grassprietje opzij gebogen moet worden door de omgeving.Gewoon normaal en niet erg als er eens iets mislukt. Maar dat perfectionistische gedram ergert me. Niks mag fout gaan anders ben je een aso.

Het irriteert me, dat is denk ik wel duidelijk.

Het is inderdaad nogal een verschil hoe een hond op je afkomt , gewoon buurten of als een gek aan komen denderen, totaal alle signalen van de tegenpartij negerend.

Een buurtende hond heb ik nooit geen problemen mee gehad, ook niet met Orson of Rio al vond ik het soms wel hinderlijk maar goed dat is mijn probleem.
Ook in aanlijngebied overkomt je dat dus dat is iets waar je maar beter kunt leren leven.

Er zit voor mij echt een verschil in de benadering , een buurter prima een losgeslagen projectiel liever niet.

Ik loop met 3 honden, 1 ervan neemt de pleiterik zogauw ze een konijn in het zicht/de neus heeft en is dan ook direct doof en blind voor de omgeving.
Zij komt dus niet los waar er mogelijk konijnen rondlopen, tenzij een blind paard er nog geen schade kan aanrichten.
Komt neer op 's nachts in de wijk, overdag op jet omheinde losloopveld en verder al dan niet aan de lange lijn aangelijnd.
Nummer 2 kan niet los in de buurt vd weg, fietspad etc dus voor hem heb ik hetzelfde beleid; enkel los waar dat veilig kan.
Nummer 3 neemt de pleiterik als hij een kat ziet, die gaat daarom ook enkel los waar dat veilig kan.
En als ze los gaan waar geen omheining is gaan ze om en om los, want nummer 2 jut de anderen op in zijn ondeugd.

Ik háát het trouwens als anderen hun hond(en) op de mijne af laten stormen.
Vergissen oké, kan gebeuren en zeker jonge honden moeten nog leren.
Maar je hond gewoon overal op af laten denderen want 'hij wil spelen'?
Sodeflikkerstraal toch op.
Mijn honden willen niet spelen, willen niet ondersteboven gekegeld worden, blessures oplopen door dat lompe gebeuk of tegen de grond gesmeten door de jouwe die er vervolgens grommend boven gaat hangen, klaar om ze te grijpen als ze een 'verkeerde' beweging maken ofzo.
En nee, ze willen ook niet dat jouw onopgevoede reu op ze komt rijden.
Ik vermijd drukkere uitlaatgebieden als de pest op de meest bezochte tijden, juist omdat iig 1 hond op een gegeven moment met een uitdrukking rondliep na voor de zoveelste keer ondersteboven gebeukt of in de grond geschoffeld te zijn en er weer een pijnlijk lijf aan overhield.
Komt nog bij dat er 1 uit onzekerheid gaat bluffen en patsen en nummer 3 heb ik keihard aan gewerkt om niet volledig in paniek te raken bij andere honden, die vooruitgang wil ik graag vasthouden.

Overigens helpt het bij Mahdu om onderweg naar het losloopveld/losloopgebied super consequent te zijn.
Als je dat niet doet denkt hij gewoon 'net hoefde ik niet te luisteren dus nu ook niet'.
Hij neemt dan ontzettend veel ruimte, verdwijnt in de struiken en komt niet wanneer je hem roept.
Wanneer je wel consequent was pakt hij veel minder ruimte, blijft zichtbaar, komt redelijk vlot (maar maakt wel ff af wat hij aan het doen was) en komt braaf inchecken in ruil voor een koekje.

Dívka is, mits ze geen konijn in het snotje heeft, ontzettend braaf maar pakt wel heel veel ruimte.
Zwart stipje aan de horizon zegmaar, maar je kunt haar met een fluitje attenderen en met een armgebaar bij je wenken of links/rechts sturen.
Nu is zoveel afstand niet mijn idee van leuk loslopen en ik vind het gevaarlijk ivm voor mij niet zichtbare wegen etc.
Zij zal echter geen honden lastigvallen, ze gaat er met een ruime boog omheen en doet haar ding.

Tineke schreef: ↑18 jun 2024, 14:49 Het is inderdaad nogal een verschil hoe een hond op je afkomt , gewoon buurten of als een gek aan komen denderen, totaal alle signalen van de tegenpartij negerend.

