Een Hondenleven

Ik heb helemaal geen zin om ergens te gaan zitten en me aan tal van regels te moeten onderwerpen.
Ik ben een beschaafd braaf mens en heb een uitstekende opvoeding gehad. Ik weet hoe ik me moet (en wil) gedragen in het openbaar om het mezelf en anderen aangenaam te maken.

Ik kan uitstekend inschatten of mijn honden aan tafel kunnen zitten of niet. Dat moet me niet uitgelegd worden. Daarnaast blijven het honden en kunnen ze zich op een gegeven moment zo gedragen ook.

Ik kies geen plaatsen uit waar het stikt van schreeuwende en spelende kinderen maar net zomin ga ik in een x aantal sterrenrestaurant gaan eten waar ook weer een hoop geneuzel is over hoe je zakdoek in je handtas moet zitten en hoeveel nipjes je van je champagne per minuut mag nemen.

Gelukkig alternatieven genoeg waar mensen gewoon mensen kunnen zijn die iets willen eten/drinken & ze je verder met gerust laten.

Het is de toon die de muziek maakt, als je je als hondvriendelijke horecagelegenheid profileert dan lijken me dit soort bordjes een domper.
Uiteraard kun je met je kletsnatte Sint Bernhard niet een restaurant in , ook niet waar honden wel welkom zijn.
Ook met Brutus die niets om zich heen verdraagt lijkt me niet elke gelegenheid geschikt.

Waar wij op Texel zaten waren honden dus welkom maar klaarblijkelijk niet op schoot zittend.
Het was overigens buiten , daar gingen we juist zitten met Jimi , en gewone houten stoelen.
Hij lag op schoot en niet op tafel.
En het was vooral de manier waarop de bedienende dame hysterisch op ons afkwam om Jimi naar de grond te sommeren.
Alsof we een lepralijer bij ons hadden

Lekker ergens anders gegaan waar Jimi prinsheerlijk op schoot heeft gelegen ll

Op Terschelling ooit een tent gefrequenteerd met Charles. Tachtig kilo hound die geen zin had om te liggen maar boven de tafel uit torenend sfeervol naar buiten keek.
Het personeel lachte zich rot. Nog nooit zo’n groot beest gezien. Hij werd volgedouwd met snoep en ze moesten er mee op de foto. Mijn hele appeltaart kwam erdoor in het gedrang
En de Puli’s kent iedereen inmiddels ook op het eiland. “He daar zijn de dreadlocks weer! Zelfde tafeltje?”.
Nou scheelt het wel dat op dat eiland geen bijtende klapkaken zijn en eigenlijk iedereen die daar komt gewoon gezellige leuke honden heeft. De enige kuthond die ik ooit heb gezien was van een strandtenthouder zèlf, op Midsland. Die had een kwaaie Rottweiler. Dat gaf denk ik toch teveel gedoe met de klandizie want het jaar er op was ie weg.

Ik lijk de enige te zijn hier, maar ik zie er eigenlijk geen enkele gekke eis op staan, oke behalve die één hond per persoon dan. De rest snap ik heel goed en ik zie vaak genoeg dat er blijkbaar hondenmensen zijn (en ja dan bedoel ik hondenmensen, niet eens mensen met een hond) die het wel normaal vinden dat honden in een restaurant op een stoel zitten of half in het gangpad liggen of blaffen naar de andere tafel waar ook honden zitten. Ik zou dus het restaurant ook niet overslaan en zou er gerust durven vragen of het misschien toch mag, met twee honden, ergens aan een tafeltje aan de zijkant.

Veertje schreef: ↑01 jul 2024, 16:11 Ik lijk de enige te zijn hier, maar ik zie er eigenlijk geen enkele gekke eis op staan, oke behalve die één hond per persoon dan. De rest snap ik heel goed en ik zie vaak genoeg dat er blijkbaar hondenmensen zijn (en ja dan bedoel ik hondenmensen, niet eens mensen met een hond) die het wel normaal vinden dat honden in een restaurant op een stoel zitten of half in het gangpad liggen of blaffen naar de andere tafel waar ook honden zitten. Ik zou dus het restaurant ook niet overslaan en zou er gerust durven vragen of het misschien toch mag, met twee honden, ergens aan een tafeltje aan de zijkant.