Een buurtende hond heb ik nooit geen problemen mee gehad, ook niet met Orson of Rio al vond ik het soms wel hinderlijk maar goed dat is mijn probleem.
Ook in aanlijngebied overkomt je dat dus dat is iets waar je maar beter kunt leren leven.

Er zit voor mij echt een verschil in de benadering , een buurter prima een losgeslagen projectiel liever niet.

Ja, ik vind dat ook echt een groot verschil.
Mijn eigen honden laat ik ook hun gang gaan wat dat betreft als ze in staat zijn om rustig kennis te maken en correct reageren op signalen van andere honden als die geen zin hebben in een kennismaking of het eng vinden. Dat kunnen ze gelukkig allemaal goed, alleen Amy heeft er moeite mee bij honden die erg druk en direct zijn (bij kalme honden gaat het wel prima). Amy lijn ik dus vaak aan als we andere honden tegenkomen. Ik heb er geen probleem mee als anderen hun sociaalvaardige hond niet aanlijnen als ze mij met een aangelijnde Amy zien. Die honden hebben doorgaans al lang in de gaten dat Amy het allemaal maar spannend vindt en laten haar met rust (mijn andere honden zijn dan natuurlijk ook een uitstekende buffer).
Losgeslagen projectielen die alle signalen negeren, hebben helaas niet in de gaten (of hebben er volledig schijt aan) dat Amy geen contact wil, en dat vind ik als ik Amy bij me heb dus wel irritant, maar ik zie het meer als mijn probleem dan dat ik verwacht dan anderen daar rekening mee gaan houden. Dat soort honden kom je nou eenmaal tegen op wandeling (gelukkig is het in Spanje een zeldzaamheid), en dat ik vind dat de eigenaar een stokje zou moeten steken voor dat gedrag verandert daar helaas niets aan. Mijn andere honden kunnen dat soort situaties zelf netjes oplossen, hoewel Arlo en Fayah vaak te soft en subtiel zijn en dan mijn hulp komen vragen. Als zo'n hond dan nog doorgaat en alle signalen van mijn honden negeert, houd ik 'm wel even vast tot de baas 'm komt halen. Ook met mijn andere honden zijn zulke ontmoetingen dus niet echt een succes, omdat ze dat soort honden gewoon niet leuk vinden, maar meer dan irritant vind ik het niet.
Wegjagen doe ik niet, met meerdere honden/een roedel vind ik dat niet zo handig, want dan denken mijn honden: oké, die gaan we even lekker sámen wegjagen

Mijn honden hebben nauwelijks tot gewoon geen behoefte aan contact met andere honden. Ik vind honden die hun signalen missen/negeren en eigenaren die niet reageren op mijn vraag weg te roepen omdat mijn hond niet wil, irritant en asociaal
Mies zoekt nóóit zelf contact op en geniet van los rondscharrelen. Ze is 8,5 kg, 13jaar en staat op pijnmedicatie ivm versleten rug. Ik vind het gewenst dat een hond die haar tandenblikkerij en gegrom negeert en contact opeist wordt weggeroepen door de eigenaar. Nu krijg ik vaak een "dan leert hij het tenminste, laat haar maar corrigeren". Mies is kwetsbaar en meestal een heel stuk kleiner, let verdorrie gewoon zelf op je plaat voor de kop, pestkop of erger hond

Flora is beleefd in omgang en laat ik meestal het zelf uitzoeken. Ze loopt gewoon door of maakt kort contact. "Ja hoi, nou goedendag ik moet door het eten staat op". Alleen met aanstormers gaat ze blaffen en blokken maar alsnog keurig zonder veel spanning of gesnep.
Mies is van het volledig negeren dus. Boogje eromheen, wegkijken, grond snuffelen. Als de ander toch doorkomt en aan haar snuffelt verstijft ze, trekt lip op, gromt en uiteindelijk snauwt ze flink maar zonder daadwerkelijk aanraken.
Danu daarentegen wil alle honden op minimaal 100meter hebben en kan flink blaffen en uitvallen. 100meter persoonlijke zone is niet redelijk in Nederland dus ze loopt aangelijnd waar ik geen zicht genoeg heb. De paar keer dat een hond in noodgang binnen bereik van de lijn (5meter) kwam en zowel Flora als ik niet konden blokken heeft ze gesnept. Geen schade maar wel een in mijn ogen te heftige correctie. Mijn hond en een andere hond die als enige fout maakt dat hij ons passeert hoeft geen contact met haar opgedrongen te krijgen dus Danu wordt op een losloop wandeling vaak aangelijnd. Mijn hond, mijn probleem.

Bedankt voor alle reacties.
Voorlopig lopen ze beide aan de (lange) riem. Apart wandelen lukt helaas niet altijd en vaak doe ik de wandelingen alleen en is het qua tijd niet haalbaar om de lange ronde 2 keer te lopen.
Als mijn partner of vader tijd hebben nemen we elk een hond en oefenen we extra op het terugkomen.

Toch even een nuancering het zijn geen gevaarlijke honden, de oppashond is een puber beagle van 9 maanden die alles en iedereen fantastisch vindt en wilt gaan begroeten. Hier zit geen greintje kwaad in. Door ziekte van zijn baasje ontbreekt nog een stukje basisopvoeding en kwam hij alleen buiten op een omheind hondenveld waar hij met anderen honden mocht spelen en anders enkel aan de riem.

Topsi valt overigens alleen selectief uit naar (grotere) honden die ze niet kent. Gekende honden, pups en kleinere honden heeft ze weinig tot geen interesse in en worden genegeerd. Ze maakt geen schade maar keffend op andere honden afvliegen is niet ok. Dit is mij nu overigens op alle jaren dat ik haar max 5 keer gebeurd en er is nog nooit iemand die er kwaad om is geworden maar het is geen prettig gedrag. Gisteren ben ik de meneer tegengekomen naar wiens hond ze vorige week is uitgevallen en hij liet zijn eigen hond nu los op de mijne afkomen en dan heb ik ze beide losgelopen en heb ik zeker 15 minuten met de meneer staan praten zonder enige vorm van agressie of ongewenst gedrag tussen de honden. Oppashondje en hond van meneer (herder kruising) hebben leuk gespeeld.

Wij gaan verder oefenen op terugkomen want helaas hier in de buurt weinig tot geen volledig open plaatsen en ook geen losloopgebieden in de buurt.
Ze versterken elkaar inderdaad in gedrag want Topsi is nu opeens ook achter eenden en konijnen beginnen lopen iets wat ze vroeger niet deed.

Zou dingen wel los van elkaar zien nu. Je stipt nu aan dat ze interesse heeft in konijnen en eenden.

En agressief of niet, bepaald gedrag kan een negatieve reactie opwekken bij andere honden als ze blaffend op een ander af gaat. Dat is bij mij juist iets wat ik wil voorkomen bijvoorbeeld als een hond op zo'n manier mijn trio in zou schieten.
Niemand heeft er wat aan als een overenthousiaste hond even de kous op de kop krijgt van een hond die daar niet is van gediend.

Wild achterna gaan heb ik slechte ervaringen mee, ik had een volwassen herplaatser hond die die neiging had. Juist omdat ik het prettig vond om honden soms los te laten lopen was dat een ding.
Bij de volgende honden ben ik daar eigenlijk altijd alert op gebleven, nee, no go. Inherent daaraan was dus op kleinere honden afgaan, omdat die vaak bang reageerden en dan weg renden en dat vond zij heel grappig.
Ook geen kwaad in de zin die meid, maar gedrag was niet wenselijk.

Dat zijn dan gelijk de voorbeelden van honden die prima los kunnen lopen, maar die toch bij twijfel vanuit baas af en toe even aan de lijn worden geklikt.
Nog steeds met de huidige honden doe ik het zo, bij twijfel even aan de lijn. En of dat nu in losloopgebied is, op een overzichtelijke plek waar officieel ze niet los mogen, of waar dan ook. Even aan de lijn is iets wat ik ze heb aangeleerd en niet als straf, meestal speel ik even door of geef wat voerbeloning na een korte opdracht als een zit of een af.. ze weten vaak niet eens waarom ik ze roep om aan te lijnen.

Ik vond het wel heel lastig om bepaalde gewenning afgeleerd te krijgen, hamer er soms dus wel op dat als je dingen constateert die je niet prettig vindt, dat je daar maar beter direct mee aan de gang moet gaan.