Maar als je het woord 'hond' door 'kind' vervangt, vind je dat dan nog? En klinkt een reglement bij de voordeur überhaupt erg welkom?

nevache schreef: ↑01 jul 2024, 16:38

Veertje schreef: ↑01 jul 2024, 16:11 Ik lijk de enige te zijn hier, maar ik zie er eigenlijk geen enkele gekke eis op staan, oke behalve die één hond per persoon dan. De rest snap ik heel goed en ik zie vaak genoeg dat er blijkbaar hondenmensen zijn (en ja dan bedoel ik hondenmensen, niet eens mensen met een hond) die het wel normaal vinden dat honden in een restaurant op een stoel zitten of half in het gangpad liggen of blaffen naar de andere tafel waar ook honden zitten. Ik zou dus het restaurant ook niet overslaan en zou er gerust durven vragen of het misschien toch mag, met twee honden, ergens aan een tafeltje aan de zijkant.

Maar als je het woord 'hond' door 'kind' vervangt, vind je dat dan nog? En klinkt een reglement bij de voordeur überhaupt erg welkom?

Waarom zou je het vervangen door 'kind'? Ik ben realistisch genoeg dat we in een wereld leven waarin honden en kinderen niet gelijk staan en dat hoeft ook helemaal niet. Ja ik heb vaak meer last van kinderen dan honden in een restaurant, maar waarom moet dan bij elk regeltje tegen de hondenbezitter meteen de vergelijking gemaakt worden met kinderen?
En nee, ik voel me er absoluut niet minder welkom door. Het is maar hoe je het leest hè. In Renkum zit ook een restaurant waar je niet met vieze honden binnen mag. Het ligt in het bos, dus je hond is alleen schoon als je voor het wandelen gaat eten Nou geen punt, ik neem wel een badjas mee voor ze.

mijn hond is nog niet zo ver dat hij relaxed ergens in een restaurantje of eetgelegenheid gaat liggen. We zijn nu flink aan het oefenen buiten op terrasjes en dan neem ik zijn automand mee als referentie. Hij weet als hij daar rustig in gaat liggen, krijgt hij een frikandel. Ik vraag dan enigszins beschaamd of ik naast de lekkere dingen voor mezelf, eventueel een standaard zonder iets frikandelletje erbij mag. Soms word ik laatdunkend aangekeken en soms vinden mensen het heel leuk en versieren ze zijn bordje nog. We zijn van zo ver gekomen, dat ik blij ben dat ik daadwerkelijk een spa onderweg ergens kan drinken met hond. Men verwacht altijd maar dat honden perfect luisterend ergens moeten gaan liggen en kop houden in dit soort bedrijven, maar zover zijn we gewoon niet, als we er ooit al komen, dus gaan we enkel buiten zitten (in de winter ook en halen dan zelf iets naar buiten) omdat ik gewoon geen conflict tussen mijn hond en eventueel andere honden wil of een hoop gedoe. Gedrag maak je zelf en als je jezelf fatsoenlijk opstelt en even uitlegt waarom Sam bv wel even op schoot zit als hij het hartstikke spannend vind, dan is al gauw de angel eruit. Ik sluit me dus bij Maart aan, en die pretentieuze sterrenrestaurant ga ik uit de weg. Ik vind het gewoon niet leuk, die liflafjes, het gezeur over ellenbogen en met name wat er geserveerd wordt.

Veertje schreef: ↑01 jul 2024, 16:51

nevache schreef: ↑01 jul 2024, 16:38

Veertje schreef: ↑01 jul 2024, 16:11 Ik lijk de enige te zijn hier, maar ik zie er eigenlijk geen enkele gekke eis op staan, oke behalve die één hond per persoon dan. De rest snap ik heel goed en ik zie vaak genoeg dat er blijkbaar hondenmensen zijn (en ja dan bedoel ik hondenmensen, niet eens mensen met een hond) die het wel normaal vinden dat honden in een restaurant op een stoel zitten of half in het gangpad liggen of blaffen naar de andere tafel waar ook honden zitten. Ik zou dus het restaurant ook niet overslaan en zou er gerust durven vragen of het misschien toch mag, met twee honden, ergens aan een tafeltje aan de zijkant.

Maar als je het woord 'hond' door 'kind' vervangt, vind je dat dan nog? En klinkt een reglement bij de voordeur überhaupt erg welkom?

Waarom zou je het vervangen door 'kind'? Ik ben realistisch genoeg dat we in een wereld leven waarin honden en kinderen niet gelijk staan en dat hoeft ook helemaal niet. Ja ik heb vaak meer last van kinderen dan honden in een restaurant, maar waarom moet dan bij elk regeltje tegen de hondenbezitter meteen de vergelijking gemaakt worden met kinderen?
En nee, ik voel me er absoluut niet minder welkom door. Het is maar hoe je het leest hè. In Renkum zit ook een restaurant waar je niet met vieze honden binnen mag. Het ligt in het bos, dus je hond is alleen schoon als je voor het wandelen gaat eten Nou geen punt, ik neem wel een badjas mee voor ze.

Het gaat mij niet om het begrip 'kind'. Het gaat me erom dat kennelijk gevonden wordt dat voor een deel van de doelgroep (nl. mensen die bereid zijn voor jouw eten & drinken & dienstverlening een bedrag te betalen) een reglement bij de voordeur gehangen moet worden.
Als de etablissementhouder vindt dat voor blonde mevrouwen of voor heren-met-tatoeages reglementen opgehangen moeten worden, waarin extra of expliciete gedragsregels worden benoemd, dan geldt wat mij betreft hetzelfde en heb ik persoonlijk niet zo de behoefte meer om dat 3-sterrenrestaurant of die koffie-met-appelgebaktent te frequenteren.

Ik sluit me volledig bij Veertje aan.

Ik heb er ook niet zoveel problemen mee. Als ik me er niet prettig bij voel dan ga ik toch niet naar binnen. Het hoeft niet hè.
Er zijn ook sterren restaurants die een kledingvoorschrift hebben en winkels waar je niet met eten en drinken naar binnen mag. Zo heeft elke, niet openbare, gelegenheid zijn regels.

En ja, ik erger me ook wel eens aan kinderen in een restaurant maar ik erger me ook aan honden in het gangpad of blaffende honden.

In Noordwijk had je ook zo’n tent middenop in het enige losloopstrand. Het hing helemaal vol met borden met regels. Normaal waren ze er meer dan welkom en was er zelfs een kaart voor ze. Inmiddels mogen er zelfs geen honden meer komen las ik. Ik voelde me er helemaal niet welkom en mijn honden zijn echt superbraaf op het terras. Ze passen alleen niet onder tafel.
Over Manu moet je soms heen stappen. Die is groot. Kan en mag ook gewoon en ik zeg er ook altijd bij dat hij niet echt anders past. Tot nu toe krijgt hij overal aaien en koekjes, ook als hij vies of nat is. Dan zit ik namelijk buiten, ook als het koud is. Natuurlijk ga ik niet met een vieze husky binnen zitten.

Ik woon heel dicht aan het strand en ik heb echt de meest belachelijke acties van hondeneigenaren gezien. Je honden los over het terras laten rennen en bedelen bij andere tafels of andere honden lastig vallen. De plantenbakken uitgraven, uitvallen naar andere honden of passerende mensen, op de kussens van de banken en stoelen zitten met hun natte lijf, honden die de keuken in rennen, speelgoed van kinderen kapot kauwen.

Ik vind krijsende kinderen nog steeds irritanter maar ik begrijp ook wel dat je als bijvoorbeeld houder van een strandtent echt even achter de oren krabt als iemand met meerdere honden op je terras plaatsneemt. Er zijn echt aso’s.
En dan nog krijg ik een allergische reactie van zo’n bordje hoor

Als je een leuke hondentent in Den Haag wil bezoeken kan ik De Staat aanraden. Lekker aan het losloopstrand (hele jaar) en heerlijk eten. Je kan het zelf online bestellen dus je hoeft niet lang te wachten bij drukte. En altijd vriendelijk voor de honden.

Ik wil vooral terug naar gewoon de tent. Geen leukigheid met malle glaasjes en zelf je toetje maken. Gewoon de juiste (kleine ) kaart en snelle bediening. Als je het goed organiseert hoeven dat er ook niet meer dan twee te zijn.
Geen uniformpjes want dat is ordinair en al helemaal geen woordgrapjes op de kaart.

Ik weet dat ik grieks lul want de gemiddelde nederlander kan zich geen leven zonder ludiekerigheid omdat het moet voorstellen maar het is echt het leukst als het gewoon om het eten, drinken en de locatie gaat. Dat moet je niet op willen leuken.
Het maakt helemaal niet uit of er aso's komen want dat soort tenten is van nature hufterproef. Tot jij met allerlei riviera maisonmeuk van de intratuin aan kwam kakken, Mariska.

Ik was trouwens een keer in frankrijk en daar had je, oh geniaal, omheinde perkjes voor de hondenliefhebbers. Stond je tafel in een perkje van 5 x 10 en kon je je honden of peuters gewoon hun gang laten gaan. Kastanjehouten hekje er om. Grind op de grond en alles spartaans maar kraakhelder. Die snappen het. Jij niet met je lila geitenvellen en warmtedeken die onder geen beding smoezelig mag worden.

Ik vergelijk mijn honden trouwens helemaal niet met kinderen. Nooit. Daar zijn mijn honden echt iets te leuk voor.

Kind staat tot klant is als adelaarskuiken staat tot felbegeerde adelaar. Dom gekrijs op niks af. Ze weten niet eens waarom ze gillen en je bent allang blij als ze de poffertjes inderdaad opvreten.
Niet leuk, niet mooi en teringonhandig om in de buurt te hebben. Maar ik snap dat de adelaar niet komt als ik die irritante gillende bijzaak niet fêteer en zo is het met honden net zo.
Ik wil dat de bediening vertederd op de knietjes gaat en Echo en Mira knuffelt en kust. Wen er maar aan als je wil dat ik 7,95 op een kop koffie aftik.
Wat zullen we godverdomme nou beleven. Ga een bak schoon water voor ze halen en gauw!
"Ja meneer klant."
Oh.

“Goedemiddag, mag ik van u een koffie en een appelpunt zonder slagroom want ik moet afvallen. En voor Pipo hier graag een bak wa..”GEEN HONDEN OP HET TERRAS!” “Maar Pipo is schoon en lief, kijk maar”


“WAT ZEG IK NOU! GEEN HONDEN OP HET TERRAS!”
“Stik dan maar in je koffie. Kom Pipo, we gaan”

*verslikt zich in koffie en stikt half* HAHAHAHAHAHAA!

Toos snapt het probleem niet, ze bestelt toch netjes een portie bitterballen

Ahhhh, Toosje…

Hier in Herten is een beach club, eigenlijk gewoon een wei aan de Maas waar er pallet banken zijn gemaakt en een popup tent waar de drankjes zijn en wat snacks. Je ziet gewoon heerlijk aan het water met je hond (die er ook nog eens in de Maas kan) en krijgt waar je om vraagt, geen pretentieus gedoe, heel ontspannen en zonder poespas. Dat vind ik leuk. Neemt niet weg dat ik ook van mooie tafelkleden en kaarsen hou en een rustige atmosfeer met zachte muziek, alleen heb ik die tent nog niet gevonden hier in de buurt.

Ik was laatst bij vriendin in Amsterdam. Kodi besloot te huilen en das niet handig 3 hoog achter dus hup mee naar loetje, daar viel die onder tafel in slaap. Ik moest hem wakker maken toen we weggingen, de bediening was verbaasd dat er hond bij was.

Hewi schreef: ↑03 jul 2024, 10:08 Ik was laatst bij vriendin in Amsterdam. Kodi besloot te huilen en das niet handig 3 hoog achter dus hup mee naar loetje, daar viel die onder tafel in slaap. Ik moest hem wakker maken toen we weggingen, de bediening was verbaasd dat er hond bij was.

aarrghh nu wil ik een biefstuk!!

Susam schreef: ↑03 jul 2024, 11:16

Hewi schreef: ↑03 jul 2024, 10:08 Ik was laatst bij vriendin in Amsterdam. Kodi besloot te huilen en das niet handig 3 hoog achter dus hup mee naar loetje, daar viel die onder tafel in slaap. Ik moest hem wakker maken toen we weggingen, de bediening was verbaasd dat er hond bij was.

aarrghh nu wil ik een biefstuk!!

De enige echte

Hewi schreef: ↑03 jul 2024, 12:01

Susam schreef: ↑03 jul 2024, 11:16

Hewi schreef: ↑03 jul 2024, 10:08 Ik was laatst bij vriendin in Amsterdam. Kodi besloot te huilen en das niet handig 3 hoog achter dus hup mee naar loetje, daar viel die onder tafel in slaap. Ik moest hem wakker maken toen we weggingen, de bediening was verbaasd dat er hond bij was.

aarrghh nu wil ik een biefstuk!!

De enige echte

yammie!

Er zijn zat tenten waar je probleemloos naar binnen kunt met je hond, gelukkig wel.
Daarom verbaasde het mij toen ook zo op Texel , ik heb het daar nog nooit eerder meegemaakt en toch al best wat horecagelegenheden bezocht met hond.
Daar ,op andere vakantieadressen en hier.
Nog nooit zo'n hysterische reactie gehad.

Ik vind de regels op zich redelijk common sense (niet allemaal), maar ze zo op de deur hangen vind ik niet erg gastvrij.

Toevallig ken ik het, maar ben er nog nooit binnen geweest.
Zal ik ook maar niet doen dan met 2 honden (keffertjes ook nog) bij ons.
De camping waar wij al een aantal jaren komen zit er tegen over.
Daar ook op de hoek is cafetaria de Egelshoek, daar zit het geregeld vol en ze hebben heerlijk softijs!
En er hangt geen bordje met hondenregels.